Hoe nalatigheid te bewijzen

Als u gewond bent geraakt bij een auto-ongeluk of bij een slip-and-fall-incident, kunt u mogelijk een schadevergoeding ontvangen door een rechtszaak aan te spannen. De sleutel in dit soort gevallen is om te bewijzen dat iemand je heeft geschaad door niet zorgvuldig te handelen. Dit wordt "nalatigheid" genoemd. Om nalatigheid te bewijzen, hebt u bewijs nodig dat iemand u een redelijke zorgplicht verschuldigd was en vervolgens die plicht heeft overtreden, die uw verwondingen heeft veroorzaakt.

Deel een van de drie:
Nalatigheid begrijpen

1. 1 Leer de elementen van een nalatigheidsclaim. Een succesvol pak voor nalatigheid heeft vier elementen. Je moet ze allemaal bewijzen in een rechtszaak om een ​​vergoeding te krijgen:^[1]
   • De beklaagde was u verschuldigd wettelijke plicht. U kunt geen schadevergoeding van iemand wegens nalatigheid recupereren als die persoon u geen wettelijke plicht verschuldigd was.
   • De verdediger geschonden die plicht. U zult moeten aantonen dat de gedaagde zijn plicht niet nakomt door iets te doen of iets niet te doen.
   • De breuk veroorzaakt je blessure. Met andere woorden, de acties of handelingen van de verdachte hebben uw letsel veroorzaakt.
   • De breuk veroorzaakt schadevergoeding. Je bent geschaad als gevolg van de acties of de acties van de beklaagde.
2. 2 Identificeer een wettelijke verplichting die aan u verschuldigd is. Juridische taken kunnen bij wet worden gecreëerd. Een bedrijf dat bijvoorbeeld mensen uitnodigt om binnen te komen en een winkel moet betalen, heeft een zorgplicht jegens zijn klanten. Een arts is ook een zorgplicht verschuldigd aan haar of zijn patiënten.^[2]
   • Als u een auto bestuurt, bent u de passagiers en andere mensen op de weg verplicht om tijdens het rijden voorzichtig te zijn.^[3]
   • Niet iedereen is je echter een wettelijke plicht verschuldigd, zelfs als je denkt dat ze je letsel hebben "veroorzaakt". Als iemand bijvoorbeeld een zak chips uit het autoraam weggooit, waardoor een fietser uitwijkt, waardoor een hond hard begint te blaffen, waardoor je schrikt en je kind laat vallen, dan kun je waarschijnlijk niet beweren dat de autobestuurder je een plicht verschuldigd was. Het was niet te voorzien dat het gooien van een zak chips uit een raam iemand in de straat zou kunnen schaden.
3. 3 Begrijp een breuk. In nalatigheidspakken zal de plicht worden geschonden door het nalaten van het uitoefenen van redelijke zorg. Redelijke zorg is de zorg die een persoon van gewone voorzichtigheid in de gegeven omstandigheden zou uitoefenen.^[4] Een persoon die een auto bestuurt, is passagiers en andere bestuurders verplicht om met redelijke zorg te rijden.
   • Als de persoon die u een plicht verschuldigd is een professional is, bijvoorbeeld een arts, dan is hij u een zorgplicht verschuldigd op basis van wat een redelijk bekwame professional in het veld onder vergelijkbare omstandigheden zou doen.^[5]
4. 4 Oorzakelijk verband begrijpen. Als de verdachte geen redelijke zorg aan u heeft betoond, is hij nog steeds niet aansprakelijk voor nalatigheid als zijn overtreding uw verwondingen niet heeft veroorzaakt, hoe roekeloos hij ook geweest is.^[6] In veel gevallen van medische wanpraktijken hebt u een getuigenverklaring van deskundigen nodig om het oorzakelijk verband te leggen tussen de handelingen van uw arts en uw letsel. Er zijn twee soorten oorzaken:
   • Oorzaak eigenlijk: de manier om de 'oorzaak in feite' te vinden, is door te vragen: "Maar voor de actie van de verdachte, zou ik gewond zijn geraakt?" Als het antwoord "Nee" is, hebt u de oorzaak feitelijk vastgesteld.^[7]
   • Proximale oorzaak: nadat de oorzaak feitelijk is vastgesteld, moet een rechter beslissen of de verwonding al dan niet te voorzien was voor de verdachte. Dit is de "proximate causation" -test. Als de verdachte niet had kunnen voorzien dat haar daden de verwonding zouden hebben veroorzaakt, dan zal er geen oorzaak zijn.^[8]
5. 5 Identificeer je blessure. Het nalaten van de verweerder om redelijke voorzorgsmaatregelen te gebruiken, moet u schade hebben toegebracht. Als een arts de verkeerde behandeling bestelt maar zijn fout ontdekt voordat u schade ondervindt, hebt u geen compensabele schade.
