Vakbonden zijn werknemersorganisaties die onderhandelen over betere lonen, voordelen en voorwaarden voor de werknemers die zij vertegenwoordigen. [1][2] Hoewel vaak door werkgevers afgekeurd, is het recht om te unioniseren beschermd door de wet.[3] Het vormen van een unie is een democratisch proces waarbij werknemers moeten stemmen om te unificeren. Als een meerderheid van uw collega's hiermee instemt, kunt u zich aansluiten bij een bestaande unie of een eigen unie creëren.

Deel een van de drie:
Ermee beginnen

  1. 1 Praat met uw collega's over vakbondsactiviteiten. Uiteindelijk zal een meerderheid van uw medewerkers moeten stemmen om een ​​unie tot stand te brengen. Door met uw collega's te praten, kunt u bepalen of uw collega's waarschijnlijk een vakbondskiezing ondersteunen. Praten is ook de beste manier om erachter te komen welke veranderingen uw collega's graag zouden zien en om uw ideeën te delen over hoe vakbondvorming die veranderingen kan bewerkstelligen.
    • Houd uw discussies rustig en privé.[4] Hoewel de Nationale Arbeidsverhoudingswet het recht garandeert om vakbondslidmaatschap te bespreken tijdens niet-werktijd in niet-werkgebieden (zoals een werknemerslounge)[5], het discreet houden van deze discussies helpt conflicten tussen het management en de vakbondsmedewerkers te voorkomen.
    • Uw medewerkers moeten vinden dat u betrouwbaar en competent bent, dus bestudeer vakbondskwesties, zoals federale en nationale arbeidswetgeving, de voordelen van vakbonden en algemene werkgeverstactieken die worden gebruikt om organisatie te ontmoedigen.[6] Wanneer een collega een vraag heeft of uw positie betwist, moet u snel en met vertrouwen antwoorden. Om succesvol te organiseren, moet u uw collega's inspireren en overtuigen om uw leiderschap te volgen.
  2. 2 Zoek uit of je lid kunt worden van een reeds bestaande unie. Er kan al een vakbond zijn waar u aan mee kunt doen die uw branche vertegenwoordigt. Deze organisaties kunnen u begeleiden bij het organiseren van een vakbond op uw werkplek. De meeste Amerikaanse arbeidsorganisaties zijn georganiseerd onder de Amerikaanse Federatie van de Arbeid - Congres van industriële organisaties of de Change to Win Federation. Er zijn ook onafhankelijke vakbonden die niet zijn aangesloten bij een van de koepelorganisaties, zoals de International Longshore & Warehouse Union, United Electrical Workers en Industrial Workers of the World.
    • U kunt ook lokale vakbonden vinden door online of in het telefoonboek te zoeken onder 'Arbeidsorganisaties'. Houd er rekening mee dat de naam van de vakbond er niet toe doet; vleesverpakkers zijn doorgaans eigendom van de United Steel Workers. Neem contact op met uw lokale vakbonden om te achterhalen welke industrieën zij vertegenwoordigen.[7]
  3. 3 Neem contact op met een vakbondsorganisator. Als jij en je collega's besluiten dat je je wilt organiseren onder een bestaande vakbond, neem dan contact op met een vakbondsorganisator bij een reeds bestaande vakbond om te helpen bij het organiseren van een vakbond op je werk. [8]
    • Als alternatief kun je een nieuwe onafhankelijke unie vormen die wordt erkend door de National Labour Relations Board (NLRB) zonder te werken met een bestaande unie. Bedenk dat de kosten van het leiden van een unie en de complexiteit van het arbeidsrecht het vormen van een nieuwe unie onpraktisch maken.[9]

