Sensorische verwerkingsstoornis, gekenmerkt door hyper- of hypogevoeligheid voor omgevingsstimuli en moeite met het verwerken van sensaties, blijft een veelbesproken aandoening onder medische professionals. Vanwege het feit dat het pas recent is erkend en onderzocht in de medische gemeenschap, wordt het meestal alleen bij kinderen gediagnosticeerd. Ondanks het gebrek aan consensus over de levensvatbaarheid van deze diagnose, zijn er vele manieren waarop u de symptomen van de waargenomen sensorische verwerkingsstoornis van uw kind kunt aanpakken en verzachten. Afhankelijk van waar je de voorkeur aan geeft en hoe ernstig de symptomen zijn, kun je een ergotherapeut inhuren, hulp krijgen bij het aanpassen op school of je richten op thuismethoden.

Methode één van de drie:
Thuis uw kind helpen

  1. 1 Ken de tekens. Sensorische verwerkingsstoornis is een vage aandoening die zich op verschillende manieren manifesteert. Omdat veel kinderartsen en gezondheidswerkers terughoudend zijn om het als zodanig te diagnosticeren, moet u zelf weten welke soorten gedrag de aandoening kunnen aangeven. Hoge of lage tolerantie voor pijn of aanraking, onhandigheid, gevoeligheid voor licht of luide geluiden, of angst voor menigten zijn enkele van de meest algemeen erkende symptomen van sensorische verwerkingsstoornis.[1]
    • Bovendien kan uw kind symptomen van het autisme of ADHD-type vertonen, zoals slechte sociale vaardigheden, een slechte beheersing van de impuls of moeite met het concentreren op taken.
  2. 2 Volg de tekens van uw kind. Om de perceptuele problemen van uw kind te behandelen, moet u eerst beter begrijpen welke stimuli zij problematisch vinden. Doe dit door aantekeningen te maken over het gedrag van uw kind, nota te nemen van meltdowns, tekenen van stress of acteren, evenals andere problemen waarvan u vermoedt dat ze verband houden met hun zintuiglijke vermogens. Schrijf op wat lijkt te hebben geleid tot een driftbui, hoe uw kind reageert en hoe lang de kernsmelting duurt.[2]
    • Sommige ouders meldden bijvoorbeeld dat de driftbuien van hun kinderen willekeurig en impulsief waren. Bij het nauwlettender volgen van hun triggers, ontdekten ze echter dat de driftbuien daadwerkelijk plaatsvonden telkens wanneer het kind schoenen moest dragen of hoorde dat hij dit moest doen.[3]
    • Houd er rekening mee dat uw kind waarschijnlijk niet probeert zich slecht te gedragen, maar dat het moeite heeft om een ​​ongemakkelijke of zelfs pijnlijke wereld het hoofd te bieden.
  3. 3 Vermijd kleding met krassende stof, labels of uitstekende naden. Een van de meest gerapporteerde symptomen van sensorische verwerkingsstoornis is extreme huidgevoeligheid voor kleding. Kleermakerskenmerken waarvan andere mensen niet opmerken of die slechts een beetje ongemakkelijk zijn, lijken ondraaglijk irriterend voor iemand met SPD. Als je kind klaagt over kleding of gooit past bij het aankleden, probeer het kopen van zachte, natuurlijke stoffen en het vermijden van kunstmatige, schurende degenen, zoals acryl of polyester.[4]
    • Gebruik in plaats daarvan kleding die comfort biedt, zoals zware kleding, gewogen vesten of compressiemantels. Van deze items is aangetoond dat ze een kalmerend, rustgevend effect hebben op sommige angstige of angstige kinderen en zelfs dieren.[5]
  4. 4 Maak een gedetailleerde kalender voor de dagelijkse routine van uw kind. Veel kinderen met SPD hebben moeite zich aan te passen aan veranderingen in de routine, omdat ze het gevoel hebben dat deze veranderingen duiden op hun gebrek aan controle en veiligheid. Je kunt deze angstige gevoelens bestrijden door een schema voor je kind op te stellen en het van tevoren met hen te delen. Deze kalender geeft hen een hoognodig gevoel van structuur en betrouwbaarheid, en helpt hen zich voor te bereiden op toekomstige evenementen of activiteiten.[6]
    • Zorg ervoor dat uw kind de agenda gemakkelijk kan zien en lezen en vraag hem om invoer of om hem te helpen bij het maken ervan. Deze deelname zal hen het gevoel geven dat ze enige controle en input hebben in hun routine.
