Pododermatitis, beter bekend als zere sprong bij konijnen, is een veel voorkomend probleem. Dit is een huidinfectie die de voeten aantast. Er zijn verschillende factoren die het waarschijnlijk maken dat een konijn pododermatitis ontwikkelt en het verminderen van deze predisponerende factoren is de sleutel tot het voorkomen van de aandoening.

Methode één van de drie:
De woonruimten veilig houden voor konijnenpootjes

  1. 1 Verander vochtig beddengoed. Vochtig onveranderd beddengoed kan pijnlijke hakken veroorzaken. Als het beddengoed niet dagelijks wordt schoongemaakt, riskeert het konijn om in beddengoed te zitten dat is bevuild met haar eigen urine. De vochtigheid en de zuurgraad van de urine beschadigen het huidoppervlak, verzwakken het en maken het vatbaar voor infecties.
    • Het is belangrijk om nauwgezette hygiëne in de leefruimten van de konijnen te observeren. Dit betekent dat vervuilde bedden dagelijks worden opgeruimd en vervangen door vers. Bovendien, volledig schoon en vervang het bed wekelijks.
    • Zorg voor voldoende diep strooisel, zoals drie tot vier centimeter stro, zodat vocht naar beneden kan weglopen van de poten van het konijn.
  2. 2 Installeer geschikte vloeren in het woongedeelte van je konijn. Vloeren is een van de belangrijkste redenen waarom konijnen zere hakken ontwikkelen. Een wild konijn springt rond op aarde, wat een nogal vergevingsgezind oppervlak is. Je moet ervoor zorgen dat je konijn ook rondloopt op een comfortabel, vergevingsgezind oppervlak. Overweeg om wollen dekens neer te leggen om een ​​opgevuld oppervlak te bieden dat vergevingsgezinder is voor de onderste ledematen van het konijn.[1]
    • Gaasmatten zijn niet geschikt voor konijnen omdat het gaas een kaasraspeffect op de poten heeft. Gaasvloeren leiden tot schaafwonden en schade aan de huid. # * Helaas kunnen oppervlakken in de woning, zoals laminaatvloeren of nylon tapijten, ook problematisch zijn. Ze zijn te hard, in het geval van laminaat, of kunnen wrijvingsbrandwonden veroorzaken, zoals met nylon tapijt.
  3. 3 Plaats uw konijn niet in een krappe ruimte. In het wild foerageren konijnen en zijn ze constant in beweging van plek naar plek. Als het konijn lange tijd in een hok opgesloten zit, vooral als die verblijven te krap zijn, kunnen ze zweren op de voeten krijgen doordat ze zich niet kunnen verplaatsen. Zorg ervoor dat je konijn voldoende ruimte heeft om te bewegen.
    • Richt de ruimte waar je konijn rond zwerft, zodanig dat het konijn wordt aangemoedigd om te bewegen. Plaats bijvoorbeeld voedsel en water aan de tegenovergestelde uiteinden van de run en de shelter op een andere plaats.
    • Geef speelgoed dat het konijn aanmoedigt om te bewegen en te spelen. Eenvoudige dingen zoals een kartonnen buis gevuld met hooi van goede kwaliteit, kunnen een hele weg helpen om uw konijn aan te moedigen zich te verplaatsen en de hakken gezond te houden.

Methode twee van drie:
Het konijn gezond houden om de hakken te beschermen

  1. 1 Houd je konijn op een gezond gewicht. Hoe meer gewicht het konijn op haar lichaam draagt, hoe meer gewicht ze op haar voeten drukt. Zere spronggewrichten zijn zeldzaam bij wilde konijnen, evenals zwaarlijvige konijnen. Zorg ervoor dat je je konijn niet overvoert en houd het mager.
    • Het perfecte voedsel voor konijnen is gras of een groen hooi van goede kwaliteit. Voed je konijnhooi als het grootste deel van het voedsel van je konijn.
    • Geef alleen een lepel pellets als extra traktatie. Houd er rekening mee dat pellets erg calorieën zwaar zijn en als ze worden gevoerd als maaltijden in plaats van als lekkernijen, is het waarschijnlijker dat je konijn teveel eet en zwaarlijvig wordt.
    • Als je konijn al te zwaar is, begin dan een geleidelijke overgang van korrels naar hooi. Breng geen plotselinge veranderingen aan omdat dit ertoe kan leiden dat uw konijn zichzelf verhongert, wat gezondheidsproblemen kan veroorzaken.
  2. 2 Houd de klauwen van je konijn korter. Lange klauwen kunnen leiden tot zere sprong. Als de klauwen van de achterpoten te lang worden en het konijn dan op een hard oppervlak loopt, hebben de klauwen het effect dat ze de tenen optillen en de hakken laten zakken. Dit dwingt dan meer druk op de hakken, verhoogt de schurende krachten en veroorzaakt zere sprongetjes.[2]
    • Dit probleem wordt eenvoudig gesorteerd door regelmatig de nagels van je konijn in te korten. Als u er geen vertrouwen in hebt om dit te doen, dan kan een trimmer of uw dierenarts dit voor een kleine vergoeding doen. Ze kunnen je ook laten zien wat je moet doen.
  3. 3 Behandel mobiliteitsproblemen. Konijnen die niet vaak bewegen, kunnen haperen. Bijvoorbeeld, konijnen met artritis of met andere spier- of skeletproblemen kunnen pijn hebben als ze bewegen, waardoor ze eerder op één plek blijven. Dit soort gedrag kan het konijn gevoelig maken voor zere paarden.
    • Als artritis het probleem is, praat dan met uw dierenarts over het voorschrijven van een pijnstillend medicijn dat veilig is voor konijnen, om het ongemak van uw huisdier te verzachten en hen aan te moedigen zich te verplaatsen.

Methode drie van drie:
De symptomen van pijnlijke paarden herkennen

  1. 1 Controleer op ontbrekende vacht op de voeten. Om te controleren of je konijn zere hakken heeft, houd je je konijn voorzichtig op haar rug zodat je de onderkant van haar achterpoten kunt zien. De aandoening is van invloed op de huid aan de onderzijde van het spronggewricht en langs de voet. In de vroege stadia is het enige wat je kunt zien een gebrek aan vacht aan de onderkant van de voet.
    • Door dit gebrek aan vacht kan de huid dikker worden op plaatsen die op een eelt lijken.
  2. 2 Zoek naar zweren op de voet. Een ander symptoom van zere sprong is pijnlijke of andere geïrriteerde plekken op de voeten. Als dit vroege stadium niet wordt herkend, blijft de druk op de onderste ledemaat door de huid heen en ontstaan ​​er zweertes.
    • Deze zweren zien er eerst rood en boos uit en het huidoppervlak ontbreekt.
  3. 3 Controleer op tekenen van infectie. Als de ontbrekende vacht of de zweren aan de voeten onopgemerkt blijven, kunnen de zweren geïnfecteerd raken. Dit betekent dat de zweren een kleverige afscheiding of een korstje vormen dat zich vormt op de ondervoet.[3]
    • De ergste gevallen kunnen een stinkende, etterende infectie hebben. Wanneer de pus wordt weggenomen, gaat de huid verloren tot op het bot en worden de subcutane structuren blootgelegd.