In zekere zin, het ouderschap heeft alles te maken met het laten gaan van je kind, beetje bij beetje, naarmate ze volwassener en zelfstandiger worden. Echter, met de schijnbaar eindeloze bronnen van gevaar die er zijn, met inbegrip van zowel gevaarlijke objecten als mensen, kan zelfs een klein beetje loslaten een angstaanjagend vooruitzicht zijn. Er is geen manier om te garanderen dat je je kinderen te allen tijde absoluut veilig kunt houden, maar je kunt ze belangrijke veiligheidsmaatregelen leren, hun zelfrespect en beoordelingsvermogen opbouwen en ervoor zorgen dat je een open en eerlijke relatie met hen hebt.

Methode één van de drie:
Kinderen beschermen tegen misbruik of ontvoering

  1. 1 Vervang "vreemdeling gevaar" door praat over goede en slechte mensen. In plaats van kinderen bang te maken voor iedereen die ze niet kennen, moet je duidelijk maken dat de meeste mensen goed zijn, maar sommige zijn niet en proberen slechte dingen te doen. Vertel ze dat, hoewel het niet altijd gemakkelijk is om het verschil te zien, ze hun instinct moeten vertrouwen en altijd de vrijheid hebben om met je te praten of om hulp te vragen.[1]
    • Leg enkele basisregels vast, zoals nooit aanbiedingen van snoep of tochten van vreemden accepteren, of wegkomen van iemand die praat of handelt op een manier waardoor ze zich ongemakkelijk voelen.
    • Je kinderen moeten weten dat ze naar je toe kunnen komen wanneer ze zich ongemakkelijk voelen, dus blijf rustig en ondersteunend als ze hun zorgen met je delen. Zelfs als je gestresst of angstig bent, toon deze emoties dan niet aan je kind, want dat kan hen bang maken om met je te praten.
    • Bouw bovendien hun zelfrespect op door regelmatig met hen te communiceren en hun vragen te beantwoorden, ongeacht het onderwerp. Dit geeft hen het vertrouwen om te vertrouwen op hun oordeel over de vraag of een situatie of persoon gevaarlijk is.
  2. 2 Gebruik de PANTS-methode om te praten over het voorkomen van seksueel misbruik. Dit is nooit een eenvoudig onderwerp voor een ouder om met hun kinderen ter sprake te brengen, maar het is van vitaal belang om hen uit te rusten met de informatie en hulpmiddelen die ze nodig hebben. Raadpleeg vertrouwde groepen voor kinderveiligheid voor bronnen. U kunt bijvoorbeeld de PANTS-methode gebruiken:[2]
    • P = "Privates zijn privé." Vertel kinderen dat hun privé-delen altijd bedekt moeten zijn en niemand mag vragen om ze te zien of aan te raken tenzij je persoonlijk uitlegt waarom het eerst goed is.
    • A = "Onthoud altijd dat je lichaam van jou is." Leer ze om "Nee" te zeggen en dan aan een vertrouwde volwassene te vertellen of iemand ooit iets doet of hen vraagt ​​iets te doen waardoor ze zich ongemakkelijk voelen.
    • N = "Nee betekent nee." Versterk dat ze altijd het recht hebben om "Nee" te zeggen tegen iets dat hen ongemakkelijk maakt, ongeacht wie de andere persoon is.
    • T = "Praat over geheimen die je overstuur maken." Leer ze het verschil tussen goede geheimen (bijvoorbeeld een verrassingsfeest) en slechte geheimen, en benadruk dat ze nooit slechte geheimen mogen bewaren over iets dat is gebeurd.
    • S = "Spreek op, iemand kan helpen." Praat regelmatig, open en eerlijk met ze, zodat ze weten dat ze altijd naar je toe kunnen komen en wijzen op andere bronnen zoals een hulpverlener of de politie.
  3. 3 Leer jongere kinderen uw naam, adres en telefoonnummer. Begin dit met peuters te oefenen en blijf kinderen over deze belangrijke informatie vragen om er zeker van te zijn dat ze het onthouden. Op die manier kunnen zij, als u gescheiden raakt, deze informatie aan helpers geven.[3]
    • Zorg ervoor dat jongere kinderen ook hun eigen naam weten: "Kun je me je voor- en achternaam vertellen? Goed. Hoe zit het met mijn naam? ... "
    • U kunt ook hun naam en uw telefoonnummer op de labels van hun kleding schrijven of zelfs labels in hun kleding steken.
