Het doet pijn om je buitengesloten te voelen. Als je het gevoel hebt dat je broer of zus meer aandacht krijgt dan je bent, vraag je je misschien af ​​of je net zo veel geliefd bent als zij. Het kan moeilijk zijn om te zien hoeveel uw ouder (s) of voogd (en) erom geven. Wees open met je ouders over je gevoelens, breng tijd door met je vrienden en oefen je persoonlijke vrijheid uit. Je zult je snel beter voelen over jezelf.

Methode één van de drie:
Een emotionele uitlaat vinden

  1. 1 Vermijd jezelf de schuld te geven. Als je je regelmatig buitengesloten of genegeerd voelt, begin je je misschien af ​​te vragen of je iets verkeerd doet. Onthoud echter dat u niet kunt bepalen wat andere mensen doen en dat hun acties meer over hen zeggen dan over u. Het is niet jouw schuld dat je broer of zus meer aandacht krijgt dan jij.
  2. 2 Zet de situatie in perspectief. Probeer dingen vanuit het gezichtspunt van je ouders te bekijken. Bedenk waarom ze je broer / zus meer aandacht zouden kunnen geven en onthoud dat het niet noodzakelijkerwijs gaat om iets dat je doet (of niet doet).
    • Misschien is je broer of zus bijvoorbeeld veel jonger dan jij en heeft ze nog steeds extra ondersteuning nodig, of misschien hebben ze alleen meer hulp nodig met bepaalde dingen dan jij.
    • Het is ook mogelijk dat je ouders niet weten dat ze je anders behandelen of dat je je zo voelt.
  3. 3 Maak een wandeling of jog. Lichamelijke activiteit is een geweldige manier om je beter te voelen. Als je loopt of jogt, kun je je gedachten laten afdwalen en niet focussen op buitengesloten voelen. Als je lichaamsbeweging uitvoert, laat je je hersenen ook endorfines vrijmaken, een soort van natuurlijke chemische stof die je helpt je beter te voelen.[1]
  4. 4 Schrijf of teken. Neem een ​​pen in de hand en zet je gevoelens op papier. Het hoeft geen goed werk of een kunstwerk te zijn. Wanneer je je gedachten neerschrijft of verbeeldt hoe je je voelt met een tekening, neem je de controle over je gevoelens en houd je ze tegen om je te beheersen.[2]
  5. 5 Geniet van je vrijheid. Als je ouders meer op je broer of zus zijn gericht, betekent dit dat je een licentie hebt om te doen wat je wilt. Je ouders zijn misschien minder streng voor je, en je hebt veel tijd om je interesses na te streven. Gebruik je vrijheid om meer te leren over de wereld om je heen.
    • Werk aan je hobby's. Lezen, dansen, schrijven, schilderen, een instrument bespelen of sporten.
    • Besteed tijd met je vrienden. Praat over de telefoon, tekst en IM.
    • Ga naar buiten. Wandelen, wandelen of je stad verkennen, kan leuk zijn.
  6. 6 Schreeuwen als het moet. Het is prima om je overweldigd te voelen. Huilen zorgt ervoor dat je je beter voelt en er is geen schaamte in. Wanneer je huilt, produceert je lichaam endorfines - dit zijn de 'feel-good'-hormonen van het lichaam; ze zijn er om je beter te laten voelen.[3]
    • Wees niet bang om gezien te worden door je ouders of broers of zussen. Huilen maakt je niet alleen beter, het brengt je ook dichter bij de mensen van wie je houdt.[4]
  7. 7 Doe niet mee. Uitvallen kan een natuurlijk antwoord zijn als je gevoelens hebt die je gewoon niet kunt uiten, maar als je dat doet, zullen je ouders alleen maar gefrustreerd raken over jou.[5] Ga er niet vanuit dat je ouders je gedachten zullen lezen en beseffen dat je genegenheid wilt.
    • Je zou kunnen worden gestraft voor het uitdelen. Dit kan inhouden dat u naar uw kamer wordt gestuurd of dat u wordt geaard of dat u de rechten van mobiele telefoons verliest. In plaats van aandacht te krijgen, zul je alleen jezelf afsluiten van je ouders en vrienden.
  8. 8 Vermijd de schuld van uw broer of zus (sen). Net zoals je niet hebt gekozen om minder aandacht te krijgen, hebben ze er niet voor gekozen om er meer van te krijgen. Ze willen misschien zelfs dat ze meer vrijheid kunnen hebben zoals jij. Je broer / zus wrok kan leiden tot veel stress voor jullie allebei, dus probeer een goede relatie te houden.
    • Je broer of zus kan iemand zijn om naar toe te gaan als je emotionele steun nodig hebt; als je hen steunt, zullen ze je eerder ondersteunen wanneer je het nodig hebt.[6]

