Wanneer iemand sterft en een testament heeft, benoemt de rechtbank iemand als uitvoerder van de nalatenschap van die persoon. De executeur heeft de verantwoordelijkheid om alle schulden van de overledene te betalen en het eigendom van die persoon te verdelen onder de begunstigden die in het testament staan ​​vermeld. Deze estate administratie zaken worden gedaan door middel van brieven testamentaire, die zijn afgegeven door de rechtbank. De testamentaire brieven vertellen banken en anderen dat de executeur de macht heeft om namens de overledene op te treden.[1]

Deel een van de drie:
De wil voor Probate indienen

  1. 1 Huur een advocaat in. Veel rechtbanken bieden formulieren voor niet-advocaten aan om hun eigen proces te voltooien en af ​​te handelen. Het probaatproces is echter buitengewoon gecompliceerd. Tenzij je al bekend bent met de probate, heb je waarschijnlijk een advocaat nodig om je te helpen.[2]
    • Als de overledene een advocaat heeft die hun testament opstelt, wil je misschien met hen beginnen. Ook al zijn ze misschien niet in staat om u te vertegenwoordigen in de rechtszaak, zij kunnen u advies geven en iemand aanbevelen om met u samen te werken.
    • De meeste probate advocaten bieden een gratis eerste consult, dus het is de moeite waard om met iemand te praten, zelfs als je uiteindelijk besluit om alleen te gaan. Houd er rekening mee dat als u bent benoemd tot executeur, uw juridische rekeningen doorgaans worden betaald door de nalatenschap.
    • In sommige rechtbanken, als u ervoor kiest om door te gaan met een proeftijd zonder een advocaat, moet u de rechtbank kennisgeving doen en bewijs leveren van uw bekwaamheid om de zaak alleen af ​​te handelen.
  2. 2 Zoek de originele wil. Over het algemeen moet je de originele testament (met originele handtekeningen) indienen bij de rechtbank - geen fotokopie. Kijk door de papieren van de overledene. U kunt ook contact opnemen met advocaten die aan het testament hebben gewerkt.[3]
    • Als de overledene geen veilige of andere veilige locatie heeft waar ze meestal belangrijke documenten opslaan, kan het moeilijk zijn om de oorspronkelijke testament te vinden.
    • Sommige rechtbanken hebben aanvullend papierwerk en petities die je kunt indienen om de rechtbank te vragen je toestemming te geven om een ​​fotokopie in te dienen, als dit alles is wat je kunt vinden. Krijg hulp van een advocaat als u een fotokopie heeft maar de originele test niet kunt vinden.
  3. 3 Stel een petitie op om de wil toe te geven. Dit document heeft verschillende namen in verschillende staten, maar het vraagt ​​in feite de rechtbank om de oorspronkelijke testament die u voor de overledene hebt gevonden te valideren en een uitvoerder aan te stellen om de nalatenschap van die persoon te beheren.[4]
    • Sommige staten hebben meer gestroomlijnde procedures als de overledene relatief weinig bezittingen had.
    • In sommige staten moet je de klerk de wil laten erkennen voordat je door de rest van het proces kan gaan. In andere staten wordt de probate geopend op hetzelfde moment dat de wil wordt toegelaten.
  4. 4 Ontvang een gewaarmerkt afschrift van de overlijdensakte. De gewaarmerkte kopie van de overlijdensakte bewijst dat de persoon die de testament schreef wettelijk dood is. Neem een ​​kopie van het kantoor van vitale gegevens van de staat waar de persoon is overleden. Dit is misschien niet hetzelfde als de staat waar de persoon woonde. [5]
    • De CDC heeft een directory met contactinformatie voor het vitale records-kantoor voor elke Amerikaanse staat en territorium. Ga naar https://www.cdc.gov/nchs/w2w/index.htm en klik op de juiste link.
    • Als de persoon buiten de VS is gestorven, neem dan contact op met het consulaat of de ambassade in het land waar zij stierven.
  5. 5 Solliciteer op probate. Uw petitie om de wil toe te geven heeft mogelijk al een verzoek tot opening van de nalatenschap opgenomen. Als dat niet het geval is, moet u meestal een afzonderlijke toepassing invullen met de naam van de overledene en informatie geven over de wil en de nalatenschap.[6]
    • Dit deel van de probaatprocedure verschilt van land tot land. In sommige staten moet je eerst de proeftijd openen, terwijl je in andere staten de erfrechtverklaring kunt openen en tegelijkertijd testamentaire brieven kunt aanvragen.[7]
  6. 6 Breng de familie van de overledene op de hoogte. Wanneer de erfopvolging wordt geopend, moeten gezinsleden worden geïnformeerd, zodat ze indien nodig voor de rechtbank kunnen verschijnen. In de meeste gevallen zijn de overledene en hun familie goed bekend bij u. Maar af en toe moet je wat spitten doen om alle nabestaanden van de persoon te vinden.[8]
    • In sommige staten hoeft u alleen degenen op te geven die als begunstigden in het testament zijn vermeld. In andere staten moet u alle overlevende directe familieleden op de hoogte stellen, zelfs als ze niet als begunstigden zijn opgenomen.
  7. 7 Dien uw documenten en kosten in bij de griffier. Alle vereiste petities en formulieren moeten worden ingediend bij de griffie van de rechtbank die de nalatenschap zal veroordelen. Meestal is dit de rechtbank in het graafschap van de hoofdverblijfplaats van de overledene.[9]
    • Als je geen advocaat hebt, neem dan contact op met de griffie voordat je gaat en te weten hoeveel je verschuldigd bent aan vergoedingen voor het openen van de nalatenschap en welke betaalwijzen worden geaccepteerd.
    • Kosten voor het openen van de nalatenschap variëren sterk van land tot land. In sommige staten is de totale vergoeding een percentage van de totale waarde van het landgoed. Deze vergoeding is niet verschuldigd totdat u begint met het beheer van het landgoed en een volledige inventaris van de bezittingen van het landgoed.[10]

