Rugby is een ingewikkeld, intens spel dat bestaat uit 15 spelers in elk team op een veld van 100 meter lang en 70 meter breed. De basisregels zijn niet zo moeilijk dat je ze een heel leven nodig hebt om ze te leren, maar je hebt nog steeds een paar uur speeltijd nodig om de structuur en het spel van Rugby te kunnen begrijpen. Het concept van een Rugby-game is simpel: twee teams proberen de meeste punten binnen 80 minuten te behalen door te proberen punten te scoren in de andere helft van het team. De bal kan nooit alleen naar voren of achteren worden gepasseerd, een team kan alleen vooruitgaan door de bal te passeren of te trappen. Elk team kan de bal op elk moment winnen, dit wordt meestal gedaan door het voorwaartse pakket dat uit 8 spelers bestaat. Je hebt ook een back-line die uit 7 spelers bestaat. Het voorwaartse pack bestaat uit Two Props (1 en 3), een Hooker (2), Two Locks (4-5) en Three Loose Forwards (6,7,8). De achterlijn bestaat uit de Scrum Half (9), Fly-Half (10), Left-wing (11) Inside-center (12), Outside-Center (13), Right-Wing (14) en de Full-Back (15).

De details van het spel kunnen echter wat uitleg nodig hebben.

Notitie: Dit artikel gaat over het spelen van de meest gebruikelijke vorm van Rugby, Rugby Union.

Deel een van de drie:
De basisprincipes begrijpen

  1. 1 Win door meer punten te scoren dan je tegenstander. Scoor probeert door de bal in de try-zone van je tegenstander te dragen (strafpogingen kunnen ook worden toegekend door eventuele overtredingen van de tegenstander). Een try is 5 punten waard.
    • Wanneer een try wordt gescoord, krijgt het scoreteam de gelegenheid om een ​​conversieschop te maken die 2 punten waard is.
    • De andere manier om extra punten te verdienen voor je team is met strafschoppen, dit wordt toegekend wanneer een lid van het andere team een ​​regel overtreedt of als het spel van het spel wordt gestopt door meer dan één lid van dat team. een strafschop is 3 punten waard.
    • De laatste methode om punten te verzamelen is met een drop-goal poging, de bal wordt achterwaarts gespeeld naar een speler in de achterste rij die vervolgens probeert de bal tussen de staanders te plaatsen tijdens het lopende spel, dit is ook 3 punten waard.
  2. 2 Het veld wordt gehalveerd en aan elk uiteinde bevindt zich een zone van 10 meter die bekend staat als de 'try-zone'."Als je de bal in de try-zone van je tegenstander krijgt, krijg je 5 punten, evenals een kans om een ​​conversieschop uit te proberen voor een extra 2 punten. De winnaar is degene die de meeste punten scoorde in 80 minuten spelen.
    • Je moet de bal raken om te scoren in rugby. Dat betekent dat nadat je de try-zone hebt betreden, de bal op de grond moet worden geplaatst om te scoren.[1]
    • Je kunt de bal ook tijdens het vrije spel (alleen met een drop-kick) door de staanders schoppen of nadat de scheidsrechter je team een ​​penalty (place kick) toekent voor 3 punten.[2]
  3. 3 Begrijp dat de bal alleen achterwaarts of opzij kan worden gegooid. Om te scoren, vormen beledigingsteams grote horizontale lijnen, zijwaarts en achterwaarts bewegend totdat ze een gat in de verdediging blootleggen en naar voren schuiven. Dit is de grote regel om te onthouden bij het spelen van rugby. Je kunt de bal niet met je handen naar voren sturen of het is een automatische straf. Wanneer je passeert, geef je de bal meestal over je lichaam om kracht te krijgen en de bal diagonaal naar je teamgenoot te gooien.
    • Het laten vallen of afrollen van de bal telt als een voorwaartse pas als het je handen raakt en dan de grond voor je raakt.
    • Je kunt de bal natuurlijk naar voren dragen. Handvaten die door de hand worden gepasseerd, kunnen echter niet naar voren worden verplaatst.[3]
  4. 4 Schop hem naar voren om aan jezelf of aan je teamgenoten door te geven. Hoewel je nooit een bal naar voren kunt gooien, kun je hem op elk moment naar voren schoppen. Zodra je de bal schopt, kan elke teamgenoot die achter je was toen je hem schopte naar voren rennen en de bal krijgen zonder een penalty. Schoppen zijn een geweldige manier om een ​​verdediging te verrassen, of de bal te lanceren tot ver in het veld om je team uit de problemen te halen.
