Spondylose (ook bekend als cervicale spondylose of cervicale osteoartritis) is de degeneratie van spinale schijven in de nek. Hoewel het een veel voorkomende aandoening bij ouderen is, ontwikkelen de symptomen zich langzaam in de loop van de tijd en variëren ze sterk van persoon tot persoon. Wanneer symptomen de dagelijkse activiteiten beïnvloeden of een acuut begin hebben, is verdere evaluatie en behandeling geïndiceerd. Het beste dat u kunt doen om te weten of u spondylose heeft is om regelmatig een arts te raadplegen voor gezondheidscontroles, vooral wanneer u de leeftijd van 60 jaar hebt bereikt. Veel voorkomende symptomen om op te merken zijn onder meer het controleren op stijfheid, gevoelloosheid of pijn in uw nek of terug.

Methode één van de drie:
Herken de tekenen en symptomen

  1. 1 Zoek naar nek- en rugklachten.[1] Spondylose heeft vaak geen symptomen. Als het echter symptomen vertoont, is pijn in de nek en de wervelkolom een ​​van de meest voorkomende. Deze pijn is het gevolg van dehydratie van de spinale schijven en wrijving tussen de wervelbotten en / of druk op de zenuwen. De pijn in uw rug of nekpijn kan ook naar uw ledematen uitstralen.
    • Uw pijn kan ook verergeren als u niest, hoest of lacht.
    • Pijn wordt meestal 's nachts gevoeld.
    • Nekpijn kan oplaaien en dan tijdelijk beter worden. Deze intermitterende pijn kan worden veroorzaakt door verergering of intens gebruik van de nek of rug. De pijn kan in de loop van de tijd erger worden en / of chronisch worden.
    • In plaats van pijn kunt u ook tintelingen of gevoelloosheid in uw ledematen ervaren. Dit komt door de druk op de zenuwwortels en de symptomen zijn specifiek voor het gebied dat wordt gecomprimeerd.
    • Als je zenuwen worden aangetast, kun je ook een brandend gevoel krijgen, spelden en naalden, of een prikkelend gevoel.
  2. 2 Herken stijfheid in nek en rug.[2] Stijfheid, samen met pijn, is een van de meest voorkomende symptomen van spondylose. Misschien voel je je 's ochtends stijf, vooral, en krijg je meer bewegingsvrijheid naarmate de dag vordert. Je stijfheid maakt het misschien onmogelijk om voorover te buigen of je hoofd in bepaalde posities te draaien.
    • Je hebt waarschijnlijk moeite om je hoofd heen en weer te bewegen.
    • De stijfheid geassocieerd met spondylose komt voor als gevolg van de langzame verslechtering van het kraakbeen van een gewricht.
    • Stijfheid betekent dat het moeilijk voor u is om het gewricht te verplaatsen; het lijkt te 'plakken'.
    • Nekstijfheid geassocieerd met spondylose wordt in de loop van de tijd gewoonlijk erger. Het gebeurt meestal na een nacht rust.
    • Hoofdpijn kan ook optreden, meestal beginnend aan de achterkant van de nek en uitstralend naar de bovenkant van het voorhoofd.
  3. 3 Zoek naar een gebrek aan coördinatie. Je hebt misschien moeite om dingen te vangen, je armen of handen op te tillen of iets stevig in je hand te drukken. Dit gebrek aan coördinatie kan ook leiden tot een gebrek aan evenwicht.[3]
    • Pas op met vallen als je spondylose hebt. Beweeg langzaam en voorzichtig.
  4. 4 Houd je badgewoonten bij. Als u significante veranderingen in uw badgewoonten constateert, kan dit erop wijzen dat er een probleem is. Verandering in de gewoonten van de darmen of de blaas, zoals het niet naar de badkamer kunnen gaan wanneer u het gevoel hebt of de controle onverwachts kwijtraakt, zijn waarschuwingssignalen dat een deel van het ruggenmerg kan worden gecomprimeerd. Dit wordt als een dringende reden voor evaluatie of herevaluatie beschouwd.[4]