Tweede deel van de drie:
Organiseren op het werk

  1. 1 Vorm een ​​organiserend comité. Of je nu werkt met de hulp van een vakbondsorganisator van een reeds bestaande vakbond of probeert een onafhankelijke vakbond te starten, begin met het samenstellen van een organiserend comité. Leden van het comité moeten bereid zijn om onderzoek te doen naar de voordelen van vakbondsvorming en om hun medewerkers voor te lichten en te overtuigen de unie te ondersteunen. Vind gelijkgestemde medewerkers die geïnteresseerd zijn in het organiseren van uw vakbondsactiecampagne. Probeer een selectie leden te vinden die een goede doorsnede van het bedrijf vertegenwoordigen, inclusief mensen die verschillend zijn:
    • Afdelingen binnen het bedrijf;
    • verschuivingen;
    • Raciale en etnische achtergronden; en
    • Geslachten.[10]
  2. 2 Verzamel informatie over de werknemers en de werkplek. Je zult informatie over de werkplek moeten verzamelen, die in de toekomst nuttig kan zijn voor de vakbond of het NLRB. Verzamel bij het verzamelen van informatie uw bedrijf online en praat met collega's die mogelijk de informatie hebben die u mist.
    • Beschrijf de werkplekstructuur, inclusief de verschillende afdelingen, werkgebieden, banen en ploegendiensten.
    • Verzamel informatie van elke medewerker in een spreadsheet met de naam, het adres, telefoonnummer, ploegendienst, functie en afdeling van elke persoon.
    • Verzamel informatie over uw werkgever, inclusief andere locaties, moederbedrijven en dochterondernemingen, producten, grote klanten en vakbondsgeschiedenis.[11]
  3. 3 Formuleer een probleemprogramma.[12] Een uitgifteprogramma is als de missieverklaring van het organiserend comité en moet de verbeteringen omvatten die de commissie hoopt te bereiken door vakbondsvorming, zoals hogere lonen, betere uitkeringen en / of verbeterde arbeidsomstandigheden. Ben zeker om uw gewenste verbeteringen te benadrukken wanneer u uw campagne bespreekt om samen te werken met uw collega's.
    • Onderzoek de lonen en voordelen die mensen in uw sector in uw land en elders in het land ontvangen wanneer zij een vakbond hebben of wanneer zij niet worden vertegenwoordigd door een vakbond. Houd deze statistieken bij de hand tijdens discussies.
  4. 4 Bereid je voor op anti-union tactieken van je werkgever. Omdat vakbonden meer macht geven aan werknemers om te onderhandelen voor betere beloning en arbeidsomstandigheden, nemen ze wat macht weg van werkgevers. Om deze reden proberen werkgevers vaak de vakbondsorganisatie te ontmoedigen. Veelvoorkomende ontmoedigingstactieken zijn:
    • 'Scare-tactieken'. Werkgevers zouden kunnen aankondigen dat zij zullen weigeren om met de vakbond te onderhandelen. Volgens federale wetgeving zijn werkgevers echter verplicht om met de vakbond te onderhandelen. Werkgevers kunnen een bedreiging vormen voor de banen of voordelen van vakbondsmedewerkers of drukbegeleiders om anderen te manipuleren of lastig te vallen. Deze tactieken zijn beledigend en illegaal onder federale wetgeving.Werkgevers kunnen ook proberen deelname te ontmoedigen door een grote deal te maken over hoeveel kosten de bonden met zich meebrengen. U kunt het tegenargument delen dat vakbondsrechten een kleine kostenpost zijn in vergelijking met de positieve impact die een vakbond kan hebben. Als uw werkgever zich bezighoudt met illegale tactieken, neem dan contact op met een vakbondsafgevaardigde of het NLRB en vraag welke acties u moet nemen.
    • 'Love tactics'. Sommige werkgevers proberen hun werknemers ervan te overtuigen dat een unie niet nodig is. Veelvoorkomende liefdestactieken zijn onder meer verontschuldigen voor fouten uit het verleden en een betere behandeling beloven in de toekomst; en het maken van plotselinge veranderingen in arbeidsomstandigheden, employee benefits en relaties tussen werknemers en managers. Werkgevers hopen dat hun werknemers door een paar kleine veranderingen zelfgenoegzaam worden en hun motivatie voor vakbonden verliezen.

Derde deel van de drie:
Een verkiezing houden

  1. 1 Verzamel handtekeningen. Als u met een gevestigde vakbond werkt, wilt u distributiekaarten distribueren en verzamelen, ook wel 'A-kaarten' genoemd. De vakbond moet u voorzien van voorgedrukte A-kaarten, die er uitzien als dit voorbeeld. Als u onafhankelijk werkt, moet u een petitie verspreiden. Ontvang handtekeningen van uw collega's die geen supervisors of managers zijn, omdat supervisors en managers niet in aanmerking komen voor vertegenwoordiging van de vakbond.
    • Als u handtekeningen of kaarten van ten minste 30% van de werknemers verzamelt, organiseert het NLRB een vakbondverkiezing.[13]
    • Als u handtekeningen of kaarten van meer dan 50% van de werknemers verzamelt, kunt u uw werkgever vragen om af te zien van een verkiezing en onmiddellijk het vakbondsleiderschap te gaan erkennen.
    • Als ten minste 50% van de werknemers zich aanmeldt en de werkgever niet van de verkiezingen afziet, kan het NLRB ingrijpen en een unie verplicht stellen als het onderzoekt en bepaalt dat de werkgever actie onderneemt om een ​​eerlijke verkiezing te voorkomen.
  2. 2 Een verkiezingsverzoek indienen. U moet deze petitie invullen en indienen bij het NLRB. U moet ook dit certificaat van dienst invullen en indienen, waarin staat dat u de petitie aan uw werkgever hebt meegedeeld.
    • Het NLRB moet ook uw machtigingskaarten of handtekeningen voor handtekeningen van ten minste 30% van uw collega's hebben. Het NLRB zal uw werkgever vragen om een ​​lijst met zijn werknemers en de namen op de lijst vergelijken met de handtekeningen die u hebt ingediend.
  3. 3 Stem in de verkiezing. Het zal de NLRB ten minste enkele weken nodig hebben om te bepalen wie in aanmerking komt om te stemmen en om een ​​verkiezing te plannen.[14] Het NLRB zal dan een stembureau opzetten, meestal op het terrein van de werkgever, en toezicht houden op de verkiezingen. Medewerkers stemmen met papieren stembiljetten, die aan het einde van de stemperiode worden geteld. Stemmen gebeurt door een "geheime" stemming, zodat uw werkgever niet weet welke werknemers hebben gestemd voor vakbonden.[15]Als ten minste 50% van de werknemers stemt om een ​​vakbond te vormen, wordt een vakbond gevormd.
    • In sommige gevallen kan het NLRB ervoor kiezen werknemers per post te laten stemmen.[16]
  4. 4 Onderhandel over uw eerste contract. Je eerste doel na de verkiezingen is om te onderhandelen over een vakbondsovereenkomst tussen de werkgever en de vakbond, die alles dekt, van lonen tot hoe geschillen in de toekomst zullen worden behandeld.[17] Als een koopje niet gemakkelijk komt, moet de vakbond druk uitoefenen op de werkgever om aan de eisen van de vakbond te voldoen door de werknemers te mobiliseren.
    • Mobilisatietechnieken kunnen bestaan ​​uit het schrijven van brieven of het indienen van grieven, het indienen van een oneerlijk bedrijfsproces, het organiseren van deelname aan openbare bijeenkomsten, het houden van een publiciteitscampagne om steun te krijgen van de gemeenschap en zelfs te staken.[18]