    • Spelers kunnen het zelfs tegen zichzelf schoppen, het over een tegenstander slaan en rondrennen om het op te rapen.
    • Je kunt de bal niet naar een teamgenoot schoppen die al verder in het veld is dan jij, tenzij je er op een gegeven moment langs komt. Als een speler op enig moment na je schop achter je was, kunnen ze de bal aanraken. Zo niet, dan zijn ze buitenspel.[4]
  5. 5 Tackle de baldrager om de aanval van de tegenstander te stoppen. Bij rugbyverdediging draait alles om tackles. Je kunt alleen de speler raken die de bal vasthoudt en je kunt het andere team of andere spelers niet blokkeren of screenen. Wanneer je een tegenstander tackelt, is het jouw doel om ze zo snel mogelijk naar de grond te brengen, bij voorkeur met teamgenoten om snel de bal te helpen winnen. Algemene tacklingregels omvatten:
    • Je moet iemand onder de schouderhoogte aanpakken.
    • Je moet je handen om de speler wikkelen en ze niet alleen met je schouder spietsen.
    • Je kunt spelers niet opnemen en neerzetten, vooral niet op hun hoofd of nek.
    • Als je eenmaal beneden bent, moet je terug naar je voeten voordat je de bal probeert te winnen van iemand die je hebt aangepakt.[5]
  6. 6 Vorm scheurt wanneer iemand wordt aangepakt om balbezit te houden. Wanneer een speler ten onder gaat, moet hij de bal loslaten. Vanaf daar kan elk team vechten om de bal van de grond te winnen en in bezit te nemen. Dit gebeurt meestal als een 'ruck'. Een ruck is wanneer 1-3 spelers van elk team elkaar opsluiten, recht boven de bal (en aangepakte speler), en elkaar op en neer duwen in een poging balbezit te winnen. Eén speler van elk team staat achter de ruck en grijpt de bal wanneer deze achter de achterste voet van hun ruffende teamgenoot verschijnt. Omdat de aangepakte speler de bal neer kan leggen waar ze maar willen, controleert het team dat de bal als eerste had de bal het eerst. Er zijn veel regels en strategieën om een ​​ruck aan te vechten, maar enkele basisherinneringen omvatten:
    • Blijf op uw benen staan. Een ruck is wanneer ten minste twee spelers schouders boven de bal vergrendelen en proberen de tegenstander weg te duwen van de bal.Je kunt niet naar binnen reiken om de bal te pakken of met je handen van de grond te duwen.
    • Ga door het centrum. Om veiligheidsredenen moet je een ruck recht intypen en met het andere team in elkaar grijpen. Je moet loodrecht op de eindlijn staan ​​en je lichaam moet recht over de bal zijn. Je kunt niet diagonaal of vanaf de zijkant tegen een ruck aanlopen.
    • Blijf achter de achterste voet als je niet in de ruck bent. Zodra een ruck is gevormd, moet je achter de achterste voet van je laatste teamgenoot blijven tot de bal uitkomt, ongeacht welk team het krijgt. De gehele ruimte van de ruck is een "neutrale zone" waar geen enkele speler toegang toe heeft.[6]
  7. 7 Formulier scrums om penalty calls te betwisten. Wanneer een penalty (zoals het doorsturen van de boete) wordt gevraagd voor je team, krijg je verschillende opties voor opnieuw opstarten, afhankelijk van de fout. Een van de meest voorkomende is een scrum, waarbij beide teams in stormrammen vormen en de bal verbinden. Een scrum is in wezen een krachtmeting. In een scrum weven 8 spelers van elk team zichzelf in rijen om een ​​uniforme massa te creëren. De twee teams gaan vervolgens tegen elkaar aan, waarbij ze elkaar tegenwerken, met een tunnel op de grond tussen hen in.
    • In een scrum gooit een team de bal in het midden van de twee teams en ze duwen en haken elkaar om de bal te winnen.
    • Scrums zuigen alle grootste spelers naar een deel van het veld, waardoor de andere zeven spelers veel meer vrije ruimte hebben. Als je team het wint, ben je vaak weg voor grote winst.
