Veel mensen voelen zich onzeker over hun spraakgebrek, of het nu een lisp of een onvermogen is om woorden te verwoorden, en het kan elk aspect van het leven beïnvloeden. Hoewel het misschien niet zo lijkt - met name als je dit probleem jarenlang hebt aangepakt - kun je misschien je spraaktelefonie opheffen of verbeteren met een paar spraaktraining en enkele grote vertrouwensboosters. Vergeet niet om de professionele mening van een spraak- en taaltherapeut / patholoog te zoeken voor meer informatie.

Deel een van de vier:
Jezelf helpen met een spraakstoornis

  1. 1 Probeer boeken en tapes op gesproken Engels. Wijs elke dag twee tot drie uur de tijd om te oefenen hoe u woorden op de juiste manier uitspreken, uw spraak vasthouden en articulatie oefenen. Notities van woorden en zinnen verwijderen die u moeilijk of lastig vindt om uit te spreken.
    • Een moderne benadering is om technologie te gebruiken. Er zijn apps die kunnen worden uitgevoerd op smartphones en tablets die luisteren naar wat u zegt en vervolgens feedback geven. Op Android is bijvoorbeeld de gratis app 'Talking English'. Je kunt vergelijkbare apps ook vinden in de Apple App Store.[1]
  2. 2 Lees hardop. Kies een aantal speeches, korte verhalen of gedichten uit een Engelstalig schoolboek (of een andere tekst die je leuk vindt) en lees ze hardop voor. Op die manier kunt u zich concentreren op de geluiden en spierbewegingen die bij elk woord horen en hoeft u zich geen zorgen te maken dat u zelf met de woorden komt.
  3. 3 Noteer uw oefensessies.[2] Gebruik een draagbare stemrecorder of spreek via een microfoon die is aangesloten op een stereoset of spuitboom. Als u dit doet, krijgt u de kans om uw sessies te bekijken en uw voortgang bij te houden. Het oefenen van correcte uitspraak, uitspraak en dictie klinkt misschien als een hoop hard werken, maar alle toewijding loont. Je zult je trots voelen als je eenmaal aanzienlijk verbeterd bent en je terug luistert naar een van je allereerste sessies.
  4. 4 Neem de tijd. Langzaam praten kan door sommige mensen worden afgekeurd, maar langzaam en voorzichtig spreken is een zeer effectieve manier om jezelf te uiten als je een spraakstoornis hebt.[3] Je hoeft niet heel langzaam te spreken; spreek alleen in een tempo dat comfortabel is voor u en uw luisteraars. Een gestaag tempo is beter dan in een snel tempo spreken, vooral als u de bedoelde betekenis van uw bericht wilt overbrengen.

Deel twee van vier:
Je lichaam gebruiken om spraak te verbeteren

  1. 1 Zorg voor een goede houding. Spreekbezorging is afhankelijk van de fysieke lichaamsmechanica, net zoals het op verbale factoren zoals verbuiging telt. Als u uw rug gebogen houdt en uw schouders voorstelt, staat u niet voldoende lucht toe om druk uit te oefenen op uw middenrif of door uw strottenhoofd (stemdoos) te passeren. De beste openbare sprekers en redenaars houden vaak een goede spreekhouding vast, waaronder:[4][5]
    • Maag in
    • Uit de borst
    • Schouders ontspannen
    • Terug rechtdoor
    • Voeten stabiel
  2. 2 Ondersteun uw spraak vanaf het diafragma. De juiste staande en zittende houding betekent dat je je stem niet direct uit het strottenhoofd haalt, maar uit het middenrif. Je verlicht ook de druk op je strottenhoofd door je schouders te ontspannen, wat betekent dat je op je natuurlijke toonhoogte zou praten. Als je je voeten plat en stabiel houdt, geef je jezelf ook een zeer stabiele verticale basis om je lichaam te ondersteunen wanneer je praat.[6]
  3. 3 Oefen diafragmatische ademhaling. Soms groeien belemmeringen in spraak, zoals stotteren, uit zenuwen en angst.[7] Voordat je voor een groep moet spreken, ga je door een diepe ademhaling om je zenuwen te kalmeren, je lichaam te ontspannen en je in de juiste mentale toestand te krijgen voor een juiste spraak.
    • Zit comfortabel en met een rechte houding. Adem diep in door je neus. Je moet je hand gebruiken om te voelen dat je maag zich uitbreidt als een ballon die wordt opgeblazen. Houd de adem in en laat hem langzaam los, voelend dat je maag onder je hand leegloopt. Herhaal deze oefening voordat u in het openbaar moet spreken om stress te verlichten.
  4. 4 Sta op. Een ander groot voordeel van een goede houding is dat je er goed uitziet en je goed voelt wanneer je spreekt, of het nu een formele spreekbeurt is of een praatje tijdens de lunch. Een juiste houding verhoogt je zelfvertrouwen en vertelt mensen dat je weet waar je het over hebt.

