Kleigrond is een zeer dichte substantie die grote drainageproblemen voor uw planten kan veroorzaken. Deze bodem is in veel delen van de wereld gebruikelijk, waardoor huiseigenaren, tuinders en boeren kunnen groeien. U kunt de grond echter aanpassen of wijzigen om een ​​rijkere grond te produceren die geschikter is voor aanplant.

Deel een van de twee:
Voorbereiding op wijziging

  1. 1 Kijk naar klei-tolerante planten. Overweeg, voordat u begint, planten te gebruiken die kleigrond verdragen, omdat dit de noodzaak om de grond te wijzigen overbodig maakt. Switchgrass, asters, Russische salie en hosta's zijn allemaal goede opties.[1]
    • Aan de andere kant zullen veel planten moeite hebben om te gedijen in kleigrond, ongeacht hoe effectief je het aanpast. Bijvoorbeeld, het kiezen van planten die graag erg droge of overmatig zure grond hebben, kan een zware strijd zijn.[2]
  2. 2 Test de pH van uw bodem. De eerste stap in het aanpassen van uw bodem is het vaststellen van de pH van uw bodem. Er zijn verschillende manieren om dit te doen, van zelftest striptests tot commerciële testkits. Als je een serieuze teler bent, overweeg dan om je lokale county-extensie te bezoeken en een grondtestkit rechtstreeks bij de bron te krijgen.
    • Zoek uw plaatselijke kantoor voor stadsuitbreiding en ontvang een grondtestkit. Aanwijzingen voor gebruik zijn opgenomen in het pakket. Mail rechtstreeks naar uw staatslaboratorium. Het kan iets langer duren dan normaal om de resultaten in het voorjaar weer te geven vanwege het grote aantal verzoeken. Uw resultaten zullen een gedetailleerde analyse van uw bodemsamenstelling, de pH, opleveren en welke wijzigingen u mogelijk moet toevoegen om uw grond in optimale groeicondities te brengen.
    • pH is een schaal van hoe zuur of alkalisch een materiaal is. De schaal gaat van 0 tot 14, waarbij 0 erg zuur is, 7 neutraal is en 14 erg basisch is.
  3. 3 Test de pH van uw water. Als je bijvoorbeeld je bodem verandert om meer zuur te worden, zal het niets doen als je water erg alkalisch is en je van plan bent om het te gebruiken om je planten water te geven. Wordt niet lui - test de pH van uw water en uw grond. Het meeste water is licht alkalisch, wat al dan niet goed kan zijn, afhankelijk van wat je probeert te laten groeien.
    • Als je water basaal is, is het "hard" water. Hard water is over het algemeen wat grondwater uiteindelijk wordt, vooral omdat het de pijpen waarin het wordt opgenomen niet uitholt en transporteert. Zuur water is "zacht". Zacht water wordt verkregen door calcium en magnesium uit het water te verwijderen.
    • Als je veilig wilt blijven, pak dan zuiver, gefilterd water. Zuiver, gefilterd water is ongeveer net zo neutraal als je zult krijgen. Op deze manier heeft de introductie van water geen invloed op de pH van uw grond, hoewel het snel duur kan worden.
  4. 4 Probeer een percolatietest.[3] Een percolatietest helpt u te bepalen of en hoe goed uw bodem afvloeit. Graaf een gat dat 2 voeten (0,61 m) (0,6 m) diep en 1 voet (0,30 m) (0,3 m) breed is. Vul het gat met water en wacht tot het volledig is afgevoerd. Vul het nu voor de tweede keer op, waarbij u bijhoudt hoe lang het tweede watergat wegloopt:
    • Als het minder dan 12 uur duurt om af te tappen, kunt u veilig alles planten waarvoor goed gedraineerde grond nodig is.
    • Als het tussen de 12 en 24 uur duurt voordat het gat is afgevloeid, kunt u veilig planten kweken die zware bodems of klei-omgevingen verdragen.
    • Als het meer dan 24 uur duurt voordat het gat is afgetapt, kunt u vrijwel alleen bomen planten die kunnen af ​​en toe overstromen, zoals balsemspar of rode esdoorn.
  5. 5 Tot gebieden zonder bovengrond. Als u helemaal geen bovengrond hebt, kan de grond de dichte grond doorbreken voor een eenvoudiger groeimedium. Tot minimaal 6 inch (15,2 cm) en bij voorkeur ongeveer 8 inch (20,3 cm). Een beetje verder reiken dan het plantgebied. Dit zorgt ervoor dat de wortels extra groeiruimte hebben als ze het nodig hebben.
    • Als u geen helmstok hebt, kunt u een breedvork, hooivork of schop gebruiken om de grond los te maken en te beluchten. Het voordeel van de broadfork is dat je de essentiële bodemstructuur niet verstoort, waardoor de micro-organismen die de grond hun thuis noemen. Het nadeel om de grond net te beluchten in plaats van te bewerken, is dat er na het losraken van de grond nog steeds dichte klompen klei kunnen bestaan.
    • Als je teelaarde hebt met klei eronder, doe het dan niet. In deze omgeving zal het bewerken van het probleem het probleem verergeren door klei in je teelaarde te mengen.

