De recorder is een houtblazersmuziekinstrument dat al in de 14e eeuw populair was. Het produceert een zacht, fluitachtig geluid. Vergeleken met andere instrumenten is de recorder relatief gemakkelijk te bespelen, waardoor het een geweldig eerste instrument voor kinderen of beginnende muzikanten is. Ze zijn er in veel verschillende kleuren en maten die bij je passen. Recorders zijn een goede opstap naar hardere blaasinstrumenten die verticaal worden vastgehouden, zoals hobo of klarinet.

Deel een van de vier:
Ermee beginnen

  1. 1 Koop een recorder. Als je een complete beginner bent, kun je beginnen met de aanschaf van een goedkope plastic recorder. Plastic blokfluiten worden meestal gebruikt voor het lesgeven aan schoolkinderen, omdat ze heel weinig moeite hoeven te doen om ze te onderhouden.
    • Als je eenmaal de basis onder de knie hebt en je bent nog steeds geïnteresseerd in spelen, kun je overwegen een upgrade uit te voeren naar een duurdere, houten versie. Houten blokfluiten hebben meestal een aangenamere klank dan hun plastic tegenhangers, maar zijn aanzienlijk moeilijker te onderhouden.
    • Zowel houten als plastic blokfluiten zijn te vinden in winkels met goede muziekinstrumenten, of online.
  2. 2 Monteer de recorder. Recorders worden meestal in drie delen geleverd, het bovenste deel met het mondstuk, het middelste gedeelte met vingergaten en het onderste deel met een belvorm. Draai de stukken voorzichtig samen.
    • Het onderste stuk moet zo worden gedraaid dat het gat iets naar rechts is wanneer je het bekijkt zoals je het zou spelen.
    • Sommige recorders, meestal die op scholen worden gebruikt, zijn slechts één stuk.
  3. 3 Leer hoe u de recorder vasthoudt. Pak de recorder op en plaats het mondstuk op je lippen. Houd het voorzichtig tussen je lippen en breng het in evenwicht met je vingers. Vergeet niet om uw linkerhand bovenaan te plaatsen.
    • De achterkant met één gat moet naar je toe wijzen. De voorkant moet van je af wijzen.
    • Bijt niet in het mondstuk en laat het je tanden niet raken.