Deel drie van vier:
Professionele hulp krijgen

  1. 1 Wordt beoordeeld door een lokale spraak- en taaltherapeut. Deze professional stelt een diagnose van uw specifieke spraakstoornis en ontdekt de oorzaken. Vervolgens bepalen ze welke interventies het nuttigst zijn om u in staat te stellen correct te spreken. De therapeut bepaalt hoeveel spraaktherapie u nodig heeft en u moet regelmatig naar de therapie voor de beste resultaten. Therapeuten zijn in staat spraakproblemen te verminderen bij zowel kinderen als volwassenen.[8]
    • Logopedie is nuttig voor het corrigeren van uw belemmering. De therapeut zal wijzen op het deel van de spraak waar u problemen ondervindt, en zal met u samenwerken om dit te corrigeren. Privé logopedie sessies zijn niet goedkoop, hoewel de meeste verzekeringspolissen diensten zullen financieren die nodig zijn om spraakstoornissen te behandelen.
    • Er is geen vervanging voor leren en oefenen als het gaat om het juiste en effectieve gebruik van taal. Neem elke gelegenheid om te praten, om te oefenen en om de juiste uitspraak en uitspraak door een professional aan te scherpen.
  2. 2 Zie een spraak- en taalpatholoog of een psycholoog. Deze beoefenaars kunnen u helpen uw spraakproblemen te overwinnen als ze worden veroorzaakt door emotionele stress of leerstoornissen. Counseling door de professional is erg handig als je uit je stilte moet breken en moet praten over je problemen, je frustraties of je eigen persoonlijke tragedie. Dergelijke interventies kunnen u helpen om angstgevoelens te verwerken en effectieve manieren van coping te leren waarmee u nog steeds goed kunt spreken.[9][10]
  3. 3 Krijg beugels. Als u tanden verkeerd heeft uitgelijnd, kunt u moeite hebben sommige woorden uit te spreken vanwege een lisp. De meeste malocclusies worden gecorrigeerd door middel van beugels. Bretels trekken, drukken en passen afzonderlijke tanden aan om uw beet te corrigeren. Het probleem met beugels is dat ze vaak een spraakgebrek veroorzaken, vooral wanneer de veren, banden en draden van een set beugels maandelijks worden aangepast.[11][12]
    • Telkens wanneer de tandarts je beugel (of zelfs een kunstgebit) aanpast, moet je jezelf trainen om goed te praten en te eten. Het kan in het begin nogal pijnlijk zijn, maar onthoud dat je niet te ver gaat, anders krijg je een mondblessure.
    • De meeste beugels worden gebruikt voor orthodontische doeleinden, hoewel sommige beugels als versieringen kunnen worden gebruikt. Bretels zijn vrij duur en het kan zijn dat je een tandheelkundig plan moet sluiten of een tandartsverzekering moet betalen om ze te betalen.
    • Kinderen en tieners willen niet graag een beugel dragen omdat ze vaak worden gepest als 'metalen monden' of 'gezichtjes op de spoorlijn'. Het feit is dat beugels nog steeds de beste manier zijn om een ​​lisp te corrigeren die wordt veroorzaakt door tanden die niet goed zijn uitgelijnd.


Deel vier van vier:
Beoordeling van uw spraakstoornis

  1. 1 Zoek naar mogelijke fysieke oorzaken van uw spraakstoornis. Kenmerken die bij de geboorte of als gevolg van lichamelijk letsel aanwezig zijn, kunnen medische aandoeningen tot gevolg hebben die uw spreekvaardigheid beperken. Veel van deze fysieke condities kunnen worden verholpen met de juiste spraak en medische behandeling.
    • Gespleten lippen en verhemelten waren een belangrijke oorzaak van spraakgebreken tot chirurgie betaalbaar werd. Kinderen met herspleten kunnen nu een reconstructieve operatie ondergaan en een multidisciplinair team van providers dat helpt met voeding en spraak- en taalontwikkeling.[13]
    • Malocclusie is wanneer de tanden niet de juiste normale beet hebben. Malocclusies worden meestal gecorrigeerd door middel van beugels, hoewel in sommige gevallen orthodontische chirurgie noodzakelijk is. Personen met deze aandoening kunnen met een lisp praten, een gefluit horen wanneer bepaalde woorden worden uitgesproken of mompelen.[14]
    • Neurologische aandoeningen veroorzaakt door ongelukken of hersentumoren en zenuwtumoren kunnen een spraakstoornis veroorzaken die dysprosody wordt genoemd. Dysprosody brengt moeilijkheden met zich mee bij het uitdrukken van de tonale en emotionele kwaliteiten van spraak, zoals verbuiging en nadruk.[15]
  2. 2 Bepaal of de oorzaak een leerstoornis is. Dyslexie en andere leerstoornissen kunnen voorkomen dat iemand leert correct te spreken. Kinderen met leerstoornissen hebben vaak spraakgebrek, hoewel ze kunnen worden overwonnen door logopedie.[16]
  3. 3 Overweeg of uw spraakstoornis werd veroorzaakt door een emotioneel probleem. Mensen die lijden aan traumatische ervaringen ontwikkelen vaak spraakproblemen zoals stampen en stotteren. Een sterfgeval in het gezin, een vreselijk ongeluk of een misdrijf kan vaak van invloed zijn op het vermogen van een persoon om duidelijk te spreken.[17]
  4. 4 Zoek uit of uw spraakgebrek permanent is. Bepaalde spraakbelemmeringen zijn permanent, vooral als ze worden veroorzaakt door neurologische aandoeningen. Aan de andere kant kan een spraakgebrek het gevolg zijn van het niet geleerd zijn hoe duidelijk te spreken en effectief te communiceren. Als u of uw kind niet de juiste spraakpraktijken worden geleerd op school of thuis als een jongere, kan dit leiden tot een spraakgebrek. Deze omstandigheden kunnen echter over het algemeen worden overwonnen.
  5. 5 Kijk of je spraakgebrek genetisch bepaald is. Aan de andere kant komen veel mensen met spraakproblemen deze problemen tegen omdat ze in hun familie werken. Onderzoek toont zelfs aan dat erfelijke spraak- en taalbeperkingen waarschijnlijker voorkomen naarmate meer personen in de familie worden getroffen. Met andere woorden, als beide ouders en één broer of zus een spraakstoornis hebben, heeft de andere broer of zus ook een grotere kans om er ook een te hebben.[18]