Een keloïd of keloïd litteken is een huidgroei die optreedt wanneer het lichaam van een persoon te veel littekenweefsel creëert na een verwonding.[1] Verwar keloïden niet met hypertrofische littekens die enige overeenkomsten hebben, maar niet buiten de grenzen van de wond komen die hen heeft veroorzaakt. Keloids zijn niet gevaarlijk, maar voor veel mensen zijn ze een cosmetische overlast. Keloids kunnen moeilijk te behandelen zijn, dus de beste optie is om ze in de eerste plaats te voorkomen, maar er zijn een aantal medische behandelingen beschikbaar die kunnen helpen keloïden te verminderen of zelfs te verwijderen.

Deel een van de vier:
Op zoek naar medische behandeling

  1. 1 Praat met uw arts over cortisone-injecties. Een reeks cortison-injecties die elke vier tot acht weken door een arts aan de keloïde worden toegediend, kan meestal de omvang van de keloïde verkleinen en deze platter maken. Soms kunnen ze ervoor zorgen dat de keloïde donkerder van kleur wordt.[2]
    • Interferon is een andere injectie die wordt onderzocht voor de behandeling van keloïden en kan een optie voor u zijn.[3]
  2. 2 Overweeg cryotherapie voor uw keloïde. Cryotherapie is een zeer effectieve behandeling voor keloïden en kan deze aanzienlijk inkrimpen. Bij cryotherapie wordt vloeibare stikstof op de keloïde aangebracht om de overtollige cellen te bevriezen. Cryotherapie duurt slechts een paar minuten en kan meestal worden gedaan in het kantoor van uw arts. Verschillende behandelingen met een afstand van enkele weken kunnen nodig zijn om de keloïde volledig te verwijderen.[4]
  3. 3 Vraag uw dermatoloog naar lasertherapie. Lasertherapieën voor keloïden zijn relatief nieuw en zijn niet zo vaak bestudeerd als andere behandelingsopties, maar ze laten een belofte zien van het minimaliseren of genezen van keloïden. Verschillende soorten laserbehandelingen werken beter op verschillende huidtypes en op verschillende soorten keloïden. Vraag uw dermatoloog of zij denkt dat laserbehandeling geschikt voor u is.[5]
  4. 4 Overweeg om je keloid litteken operatief te verwijderen. Artsen zijn terughoudend om keloïden operatief te verwijderen, omdat er een grote kans is op het ontstaan ​​van extra littekenweefsel op de locatie. In sommige gevallen kan het echter nuttig of noodzakelijk zijn.
    • Als u een keloïde operatief verwijderd hebt, volg dan zorgvuldig alle instructies voor nazorg om te voorkomen dat er nieuwe keloïd ontstaat.
  5. 5 Praat met uw arts over bestralingstherapie. Het klinkt extreem, maar straling wordt al meer dan een eeuw effectief gebruikt om keloïden te behandelen, vaak in combinatie met een operatie of andere behandelingen. Ondanks bezorgdheid over een toename van het kankerrisico, toont een recente studie aan dat straling een veilige optie blijft als passende voorzorgsmaatregelen worden genomen (ter bescherming van kankergevoelige weefsels).[6]
    • Stralingsbehandelingen zijn gewoonlijk ambulante ingrepen die worden uitgevoerd in uw lokaal ziekenhuis onder de hoede van een getrainde radioloog.

Deel twee van vier:
Keloïden thuis behandelen

  1. 1 Wees voorzichtig bij het proberen thuis-remedies voor keloids. Veilige remedies om keloïden te laten krimpen, zijn druk (siliconenkussentjes) en het aanbrengen van genezende stoffen. Do niet probeer een keloïde zelf fysiek te verwijderen of in te krimpen door hem te snijden, te schuren, te vernauwen met touw of elastiekjes of door een andere methode te gebruiken die de huid traumatiseert. Niet alleen zult u waarschijnlijk extra littekenweefsel op de site zien, u kunt ook een ernstig risico op infectie lopen.[7]
  2. 2 Breng vitamine E aan op de keloïde. Het is aangetoond dat vitamine E helpt littekens te genezen, keloïden te voorkomen en bestaande keloïden kan krimpen. Breng Vitamine E olie of crème twee keer per dag aan op het litteken, 's morgens en' s nachts gedurende 2-3 maanden.[8]
    • Vitamine E-olie kan worden gekocht in natuurvoedingswinkels en in vele grote supermarkten.
    • Je kunt ook Vitamine E-capsules kopen en ze opensnijden en de olie in het litteken knijpen. Elke capsule zou goed moeten zijn voor een paar toepassingen.
  3. 3 Gebruik siliconengelvellen om bestaande keloïden te behandelen en nieuwe te voorkomen. Silicongelbladen of "littekensheets" zijn zelfklevende, herbruikbare vellen die op een kwetsuurplaats worden aangebracht om littekens te voorkomen, of op bestaande littekens en keloïden om hun grootte en uiterlijk te verminderen. Siliconvellen moeten over de letsellocatie of op de bestaande keloïde worden gedragen gedurende ten minste 10 uur per dag gedurende enkele maanden.[9]
    • Silicon gel sheets worden verkocht onder namen zoals "ScarAway" en kunnen worden gekocht bij de meeste apotheken en veel online retailers.
  4. 4 Gebruik een actuele littekenzalf om een ​​keloïde te genezen. Er zijn een aantal nieuwe actuele behandelingen voor helende littekens die keloïden zichtbaar kunnen verminderen. Het actieve ingrediënt in veel van deze behandelingen is siliconen. Zoek naar een product met het label "littekencrème" of "littekengel" en breng het aan zoals voorgeschreven.[10]

