Vitiligo is een aandoening die ervoor zorgt dat uw melanocyten stoppen met het produceren van pigment, waardoor uw huid lichtere plekken kan ontwikkelen. Het is mogelijk om slechts een klein gebied met depigmentatie of grotere patches te hebben die in de loop van de tijd groeien. Omdat vitiligo veel gemeen heeft met andere huidaandoeningen, zal uw arts u grondig moeten onderzoeken om een diagnose te stellen. Ze kunnen ook een bloedafname of oogtest bestellen voor meer definitieve antwoorden. Als u eenmaal bent gediagnosticeerd, kunt u samen met uw arts een behandelplan opstellen.[1]
Deel een van de drie:
Het identificeren van symptomen van Vitiligo
-
1 Let op pigmentverlies in uw ogen of haar. Vitiligo beïnvloedt meestal uw huid, maar het kan ook het pigment wegvoeren van andere delen van uw lichaam, vooral uw haar of ogen. Als je haar voortijdig grijs begint te worden of binnen enkele maanden grijs wordt, maak dan een afspraak met je arts.[2]
- Over het algemeen zeggen doktoren dat grijs haar vóór de leeftijd van 35 jaar oud is als "voortijdig".
- Het is nog ongewoner voor uw ogen om de kleur te laten vervallen in de loop van de volwassenheid. Met vitiligo kunnen je ogen vervagen van heldere kleuren naar meer gedempte kleuren.
- Vitiligo kan ook de kleur van je wimpers, wenkbrauwen en gezichtshaar veranderen.
-
2 Controleer op parallelle of geclusterde depigmentatiegebieden. Met gegeneraliseerde vitiligo krijg je gedepigmenteerde gebieden op parallelle zijden of plekken op je lichaam. Deze kunnen in de loop van de tijd groter worden. Met segmentale vitiligo heb je een enkel depigmentatiegedeelte of een verzameling vlekken in een deel van je lichaam.[3]
- Gegeneraliseerde vitiligo komt vaker voor dan segmentaal. De meeste mensen ontwikkelen vitiligo vóór de leeftijd van 20.
- Sommige mensen ontwikkelen ook beroepsmatige vitiligo van blootstelling aan bepaalde chemicaliën of productieprocessen. In deze gevallen is het pigmentverlies vaak geconcentreerd in die gebieden die in contact zijn geweest met chemicaliën.
- Vitiligo-vlekken worden meestal aangetroffen op uw nek, oksels, handen, knieën, ellebogen of gezicht. Verlies aan kleur in uw mond of neus kan ook een symptoom zijn.
-
3 Bewaak en onthul een persoonlijke of familiegeschiedenis met huidaandoeningen. Als u de arts bezoekt en zij vitiligo vermoeden, zullen zij u waarschijnlijk een aantal vragen stellen over de medische geschiedenis van uw familie. Probeer alle vragen zo waarheidsgetrouw mogelijk te beantwoorden. In het bijzonder, enig bewijs toont aan dat het hebben van andere familieleden met huidaandoeningen je kansen verhoogt om vitiligo te krijgen.[4]
- Als uw vader of moeder bijvoorbeeld last heeft van eczeem, meldt u dit dan aan uw arts.
- Uw kans om vitiligo te ontwikkelen neemt ook toe als u aan aandoeningen, zoals eczeem, lijdt.
-
4 Traceer de start van vitiligo terug naar een recent huidtrauma. Als u in de afgelopen 2-3 maanden last heeft gehad van zonnebrand, is het mogelijk dat dit kan hebben bijgedragen tot het activeren van een vitiligo-episode. Evenzo, als u een onverklaarbare uitslag heeft gehad, vertel dit dan aan uw arts. Dit kan duiden op vitiligo of een andere ziekte.[5]
- Er is geen exacte medische reden waarom sommige huidcellen hun pigmentatie beginnen te verliezen, wat resulteert in vitiligo. Andere huidproblemen bieden echter in sommige gevallen waarschuwingssignalen.
Tweede deel van de drie:
Een medische diagnose krijgen
-
1 Laat uw arts u onderzoeken met een ultraviolette (UV) lamp. Dit kleine, in de hand te houden apparaat wordt vaak een "Wood's lamp" genoemd. Uw arts zal de lamp 4 tot 5 inch (10 tot 13 cm) over uw huid geven en op eventuele reacties letten. Als u vitiligo heeft, zullen uw lichtere huidpleisters zelfs nog meer gedefinieerd worden onder de UV-stralen.[6]
- Dit is een geweldige manier voor uw arts om andere aandoeningen uit te sluiten, zoals schimmelinfecties, die hetzelfde kunnen lijken bij blootstelling aan de lamp.
-
2 Toestemming voor een oogonderzoek. In sommige situaties kan vitiligo invloed hebben op de structuur en het pigment van uw ogen. Een huisarts kan een fel licht in uw ogen laten schijnen om te zien of er problemen zichtbaar zijn. Of ze kunnen u doorverwijzen naar een optometrist die uw ogen zal inspecteren op ontsteking, ook wel uveïtis genoemd.[7]
- Laat uw arts weten of u last heeft gehad van oogpijn, jeuk of droogheid. Dit zijn allemaal tekenen van uveïtis of mogelijke oogbeschadiging.
