Hardingsbeton is de term die wordt gebruikt om te voorkomen dat vers gestort beton te snel uitdroogt. Dit gebeurt omdat beton, als het uit zichzelf is weggedroogd, niet de volledige verbinding tussen al zijn ingrediënten zal ontwikkelen. Het wordt zwakker en heeft de neiging om meer te kraken. Het oppervlak zal niet zo hard zijn als het zou kunnen zijn.

Stappen

  1. 1 Verlaat het formulierwerk dat is gebruikt om de betonformatie te maken. De vorm werkt zelf, als deze op zijn plaats blijft, of aan de onderkant van een zwevende plaat, of rond een betonnen kolom, zal het beton te snel uitdrogen en kan daarom worden gezegd dat het een verharder is.
  2. 2 Gebruik plensvorming, zoals in de bovenstaande foto wordt geïllustreerd, door een dammuur van zand rond de betonformatie te vormen en vervolgens met water te overstromen. Deze methode heeft de volgende nadelen:
    • Het vergt nogal wat werk, en dan gebeurt er vaak een bres en loopt het water van de mat af.
    • Meestal kan dit maar een paar dagen worden gedaan omdat het ander werk belemmert en de druk meestal op is om de muren omhoog te krijgen.
    • Een mogelijk nadeel van deze methode, vooral als aarde of klei wordt gebruikt, is de kans op vlekken op het beton.
  3. 3 Spuit water op de formatie. Een eenvoudigere manier is om water op de vloer te sproeien met tuinsproeiers of hand slangleidingen. Hieronder volgen enkele nadelen die u moet overwegen als u van plan bent om deze methode te gebruiken:
    • Deze methode is zeer verspilling van water
    • Nogmaals, het kan meestal maar voor een korte periode worden gedaan. Als je water geeft, moet het altijd nat zijn, dat wil zeggen, je moet het niet laten uitdrogen, bijna onmogelijk om te doen.
  4. 4 Gebruik een soort dekking die op water wordt vastgehouden en vastgehouden, zoals een zandlaag of jute. De zandbedekking of jute moet nat worden gehouden en als ze uitdrogen, helpen ze eigenlijk om vocht uit het beton te zuigen.
  5. 5 Gebruik een plastic schild, wat in feite een plastic vel is dat op de plaat is gelegd om het verdampingsproces te stoppen. Dit is een van de meest efficiënte methoden om beton uit te harden. Meestal wordt een spray van een slang gebruikt om het oppervlak te bevochtigen en wordt het plastic erop gelegd, met royale overlappingen op de verbindingen. Gebruik houten of cementblokken om het plastic op hun plaats te houden, in plaats van de verbindingen af ​​te plakken. Tot op zekere hoogte kan het plastic een paar keer worden gebruikt. Een groot voordeel van kunststof is dat het andere werkzaamheden, zoals het bouwen van de wanden, niet stopt en zo wekenlang in positie kan blijven.
    • De foto toont betonnen kolommen waarvan de vorm is gestript (voor verder gebruik) en vervolgens gewikkeld in een doorzichtige plastic film. De verdamping van het beton condenseert aan de binnenkant van het plastic en het oppervlak van de kolom blijft vochtig.
  6. 6 Gebruik betonhardende oliën of hardende verbindingen. Deze verbindingen en oliën komen nu in verschillende soorten. Gebruikte de in water oplosbare wasachtige emulsies die op het verse beton kunnen worden gesproeid met een handpompspuit. Ze zijn melkwit als ze worden gebruikt, maar drogen in een heldere wasachtige film. Ze hebben het voordeel dat ze kunnen worden gesproeid op voetpaden en dergelijke zelfs voordat het beton voldoende is ingesteld om op te lopen. Een ander belangrijk gebruik is op betonnen muren. Ze blijven wekenlang op het oppervlak liggen en breken uiteindelijk in het zonlicht. Wees huiverig om betonverhardende oliën te gebruiken op interne vloeren, in de onmogelijke kans dat eventuele resten de volledige aanhechting van keramische tegellijm enz. Zullen stoppen.
    • Andere soorten betonhardende verbindingen zijn gebaseerd op PVA, gechloreerd rubber of hars. Ze kunnen ook worden verkregen in gekleurde versies die in de loop van de tijd vervagen.