  4. 4 Identificeer meet-up ruimtes en veilige mensen voor het geval je gescheiden raakt. Wanneer je naar de winkel gaat, naar een carnaval, of ergens anders, neem dan even de tijd om een ​​locatie aan te wijzen waar iedereen naar toe zal gaan als iemand wordt gescheiden. U kunt bijvoorbeeld de servicebalie in de winkel aangeven.[4]
    • Zorg er ook voor dat ze weten dat ze, als ze uit elkaar gaan, op zoek moeten naar een geüniformeerde werknemer of iemand die een veiligheids- of politie-uniform draagt ​​voor hulp. Als ze een van deze mensen niet kunnen vinden, kun je hen aanraden op zoek te gaan naar een ouder met kleine kinderen op sleeptouw - meestal kan er op worden gerekend om te helpen.
  5. 5 Laat kinderen alleen naar plaatsen gaan waarvan je weet dat ze veilig zijn. Voordat je je kind bijvoorbeeld laat gaan spelen bij een vriend, moet je op zijn minst de ouders van de vriend ontmoeten. Beter nog, begeleid uw kind op hun eerste speeldag in het huis en zorg ervoor dat het er veilig uitziet en zich veilig voelt. Wees niet bang om vragen te stellen, bijvoorbeeld als ze onbeveiligde wapens hebben in huis.[5]
    • Voordat u uw kinderen ergens verlaat, moet u ervoor zorgen dat ze in de handen zijn van een betrouwbare verzorger die bereid en in staat is om hen te begeleiden, de hele tijd dat u weg bent. Het is een goed idee om vrienden en familieleden te vragen of ze ooit hun eigen kind (eren) alleen laten voordat u uw kind bij hen verlaat.
    • Wanneer tieners het huis verlaten, zorg er dan voor dat ze je precies vertellen waar ze naartoe gaan, hoelang ze er zullen zijn en wie er nog meer zal zijn. Houd vol, zelfs als ze je ervan beschuldigen ze te zeuren of niet te vertrouwen.

Methode twee van drie:
Risico's voor letsel bij kinderen verkleinen

  1. 1 Houd te allen tijde toezicht op jongere kinderen. Ongeacht hoeveel kinderveilig u doet, een kind zonder toezicht kan een manier vinden om ernstig letsel te riskeren. Over het algemeen moet je kinderen die 5 jaar en jonger zijn altijd in de gaten houden als ze wakker zijn, en je moet niet langer dan 1-2 minuten gaan zonder kinderen van 6 tot 8 te controleren.[6]
    • Met oefenen leer je andere taken uit te voeren terwijl je het kind volgt vanuit je ooghoek. Zorg er echter voor dat je focus nooit te ver afdrijft van wat ze doen.
    • Als u een jonger kind uit het oog moet verliezen, verplaats het dan naar de veiligste plek voor hen in uw huis - bijvoorbeeld hun slaapkamer of een speelkamer omsloten door een peuterscherm. Zelfs dan, laat ze zo kort mogelijk uit je zicht.
  2. 2 Zorg ervoor dat medicijnen en andere gevaren buiten het zicht en bereik liggen. Medicijnen kunnen voor jonge kinderen lijken op snoep, dus ze moeten in hun originele, kinderveilige flessen bewaard worden en bewaard worden in een hoge, gesloten en mogelijk afgesloten kast. Houd huishoudschoonmaakmiddelen ook achter gesloten deuren.[7]
    • Medicijnen kunnen ook een gevaar vormen voor oudere kinderen, die in de verleiding kunnen komen om ze te proberen of zelfs te misbruiken om hun effecten te ervaren. Houd uw medicijnen nauwkeurig in de gaten en let vooral op ontbrekende pillen.
  3. 3 Veilige kasten en tv's aan de muur. Helaas rapporteren nieuwsuitzendingen regelmatig verhalen van kinderen die gewond zijn of zelfs zijn gedood wanneer ze een dressoir of boekenplank boven zichzelf uittrekken. Het onbeveiligde meubilair wordt nog gevaarlijker als er een zware, oudere buis-tv op zit.[8]
    • De meeste nieuwe dressoirs en boekenplanken worden geleverd met muurverankeringskits en instructies. Gebruik deze ankers en bevestig ze op de juiste manier aan de muur - idealiter in houten noppen. Sommige retailers en lokale instanties kunnen ook gratis verankeringskits uitdelen, dus vraag erom.