   • Blessures zijn vaak fysiek. Ze kunnen onder meer invaliditeit, pijn en lijden en verlies van consortium omvatten (wat betekent dat het verlies van het vermogen om een ​​intieme relatie te hebben) is.^[9]
   • In sommige staten kunt u zich herstellen voor emotionele stress in een nalatigheidspak. Afhankelijk van je staat, moet je mogelijk aantonen dat je een lichamelijk letsel hebt opgelopen of op zijn minst enige fysieke impact hebt gehad. In sommige staten kunnen eisers echter herstellen voor puur psychologische schade.^[10]
   • U kunt mogelijk ook verloren lonen en aan medische zorg besteed geld terugvorderen in een nalatigheidspak.^[11]
6. 6 Huur een advocaat in. Nalatigheid heeft veel nuances, afhankelijk van de feiten van uw situatie. Geen twee gevallen zijn hetzelfde, en het bewijs dat u nalatigheid moet bewijzen, hangt af van de feiten van uw zaak. Je zou moeten proberen een advocaat te ontmoeten om je situatie te bespreken. Sommige advocaten bieden gratis of met beperkte kosten een eerste consult. Tijdens het consult kunt u bespreken of uw zaak de moeite waard is.
   • Ter voorbereiding op uw raadpleging verzamelt u alle documenten die u in uw bezit heeft over uw letsel: medische dossiers, politierapporten, verzekeringsinformatie, enz. Maak kopieën om de advocaat te laten zien.^[12]
   • Als u besluit een rechtszaak aan te spannen, moet u een advocaat inhuren. Een advocaat weet hoe effectief bewijs van nalatigheid kan worden verzameld en hoe u een krachtig proces voor uw rekening kunt nemen.
   • Als kosten een probleem zijn, besef dan dat veel letselschadeadvocaten klanten zullen vertegenwoordigen bij 'onvoorziene omstandigheden'. Volgens deze afspraak krijgt de advocaat geen vergoeding tenzij u uw rechtszaak wint.^[13] Normaal gesproken zal de advocaat 33-40% van uw schadevergoeding ontvangen.^[14] U blijft wel verantwoordelijk voor de gerechtskosten, zoals kosten in verband met indiening, rechtbankverslaggevers en deskundigen.

Tweede deel van de drie:
Verzamel bewijs van nalatigheid

1. 1 Noteer je herinneringen aan het ongeluk. Als iemand die gewond is geraakt, is uw getuigenis een bewijs van enkele elementen van nalatigheid. Zo snel mogelijk kunt u gaan zitten en alles schrijven wat u zich herinnert over het ongeluk. Concentreer op:
   • Wat is er gebeurd: wie deed wat en wanneer.
   • Wat je aan het doen was: heb je helemaal bijgedragen aan de blessure?
   • Getuigen: probeer te onthouden wie het incident heeft gezien.
2. 2 Foto's nemen. Maak indien mogelijk foto's van het gebied waar u gewond bent geraakt. Als je een auto-ongeluk hebt gehad, laat iemand dan foto's maken van de straat, de auto's en de stopborden. Als je op een parkeerplaats of in een winkel bent gevallen, keer dan terug en maak foto's.
   • Probeer afbeeldingen van verschillende kanten te krijgen.^[15] Maak ook foto's zo snel mogelijk na het ongeluk.^[16]
   • Vergeet niet om kleurenfoto's te maken van uw verwondingen.^[17] Neem ze zo snel mogelijk na het ongeval mee.