    • Scrums zijn misschien wel het gevaarlijkste aspect van rugby en je moet ze niet proberen zonder een coach en goed opgeleide, atletische spelers.[7]
  8. 8 Gebruik line-outs om de bal opnieuw te starten nadat deze de zijlijn heeft verlaten. Als een bal buiten de perken raakt, vraagt ​​de scheidsrechter om een ​​line-out. Een line-out is als een inworp bij voetbal, behalve dat de bal recht naar voren moet worden gegooid. Elk team vormt een lijn op het veld rond de werper. Het team dat deed niet raak de bal aan en als laatste mag hij de bal erin gooien. Vervolgens gooien ze de bal recht tussen de twee teams in, die elkaar optillen om de bal te winnen. Het spel herstart dan zoals normaal.
    • Teams gebruiken vaak signalen en codes om hun eigen line-outs te winnen. Kortom, een werper zal naar hun team wijzen als ze hem gooien en hun teamgenoten zullen een speler in de lucht hijsen, buiten het bereik van het andere team, om de bal snel te pakken.[8]
  9. 9 Herken het verschil tussen vooruit en achteruit in een team. Elk team bestaat uit twee kleinere delen, elk met hun eigen posities en sterke punten. Forwards nemen deel aan de scrum, en dit is het enige echte verschil tussen hen en ruggen voor zover regels gaan. Forwards en backs hebben echter hun eigen specialiteiten op het gebied ontwikkeld, waardoor ze van vitaal belang zijn voor succes:
    • Forwards / Packies: Dit zijn de grote jongens - de bruisers en spiermensen die de scrums van stroom voorzien en de meeste van je riemen winnen. Forwards nemen over het algemeen korte, krachtige runs met de bal, passeren minder en doen het grootste deel van de tackles en verdediging. Over het algemeen dikker en sterker.[9]
    • backs: De lopers en speedsters. Ruggen vormen een lange diagonale lijn op aanval en passeren de bal snel langs de lijn, naar de buitenkant van het veld, waar ze een verdediger 1v1 kunnen opnemen. Bij verdediging vormen ze een muur over het veld om te voorkomen dat vijandige ruggen doorbreken. Over het algemeen sneller, ruggen zijn goede kickers, hebben solide vaardigheden en veel snelheid / uithoudingsvermogen.[10]
  10. 10 Bekijk professionele rugby om complexe regels, strategieën en nuances te ontdekken. Bekijk de wedstrijden of trainingen van lokale en professionele teams om te zien hoe het spel wordt gespeeld. U kunt ook wedstrijden op televisie of opnamen zoals dvd's bekijken. Door te kijken hoe een game in het echt wordt gespeeld of door opnames, kun je de fijne kneepjes van de sport zien.
    • Er zijn veel kleine regels, specifieke situaties en ruggengraatjes die niet kunnen worden geleerd zonder te spelen of te kijken. Stel vragen van fans en / of de scheidsrechter in de war en blijf elke game leren elke keer dat je speelt.

Tweede deel van de drie:
De basisvaardigheden leren

  1. 1 Gooi met snelheid en nauwkeurigheid door de bal te laten draaien. Een goede rugbyworp is krachtig en snel, en dat beschermt je teamgenoot tegen een akelige tackle als ze de bal zien naderen. Oefen met het gooien naar je zijde, niet voor je. Om een ​​goede worp te krijgen, gebruik je beide handen en focus je eerst op nauwkeurigheid, waarbij je je teamgenoten elke keer recht in de kist slaat. Zodra je je goed voelt, kun je gaan werken aan een professioneel ogende draai. Om van de rechterhand te gooien:
    • Begin met de bal horizontaal voor je. Plaats je rechterhand op het achterste derde deel van de bal, dus je handpalm is naar beneden gericht en je duim naar je doel gericht. Plaats je linkerhand op de linker benedenhelft van de bal, duim naar links wijzend.
    • Breng de bal naar je rechterkant, waarbij het puntje van de bal nog steeds ongeveer op je doelwit wijst.
    • Gebruik je linkerhand voor richten en naar rechts voor kracht, breng de bal over je lichaam en naar je doelwit toe.
    • Aangezien je handen bijna uitgestrekt zijn, krul je je rechterhand naar je toe en draai je de bal rond.