  4. 4 Zoek naar gevaren in je huis vanuit het perspectief van een kind. Voor jongere kinderen kan dit betekenen dat u letterlijk op uw handen en knieën moet gaan staan, zodat u op hun hoogtepunt bent. Zoek naar zaken als ongedekte stopcontacten, onbeveiligde kasten, boekenplanken die uitnodigend zijn om op te klimmen, hangende gordijnkoorden, losse nietjes in het tapijt, enzovoort.
    • Ongeacht hun leeftijd, houd ook rekening met de aangeboren nieuwsgierigheid van kinderen. Als je bijvoorbeeld geweren of andere wapens hebt, of zelfs potentieel gevaarlijke voorwerpen zoals elektrisch gereedschap, zorg er dan voor dat ze veilig worden opgeborgen.
  5. 5 Maak van brandveiligheid een familieprioriteit. Zorg ervoor dat elke slaapkamer en elke verdieping van uw huis een werkende rookmelder heeft en plaats ook meerdere koolmonoxide detectoren in uw huis. Test ze elke week en vervang de batterijen om de 6 maanden.
    • Bewaar minstens één brandblusser en laat oudere kinderen zien hoe ze te gebruiken, maar benadruk hen dat het verlaten van het huis en het vragen om hulp de prioriteit is.[9]
    • Voer brandveiligheidsbooroefeningen uit en maak een aangewezen ontmoetingsgebied buiten.
  6. 6 Leer kinderen hoe ze hulpdiensten moeten bellen. Peuters houden ervan om volwassenen met de telefoon na te bootsen en rond de leeftijd van 5 kunnen sommige kinderen een echte telefoon oppikken en bellen. Als u denkt dat ze in staat zijn, laat u zien hoe u het alarmnummer belt waar u woont (bijvoorbeeld 911) en legt u uit wanneer u moet bellen en wat u moet zeggen.
    • Als u bijvoorbeeld het risico loopt op epileptische aanvallen, kunt u hen vertellen om te bellen "als Mama valt en niet met u kan praten", en de persoon te vertellen die antwoordt: "Mijn mama heeft een aanval en heeft hulp nodig .”
    • Zorg ervoor dat ze begrijpen dat ze alleen voor echte noodsituaties moeten bellen, niet omdat hun broer geen speelgoed deelt.
  7. 7 Leer uw kinderen hoe te zwemmen. Verdrinking is een van de belangrijkste doodsoorzaken voor kinderen. Om dit risico te verkleinen, meldt u ze aan voor zwemlessen met getrainde professionals als het kleuters, peuters of zelfs baby's zijn - laat ze zo snel mogelijk aan het water gewend raken.[10]
    • Maar zelfs als uw kinderen wel weten hoe te zwemmen, moet u altijd benadrukken dat water gevaarlijk kan zijn. Duiken in ondiep water, zwemmen tijdens onweer, en waden in rip-stromen, onder vele voorbeelden, kan resulteren in tragedie.
    • Als je een gezinszwembad hebt, zorg er dan voor dat het volledig is omgeven door een hek dat in goede staat van onderhoud verkeert. Houd bovendien altijd toezicht op uw kind terwijl ze toegang hebben tot het zwembad.
  8. 8 Oefen het veilig oversteken van de straat. Als ze jonger zijn, zorg er dan voor dat het kind de hand van een volwassene vasthoudt telkens wanneer ze een straat oversteken. Zowel de volwassene als het kind moeten oefenen om beide wegen twee keer te bekijken voordat ze elkaar kruisen en moeten alleen kruisen op aangewezen kruispunten of zebra's. Modelveilig voetgangersgedrag wanneer kinderen in de buurt zijn.[11]
    • Laat een kind nooit alleen de straat oversteken totdat het meerdere malen heeft laten zien dat je het elke keer weer veilig zult doen.