3. 3 Zoek medische hulp. Als u onmiddellijk medische hulp zoekt, zullen uw medische gegevens ook als kritisch bewijs dienen.^[18] Probeer de behandeling te krijgen van een M.D., in tegenstelling tot een chiropractor of iemand die is gespecialiseerd in niet-reguliere behandelingen.^[19]
   • Houd alle medische dossiers en alle medische rekeningen bij. Het vasthouden aan uw rekeningen is een belangrijk onderdeel van het aantonen van de hoeveelheid economische schade die u leed.
4. 4 Vind getuigen. Getuigen zijn belangrijk omdat ze een back-up kunnen maken van uw versie van evenementen. Een getuige kan ook dingen hebben gezien die u niet hebt gezien. Idealiter zou u de namen van getuigen hebben gekregen terwijl u op de plaats van het ongeval was.^[20]
   • Als je met niemand hebt gesproken op de plaats van het ongeluk, kun je politierapporten bekijken. Een getuige heeft mogelijk met de politie gesproken.
5. 5 Zoek bewijs dat je al hebt. Voordat u zelfs een advocaat ontmoet, heeft u waarschijnlijk enig bewijs van elk element van nalatigheid. U hebt bijvoorbeeld waarschijnlijk een bewijs van schade. Dit bewijs kan de vorm hebben van medische dossiers, verslagen van therapeuten, uw journaalposten, enz.
   • U hebt waarschijnlijk ook een bewijs van een wettelijke plicht. Uw getuigenis dat u zich in de buurt van de beklaagden bevond, kan bijvoorbeeld aantonen dat zij hadden moeten weten dat hun daden schadelijk voor u kunnen zijn. Deze voorzienbaarheid zou helpen bij het tot stand brengen van een juridische relatie.
   • Het kan ook zijn dat u medische dossiers hebt die aantonen dat u een patiënt van een arts of flessen met voorgeschreven medicijnen was die aantoonden dat u een gebruiker van een bepaald geneesmiddel was. Dit bewijs helpt bij het vaststellen van een wettelijke verplichting die de arts of het farmaceutische bedrijf aan u heeft te danken.
   • U kunt ook enig bewijs hebben dat de beklaagden de plicht hebben overtreden. Uw geschreven herinnering aan wat de gedaagde wel of niet deed, kan bijvoorbeeld dienen als bewijs van een schending van de plicht tot redelijke zorg.
6. 6 Identificeer alle verdachten. Om een ​​geval van nalatigheid op te bouwen, moet u die personen identificeren waarvan u denkt dat ze uw letsel hebben veroorzaakt. Gedaagden zouden iedereen in de operatiekamer kunnen omvatten, als u tijdens de operatie gewond bent geraakt. Of het zou de eigenaar van een winkel kunnen zijn als je uitgleed en viel in de winkel of op de parkeerplaats.
   • Werp een breed net. Vergeet niet, nalatigheid is een schending van een plicht van redelijke zorg. Vaak is de persoon die deze plicht niet nakomt, beslisser in een bedrijf of organisatie. Als u bijvoorbeeld op een ijzige parkeerplaats glijdt, denkt u misschien dat u de eigenaar van de winkel aansprakelijk kunt stellen voor uw verwonding. Maar de eigenaar van de winkel mag op de parkeerplaatsen geen zout gebruiken vanwege een beslissing op het hoofdkantoor. Deze beslissing kan zelf nalatig zijn.
7. 7 Een rechtszaak aanspannen. Een rechtszaak wordt gestart door een formele klacht in te dienen bij de rechtbank. De klacht zal zowel betrekking hebben op de omstandigheden rond het proces als op uw nalatigheidsoorzaak. Het indienen van een rechtszaak helpt u het proces van "ontdekking" te starten, waarmee u informatie van de andere partij kunt opvragen.
   • Uw advocaat zou de klacht moeten opstellen en deze voor u in de rechtbank moeten indienen. Uw advocaat zal ook regelen dat de klacht samen met een dagvaarding bij de gedaagden wordt ingediend. Deze documenten dienen als kennisgeving aan de beklaagden dat u een rechtszaak hebt aangespannen. De meeste meldingen worden geserveerd met behulp van de sheriff of een professionele processerver. U betaalt waarschijnlijk de servicekosten (tussen $ 20-100).