Methode twee van drie:
Praten met je ouders

  1. 1 Stel een tijd om te praten. Je zult de onverdeelde aandacht van je ouders willen hebben als je praat over hoe je je voelt, dus zoek een tijd en plaats zonder afleiding. Als je eenmaal hebt besloten op een tijd en dag, schrijf het op zodat je het niet vergeet.
    • Vertel uw ouders dat u niet wilt dat uw broer of zus (sen) aanwezig zijn. Dit zorgt ervoor dat je ouders je tijdens je gesprek op je concentreren. Het voorkomt ook dat je gevoelens van je broer of zus worden geschaad.
  2. 2 Gebruik de "I" -frasering. Over hoe gesproken u voelen, zonder beschuldigingen te uiten of de schuld proberen te leggen. Je gevoelens zijn geldig en je moet ze gerust aan je ouders kunnen uiten. Probeer niet naar je ouders te slaan; het kan op dat moment moeilijk zijn, maar ze hebben ook gevoelens en je wilt ze geen pijn doen.
    • In plaats van te zeggen: "Je brengt nooit tijd met me door! Je geeft gewoon niet zoveel om me als Jayden! "Probeer iets als:" Ik voel me heel verdrietig dat ik niet zoveel tijd met je doorbreng als Jayden. "
    • Je zou iets kunnen zeggen als: "Ik weet dat omdat Kate autistisch is, je veel tijd met haar moet doorbrengen. Soms voel ik me buitengesloten. Ik wil tijd met je doorbrengen, maar het lijkt altijd alsof je bezig bent. "
  3. 3 Wees eerlijk. Praten met je ouders over je gevoelens kan een beetje gênant zijn, maar het is prima om jezelf uit te drukken en te zeggen dat je meer tijd met ze wilt doorbrengen.[7] Eerlijk zijn met jezelf en met je ouders zal je helpen een meer open en stabiele relatie op te bouwen. Het is ook mogelijk dat je ouders niet eens beseffen dat je je zo voelt. Als je er met hen over praat, kunnen ze zich beter bewust zijn van hun acties.
    • Probeer dingen te zeggen als: "Ik ben verdrietig omdat ik het gevoel heb dat ik ben vergeten." Of: "Ik voel me eenzaam; Ik wou dat je meer tijd met me door zou brengen. '
    • Werk met ze samen om manieren te vinden om het gemakkelijker te maken.Ze hebben misschien ideeën over hoe u meer tijd met hen kunt krijgen.
  4. 4 Vraag je ouders om tijd met je door te brengen. Als je ouders bezig zijn, realiseren ze zich misschien niet dat je ook aandacht wilt. Hoewel het lijkt alsof je ouders alles weten, zijn ze zich misschien niet volledig bewust van je behoeften. De eenvoudigste manier om ze te laten weten is om het ze te vertellen.
    • Wees specifiek over wat je ermee wilt doen. Vraag hen of ze een wandeling met je willen maken, met je mee willen zingen, je haar willen doen of rond een voetbal in de tuin willen gooien.
    • Als ze nee zeggen, betekent dit niet dat ze je afwijzen. Ze hebben het misschien te druk. Plan een tijd die voor u en voor hen werkt.
  5. 5 Vraag of er een reden is dat je broer of zus meer aandacht krijgt. Zich buitengesloten voelen kan extra pijnlijk zijn als je niet begrijpt waarom het gebeurt. Je ouders kunnen je geruststellen door de dingen iets duidelijker uit te leggen. Er kan een legitieme reden zijn waarom uw ouder (s) of voogd (en) zoveel tijd met uw broer of zus doorbrengen.
    • Kinderen met een handicap (bijvoorbeeld autisme, ADHD, Downsyndroom) hebben extra ondersteuning nodig. Je broer of zus heeft het moeilijk met veel dingen, en ze zullen veel van hun jeugd doorbrengen met spelen.[8]
    • Ziekte of persoonlijke crises kunnen betekenen dat een broer of zus extra hulp nodig heeft. Als je broer of zus bijvoorbeeld een depressieve episode heeft of als hun beste vriend stierf, hebben ze veel emotionele steun nodig.
    • Overweeg gedragsproblemen. Als je broer / zus uit is, zullen je ouders meer tijd besteden aan pogingen om ze te laten stoppen.
  6. 6 Aanbieding om te helpen met klusjes en boodschappen. Je ouders moeten al tijd besteden aan deze dingen, en je kunt aandacht krijgen door ze te helpen. Vouw de was samen, ga met ze naar de winkel, help in de tuin, help ze met het maken van het avondeten en vind meer taken om mee te doen. Zo kun je tijd winnen en zullen ze heel veel van je vinden om te helpen .
    • Probeer er expliciete deals mee te maken. Op deze manier kun je er zeker van zijn dat je tijd met ze doorbrengt. Zeg iets als: "Als ik vandaag met de was zou omgaan, zou u dan tijd hebben om mij over honkbal te leren?"
    • Helpen maakt de klusjes sneller en uw ouders hebben meer tijd over voor hun handen. Vraag of ze die extra tijd met je zullen doorbrengen.