Tweede deel van de drie:
Benoeming tot aangestelde uitvoerder

  1. 1 Kijk wie genoemd is in het testament. De testament benoemt iemand als executeur of persoonlijke vertegenwoordiger van de overledene. Hoewel de genomineerde meestal uiteindelijk de rol vervult, is dit niet altijd het geval.[11]
    • Het is ook niet gegarandeerd dat de rechtbank de persoon die in het testament staat zal goedkeuren alleen omdat ze in het testament worden genoemd. Er zijn een aantal kwalificaties die moeten worden aangesteld als uitvoerder van een nalatenschap, en als de genoemde persoon niet aan die kwalificaties voldoet, kan de rechtbank weigeren ze te benoemen.
    • Stel dat een man zijn zoon nomineert als zijn executeur in zijn testament. De man sterft tragisch in een auto-ongeluk, en zijn zoon is slechts 15. Omdat minderjarigen geen executeurs kunnen zijn, zou de rechtbank eisen dat overlevende familieleden een ander kiezen.
  2. 2 Noem een ​​agent als je buiten de staat leeft. In sommige staten zijn out-of-state executives niet eens toegestaan. Staten die u wel verplichten om een ​​in-state agent te vermelden voor service van proces. Meestal is dit een advocaat of een naast familielid van de overledene.[12]
    • U moet een formulier invullen met de naam van uw agent. Ze moeten meestal ouder zijn dan 18 jaar en documenten namens u kunnen ontvangen.
    • Veel staten eisen dat uitvoerders van buiten de staat obligaties plaatsen. Aan deze vereiste wordt echter doorgaans afstand gedaan als u een agent in de status hebt voor service van proces.
  3. 3 Voer indien nodig een fiduciaire training uit. Sommige staten eisen dat executeurs een training voltooien, die u informatie verschaft over uw fiduciaire taken als uitvoerder en de wettelijke vereisten voor het omgaan met de activa en schulden van de overledene.[13]
    • Als een training vereist is, zal de griffier u er informatie over geven. U bent doorgaans vrijgesteld van deze vereiste als u een professional bent, zoals een advocaat of een accountant, die ervaring heeft als fiduciaire.
    • Zelfs als een cursus niet verplicht is, vraag dan of er een beschikbaar is die je kunt nemen om vertrouwd te raken met je taken. De uitvoerder zijn van een landgoed is een serieuze verantwoordelijkheid, en niet een die lichtvaardig moet worden genomen.
  4. 4 Neem je eed of bevestiging. Voordat u door de rechtbank tot executeur kunt worden benoemd, moet u een eed of verklaring afleggen dat u getrouw en eerlijk uw plichten vervult als een vertrouwenspersoon van de nalatenschap van de overledene.[14]
    • In sommige staten moet je deze bevestiging voor de rechtbank afleggen. In andere kunt u de eed voor de griffier of een notaris afleggen.
    • Naast de mondelinge eed moet u meestal een gerechtelijk document ondertekenen met dezelfde eed.
  5. 5 Plaats een obligatie indien nodig. Sommige staten eisen dat executeurs een obligatie boeken voordat ze het landgoed beheren. De obligatie is meestal een percentage van de totale geschatte waarde van het landgoed en kan duizenden dollars zijn.[15]
    • Out-of-state executives zijn het meest waarschijnlijk wettelijk verplicht om een ​​obligatie te plaatsen.
    • Een persoon kan in zijn testament aangeven dat hij wil dat de uitvoerder van zijn nalatenschap een obligatie plaatst. Evenzo kunnen zij afzien van enige wettelijke verplichting voor hun executeur om een ​​obligatie te plaatsen.