   • Als u zonder een advocaat bent, moet u uw eigen klacht opstellen. Veel staten hebben formulieren die u kunt invullen om een ​​reeks te initiëren. Bijvoorbeeld, Californië heeft hier een klachtenformulier dat u kunt invullen. Controleer of uw staat formulieren heeft die u kunt gebruiken. Vaak worden ze gepubliceerd op de website van het Hooggerechtshof van uw staat.
   • Als uw land geen formulier heeft, kunt u deze klacht als sjabloon gebruiken. Een goed ingediende nalatigheidsklacht stelt de feiten aan u voor terwijl u ze begrijpt en identificeert vervolgens 'Nalatigheid' als een van zijn tellingen.^[21]
8. 8 Begin met ontdekking. Nadat een rechtszaak is ingesteld, kan elke partij informatie van de andere partij opvragen. Het ontdekkingsproces is van cruciaal belang voor het verkrijgen van het bewijs dat u nodig hebt om nalatigheid te bewijzen. Er zijn veel ontdekkingstechnieken beschikbaar:
   • Verzoeken om productie: U kunt documenten in bewaring of onder de controle van de andere partij opvragen. U kunt bijvoorbeeld proberen aan te tonen dat het hoofdkantoor van uw bedrijf aan uw lokale fastfoodketen heeft verteld hoe heet het is om koffie te zetten. Als je door de koffie wordt verbrand, wil je misschien elk document dat verband houdt met het koffiebeleid.
   • vraagpunten: U kunt ook vragen dat de andere partij schriftelijke vragen beantwoordt. Dit worden 'ondervragers' genoemd en ze zijn een goede manier om informatie uit de beklaagde te halen. U kunt bijvoorbeeld vragen of een verdachte een geschreven beleid heeft om een ​​parkeerplaats te scheppen. Je kunt ook de namen vragen van de personen die schoppen. Deze website bevat voorbeelden van ondervragingen voor verschillende nalatigheidspakken.
   • Verzoeken om toelating: Je kunt deze strategisch gebruiken. U vraagt ​​de beklaagde om bepaalde feiten toe te geven. Als de verdachte hen niet ontkent, kun je de feiten tijdens het proces laten opnemen.Deze website bevat voorbeeldverzoeken voor toegang die u kunt gebruiken als sjablonen voor het maken van uw eigen sjablonen.
   • Afzetting: Een mondelinge ondervraging wordt een depositie genoemd. Het wordt meestal onder ede afgelegd voor een rechtbankverslaggever.^[22]
9. 9 Huur een getuige-deskundige in, indien nodig. Mogelijk hebt u een getuige-deskundige nodig om te helpen bij het vaststellen van de oorzaak. Dit geldt met name in gevallen van medische wanpraktijken. De expert zal getuigen dat de acties van de gedaagde onder de vereiste standaard van zorg vallen. Deskundigen worden niet in alle gevallen gebruikt; veeleer zijn ze noodzakelijk wanneer het gemiddelde jurylid niet kan vertrouwen op zijn of haar eigen ervaring om te bepalen of het gedrag van de beklaagde onredelijk was.
   • Je advocaat weet waar hij een expert kan vinden. Deskundigen zijn meestal professionals die hebben geoefend op hetzelfde gebied als de verdachte.
   • U zult voor de expert moeten betalen. Zelfs in gevallen van onvoorziene kosten moet de cliënt meestal voor de expert betalen. Getuige-deskundigenverklaringen kunnen ongeveer $ 250 per uur kosten voor niet-medische deskundigen en meer dan $ 550 voor medische deskundigen.^[23] Je zult ook moeten betalen voor de voorbereidingstijd en voor alle verklaringen waar de expert voor zit. In totaal kan een getuige-deskundige meer dan $ 10.000 kosten.