  5. 5 Zorg voor een veilige plek voor uw kind om te schuilen wanneer het problemen heeft. Zelfs kinderen met de meest milde gevallen van sensorische verwerkingsstoornis zullen te sterk gestimuleerd worden en moeten zich van tijd tot tijd terugtrekken uit anderen. Tijdens deze afleveringen heeft uw kind een veilige plek nodig om een ​​half uur of zo met pensioen te gaan, dus zorg ervoor dat uw kind een speciaal toevluchtsoord heeft in uw huis waar hij of zij naartoe kan gaan als hij gestrest of overweldigd is.[7]
    • Veel ouders vinden dat deze maatregel zelfs toekomstige driftbuien kan helpen voorkomen. Als uw kind gemakkelijk gestimuleerd wordt, laat hem dan om de dertig minuten stoppen met sociale speeltijd of andere stimuli in plaats van te wachten op een aflevering.[8]
    • Bouw bijvoorbeeld een kussenfort in de kamer van uw kind, plaats een hoek in de kast, wijs een 'veilige plek' fauteuil in de woonkamer aan of maak een boomhut of speelhuis in een speciaal daarvoor bestemde zone.
  6. 6 Koop fidget-speelgoed, zoals kauwbare sieraden en speelplastic. Veel kinderen die lijden aan een sensorische verwerkingsstoornis, ontdekken dat bepaalde 'sensorvriendelijke' speeltjes hen kunnen afleiden, entertainen en kalmeren. Dergelijk speciaal speelgoed kan ook zorgen voor de zintuiglijke stimulatie waarnaar ze hunkeren en zelfs uiteindelijk hun symptomen verbeteren.[9]
    • Zoek naar speelgoed dat oplicht, geluiden maakt en interessante texturen oplevert. Bijvoorbeeld, sensorische ballen, tactiele puzzels, kralen, blokken en Bop it! of Simon Says-boards zijn allemaal goede sensorische speeltjes.
    • Daarnaast kunnen bekende tokens, zoals zorgstenen en favoriete knuffels, lijdende kinderen helpen zich ontspannen en veilig te voelen.
  7. 7 Maak een to-go-kit klaar voor uitstapjes. Uitstapjes zijn enkele van de meest opwindende tijden voor je kind, dus ze kunnen ook een prima tijd zijn voor driftbuien of episopisches van overstimulatie. Het inpakken van een draagbare set met kalmerende, heroriënterende gereedschappen betekent dat u dergelijk gedrag kunt tegenkomen en aanpakken, zelfs als u niet thuis bent.[10]
    • Vul bijvoorbeeld een pakket met hoofdtelefoon met ruisonderdrukking, een favoriet speeltje, een zonnebril om felle lichten te beschermen, een compressievest en een snack om hongergesprongen of suikerongevallen te voorkomen.
  8. 8 Woon speciale, zintuigvriendelijke evenementen bij in musea en bibliotheken. Ondanks de terughoudendheid in professionele medische kringen om de diagnose sensoriële verwerkingsstoornis te definiëren, te accepteren en te standaardiseren, hebben ouders en gemeenschapsgroepen aanzienlijk succes met het organiseren van speciale faciliteiten en evenementen voor getroffen kinderen. Deze locaties en evenementen hebben verzachte verlichting, verminderde geluidsvolumes, time-outgebieden en pauzes en andere sensorvriendelijke voorzieningen.[11]
    • Bekijk online supportforums voor sensorische verwerkingsstoornissen om lokale theaters, bibliotheken, musea, themaparken en zelfs kapsalons te vinden die speciale programmering bieden voor uw kind.