    • Laat de bal met beide handen tegelijkertijd los en draai je pols helemaal rond op de follow-through. Beide armen moeten volledig worden uitgestrekt en op uw doelwit worden gericht, en uw armen moeten laag blijven, rond de buikhoogte. de hele tijd.[11]
  2. 2 Tackle met je hele lichaam, niet alleen met je armen. Aanpakken is een vaardigheid die je gedurende je leven kunt ontwikkelen, maar de basis is eenvoudig. Je wilt je hele lichaam het werk laten doen, niet alleen je armen, om jezelf te beschermen en ervoor te zorgen dat je de man naar beneden haalt. Oefen om de volgende stappen in de buurt van gelijktijdig te doen - hou je hoofd omhoog, rijd met de schouder, wikkel je armen en rijd naar de grond:
    • Zet op de ballen van je voeten. Zorg ervoor dat je in een goede atletische positie bent voor de knik - knieën gebogen, spieren ontspannen, op je tenen.
    • Houd je hoofd omhoog en streef naar hun dijen / buik. Houd je hoofd omhoog om het contact te zien komen en de hit uit te lijnen. Dit is een cruciale stap voor de veiligheid.
    • Streven naar contact met je schouder recht op hun bovenbeen. Schuif je hoofd naast hun achterste om het veilig te houden en rijd in je schouder.
    • Wikkel je armen om hun dijen en trek ze terug. Trek hun dijen in een diepe knuffel - dit zorgt ervoor dat ze gemakkelijk het evenwicht verliezen.
    • Rijd met je benen om ze naar beneden te brengen. Zodra je je hoofd op zijn plaats hebt en je armen gewikkeld hebt, wil je met je benen duwen om ze naar beneden te brengen.
  3. 3 Val de ruches aan om de balans van het momentum in het spel te verschuiven. Een ruck is je normale kans om balbezit te behouden of te stelen, en een goede rucker is een onschatbare troef in het team. Als je een teamgenoot ziet neerstorten met de bal en je bent in de buurt, probeer dan de eerste in de ruck te zijn. Plaats een voet boven de bal zodat deze zich onder je bevindt en leun dan naar beneden in een lage atletische positie. Wanneer je contact hebt gemaakt met iemand, win dan rucks met kracht en leverage:
    • Ga onder de tegenstander en duw omhoog en naar buiten. Als je je schouders of hoofd onder hun borst kunt krijgen, kun je ze omhoog duwen om ze uit balans te brengen en dan terug om ze uit de ruck te verwijderen.
    • Duw teamgenoten van achteren om gewapende ruches te winnen. Als het erop lijkt dat je team een ​​boost nodig heeft, duw je je ruck als een minor-scrum door. Bedenk echter dat als je meer dan 2-3 mensen aan een ruck vasthoudt, er veel gaten in de verdediging blijven als je verliest.
    • Blijf met je voeten door de ruck bewegen. Om echt ruches te verpletteren, hak je je voeten en duw je naar voren met elke stap. Stel je voor dat je dwars door de speler naar de andere kant loopt. Dit wordt een ruck "clearing" genoemd en het opent veel ruimte. Als je op verdediging bent en een ruck kunt opruimen, zelfs als je de bal niet meteen kunt winnen, gooi je het andere team in de war.[12]
  4. 4 Wees altijd in een positie van ondersteuning voor teamgenoten. Rugby is geen individueel gedomineerde sport. Zelfs de beste speler zal niets kunnen doen zonder de steun van teamgenoten, want er zijn maar een paar keer dat een solo-atleet ruimte of tijd heeft om zelf een toneelstuk te maken. Zowel over verdediging als overtreding moet je op de best mogelijke plek zijn om je teamgenoten te ondersteunen, ongeacht wat:
    • Bij verdediging moet je in een horizontale lijn staan ​​met je teamgenoten, naar links en rechts schuivend om gaten te sluiten waar de tegenstander doorheen probeert te dringen. Zodra een teamgenoot een tackel maakt, moet je ofwel in de ruck springen als deze open of te winnen is, of naar beide zijden van de ploeggenoot schuiven om er zeker van te zijn dat het andere team de opening niet benut terwijl hij van de tackle af is,
    • Overtreding moet je spreiden en het andere team dwingen veel hoeken af ​​te leggen. Wanneer een teamgenoot aan het rennen is, zorg er dan voor dat je altijd achter je staat en dat ze 1-2 mensen binnen handbereik hebben. Als ze worden aangepakt, kunnen ze een snelle pass naar je proberen terwijl ze naar beneden gaan, zodat je voldoende tijd hebt om te rennen.[13]

Derde deel van de drie:
Een spel opzetten

  1. 1 Zoek een groot, vlak veld. Rugby kan op elk groot veld worden gespeeld, zolang het maar een relatief vlakke en gelijkmatige maat heeft. De grootte van het veld zal grotendeels afhangen van hoe serieus je van plan bent om te spelen. Als je de game gewoon met een paar vrienden wilt spelen, is een lokaal park met een groot veld misschien genoeg. Als u echter een goede match wilt spelen, hebt u een veld met twee staanders nodig voor het extra punt. Neem contact op met uw plaatselijke Parks and Recreation-afdeling of een lokale rugbyclub om meer te weten te komen over de juiste velden in uw omgeving.