  9. 9 Zorg ervoor dat ze elke keer dat ze in een auto rijden eraan vastzitten. Als ze jong zijn, zorg er dan voor dat u hun kinderveiligheidszitje op de juiste manier installeert en goed vastzet. Gebruik een stoelverhoger op de achterbank van de auto tot ze minimaal 12 zijn en zorg ervoor dat ze altijd goed hun veiligheidsgordel vastgrijpen.[12]
    • U vindt meer informatie over de aanbevelingen voor kinderzitjes op https://www.nhtsa.gov/equipment/car-seats-and-booster-seats.

Methode drie van drie:
Online veiligheid benadrukken

  1. 1 Bekijk eerst samen sites, apps en games. Voordat je ze aansluit bij een nieuw sociaal netwerk of een nieuw online spel speelt, moet je de tijd nemen om het samen met hen te verkennen. Als u zich zorgen maakt, vertel hen dan eerlijk en direct. En als u vindt dat het niet gepast is, leg dan uit waarom zij niet kunnen deelnemen zonder ruimte te laten voor onderhandeling.[13]
    • Bijvoorbeeld: "Het spijt me, maar de taal en beeldtaal die ik hier zie, is niet geschikt voor iemand van jouw leeftijd. Waarom kijken we niet naar deze site? "
  2. 2 Laat ze zien hoe ze hun gegevens privé kunnen houden en ongepaste inhoud kunnen melden. Zorg er bij sociale netwerken voor dat ze weten hoe ze gebruikers of inhoud die ongepast is, blokkeren en / of rapporteren. Vertel hen ook hoe belangrijk het is om persoonlijke gegevens privé te houden, ze mogen bijvoorbeeld hun adres of telefoonnummer niet opgeven.[14]
    • Leer ze dat ze online moeten handelen op dezelfde manier waarop ze persoonlijk handelen, en verwacht hetzelfde van anderen.Dit betekent het niet delen van persoonlijke informatie met vreemden, maar ook niet deelnemen aan of tolereren van misbruik.
    • Instrueer uw kinderen om nooit hun persoonlijke informatie, zoals hun volledige naam, adres, telefoonnummer of schoolinformatie, via sociale media te delen. In plaats van gewoon een regel te maken, praat met hen over wat er kan gebeuren als de verkeerde persoon zijn informatie krijgt.
  3. 3 Beperk hun tijd online en begeleid hen wanneer ze online zijn. Bewaar de computer die ze gebruiken op een open plek bij u thuis of laat ze hun smartphone in een open ruimte gebruiken. Beperk ook hun online activiteiten tot specifieke tijden van de dag, tenzij ze werken voor een schoolproject of iets dergelijks.[15]
    • Lees meer over en gebruik de ouderlijk toezicht dat beschikbaar is met de technologie die ze gebruiken en de sites waar ze naartoe gaan. Laat hen weten dat u toezicht houdt op hun activiteiten.
  4. 4 Leer ze dat online pesten net zo verkeerd is als pesten in persoon. Stel uw kind ervan op de hoogte dat zij naar u toe kunnen komen wanneer zij zich online laten intimideren, door iemand die zij kennen of door een vreemde. Vertel hen dat u hen zult helpen de ongepaste inhoud te melden en te verwijderen en een mededogend oor te bieden als ze graag over hun gevoelens willen praten.[16]
    • Neem indien nodig contact op met hun school of de plaatselijke autoriteiten. Als uw kind bezwaar maakt, vertel hem dan dat het belangrijk is om pesten te melden, omdat ook andere mensen mogelijk worden getroffen.
    • Als u vermoedt dat uw kind online iemand anders pest, herinner hem eraan hoe belangrijk het voor hen is om anderen online te behandelen met hetzelfde respect dat zij persoonlijk zouden hebben. Beperken of verwijder hun online rechten indien nodig.
  5. 5 Moedig ze aan om met je te praten wanneer ze zich ongemakkelijk voelen. Werk aan het opbouwen van open communicatie met hen, zodat zij niet bang of in verlegenheid gebracht zullen worden om met u te praten over problemen die zich kunnen voordoen terwijl ze online zijn. Wees een actieve en geëngageerde luisteraar, zodat ze zich op hun gemak voelen als ze online worden gepest, bijvoorbeeld.[17]
    • Stel hen gerust dat je er altijd bent om te helpen. Dit zal helpen hun zelfrespect te vergroten, waardoor ze weer meer zelfvertrouwen hebben om actie te ondernemen wanneer iets onveilig aanvoelt.