Derde deel van de drie:
Brieven testamentair aanvragen

  1. 1 Neem een ​​voorlopige inventaris van het landgoed. Een van de eerste taken van een executeur is om de rechtbank een voorlopige lijst te verstrekken van de schulden en activa van de overledene. Op dit moment is uw lijst waarschijnlijk niet veel meer dan een schatting. Meestal hoeft u geen woning te laten taxeren of een uitgebreide inventaris op te maken.[16]
    • De voorlopige inventarisatie is noodzakelijk voor de rechtbank om te beslissen of testamentaire brieven vereist zijn. De rechtbank verstrekt alleen brieven aan het testament als er bezittingen zijn die je zonder hen niet kunt weggooien.
    • Als de overledene bijvoorbeeld een huis bezit, kunt u dat huis niet verkopen of het aan de rechtmatige begunstigde in het testament geven, tenzij u de bevoegdheid hebt om namens de overledene te ondertekenen. Brieven testamentair geven je die kracht.
    • In de meeste staten, als u de echtgenoot van de overleden persoon bent en ook als uitvoerder optreedt, hebt u geen testamentair testament nodig.
  2. 2 Vul het aanvraagformulier in. De meeste staten hebben een vrij eenvoudig aanvraagformulier voor de executeur om aanvragende brieven testamentair van de rechtbank in te vullen. U hebt ten minste de volledige naam nodig van de overledene, het adres van zijn of haar hoofdverblijfplaats op het moment van overlijden en de locatie waar ze zijn overleden.[17]
    • Mogelijk moet u ook de namen van de begunstigden indienen en een bewijs dat zij op de hoogte zijn gesteld van de nalatenschap van de nalatenschap.
  3. 3 Dien een conceptorder in voor brieven met uw aanvraag. De rechter-rechter beoordeelt de aanvraag en alle bijbehorende informatie en beslist of uw verzoek moet worden ingewilligd en dat de opdrachtbrieven worden afgegeven. Als u een conceptorder indient waarin uw verzoek wordt ingewilligd, hoeft de rechter alleen maar te ondertekenen.[18]
    • Dit zijn formulierdocumenten die doorgaans verkrijgbaar zijn bij de rechtbank, als u niet door een advocaat wordt vertegenwoordigd.
  4. 4 Pak uw brieven op bij de verkoper. Zodra de rechter uw brieven bestelt, zijn ze beschikbaar op de griffie. U moet meestal een door de overheid uitgegeven identiteitsbewijs met foto overleggen om aan te tonen dat u bevoegd bent om de documenten op te halen.[19]
    • Het is een goed idee om een ​​envelop of map van een manilla mee te nemen om de letters te dragen. Dit zijn belangrijke juridische documenten, dus u moet ze veilig bewaren.
  5. 5 Maak kopieën van uw brieven. De klerk geeft je meestal 5 testamentaire brieven. U zult echter waarschijnlijk meer nodig hebben, vooral als de overledene een relatief groot vermogen had of veel krediet- of bankrelaties had.[20]
    • Iedereen die een brief nodig heeft, bewaart de brief in zijn bestanden. Zorg ervoor dat je voldoende kopieën hebt om rond te gaan. Als je geen kopieën meer hebt, zal de verkoper je waarschijnlijk niet meer uitleveren.