10. 10 Verdedig je tegen een motie van samenvattend oordeel. Afhankelijk van de feiten van uw zaak, kan de gedaagde een motie voor een summier vonnis indienen. In wezen zal de gedaagde stellen dat er geen kwesties van materieel feit in geschil zijn, dus de zaak kan op basis van de wet door de rechter worden beslist.^[24]
    • In een nalatigheidszaak kan de verdachte betogen dat hij of zij u geen plicht verschuldigd was. Als alternatief zou de beklaagde kunnen argumenteren dat hun gedrag, zoals wordt beweerd, niet onder de vereiste standaard van zorg valt.
    • Je advocaat zal verdedigen tegen een motie voor een samenvattend vonnis door te stellen dat een rechtszaak nodig is omdat of de verdachte je een plicht verschuldigd was of geen redelijke zorg gebruikte, niet eenduidig ​​is en alleen een jury kan beslissen.
11. 11 Neem deel aan alternatieve geschillenbeslechting (ADR). U dient zich ervan bewust te zijn dat u mogelijk deelneemt aan ADR in plaats van een rechtszaak aan te spannen. De meest voorkomende vormen van ADR zijn onderhandeling, bemiddeling en arbitrage.
    • Tijdens de onderhandelingen proberen u en de verdachte uw claims te regelen, meestal met uw advocaten. Afrekening helpt de partijen om te voorkomen dat ze worden berecht en overeenstemming te bereiken over de hoeveelheid geld die moet worden vergoed.
    • Overweeg bemiddeling. Bij bemiddeling luistert een externe neutrale partij naar elke partij en geeft vervolgens de sterke en zwakke punten in het geval van elke partij aan. De bemiddelaar stelt ook overeenkomsten tussen de partijen voor. De bemiddelaar beslist niet over de zaak. Integendeel, de bemiddelaar werkt samen met de partijen om creatieve, wederzijds bevredigende oplossingen te vinden.
    • Overweeg arbitrage. Arbitrage is als een rechtszaak, behalve dat je bewijsmateriaal presenteert aan een privépartij in plaats van een rechter. Arbitrage heeft veel voordelen voor grote bedrijven: de procedures zijn hoofdzakelijk privé en het proces is mogelijk minder duur. Als eiser wil je misschien geen arbitrage najagen. Hoewel u het geschil sneller kunt oplossen, kan arbitrage nadelen hebben. U zult bijvoorbeeld waarschijnlijk elk recht op beroep opgeven.

Derde deel van de drie:
Doorgaan met uw nalatigheid rechtszaak

1. 1 Selecteer een jury. Je selecteert juryleden uit de pool van beschikbare juryleden die op een bepaalde dag voor de rechtbank worden opgeroepen. Om goede juryleden te identificeren, zullen de advocaten hen vragen stellen, in een proces dat 'voir dire' wordt genoemd.
   • Je zult juryleden willen identificeren die bevooroordeeld zijn ten opzichte van jouw zaak. Vooroordelen kunnen vele vormen aannemen. Bijvoorbeeld, in een geval van medische fouten, kunnen sommige juryleden vrezen dat een groot vonnis voor u hun vermogen om medische zorg te verzekeren zal beïnvloeden.^[25] Als je een winkeleigenaar aanklaagt, kunnen juryleden vrezen dat de winkel wordt gesloten als je je rechtszaak wint.
   • Je advocaat kan vooroordelen uitspreken door juryleden te vragen of ze de beklaagde kennen, zaken hebben gedaan met de beklaagde of familieleden hebben die op hetzelfde gebied werken als de beklaagde. Als een van deze waar is, kan het jurylid tegen je zijn bevooroordeeld.
   • Als alternatief kunt u de zaak voorleggen aan de rechter. In een juryrechtspraak beslist de rechter over rechtsvragen terwijl de jury feiten beslist. In een bench trial beslist de rechter over alle kwesties. Meestal moeten beide partijen akkoord gaan met een proefbank. Als een partij een jury vraagt, is er meestal een juryproef.
2. 2 Lever openingsverklaringen. In de openingsverklaring benadrukt uw advocaat het bewijs dat hij zal presenteren om nalatigheid te bewijzen. De openingsverklaring van uw advocaat is geen bewijs. In plaats daarvan wordt in de openingsverklaring een stappenplan van het te presenteren bewijsmateriaal gepresenteerd.
