Triggervinger (TF), of stenose tenosynovitis, is een aandoening waarbij een vinger gedwongen wordt in een gebogen positie te blijven waardoor het moeilijk wordt de betreffende vinger recht te trekken. Deze aandoening treedt op als de pezen in de vinger opzwellen en de peesmantel de beweging van de vinger beperkt.[1] Zo kan de vinger in een gebogen positie "vastzitten". Wanneer de vinger rechtgetrokken wordt, klinkt er een magnetisch geluid, alsof een trigger op een pistool wordt vrijgegeven. Als dit fenomeen ernstig wordt, kan het cijfer van de vinger in een gebogen positie worden vergrendeld. Meer informatie over de stappen die u kunt nemen om te bepalen of u al dan niet wordt getroffen door een triggervinger.

Deel een van de vier:
Vroege symptomen herkennen

  1. 1 Identificeer pijn in de basis van de vinger of palm. Het meest voorkomende symptoom is pijn die wordt ervaren aan de basis van de vinger of over de handpalm bij het uittrekken van de vinger. Er is pijn tijdens het strekken of buigen van de vinger, omdat de pees niet langer gemakkelijk uit de peesmantel kan schuiven als gevolg van ontsteking.
    • Als het ontstoken deel van de pees losraakt van zijn omhulsel, kan het aanvoelen alsof uw vinger wordt ontwricht.[2]
    • Meestal is de kans groter dat de dominante hand wordt beïnvloed door de stoornis. Met name de duim-, midden- en ringvinger. Houd er ook rekening mee dat meerdere vingers tegelijk kunnen worden beïnvloed.[3]
  2. 2 Let op een snauwende sensatie. Wanneer de aangedane vinger wordt verplaatst of uitgeschoven, is er een "ploffend" of knappend geluid (vergelijkbaar met het geluid van gebarsten knokkels) hoorbaar. Dit gebeurt omdat de ontstoken pees door een peesmantel wordt getrokken die te smal is. Het gebeurt wanneer u het recht maakt en wanneer u het buigt.[4]
  3. 3 Let op eventuele stijfheid. Over het algemeen zal de stijfheid erger worden in de ochtend. Het is niet duidelijk waarom stijfheid erger wordt in de vroege uren van de dag, maar sommigen vermoeden dat dit mogelijk te wijten is aan een tekort aan cortisol (een hormoon) om stoffen die een ontsteking veroorzaken te neutraliseren.[5] Dit is vergelijkbaar met "geleren" dat optreedt bij heup- en knie-artritis - ontstekingsfluïdum wordt opgebouwd omdat u het ontstoken gebied 's nachts niet gebruikt en het' s morgens tijd kost om dat vocht te verminderen.
    • Over het algemeen zal deze stijfheid verminderen als de vinger gedurende de dag wordt gebruikt.[6]
  4. 4 Zoek naar bult of zwelling. Misschien vindt u een bult, of zwelling aan de basis van de aangedane vinger of in de handpalm, dit gebeurt omdat de zwelling de pees samenbundelt tot een harde knoop.[7] De bult kan ook bewegen wanneer u uw vinger beweegt, omdat de pees ook beweegt wanneer u uw vinger beweegt.[8]

Deel twee van vier:
Late symptomen herkennen

  1. 1 Let op je vinger vergrendeld in een gebogen positie. Naarmate de ontsteking verergert, kan de vinger zich niet volledig uitstrekken, wat uiteindelijk vereist dat je de andere hand gebruikt om de vinger te strekken. In ernstige gevallen kan de vinger niet worden verlengd, zelfs niet met hulp.
    • In sommige gevallen kan het van tijd tot tijd abrupt ploppen, zelfs als u het niet probeert recht te trekken.[9]
  2. 2 Let op eventuele zachtheid aan de basis van de betrokken vinger. Misschien vindt u daar ook een knobbel die zacht is. Dit is eigenlijk een knoop in de voering van je pees. Het bevindt zich aan de palmzijde aan de basis van de aangedane vinger.[10]
  3. 3 Raadpleeg uw arts onmiddellijk als het gewricht warm en ontstoken aanvoelt. Dit is een indicatie van een infectie, en dat is iets wat je zeker weet niet doen wil wachten en zien wat er gebeurt. De meeste triggervingerbehuizingen worden vanzelf opgeschoond met voldoende rust en zijn geen reden tot grote bezorgdheid.[11] Maar infecties kunnen zeer gevaarlijk zijn, zelfs dodelijk als ze niet snel en goed worden behandeld.
    • De contractuur van Dupuytren is een andere aandoening die vaak wordt aangezien voor een triggervinger, hoewel deze niet hetzelfde is. Met deze aandoening worden de bindweefsels dikker en verkorten ze. Dat gezegd hebbende, kan dit optreden in combinatie met een triggervinger.[12]
  4. 4 Houd er rekening mee dat een infectie kan leiden tot osteomyelitis. Als de triggervinger wordt veroorzaakt door infectie van het synovium (smeermembraan dat het gewricht bedekt), kan de infectie zich verspreiden en osteomyelitis veroorzaken. Osteomyelitis is een infectie van het bot waarbij symptomen zoals pijn, koorts, koude rillingen en zwelling zich manifesteren.
    • Dit is een van de belangrijkste redenen waarom een ​​arts wordt geadviseerd, zelfs als u slechts lichte gewrichtspijn ervaart. Hoewel de meeste gevallen van trigger-vinger verdwijnen, is het beter om veilig te zijn dan sorry.
    • Als u kortgeleden een operatie heeft ondergaan, alcoholist bent, steroïden regelmatig gebruikt, sikkelcelziekte of reumatoïde artritis heeft, dient u onmiddellijk uw arts te raadplegen omdat dit allemaal risicofactoren zijn voor osteomyelitis.[13]