    • Zolang je voor elk team try-zones kunt markeren, zou elk rechthoekig stuk gras goed moeten zijn.
    • Hoewel de afmetingen enigszins verschillen, kan een Amerikaans voetbalveld in een mum van tijd invallen voor een rugbyveld.
  2. 2 Vorm twee zelfs teams van spelers. Er zijn drie veel gebruikte vormen van rugby, waarbij het grootste verschil zit in het aantal spelers. Echte spellen hebben 15, 10 of 7 spelers in elk team, maar je kunt met zoveel spelers spelen als je wilt, als je alleen met vrienden bent. Elke speler zou moeten hebben:
    • Sportschoenen, bij voorkeur met schoenplaatjes op de bodem.
    • Lichte, ademende kleding.
    • Mondbeschermers en / of hoofdbescherming, indien gewenst.
    • Water.[14]
  3. 3 Bepaal welke voorwaartse punten welke posities in de scrum zullen spelen. Forwards worden meestal op basis van de scrum in positie geplaatst en hun posities hebben niet noodzakelijk invloed op waar ze zich in de rest van het spel zullen bevinden. Het belangrijkste is je scrumpositie:
    • Eerste rij. De eerste rij bevat drie spelers: de losse hoofdsteun en de propere hoofdsteun, die de hoer daartussenin. De rol van de hoer is om de bal tijdens scrums in bezit te krijgen en meestal de bal naar de line-outs te gooien. De rol van de losse en strakke hoofdsteunen is om de hooker te ondersteunen tijdens scrums, andere spelers te ondersteunen tijdens line-outs en kracht te geven tijdens rammen en slagen. De rekwisieten zijn je twee grootste spelers.
    • Tweede rij. De tweede rij bestaat uit twee sluizen. Dit zijn de hoogste spelers in het team en worden over het algemeen gebruikt in line-outs om balbezit te krijgen. Ze rijden hun schouders in de props en zijn de motoren van je scrums en rucks.
    • Achterste rij. De achterste rij vooruit bestaat uit drie spelers: twee flankers en de acht-man. Ze worden op de twee zijkanten en de achterkant vastgeklemd en sturen de richting van de scrum aan, evenals de bal als deze eruit knijpt. Over het algemeen zijn deze drie je snelste voorwaarts, omdat ze snel van de scrum kunnen schieten als het spel opnieuw wordt gestart.[15]
  4. 4 Bouw je rij ruggen op gebaseerd op snelheid en balverwerkingsmogelijkheden. Ruggen moeten goed zijn met hun handen, en de beste spelers moeten de eerste zijn die de bal raken. Om je achterlijn te visualiseren, stel je de bal voor aan de rechterkant van het veld. Elke speler bevindt zich diagonaal links van de ander, beginnend met de scrum-helft:
    • Scrum-half: Ze starten de bal vanaf een ruck of scrum, trekken deze naar buiten en bepalen de eerste speler die de bal krijgt. Ze moeten licht, klein en aanzienlijk uithoudingsvermogen hebben om eerst elke ruck of scrum te bereiken. Het belangrijkste is dat ze het hele veld moeten zien en de bal dienovereenkomstig moeten verdelen.
    • Fly-half: De quarterback voor de ruggen. Ze voeren het grootste deel van het schoppen en rennen uit, zoals het overslaan van een pas of neppassen, om te proberen de verdediging van de tegenstander af te breken.
    • centers: Er zijn er twee, en het zijn goede spelers in het algemeen die goed kunnen verdedigen, goed kunnen rennen en passeren in het midden, en trappen als het nodig is. Ze nemen de bal vaak en dagen de achterlijn van de tegenstander uit.