Methode twee van drie:
Uw risico minimaliseren

  1. 1 Blijf gezond en behoud een gezond gewicht.[5] Gezond eten en een gezond gewicht behouden zijn twee eenvoudige dingen die u kunt doen om uw kansen op het ontwikkelen van spondylose te verkleinen en de impact van de aandoening te minimaliseren als deze eenmaal is ontstaan. Probeer elke dag minstens een uur lichaamsbeweging te krijgen.
    • Doe lichte oefeningen die je rug niet verdraaien of negatief beïnvloeden, zoals zachte yoga. Vermijd contactsporten zoals voetbal, hockey en rugby. Vermijd ook het hijsen van zware gewichten. Ga in plaats daarvan voor rennen, wandelen of fietsen.
    • Eet een gezond dieet dat voornamelijk bestaat uit volle granen, fruit en groenten, met een kleine hoeveelheid magere eiwitten. Vermijd het eten van vlees, fast food en bewerkte voedingsmiddelen, die zwaar zijn in suiker, zout en vet. Drink elke dag minstens acht glazen water en vermijd frisdranken en zoete dranken.
    • Niet roken. Roken kan uw nekpijn doen toenemen.[6] Als u al rookt, investeer dan in nicotinepleisters of kauwgom om uw onbedwingbare trek te verminderen. Snijd uw sigarettenaanvoer geleidelijk af. Rook bijvoorbeeld een paar weken een half pak in plaats van een volledig pak. Knip vervolgens om de drie dagen gedurende nog eens twee weken tot één pakket. Ga door met het verminderen van uw sigarettenverbruik op deze manier totdat deze nul bereikt.
  2. 2 Zoek een minder fysieke baan.[7] Als je een baan hebt die veel slijtage op je rug veroorzaakt, probeer dan een andere baan te vinden die minder fysiek uitdagend is. Door je rug te buigen, te draaien en te spannen, vergroot je de kans dat je spondylose ontwikkelt. Probeer indien mogelijk een andere baan te vinden bij hetzelfde bedrijf waar je nu werkt. Ga bijvoorbeeld naar een bureaubaan in plaats van het uitpakken, tillen en op dezelfde manier fysiek te doen.
    • Zelfs bureautaken kunnen echter hun eigen risico's hebben. Zittend de hele dag in een positie met uw nek gebogen naar een computer kan ook leiden tot nek- en rugpijn. Zorg ervoor dat uw stoel voldoende rugsteun biedt. Pas uw positie regelmatig aan om krampen en pijn in uw rug en nek te voorkomen. Loop over het kantoor - zelfs op korte afstand - elke 30 minuten of zo.
  3. 3 Beheer eerdere medische aandoeningen. Er zijn een aantal medische procedures die uw kansen op latere ontwikkeling van spondylose kunnen vergroten. Artritis, een gescheurde of uitgeschoven schijf, fracturen als gevolg van osteoporose kunnen allemaal uw risico op spondylose vergroten. Praat met uw arts over de behandeling van deze en aanverwante aandoeningen, vooral die met betrekking tot nek- of rugletsel.[8] Volg uw behandelplan om te voorkomen dat spondylose ontstaat of verergert.