Deel drie van vier:
De risicofactoren begrijpen

  1. 1 Evalueer hoe vaak u repetitieve vingerbewegingen gebruikt. Mensen met beroepen of hobby's die routinematige, repetitieve vingerbewegingen vereisen, zoals het bedienen van machines of elektrische gereedschappen en het bespelen van muziekinstrumenten, lopen mogelijk een hoger risico om een ​​triggervinger te ontwikkelen.[14]
    • Constant grijpen met krachtig gebruik van de vinger voor een object voor een langere tijd kan deze aandoening veroorzaken als gevolg van herhaald trauma aan de cijfers van de vinger. Boeren, muzikanten en zelfs rokers (op de aansteker tikken) lopen een groter risico.[15]
  2. 2 Overweeg of u tussen 40 en 60 jaar oud bent of niet. De meest waarschijnlijke triggervinger zal tussen 40 en 60 jaar oud zijn. Dit komt misschien omdat oudere mensen aanzienlijk meer tijd hebben besteed aan het gebruik van hun handen en waarschijnlijk meer schade hebben opgelopen dan jongere mensen.
  3. 3 Zoek uit of je diabetes hebt. Diegenen met diabetes lopen een groter risico om een ​​triggervinger te ontwikkelen.De verhoogde glucosespiegels bij diabetespatiënten kunnen de balans van eiwitten in het lichaam veranderen, waardoor collageen (bindweefsel in het lichaam) verstijft, waardoor de pezen in de vingers stijf worden.[16] Hoe langer je diabetes hebt, hoe groter de kans dat je last hebt van een triggervinger. Als u diabetes heeft en een triggervinger ontwikkelt, kan dit wijzen op andere diabetische complicaties.[17]
  4. 4 Weet welke omstandigheden uw risico op het ontwikkelen van een triggervinger vergroten. Overweeg andere ziekten zoals jicht, amyloïdose, problemen met de schildklier, carpaal tunnel syndroom, contractuur van Dupuytren, ziekte van De Quervain. Elk van deze ziekten verhoogt het risico op het ontwikkelen van een triggervinger. Als u lijdt aan een of meer personen, wees dan voorzichtig met eventuele symptomen van een naderende triggervinger.
    • Een recent onderzoek heeft ook aangetoond dat de meeste mensen met reumatoïde artritis gezwollen pezen hebben en een groter risico lopen op het ontwikkelen van een triggervinger.[18]
  5. 5 Houd er rekening mee dat vrouwen meer kans hebben op een triggervinger. Hoewel het niet duidelijk is waarom, hebben vrouwen vaker triggervinger dan mannen.[19]


Deel vier van vier:
Diagnose krijgen

  1. 1 Raadpleeg uw arts. Een eenvoudige medische geschiedenis en een fysiek onderzoek van de aangedane vinger moeten worden uitgevoerd om de triggervinger te diagnosticeren. Uw arts zal op zoek gaan naar hobbels of gezwollen plekken in het getroffen gebied.[20]
    • Uw arts zal waarschijnlijk ook zoeken naar de klassieke "knallen en blokkeren" die optreedt bij mensen die last hebben van een triggervinger.[21]
  2. 2 Wees gedetailleerd en feitelijk tijdens uw bezoek. Omdat triggervinger een aantal oorzaken heeft die vaak onduidelijk of twijfelachtig zijn, is het verstandig om zo grondig en gedetailleerd mogelijk te zijn over uw medische en familiegeschiedenis. Zelfs als u denkt dat het niet gerelateerd of belangrijk is, kan het belangrijk zijn voor diagnose en behandeling.
    • Het is belangrijk dat alleen feitelijke informatie aan de zorgverleners wordt gegeven om ervoor te zorgen dat een goed behandelplan kan worden ontwikkeld. Patiënten worden aangemoedigd om vragen zo gedetailleerd mogelijk te beantwoorden en moeten niet aarzelen om vragen te stellen over mogelijke behandelingen.
  3. 3 Weet dat röntgenfoto's of een uitgebreide laboratoriumtest niet nodig zijn om de triggervinger te diagnosticeren. Het is alleen noodzakelijk voor patiënten met een voorgeschiedenis van inflammatoire aandoeningen of trauma. In de meeste gevallen zal uw arts vertrouwen op uw symptomen, reden temeer om eerlijk en feitelijk te zijn.[22]