Deel twee van vier:
De basis beheersen

  1. 1 Oefen met het inblazen van de recorder. Blaas in de recorder om een ​​idee te krijgen van hoe het zal klinken. Je moet zachtjes blazen. Denk eraan bubbels te blazen terwijl je dit doet. Zachtjes blazen met een gestage stroom lucht is een van de moeilijkste maar belangrijke technieken als je een recorder begint te spelen.
    • Als u te hard waait, produceert u een scherp, onaangenaam geluid. Blaas zachtjes om een ​​muzikaal geluid te produceren.
    • Adem uit het diafragma en zorg dat je gelijkmatig blaast. Het zal helpen om het geluid consistent te houden.
  2. 2 Leer de juiste tongtechniek. Wanneer u een noot op de recorder speelt, moet u het geluid met uw tong starten en stoppen. Leg je tong achter je tanden op het dak van je mond. Het geluid zou moeten beginnen en stoppen daar.[1]
    • Om dit te doen, probeer het woord "ta" of "te" te zeggen terwijl u de notitie speelt. Deze techniek wordt tonguing genoemd en produceert een duidelijk begin en einde van de noot.
    • Zorg ervoor dat u het "ta" of "te" geluid niet vocaliseert wanneer u speelt. Deze woorden zouden alleen moeten worden gebruikt om u te helpen de juiste tongtechniek onder de knie te krijgen.
  3. 3 Speel je eerste noot. De eerste toon die mensen gewoonlijk leren is B. Dit vereist dat je het achterste gat bedekt met je linkerduim. Neem nu je linker wijsvinger en bedek het eerste gat aan de bovenste kant onder het mondstuk. Gebruik je rechterduim om de recorder in balans te brengen. Blaas nu zachtjes in het mondstuk, denk eraan 'ta' of 'te' te zeggen. Goed gedaan! Het geluid dat u zojuist maakte, was een B-noot.[1]
    • Als de notitie niet naar buiten komt, of piept, zorg er dan voor dat uw vingers de gaten volledig bedekken en dat uw vingers plat blijven.
    • Een andere reden dat het kan piepen is omdat je er te hard in blaast.
    • Blijf B oefenen totdat je je er comfortabel bij voelt.
  4. 4 Begrijp de vingerzettingstabel. Een eenvoudige vingerzettingstabel wordt gebruikt om de noten op een recorder weer te geven. De vingerzettingstabel bestaat uit cijfers 0 tot en met 7, waarbij 0 de linkerduim vertegenwoordigt, 1 de linkerwijsvinger vertegenwoordigt, 2 de tweede linkervinger vertegenwoordigt, enzovoort.
    • De B-noot die u zojuist hebt gespeeld, wordt bijvoorbeeld als volgt weergegeven in het vingerzettingstabel:
      • 0 1 - - - - - -
    • De getallen vertegenwoordigen de gaten die worden bedekt, terwijl de streepjes de gaten weergeven die onbedekt blijven. In dit geval geeft de 0 aan dat uw duim het gat aan de achterkant van de recorder bedekt, terwijl de 1 laat zien dat uw linker wijsvinger het eerste gat bedekt. [1]
  5. 5 Leer de notities van de linkerhand. De eerste noten die je leert spelen met je linkerhand zijn B (die je net hebt gespeeld), A en G. De volgende twee noten die je met je linkerhand speelt, zijn C 'en D'. De apostrof in de rechterbovenhoek van deze noten geeft aan dat het hoge tonen zijn.
    • Om A te spelen: Gebruik dezelfde positionering als voor een B-noot, maar plaats deze keer uw linker middelvinger op het tweede gat vanaf de bovenkant. De vingerzettingstabel voor een A-noot is: 0 12 - - - - -
    • Om G te spelen: Gebruik dezelfde positionering als voor een A-noot, maar plaats deze keer uw linkerringvinger op het derde gat vanaf de bovenkant. De vingerzettingstabel voor een G-noot is: 0 123 - - - -
    • Om C 'te spelen: Bedek het achterste gat met je linkerduim en plaats je linker middelvinger op het tweede gat vanaf de bovenkant. De vingerzettingstabel voor C 'is: 0 - 2 - - - - -
    • Om D 'te spelen: Laat het achterste gat onbedekt en plaats je linker middelvinger op het tweede gat vanaf de bovenkant. De vingerzettingstabel voor D 'is: - - 2 - - - - -
  6. 6 Leer de rechterhandtonen. De eerste noten die u leert spelen met uw rechterhand zijn E, D en F #. De volgende twee noten die je met je rechterhand zult leren spelen zijn F en C. Deze twee tonen kunnen een beetje lastig zijn voor nieuwe spelers, omdat veel gaten tegelijkertijd moeten worden bedekt tijdens het spelen ervan.
    • Om E te spelen: Bedek het achterste gat met je linkerduim, bedek de bovenste drie gaten met je linker-, middel- en ringvinger en plaats je rechter wijsvinger op het vierde gat vanaf de bovenkant en je rechter middelvinger op het vijfde gat vanaf de bovenkant. De vingerzettingstabel voor een E-noot is: 0 123 45 - -
    • Om D te spelen: Gebruik dezelfde positionering als voor een E-noot, maar plaats deze keer uw rechterringvinger op het zesde gat vanaf de bovenkant. De vingerzettingstabel voor een D-noot is: 0 123 456 -
    • Om F # te spelen: Gebruik dezelfde positionering als voor een D-noot, maar verwijder deze keer uw rechter wijsvinger van het vierde gat vanaf de bovenkant, terwijl u alle andere vingers op hun plaats laat. De vingerzettingstabel voor een F # is: 0 123 - 56 -
    • Om F te spelen: Plaats je linkerduim op het achterste gat, de wijs-, middel- en ringvinger van je linkerhand op de bovenste drie gaten, de wijsvinger van je rechterhand op het vierde gat, de ringvinger van je rechterhand op het zesde gat, en de babyvinger van je rechterhand op het zevende gat. De vingerzettingstabel voor een F is: 0 123 4 - 67
    • Om C te spelen: Als je een C speelt, zijn alle zeven holes bedekt. Je linkerduim bedekt het onderste gat, de wijsvinger, middelvinger en ringvinger van je linkerhand bedekken de bovenste drie gaten en de wijsvinger, middelvinger, ringvinger en babyvinger van je rechterhand bedekken de onderste vier. De vingerzettingstabel voor een C is: 0 123 4567
  7. 7 Oefen met het spelen van eenvoudige liedjes. Zodra je al deze notities onder de knie hebt, kun je ze samenvoegen om een ​​paar eenvoudige liedjes te spelen:[1]
    • Mary had een kleine lam:
      • B A G A B B B
      • A A A
      • B D 'D'
      • B A G A B B B
      • A A B A G
    • Schitter schitter kleine ster:
      • D D A A B B A
      • G G F # F # E E D
    • Auld Lang Syne:
      • C F F F G F G A F F A C 'D'