Methode drie van drie:
Je dokter zien

  1. 1 Maak een lijst met symptomen.[9] Wanneer u de symptomen van spondylose opmerkt, noteer ze dan, inclusief de dag, tijd, duur van het symptoom en de activiteit die het symptoom heeft veroorzaakt. Uw arts kan deze informatie gebruiken om uw medische geschiedenis beter te begrijpen en een behandelplan voor u te ontwikkelen.
    • Behalve een lijst met symptomen, krijgt u informatie over de medische geschiedenis van uw familie. Spondylose kan worden geërfd, dus als anderen in uw familie een voorgeschiedenis hebben van spondylose of andere rugklachten, kan uw arts dit gebruiken om een ​​diagnose te stellen.
  2. 2 Raadpleeg een arts.[10] Als u enig symptoom van spondylose heeft, kan dit al dan niet duiden op de feitelijke aanwezigheid van spondylose. Maar zelfs als u geen spondylose heeft, is het belangrijk om deze voorwaarden door een arts te laten controleren, omdat deze kunnen wijzen op een andere, even ernstige aandoening.
    • Veel mensen met spondylose ervaren helemaal geen symptomen. Het is belangrijk om regelmatige gezondheidscontroles te krijgen, vooral na de leeftijd van 60, wanneer de meeste mensen tekenen vertonen van spondylose bij röntgenfoto's en medische onderzoeken.[11]
    • Laat uw arts weten welke medicijnen u ook gebruikt.
  3. 3 Ontvang een nekcompressietest.[12] Een nekcompressietest of Spurling-test kan worden uitgevoerd om erachter te komen of spondylose gepaard gaat met een uitpuilende schijf. De arts zal u vragen om eenvoudig uw nek uit te breiden en lateraal te buigen en naar de zijkant te draaien. Dit zal uw arts laten zien of er sprake is van bolling in uw nek, of wat voor soort pijnreactie u krijgt bij het uitvoeren van deze eenvoudige beweging.
  4. 4 Test voor de Hoffman-reflex. De Hoffman-reflex is een reflexresponstest. Artsen voeren de test uit om een ​​aantal ziekten te identificeren, waaronder multiple sclerose, spondylose en ALS.[13] De Hoffman-reflex wordt getest door uw vingers in een strakke vuist te trekken en vervolgens de duim, middelvinger en wijsvinger te vegen.
    • Uw arts plaatst uw hand in rust en stabiliseert hem vervolgens tussen zijn wijs- en middelvinger.
    • Dan zal hij je middelvinger of ringvinger knijpen of bewegen, en uitkijken naar samentrekking van je wijsvinger en duim.
    • Als uw reflexen een onvolledige samentrekking vertonen, kan dit duiden op spondylose.
  5. 5 Krijg een nek röntgenfoto.[14] Röntgenfoto's zijn zwart-witafbeeldingen die halsafwijkingen kunnen onthullen. Een röntgenfoto van de nek kan sporen van botten, verwondingen van de schijf, breuken, osteoporose en slijtage van de wervelkolom detecteren, die allemaal wijzen op spondylose.
    • Nekröntgenstralen kunnen ook andere veranderingen in de ruggengraat identificeren en kunnen andere aandoeningen uitsluiten die vergelijkbaar zijn met spondylose.
    • Deze test wordt gedaan in de radiologieafdeling van het ziekenhuis door een radioloog.
    • Een nek-röntgenfoto kan helpen nekletsel, gevoelloosheid en pijn te evalueren.
  6. 6 Laat een MRI-scan (magnetic resonance image) uitvoeren[15] MRI's produceren 3D-beelden van je nek en wervelkolom. In deze test produceren magnetische velden en radiogolven een gedetailleerd beeld in dwarsdoorsnede van het bot en de weefsels. Een MRI- of CT-scan wordt meestal aangegeven als er na een aantal weken geen verbetering is met medicijnen, opleiding en fysiotherapie of als de pijn of andere symptomen plotseling toenemen.
    • MRI's kunnen gebieden identificeren waar zenuwen kunnen worden geknepen.
    • Eet niet 4 uur vóór de MRI-scan.
    • Verwijder metalen voorwerpen uit uw lichaam, omdat MRI-scanners sterke magnetische velden produceren.
    • Een MRI-scanner lijkt op een korte cilinder die aan beide uiteinden open is.
    • U gaat de scanner in, eerst met het hoofd of met de voeten eerst. Soms wordt een kader over uw lichaam geplaatst om signalen op te vangen die door het lichaam worden uitgezonden om een ​​betere beeldkwaliteit te creëren.
    • Zorg ervoor dat u stilstaat tijdens de scan om een ​​kwaliteitsbeeld te produceren.
  7. 7 Onderzoek naar een CT-scan.[16] Een computertomografie (CT-scan) is een diagnostische procedure die kan bepalen of u spondylose heeft. Een CT-scan maakt gebruik van röntgenstralen vanuit meerdere richtingen om een ​​dwarsdoorsnede van de nek te produceren. Deze scans worden gebruikt om de conditie van uw botten beter te begrijpen.
    • Vóór een CT-scan moet u al uw sieraden verwijderen en een ziekenhuisjas dragen.
    • De CT-scan wordt uitgevoerd terwijl u op een tafel ligt die heen en weer beweegt terwijl de camera een foto maakt.
    • Het is belangrijk dat u tijdens de procedure stil blijft staan ​​om een ​​goede foto te maken.
  8. 8 Maak een myelogram gedaan.[17] Een myelogram omvat het injecteren van kleurstof in uw ruggenmergkanaal en vervolgens een korte periode wachten terwijl de kleurstof door uw ruggengraat beweegt. In combinatie met een CT-scan of röntgenfoto's kunnen artsen de beweging van de kleurstof volgen om de conditie van uw wervelkolom beter te begrijpen.
    • Gebieden waar de wervelkolom gewond is geraakt, verschijnen in het myelogram.
  9. 9 Kijk naar zenuwfunctietesten om te beoordelen of uw zenuwen goed werken. Zenuwfunctietests kunnen helpen bepalen of zenuwsignalen correct naar de spieren reizen. Er zijn twee zenuwfunctietests die kunnen helpen bij het diagnosticeren van spondylose:[18]
    • Een elektromyogram (EMG) is een diagnostische test die de elektrische activiteit van de zenuwen meet tijdens het verzenden van berichten naar de spieren.
    • Deze test wordt gedaan zowel wanneer de spieren samentrekken als wanneer ze in rust zijn. EMG's kunnen de functie van de spieren en de zenuwen beoordelen.
    • Een ander type zenuwfunctietest is de zenuwgeleidingsstudie. Deze test wordt gedaan door elektroden op de huid boven je zenuwen te bevestigen. Een kleine hoeveelheid elektriciteit wordt door de zenuw gevoerd om de kracht en snelheid van zenuwsignalen te meten.
  10. 10 Krijg medicijnen. Er zijn verschillende medicijnen beschikbaar om u te helpen bij het beheersen van spondylose. Deze medicijnen kunnen u helpen pijn te verlichten en ontstekingen in uw rug en nek te verminderen.[19]
    • Middelen tegen epileptische aanvallen zoals gabapentine en pregabaline kunnen helpen uw pijn te verminderen.
    • Corticosteroïden zoals prednison hebben ook aangetoond dat ze acute pijn verlichten, en ze worden meestal gedurende een korte periode gegeven vanwege de bijwerkingen. Orale steroïden zijn typisch, maar in extreme gevallen kan uw arts injectie-steroïden aanbevelen.
    • Spierverslappers zoals cyclobenzaprine en methocarbamol kunnen spierspasmen in uw rug verminderen.
    • OTC-medicijnen zoals ibuprofen zijn ook nuttig voor pijnbeheersing.