Methode drie van drie:
Aandacht elders vinden

  1. 1 Krijg aandacht van een mentor. Zelfs als je ouders behoorlijk druk zijn, kun je een familielid, coach, geestelijk lid, ouder van de vriend of buurman hebben die kan rondhangen. Ze kunnen je enige tijd en positieve aandacht geven en misschien leer je sommige dingen waar ze goed in zijn.
    • Door een relatie op te bouwen met iemand anders dan je ouders, kun je interpersoonlijke vaardigheden ontwikkelen en je zelfrespect en zelfvertrouwen vergroten.[9]
  2. 2 Zoek een groep die uw interesses deelt. Word lid van een club of sportteam in uw school of gemeenschap. Dit kan je helpen om mentoren en vrienden te vinden en je een gevoel van verbondenheid en prestatie te geven. Zoek naar groepen en activiteiten die goed aansluiten bij je vaardigheden en interesses.
    • Als je bijvoorbeeld van zingen houdt, kun je je aansluiten bij een jeugdkoor op je school of bij een cultureel centrum in jouw omgeving.
    • Als je meer atletisch bent, registreer dan een teamsport zoals voetbal of softbal.
  3. 3 Kijk naar je vrienden en je broers en zussen. U hoeft niet alleen aandacht te krijgen van uw ouders of andere volwassenen. Je vrienden en broers en zussen zijn vaak gratis en zullen graag met je omgaan. Loop naar ze toe, pak de telefoon op en vraag of en wanneer ze vrij zijn om tijd met je door te brengen.
    • Het maken van nieuwe vrienden kan empowerment geven, dus wees niet bang om uit je comfortzone te stappen om nieuwe mensen te leren kennen.
  4. 4 Besteed tijd met huisdieren. Dieren en huisdieren maken ons gelukkig omdat ze ons liefde en gezelschap bieden. [10] Als uw gezin geen huisdier heeft, kunt u naar huisdieren of huisdieren van vrienden kijken. Probeer een hondenloper, kattenoppas of vrijwilliger in een dierenasiel te worden.
  5. 5 Praat met een hulpverlener als je het echt moeilijk hebt. Eenzaamheid kan een moeilijk gevoel zijn, en als je moeite hebt om het te beheren, kun je hulp krijgen. Therapie kan je middelen geven om je emoties te uiten en je helpen om beter te begrijpen wat je doormaakt.[11] Je hebt mogelijk toestemming van je ouders nodig om een ​​therapeut te zien, dus maak van deze gelegenheid gebruik om met ze te praten over hoe je je voelt. Hier zijn enkele redenen waarom u misschien met een vertrouwenspersoon wilt praten:
    • Je weet niet hoe je met je gevoelens moet omgaan.
    • Je hebt zin om je te gedragen of jezelf pijn te doen, om aandacht te krijgen (bijvoorbeeld op school problemen veroorzaken).
    • Je voelt je verstopt voor je vrienden en familie.
    • Je voelt je moe en vindt het moeilijk om van iets te genieten.
    • Je ouders voldoen niet aan je basisbehoeften (voedsel, water, onderdak), of ze zijn erg gemeen tegen je (vernederend, scheldwoorden, enz.).