Methode twee van drie:
Focussen op problemen op school

  1. 1 Praat met de leerkracht van je kind over sensorische verwerkingsstoornis. Hoewel de meeste officiële psychiatrische en pediatrische organisaties sensorische verwerkingsstoornissen niet herkennen, zijn er veel sympathieke opvoeders en beheerders die open staan ​​voor samenwerking met ouders en kinderen. Maak een afspraak met de leerkracht van uw kind en eventuele relevante beheerders, zodat u in-class opties kunt bespreken om de leerervaring van uw kind zinniger te maken.[12]
    • Zorg ervoor dat u relevante achtergrondinformatie en documentatie bij de vergadering hebt. Neem bijvoorbeeld medische of psychiatrische rapporten met details over de symptomen en problemen van uw kind, evenals eventuele educatieve pamfletten over de aard van de aandoening.
  2. 2 Bekijk het comfort van de stoel en het bureau van uw kind. Net zoals kinderen die lijden aan een sensorische verwerkingsstoornis bijzonder gevoelig kunnen zijn voor irriterende kleding, kunnen ze ook vinden dat zitplaatsen ongemakkelijker en afleidingiger zijn dan andere kinderen. Zorg ervoor dat hun stoel goed past, zodat hun voeten plat op de grond rusten en de stoel op geen enkele manier knelt of schraapt.[13]
    • Als je merkt dat je kind goed reageert op fidgetspeelgoed en aanhoudende fysieke bewegingen, probeer dan een zitkussen of een opblaasbaar kussen waarmee ze zich kunnen verplaatsen.
  3. 3 Laat de leraar het bureau van uw kind naar de voorkant van de klas brengen. Veel ouders vinden dat de prestaties van hun kind op school verbeteren als hun bureau dichter bij de leraar wordt geplaatst. Op deze manier kunnen ze zich gemakkelijker concentreren op de woorden van de leraar, minder tussenliggende afleidingen zien en een gemakkelijker te begeleiden leerling zijn.[14]
    • Vraag de leerkracht daarnaast om het bureau van uw kind weg te houden van het raam, een luide radiator of de gang. Als uw kind gevoelig is voor licht, vraag dan om eventuele fluorescentielampen te verwijderen of verder weg te plaatsen.
  4. 4 Zorg voor gereguleerde pauzes gedurende de dag. Net zoals je kind thuis profiteert van time-outs, zullen ze op school van hetzelfde soort onderbrekingen profiteren op school. Laat de docent de hele dag door meerdere time-outs van tien minuten toestaan, vooral na zeer sociale activiteiten.[15]
    • In het ideale geval kan uw kind een minitrampoline gebruiken, op een snoepje zuigen, of een mini-wandeling maken tijdens deze pauzes, omdat het ontvangen van sensorische input gedurende deze tijd de time-outs nog effectiever zal maken.
  5. 5 Verplaats de lunch van uw kind weg van de grote cafetaria. Vanwege het luide sociale karakter vinden veel kinderen met een sensorische verwerkingsstoornis de lunchtijd een bijzonder overweldigende periode op de dag. Als je school meldt dat je kind problemen heeft gehad tijdens de lunch, vraag dan om toestemming om je kind en een vriend te laten lunchen in een rustige kamer buiten de grote cafetaria.
    • Kinderen met een sensorische verwerkingsstoornis zijn notoir kieskeurige eters, dus neem contact op met een pediatrische voedingsdeskundige voor strategieën om de eetgewoonten en het dieet van uw kind te verbeteren.[16]
  6. 6 Laat uw kind vrijstellen van luide vergaderingen of activiteiten. Naast de lunch en de nis, kunnen speciale vergaderingen, sportevenementen en andere sociale activiteiten bijzonder overweldigende zintuiglijke ervaringen zijn voor uw kind. Deze kunnen aanzetten tot meltdowns en andere gedragsmatige tegenslagen, dus als het mogelijk is, moet u ze buiten deze omgevingen houden.[17]
    • Als uw school hiertoe niet bereid is, vraag hem dan om pauzes te nemen met een lerarenbegeleider, of dat ze een koptelefoon mogen dragen of bij de deur kunnen zitten.