Deel twee van twee:
Je grond aanpassen

  1. 1 Werk niet op kleigrond als het nat is. Wacht tot een droge vloed begint met het wijzigen van de kleigrond. Klei die nat is, is veel eenvoudiger verdicht, waardoor het aanpassen veel moeilijker wordt. Je hebt alle hulp nodig die je kunt krijgen bij het aanpassen van klei, dus zorg ervoor dat je deze eenvoudige maar diepzinnige truc in gedachten houdt.
  2. 2 Bereid je voor om een ​​groter deel van de grond aan te passen dan je eigenlijk nodig hebt. Meet de ruimte die je wilt aanpassen. Kies idealiter een grote ruimte om te wijzigen. Een klein aangepast gebied kan een paradijs voor uw planten zijn, maar wanneer hun wortels zich langs het kleine gebied uitbreiden en de klei raken, verdubbelen ze snel terug in het gewijzigde gebied. Dit veroorzaakt problemen met de ontwikkeling van het wortelstelsel.
  3. 3 Wijzig de bodem afhankelijk van de resultaten van de test. De meeste kleigronden zijn aan de alkalische kant, wat betekent dat je dat waarschijnlijk wel wilt lager de pH van de grond. Er zijn verschillende manieren om dit te doen. De meest voorkomende stoffen die worden toegevoegd aan kleigrond zijn bouwzand, gips, gecomposteerde mest, compost of ander grof organisch materiaal.
    • Het zand en gips van de bouwer zorgen voor betere waterafvoer en verhoogde luchtzakken, omdat ze de deeltjes in de klei uit elkaar drijven. Het is erg belangrijk om grof zand te gebruiken, zoals bouwzand, geen zand met fijne textuur, zoals zand, omdat dit de situatie alleen maar erger maakt.
    • Organische stoffen helpen de planten om de juiste voedingsstoffen te krijgen en helpen bij het opbouwen van verhoogde humus (niet te verwarren met "hummus") met extra microben die de bouwstenen zijn voor een goede bodem.Bovendien helpen ze de pH van de bodem te verlagen en verzuren.[4]
    • Probeer te fotograferen voor een gelijkmatige mix van grof zand (bouwzand) en grof organisch materiaal. Omdat je deze mix over een groot gebied gaat verspreiden, heb je bulkhoeveelheden nodig: denk in termen van kubieke meter in plaats van denken in termen van vierkante voet - één kubieke meter materiaal zal een laag van 3 inch opleveren op 100 vierkante voet. Aankoop in bulk in een landschapsvoorraadwinkel of een feed store; kopen door de tas is veel, veel duurder.
  4. 4 Begin met het verspreiden van één kubieke meter organisch materiaal op elke 10-foot-10-foot-zone. Begin eerst met organisch materiaal. Na te zijn geïntegreerd in de kleigrond, zal het materiaal beginnen af ​​te breken en effectief onzichtbaar worden. Maak je geen zorgen - het doet nog steeds zijn werk.
  5. 5 Verspreid vervolgens een kubieke meter bouwzand over hetzelfde 10 'x 10' gebied. Meng het grondig in met het organische materiaal en de klei met behulp van een bewerkingsmachine. Als u er geen hebt, kunt u er een goedkoop huren bij uw lokale hardware huurder store.
    • Als zand van goede kwaliteit niet beschikbaar is, kunt u ervoor kiezen om groen zand of gips te proberen als alternatief voor zand. Ze zijn duurder, maar werken op dezelfde manier om de kleideeltjes uit elkaar te duwen waardoor er meer water en lucht kan worden toegevoegd.
    • Gips is bijzonder effectief gebleken in gebieden waar de grond een hoge zoutconcentratie heeft.[5]
  6. 6 Blijf de pH van de grond regelmatig controleren. Houd de verandering in pH nauwlettend in de gaten. De meeste planten kunnen geen drastische veranderingen in de pH of bodemomstandigheden verdragen, dus u moet er redelijk zeker van zijn dat de pH van uw grond niet drastisch is veranderd voordat u plant.
  7. 7 Verzuur de grond verder, indien nodig. Clay is meestal erg basisch om mee te beginnen.[6] Om deze reden kan het zijn dat u de pH van de bodem wilt wijzigen om deze zachter te maken. Er zijn verschillende manieren om dit te doen:
    • Door toevoeging van een ammoniak-gebaseerde meststof
    • Door toevoeging van elementaire zwavel of ijzersulfaat
    • Door toevoeging van katoenzaadmeel, veenmos of andere compost
  8. 8 Vermijd automatische watersystemen voor uw planten. Omdat kleigrond zo goed is in het vasthouden van vocht, kunnen automatische besproeiingssystemen uw planten verdrinken als er geen speciale aandacht aan wordt besteed. Grijp de sproeiers, spaar wat geld, en kijk naar de planten zelf om te bepalen hoeveel water ze nodig hebben.