Deel drie van vier:
Vooruitgaan naar meer geavanceerde technieken

  1. 1 Oefen met het spelen van hoge tonen. Deze kunnen een beetje lastig worden. Om noten boven D 'te spelen, moet een techniek worden gebruikt die bekend staat als "knijpen in het duimgat". Bedek 2/3 tot 3/4 van het duimgat met de punt van uw duim. Span je lippen een beetje aan en blaas een beetje harder dan normaal.
  2. 2 Leer de halve tonen. Een halve toon is een geluid dat zich halverwege tussen de ene toon en de andere bevindt, zoals het geluid van de zwarte toetsen op een piano. Je hebt al een van de populairste halve tonen geleerd, dat is F #. Nog twee halve tonen die je moet leren zijn Bb en C # '.[1]
    • De vingerzettingstabel voor Bb is: 0 1 - 3 4 - - -
    • De vingerzettingstabel voor C # 'is: - 12 - - - - -
    • Je kunt deze halve noten oefenen door een klein deuntje te spelen genaamd Baa Baa Black Sheep:
      • D D A A B C # 'D' B A, G G F # F # E E D
  3. 3 Werk aan vibrato. Als je de noten eenmaal onder de knie hebt, kun je aan je vibrato-techniek werken. Een vibrato zorgt ervoor dat lange tonen resoneren, wat een mooi dynamisch effect creëert. Er zijn verschillende manieren om dit te bereiken:
    • Gebruik een diafragmatisch vibrato. Regel de luchtstroom in de recorder door uw membraan aan te spannen en samen te trekken. Zeg "heh heh heh" maar snijd de luchtstroom niet helemaal af.
    • Gebruik een tongentremolo. Zeg, "yer yer yer yer yer" met je tong om de luchtstroom te regelen.
    • Gebruik een vingervibrato. Hoewel het geen erg praktische keuze is voor een aanhoudende vibrato, wordt deze methode meestal een a triller. Wissel afwisselend met de notitie en de volgende hogere noot. Spreek niet elke noot, maar speel snel een A B A B A B A-reeks.
  4. 4 Gebruik glissandos. Deze worden gemaakt door de vingers snel achter elkaar van de recorder te schuiven om een ​​verschuivend geluid te creëren.

Deel vier van vier:
Zorg voor je recorder

  1. 1 Reinig uw recorder na elk gebruik. Het is belangrijk om uw instrument schoon te houden, zowel om hygiënische redenen als om de recorder in goede staat te houden.
    • Plastic recorders kunnen in de vaatwasser of in een gootsteen worden gewassen met warm zeepsop. Haal de stukken uit elkaar voordat u ze wast en spoel alle zeep weg.
    • Het mondstuk kan worden schoongemaakt met een oude tandenborstel of pijpreiniger.
    • Laat je recorder volledig drogen voordat je hem opnieuw kunt spelen.
    • Demonteer de recorder voor houten blokfluiten en veeg het vocht van binnen voorzichtig af met een zachte doek.
  2. 2 Houd je recorder in een hoes. Bewaar de recorder in het doosje wanneer deze niet wordt gebruikt om te voorkomen dat het fluitvormige gat aan de bovenkant wordt beschadigd of beschadigd, omdat beschadiging daar de hele recorder onbruikbaar kan maken.
  3. 3 Bescherm de recorder tegen extreme temperaturen. Bescherm uw instrument tegen plotselinge temperatuurschommelingen of direct zonlicht en laat het nooit achter in een warme auto of in de buurt van een warmtebron. Dit is vooral belangrijk voor houten blokfluiten, maar is een goede methode voor elk instrument.[2]
  4. 4 Leer hoe om te gaan met verstopping. Condensatie van vochtparels in de luchtstroom van de recorder kan verstopping veroorzaken. U kunt verstoppingen in zowel plastic als houten recorders minimaliseren door de kopscharnier op te warmen tot lichaamstemperatuur in uw handen, onder uw arm of in uw zak voordat u gaat spelen.
    • Als zich water heeft opgehoopt in de windbaan, bedek het venster aan de bovenkant van de recorder dan volledig met de ene hand en adem krachtig de lucht in. Dit zou overtollig vocht moeten verwijderen.
    • Als de verstopping aanhoudt, kunt u de luchtweg schoonmaken door een eetlepel niet geparfumeerd afwasmiddel met drie eetlepels water te mengen. Giet deze reiniger in de recorder, hetzij door het raam of aan de onderkant, en laat hem even in de windbaan zitten voordat hij leegloopt. Laat de recorder volledig drogen voordat u hem opnieuw afspeelt.[3]