   • Een effectieve openingsverklaring is minder dan 15 minuten.^[26]
   • Uw advocaat zal ook 'slechte feiten' onthullen in de openingsverklaring.^[27] Een slecht feit is alles wat de verdediging de aandacht van de jury zou willen brengen, omdat het de verdediging veel sterker maakt. Als u bijvoorbeeld zelf te hard rijdt wanneer u door een auto bent geraakt, kan uw advocaat deze informatie vrijgeven om de "angel" eruit te halen.
3. 3 Huidig ​​bewijs van nalatigheid. Als eiser, zult u eerst bewijzen aandragen. U zult uw bewijs van nalatigheid presenteren. Dit bewijs zal de vorm aannemen van getuigenverklaringen en bewijsstukken.
   • Je zal als getuige worden geroepen. Uw getuigenis kan van cruciaal belang zijn om vast te stellen dat de verdachte u een plicht is verschuldigd. U kunt ook vaststellen welke acties de beklaagde heeft gedaan of niet heeft gedaan. Je zult beperkt zijn om te getuigen over wat je zag, hoorde en fysiek voelde. U kunt geen conclusie formuleren dat de verdachte nalatig was.
   • Uw advocaat zal zo nodig ook een getuige-deskundige oproepen.In een geval van medische wanpraktijken zal de expert verklaren welke behandeling een bevoegde arts in de situatie zou hebben gegeven. Vervolgens zal de expert de behandeling van uw arts vergelijken met die norm. In tegenstelling tot een lekengetuige, kan een expert een mening geven, d.w.z. dat de behandeling van uw arts onder de vereiste zorgnorm viel.^[28]
   • Deskundig getuigenis kan ook nodig zijn om causaliteit vast te stellen. Als u een farmaceutisch bedrijf aanklaagt, kan bijvoorbeeld deskundigenverklaringen nodig zijn om het medicijn te koppelen aan elke ziekte of aandoening waaraan u lijdt. Alleen een expert kan op gezaghebbende wijze spreken over de vraag of de medicijnen je verwonding hebben veroorzaakt.
4. 4 Kruis de getuigen aan. Uw advocaat krijgt de gelegenheid om de getuigen van de verdediging opnieuw te ondervragen. Uw advocaat zal proberen de getuige te beschuldigen met een eerdere inconsistente verklaring of op een andere manier proberen hiaten in de getuigenverklaring te laten zien.
   • Je advocaat zal ook de getuige van de verdedigingsexpert ondervragen. Als u een expert hebt, mag u van de verdachte verwachten dat hij er ook een heeft. Uw advocaat zal proberen de expert te ondermijnen door zijn geloofsbrieven in twijfel te trekken en hem te vragen naar de vergoeding die hij moet betalen voor het getuigen. Uw advocaat kan ook proberen de expert te beschuldigen door een verhandeling te gebruiken die in tegenspraak is met de getuigenis van de expert.
5. 5 Lever een sluitingsargument. Het laatste argument is de kans van uw advocaat om uit te leggen hoe het bewijsmateriaal aantoont dat de verdachte nalatig was. Om effectief te zijn, zal uw advocaat vertrouwen op de juryinstructie voor nalatigheid. Ze zal proberen om het tijdens het proces gepresenteerde bewijsmateriaal te 'koppelen' aan elk element van een nalatigheidsclaim: plicht, inbreuk, oorzakelijk verband en schadevergoeding.
   • In een bench trial zal de rechtbank vaak vragen dat de advocaten een brief schrijven. Deze instructies zijn juridische argumenten die het bewijs bespreken en andere zaken die de wettelijke autoriteit beheersen.
6. 6 Wacht op het vonnis. In een juryproef zal de jury aftreden voor beraadslaging. In ongeveer de helft van alle staten hoeven juryvonnissen over nalatige pakken niet eensgezind te zijn. In plaats daarvan kan een eiser de overhand krijgen als een supermaagheid van juryleden voor haar beslist.
   • Als er bijvoorbeeld twaalf juryleden zijn, heb je misschien maar negen of tien nodig om te winnen.
   • Tijdens een rechtbankzitting kan de rechter de kwestie onder de aandacht brengen en op een later tijdstip een schriftelijk advies uitbrengen.