- De optometrist kan uw ogen uitzetten met behulp van druppels om uveïtis te controleren.
-
3 Test je bloed. Als uw arts een bloedmonster afneemt, kunnen ze mogelijk eventuele kwalen vaststellen. Een eenvoudige bloedafname kan onthullen of uw aantal bloedcellen is beïnvloed door een ziekte. Het kan ook aangeven of uw schildklierfunctie verminderd is, wat op een auto-immuuntoestand kan duiden.[8]
-
4 Ga akkoord met een huidbiopt als de diagnose onzeker is. Als uw arts uw diagnose niet kan vaststellen op basis van een lichamelijk onderzoek, kunnen zij een biopsie van uw huid voorstellen. In de meeste gevallen ontvangt u lokale anesthesie en wordt een klein huidmonster met een naald verwijderd. Dit monster zal vervolgens worden onderzocht om te zien of het pigmentverlies consistent is en of er melanocyten ontbreken in de huid, wat duidt op vitiligo.[9]
- Als u niet tevreden bent met een biopsie, is een andere optie om naar een specialist, meestal een dermatoloog, te gaan voor een second opinion of onderzoek.
- Een dermatoloog kan bloed afnemen om te testen op antinucleaire antilichamen, die vaak aanwezig zijn bij vitiligo-patiënten.
Derde deel van de drie:
Vitiligo behandelen
-
1 Behandel eventuele onderliggende tekorten aan voedingsstoffen. Uw arts wil u misschien testen op tekorten aan voedingsstoffen, omdat een tekort aan bepaalde voedingsstoffen u vatbaar kan maken voor vitiligo. Als u ergens een tekort aan heeft, moet u mogelijk een supplement nemen om uw voedingsstofniveaus weer normaal te maken. Volg de instructies van uw arts voor het aanvullen.Sommige tekortkomingen die kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van vitiligo zijn:
- Vitamine D[10]
- Antioxidant-vitamines, zoals A, C en E[11]
- Zink[12]
-
2 Cosmetica aanbrengen om huidverschillen te minimaliseren. Het gebruik van huidverven, make-up of zelfs bruiningsproducten kan helpen om eventuele vlekken van vitiligo te camoufleren. Dit is een goedkopere optie die het mogelijk maakt om elk van de zorgen rond het nemen van medicatie te vermijden. Het toepassen van deze producten kan echter veel tijd kosten en oefenen om te beheersen.[13]
-
3 Wrijf op een medicinale crème. Corticosteroïden zijn de meest voorgeschreven topicale medicatie voor vitiligo. Bij dagelijkse toepassing kunnen deze lotions helpen om huidskleur aan lichtere gebieden toe te voegen. Vanwege de ernstige mogelijke bijwerkingen, waaronder broosheid van de huid, kan alleen een arts deze crèmes voorschrijven.[14]
- Medicijnen die topisch worden toegediend, zijn niet zo effectief op alle delen van het lichaam, zoals de voeten.
-
4 Overweeg lichttherapie als u wijdverspreide vitiligo heeft. Dit is een soort behandeling die plaatsvindt in een ziekenhuis of een professionele medische setting. Bij elke sessie wordt uw huid tweemaal per week blootgesteld aan geconcentreerd UVA-licht gedurende een periode van 12 maanden of langer. In combinatie met medicijnen kan lichttherapie met succes pigment op sommige gebieden herstellen.[15]
- Vermijd blootstelling aan de zon en overmatige lichttherapie als u een diagnose vitiligo hebt. Te veel zon kan uw huid het risico op verdere schade toebrengen en de afwijkingen benadrukken. Vraag uw arts hoeveel lichttherapie voor u veilig is.
-
5 Behandel huidige auto-immuunziekten. Als u lijdt aan een auto-immuunziekte, zoals de ziekte van Hashimoto, werk dan samen met een endocrinoloog of uw huisarts aan een behandelplan. Je zult waarschijnlijk medicijnen moeten nemen om je immuunsysteem te stimuleren. Als u dit wel doet, kan de kans kleiner worden dat u vitiligo ontwikkelt.[16]
-
6 Word lid van een vitiligo-steungroep. Praat met uw arts over het bijwonen van een persoonlijke, lokale groep mensen met auto-immuun- of huidaandoeningen, zoals vitiligo. Als er geen groepen in de buurt zijn, probeer dan lid te worden van een online organisatie, zoals Vitiligo Support International. Deze groepen zijn ook uitstekende hulpmiddelen voor het uitwisselen van diagnose- en behandelingsinformatie.[17]
- Hoewel sommige vlekken op zichzelf kunnen verdwijnen, is vitiligo meestal een levenslange aandoening.
Facebook
Twitter
Google+