Deel drie van vier:
Keloids voorkomen

  1. 1 Begrijp het belang van preventie. De beste manier om met keloïden om te gaan, is om ze niet in de eerste plaats te krijgen. Mensen die al keloïden hebben, of die er erg vatbaar voor zijn, kunnen speciale voorzorgsmaatregelen nemen met huidverwondingen om te voorkomen dat zich schilfering vormt.
  2. 2 Zorg voor huidletsel om infectie en littekens te voorkomen. Let op zelfs lichte huidletsels en zorg ervoor dat eventuele wonden grondig worden gereinigd. Breng een antibioticumcrème en -bandage aan op open wonden en verwissel het verband regelmatig.
    • Draag losse kleding over de plaats van de verwonding die de huid niet verder irriteert.
    • De hierboven genoemde siliciumgelvellen werken goed om te voorkomen dat keloïden worden gevormd.
  3. 3 Vermijd trauma aan uw huid als u vatbaar bent voor het vormen van keloïden. Piercings en zelfs tatoeages kunnen bij sommige personen leiden tot keloïden. Als u in het verleden keloïden hebt ontwikkeld of als u een familiegeschiedenis van keloïden in uw familie heeft, wilt u misschien piercings en tatoeages vermijden of een dermatoloog raadplegen voordat u doorgaat.

Deel vier van vier:
Keloids begrijpen

  1. 1 Leer hoe keloïden zich vormen. Keloïden zijn verhoogde littekens die zich overal op het lichaam kunnen vormen waar de huid is gewond.Ze vormen wanneer het lichaam overtollig collageen (een soort littekenweefsel) op de plaats van de verwonding creëert. De huidbeschadiging kan groot en duidelijk zijn, zoals een operatie-incisie of brandwond, of klein als een insectenbeet of puistje. Keloïden beginnen zich meestal ongeveer drie maanden na de oorspronkelijke verwonding te ontwikkelen en kunnen nog weken of zelfs maanden blijven groeien.[11]
    • Oor piercings en tatoeages kunnen leiden tot keloïden bij sommige mensen.
    • Meestal vormen keloïden zich op de borst, schouders en bovenrug.
  2. 2 Leer hoe een keloïde eruit ziet. Keloids zijn meestal verhoogd en rubberachtig van uiterlijk, met een glad, glanzend oppervlak. De vorm van de keloïde volgt meestal de vorm van de verwonding, maar na verloop van tijd kunnen keloïden voorbij de oorspronkelijke plaats van de verwonding groeien. Keloids kunnen in kleur variëren van zilverachtig tot vleeskleurig tot rood of donkerbruin.
    • Keloïden zijn over het algemeen niet pijnlijk, maar kunnen bij sommige mensen een jeuk of branderig gevoel veroorzaken.
    • Hoewel keloïden niet gevaarlijk zijn, is het belangrijk dat ze door een arts worden bekeken om er zeker van te zijn dat ze geen ernstiger huidaandoening zijn.
  3. 3 Weet of je risico loopt om keloïden te ontwikkelen. Sommige mensen hebben meer kans dan anderen om keloïden te ontwikkelen, en als er één keloïd litteken is opgetreden, zult u waarschijnlijk in de toekomst meer ontwikkelen. Als u weet dat u risico loopt, kunt u speciale zorg besteden aan huidverwondingen om te voorkomen dat keloïden zich vormen.[12]
    • Mensen met een donkere huidskleur hebben meer kans keloïden te ontwikkelen.
    • Mensen jonger dan 30 hebben een hoger risico, vooral tieners die de puberteit ervaren.
    • Zwangere vrouwen hebben meer kans keloïden te ontwikkelen.
    • Mensen met een geschiedenis van keloïden in hun familie lopen ook een hoger risico.
  4. 4 Laat een vermoedelijke keloïde door een arts onderzoeken. Het is erg belangrijk om een ​​vermoedelijke keloïde door een arts te laten onderzoeken om er zeker van te zijn dat het niet iets ernstigers is. In sommige gevallen kan de arts in staat zijn om de keloïde visueel te diagnosticeren. In andere gevallen kan de arts een biopsie van het weefsel willen nemen en laten screenen om kanker uit te sluiten.
    • Meest effectieve behandelingen voor keloïden worden gedaan onder de zorg van een arts, en vroege behandeling is vaak de sleutel tot succes.
    • Een huidbiopsie is een eenvoudige procedure, waarbij de arts een klein stukje huidweefsel verwijdert en naar een lab verzendt dat onder een microscoop moet worden geanalyseerd. Het kan vaak worden gedaan in het kantoor van de dokter op het moment van uw bezoek.[13]