Ook al is het normaal dat ouders soms vechten, het kan ook een beetje eng zijn. Soms is het gezond, maar als je ouders de hele tijd ruzie hebben, kan het stressvol en angstig zijn. Weten hoe je op het moment en op de lange termijn met vechten moet omgaan, kan je helpen kalm te blijven.

Methode één van de drie:
Handelen in het moment

  1. 1 Spring niet naar conclusies. Soms kunnen ouders het rustig met elkaar oneens zijn en laten ze elkaar spreken zonder te schreeuwen of te onderbreken. Maar zelfs als de dingen verhit raken, is het misschien een ruwe patch die ze wel zullen ontdekken. Als je ouders zich verontschuldigen en alles weer normaal wordt, is het misschien niet iets om je zorgen over te maken. [1]
  2. 2 Blijf erbuiten. Probeer niet te arbitreren of dingen op te lossen. Het is niet jouw schuld en het is aan volwassenen om hun eigen relatieproblemen op te lossen. Ze zullen waarschijnlijk snel uitwerken.
    • Als je gestresst raakt, haal dan diep adem en zoek iets anders om te doen.
    • Maak een wandeling, doe wat klusjes, bekijk een film of bel een vriend.
    • Als iemand direct gevaar loopt, wees dan niet bang om een ​​volwassene of de politie te bellen.[2]
  3. 3 Doe iets leuks of kalmeert. Verlaat de kamer of het huis als je kunt. Probeer naar je favoriete muziek te luisteren, een handwerk te doen of met vrienden uit te gaan. Doe iets dat je helpt je frustratie of angst weg te nemen of het een tijdje vergeet.[3]
    • Tijd doorbrengen met vrienden, zelfs als je niet wilt praten over wat je zorgen baart, kan een goed verkooppunt zijn.
    • Oefening of een stevige wandeling helpt je frustraties op te lossen en zorgt ervoor dat je je beter voelt. Of zet gewoon je koptelefoon op en dans op je favoriete liedje.
    • Het spelen met of knuffelen van een favoriet huisdier kan je helpen kalm te blijven en stress te verminderen.
    • Schrijven in een dagboek of privé-blog is een geweldige manier om uit te zoeken hoe je je voelt.[4]
  4. 4 Alleen ingrijpen indien nodig. Als een van deze dingen gebeurt, is dit een teken dat de mensen die vechten, hulp van buitenaf nodig hebben, van een therapeut, een arts of een hulplijn. [5] Het is niet normaal of gezond als een ouder:
    • Dreigt iemand pijn te doen
    • Vernietigt eigendom
    • Harmonisch zichzelf fysiek
    • Dreigt om zelfmoord te plegen
    • Dreigt de andere ouder of familie te verlaten
    • Dreigt de andere ouder aan te geven aan de autoriteiten


Methode twee van drie:
Voor jezelf zorgen

  1. 1 Zorg voor de basis. Zorg ervoor dat je voldoende slaapt, drinkt en eet wanneer het moet, en doe je huiswerk. Als u problemen ondervindt met een van die dingen, praat dan met een vertrouwde volwassene.[6]
  2. 2 Praat met mensen die je vertrouwt. Goede vrienden, broers en zussen of familieleden in de buurt van je leeftijd kunnen erg nuttig zijn. Maar soms helpt het om een ​​volwassene te laten praten. Een vertrouwde leraar, een naaste verwant, een religieuze leider of de studieadviseur zijn allemaal goede opties.[7]
    • Als je een volwassen broer of zus hebt die buiten het huis woont, dan zijn ze ook een goed persoon om mee te praten.
  3. 3 Onthoud dat het niet jouw schuld is. Zelfs als je ouders ruzie maken over iets dat je raakt, heb je hen niet laten vechten. Je bent ook niet verantwoordelijk voor het repareren ervan, en je kunt het niet repareren door een 'beter' kind te zijn.[8]
    • Misschien wil je een therapeut of counsellor zien om over je gevoelens te praten. Kortetermijnbegeleiding kan u helpen moeilijke situaties aan te pakken.[9]
  4. 4 Gebruik geen medicijnen. Nicotine, alcohol, marihuana en illegale middelen zijn geen goede manier om met stress om te gaan, en ze hebben vooral negatieve effecten op jonge hersenen. Uiteindelijk zou het de zaken alleen maar erger maken.[10]


Methode drie van drie:
Erover praten met uw familie

  1. 1 Maak een plan om met je ouders te praten. Het kan helpen om dingen in de openbaarheid te brengen en te delen hoe je je voelt. Als iedereen bij elkaar is en rustig, vraag dan of ze bereid zijn om met je te praten. Zoek een comfortabele plek en een specifieke tijd ('Laten we om 18.00 uur in de woonkamer komen')[11]
    • Denk aan wat u van tevoren wilt zeggen en schrijf ideeën op om u te helpen geconcentreerd te blijven.[12]
  2. 2 Blijf kalm. Het is prima om even te stoppen als het te emotioneel wordt. U kunt altijd een pauze nemen en het later of een andere dag opnieuw proberen. Als de spanningen hoog lijken, haal diep adem, suggereer een waterpauze of vertel een grapje (maar ken je publiek en of ze denken dat het grappig zal zijn of niet).[13]
  3. 3 Blijf praten. Dit is waarschijnlijk geen eenmalig gesprek en u kunt later meer dingen bedenken om over te praten of te delen. Het kan even duren voordat de communicatie verbetert. Vraag aan het einde van je gesprek of je ouders over een paar dagen of een week weer met je zullen praten.[14]
    • Zorg ervoor dat het gesprek gericht blijft op hoe je wordt beïnvloed door hun gevechten.
  4. 4 Probeer hun problemen niet op te lossen. Het is niet jouw schuld dat ze vechten, en het is niet jouw verantwoordelijkheid om te repareren. Vergeet niet dat ouders net als ieder ander mens zijn en dat zij de enige zijn die verantwoordelijk zijn voor hun eigen gedrag. [15]
  5. 5 Vertel hen hoe hun gevechten je voelen. Wees eerlijk, maar val ze niet aan. Het kan handig zijn om enkele opmerkingen op te schrijven als u de neiging heeft om te bevriezen.
    • Gebruik 'I-uitspraken' zoals 'wanneer je tegen elkaar schreeuwt, voel ik me verdrietig en boos'.[16]
    • Als het te overweldigend lijkt om alleen te doen, praat er dan over met een volwassene die je vertrouwt en vraag om hulp.
  6. 6 Vraag ze om met iemand te praten. Als uw gesprek goed verloopt, vraag dan of uw ouders erover hebben nagedacht om een ​​therapeut of counselor te raadplegen. Na verloop van tijd en wat werk kunnen professionals paren helpen beter te communiceren. [17]