    • Wings: Twee vleugels die aan elke zijlijn blijven, dit zijn meestal de snelste spelers. Je doel is om de bal aan de buitenkant te krijgen, waar ze hopelijk de tegenstandervleugel kunnen ontlopen voor enorme winsten.
    • vleugelverdediger: Zij / hij zit 15 meter of zo achter de lijn, klaar om de schop van een tegenstander te halen, een laatste-seconde tackle te maken, of sprint naar voren om zich onverwacht bij de aanval aan te sluiten en een team te overbelasten. Moet veelzijdig zijn, in staat om te schoppen en te vangen, en snel.[16]
  5. 5 Wijs een scheidsrechter aan om straffen af ​​te dwingen. Er zijn verschillende manieren waarop een boete kan worden verdiend, en het is onmogelijk om het spel te spelen en op te letten voor elke overtreding. Kleine overtredingen zullen waarschijnlijk resulteren in een scrum die wordt toegekend aan het andere team. Anderen kunnen ervoor zorgen dat een scheidsrechter serieuzere actie onderneemt, een strafschop geeft, een "achter-tien" (wanneer het team 10 meter krijgt om de bal gratis uit te voeren), of een speler voor enige tijd verwijdert.
    • Veel voorkomende overtredingen zijn: onjuiste tackles, het instorten van een scrum of ruck door je voeten te verlaten, de bal vast te houden wanneer je op de grond staat en het verkeerd invoeren van een rij.
    • Het team dat de penalty heeft toegekend heeft verschillende opties. Ze kunnen een trap of een punter nemen, waardoor ze in een veldpositie kunnen komen. Ze kunnen een strafschop nemen bij de staanders voor een kans op 3 punten, of ze kunnen een scrum nemen, allemaal op de plaats van de strafschop.
  6. 6 Warm je hele lichaam op voordat je gaat spelen om gevaarlijke verwondingen te voorkomen. Een rugbygame is fysiek intens, en je bent ongelooflijk kwetsbaar als je je niet voorbereidt. Een goede warming-up verhoogt de bloedstroom en bereidt je spieren voor op het kloppen. Een goede, eenvoudige warming-up om mee te beginnen zou zijn:[17]
    • 10 minuten lichte jog. Hardlopen is een uitstekende manier om op te warmen voor zware lichamelijke activiteit. Begin door 5 minuten stevig te lopen, gevolgd door 10 minuten licht joggen om jezelf voor te bereiden op hardlopen. [18]
    • Dynamisch uitrekken. Ren met hoge knieën, schop je enkel met je hiel bij elke stap, doe wat lunges, spring op zijn plaats, slinger je armen en sla over. Deze overdreven, beweeglijke rekken maken je spieren effectiever los dan statisch rekken.
    • Train rugby-vaardigheden. Ga met een partner, neem wat trappen, en doe wat lichte rucking. Raak gewend aan rugby-specifieke acties, zelfs met halve snelheid. Je aanvallers zouden wat scrums en line-outs moeten doen, en je rug zou moeten wennen aan het passeren van een regel.
    • Drink water en eet minstens 2 uur voor het spelen. Hydratatie is essentieel bij lichamelijke activiteit. Om het verlies van en het toegenomen gebruik van water tijdens inspanning te bestrijden, is het belangrijk om de hele dag goed gehydrateerd te blijven, maar vooral vlak voor de activiteit. De andere essentiële voedingsstoffen die tijdens het sporten door uw lichaam worden gebruikt en verdreven, zijn zout en kalium, mager vlees eten, fruit, groenten en sportdranken / eten.[19]
  7. 7 Start het spel met een aftrap. Dit wordt traditioneel gestart door een toss, om te bepalen welk team de bal voor het eerst bezit. Je kunt munten gooien of beslissen wie op een andere manier begint. Gepositioneerd in het midden van het veld, zal het team dat het eerste balbezit heeft, de bal naar de tegenstander schoppen.
    • De meeste regels stellen dat dit een drop-kick moet zijn. Het moet 10 meter gaan voordat de bal kan worden gespeeld.
    • Als je in het kickteam zit, kun je de kicker niet passeren totdat de bal zijn voet heeft verlaten.
    • Nadat je team een ​​keer heeft gescoord, moet het andere team het opnieuw voor je starten.[20]