Methode drie van drie:
Een professional inhuren

  1. 1 Raadpleeg uw kinderarts voor advies en aanbevelingen. Als u denkt dat uw kind misschien een sensorische verwerkingsstoornis heeft, verzamel dan een lijst met de symptomen die u hebt waargenomen en maak een afspraak om ze te delen met de kinderarts van uw kind. Op basis van de conclusies van uw arts kunnen zij uw kind voor verdere tests sturen of u rechtstreeks doorverwijzen naar een specialist.[18]
    • Als de leraren, coaches of andere volwassen familieleden van uw kind ooit soortgelijke problemen met uw kind hebben opgemerkt, breng dan documentatie van deze afleveringen bij om uw eigen waarnemingen te bevestigen of te concretiseren. Hoe meer informatie uw kinderarts heeft, hoe specifieker en gerichter zijn verwijzing en hulp kan zijn.
  2. 2 Huur een specialist in voor regelmatige therapeutische afspraken. Als u eenmaal bent doorverwezen naar een specialist, zult u waarschijnlijk gaan werken met een ergotherapeut. Op basis van hun gespecialiseerde diagnose bepalen ze welk behandelingsplan moet worden gevolgd. Over het algemeen krijgt een hypergevoelig kind rustgevende therapie die is ontworpen om zijn zintuigen te kalmeren. Een hyposensitieve case zal maximaal stimulerende sessies ondergaan die lijken op een krachtige speeltijd.[19]
    • Vanwege het feit dat de sensorische verwerkingsstoornis niet is geaccepteerd door de meest recente editie van de diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen, neemt deze binnen de meeste verzekeringsplannen een zwakke positie in. Als uw verzekeringsmaatschappij de zaak van uw kind niet dekt, kunt u ongeveer $ 7.000 per jaar verwachten voor urenlange wekelijkse afspraken met een therapeut.[20]
  3. 3 Ga naar sensorische sportscholen voor hyposensitieve kinderen. Als uw specialist van mening is dat uw kind hyposensitief is, zullen ze waarschijnlijk therapeutische sessies voorschrijven in sensorische fitnesscentra. Deze plaatsen kunnen eruitzien als grote jungle sportscholen, vol met stuiterende ballen, klimtoestellen, speelgoed en puzzels. Het idee is dat uw kind onvoldoende gestimuleerd is, dus moeten zij opnieuw worden betrokken bij hun omgeving door middel van veelzijdige en gevarieerde cognitieve en fysieke sensaties.[21]
    • Als u een therapeut niet kunt betalen, kunt u uw kind toch naar een sensorische gymnastiek brengen. Zoek naar lokale instellingen die zichzelf sensorische fitnessruimtes noemen en u kunt met uw kind naar de speeltuin gaan en spelen met behulp van de speciale uitrusting.[22]
  4. 4 Neem deel aan rustgevende therapie voor overgevoelige kinderen. Hoewel hypergevoelige kinderen ook kunnen profiteren van de veilige, leuke activiteiten die door sensorische fitnesscentra worden geboden, wordt ook gedacht dat ze kunnen worden behandeld door therapieën die bedoeld zijn om hun overactieve zintuigen te kalmeren, te kalmeren. Methoden zoals gewogen vesten, wrijven over de huid met een borstel met zachte haren en gewrichtcompressie zouden de tactiele afweer en algemene gevoeligheid verminderen.[23]
    • Sommige ondersteuningsforums en -methodologieën adviseren om deze methoden ook thuis te gebruiken. Activiteiten zoals het 'sandwich-spel'-waar je kussens aan beide kanten van je kind staan ​​en druk uitoefenen totdat je kind wil stoppen met spelen - kan gemakkelijk en thuis worden gedaan, maar vergeet je therapeute er niet over te vragen voordat je het probeert en controleer de reactie van uw kind daarop.[24]
  5. 5 Volg het voorgeschreven "sensorische dieet" van uw therapeut."Naast de georganiseerde afspraken met de therapeut van je kind, zal je therapeut je waarschijnlijk ook aanraden om thuis wat basisoefeningen te volgen. Een washandje gebruiken om te schrobben en druk uit te oefenen tijdens het bad, spelen met sensorisch speelgoed thuis, het verminderen van visuele rommel en het nemen van regelmatige time-outs zijn allemaal manieren om ergotherapie in het huishouden en de dagelijkse routine te brengen.[25]