Doorligwonden, ook bekend als drukplekken of decubitusulcera, komen relatief veel voor. Deze ongelukkige en te voorkomen complicaties gebeuren bij gehospitaliseerde patiënten, bewoners van verpleegfaciliteiten en bedlegerige patiënten. Als u op zoek bent naar manieren om zweertjes in uw bed te voorkomen, hetzij voor uzelf, een geliefde of een patiënt, zijn er manieren om deze te voorkomen.

Methode één van de drie:
Voorkomen van doorligwonden

  1. 1 Blijf het lichaam draaien. Wanneer u voor een bedlegerige persoon zorgt, zorg er dan voor dat u het lichaam om de twee uur verplaatst. U hoeft hem niet naar een andere kamer of meubel te verplaatsen, maar de positie moet zo verschillend zijn dat hetzelfde lichaamsdeel niet onder druk staat.
    • Draai de patiënt bijvoorbeeld van de rechterkant naar links. Je kunt ook een kussen gebruiken om hem te ondersteunen.
    • Als je zelf in bed ligt, kun je investeren in een trapeze bar en jezelf verplaatsen. Dit werkt alleen als u fysiek sterk genoeg bent om een ​​dergelijk apparaat te gebruiken.
    • Als de patiënt bepaalde soorten verwondingen heeft, zoals die aan het ruggenmerg, zorg er dan voor dat hij op een zodanige manier wordt bewogen dat er geen letsel meer wordt veroorzaakt.[1][2]
  2. 2 Snijd op afschuiving. Een manier om zweren in het bed te ontwikkelen, is door druk op de huid als gevolg van glijden. De patiënt kan tractie verliezen als ze wordt opgeheven, waardoor het beddengoed en de huid in tegengestelde richtingen bewegen. De huid van het stuitje kan bijvoorbeeld op zijn plaats blijven terwijl het lichaam van het bed glijdt. De druk op de huid kan na verloop van tijd bedplassen veroorzaken.
    • Zorg er bij het liggen voor dat het bed niet meer dan 30 graden wordt verhoogd om glijden en wrijving te voorkomen.
    • Als de patiënt helemaal rechtop kan zitten, zal dit hoogstwaarschijnlijk niet voorkomen.[3][4]
  3. 3 Koop een speciale matras. Er zijn speciale matrassen op de markt die de hoeveelheid druk op het lichaam kunnen verminderen. Dit zal de patiënt helpen voorkomen dat een bepaald gebied als drukpunt wordt gebruikt. U kunt ook een met lucht gevuld of met water gevuld matras kopen om de druk op het lichaam van de patiënt te verminderen. Zoek naar deze in een winkel voor medische artikelen, zodat u voor dit doel een medische matras kunt kopen.
    • Als u niet zeker weet wat u moet kopen, vraag dan uw arts om aanbevelingen voor de specifieke situatie.
    • U kunt ook een matras of kussens gebruiken om de benige delen van de patiënt te beschermen.[5][6]
  4. 4 Zorg voor goede voeding. Ondervoeding kan bijdragen aan de ontwikkeling van bedzweren.[7] Dit kan zich vooral snel ontwikkelen bij patiënten die niet in staat zijn om voldoende calorieën te nemen, mondeling en / of gewillig. Zorg ervoor dat de patiënt evenwichtige maaltijden van fruit, groenten, volle granen en mager vlees eet.
    • Zorg ervoor dat u de voedingsbeperkingen van elke patiënt die u behandelt, controleert. Elke patiënt wordt individueel beoordeeld op zijn specifieke voedingsbehoeften. [8]
  5. 5 Blijf gehydrateerd. Zorg ervoor dat ze gehydrateerd blijft om de huid van de patiënt gezond te houden. Als u niet zeker weet hoeveel water ze moet hebben, vraag dan de arts om u te adviseren op basis van de specifieke behoeften van de patiënt. Verschillende ziekten en aandoeningen vereisen verschillende behoeften aan hydratatie.
    • Je kunt sap ook gebruiken om gehydrateerd te blijven en ook om je voeding bij te houden.[9]
  6. 6 Identificeer vroege tekenen van bedwonden. Doorligwonden van het bed gebeuren over een periode van tijd. Vroege tekenen kunnen zijn: niet-blekend erytheem of een paars of kastanjebruin gelokaliseerd gebied met verkleurde, intacte huid, dat pijnlijk, stevig, papperig, boggy of een andere temperatuur kan zijn dan aangrenzend weefsel.[10] Dit geeft een vroeg stadium van weefselschade of waarschijnlijke wondvorming aan.

Methode twee van drie:
Behandeling van bestaande wonden aan het bed

  1. 1 Let op tekenen van infectie. Zodra de zweren in het bed zijn geïdentificeerd, moeten ze worden gecontroleerd op tekenen van infectie. Dit omvat koorts, gebieden met roodheid langs de rand van de zweerpijn, drainage van pus en een zachte textuur onder de huid, wat erop wijst dat het onderliggende weefsel waarschijnlijk is gevuld met pus of wegrotting.[11]
  2. 2 Verbind de pijn. Zodra de infectie geïdentificeerd is, vraag de arts van de patiënt naar de juiste behandelmethoden. Meestal zal de arts adviseren een gaasje te bevochtigen met een normale zoutoplossing. Het gaas moet één tot twee keer per dag worden verwijderd. Deze actie verwijdert de dode huid, waardoor gezond weefsel kan worden gevormd en de wond kan genezen. Afhankelijk van de grootte van de zweer duurt de genezing ongeveer vier tot zes weken.
    • Droog gaas moet erop worden gepakt. De huid rond de zweren mag niet nat zijn zoals de wond.[12]
    • Het soort verband hangt af van de grootte en diepte van de wond en de hoeveelheid drainage.[13] Praat met de arts over de beste dressing en techniek om te gebruiken voor de specifieke patiënt.
  3. 3 Gebruik specifieke schoonmaakproducten. Gebruik nooit waterstofperoxide of betadine op bedzweren om de genezende huid te reinigen. Gebruik in plaats daarvan altijd milde zeep en warm water om de wond schoon te maken. Als dat niet mogelijk is, gebruik dan een milde no-wash-reiniger om het gebied schoon te maken.[14]
    • De arts kan een enzymatische of chemische oplossing voor de verwijdering van dode huid bestellen om genezing te vergemakkelijken. Het verwijderen van de dode huid door chirurgische middelen kan in veel gevallen noodzakelijk zijn als er veel dood weefsel is.[15]
    • Andere werkwijzen voor het reinigen van bedzweren omvatten enzymatische middelen, maden of hogedrukwaterstralen.[16]
  4. 4 Gebruik antibiotica. Als er een infectie is die de zweren veroorzaakt, kan een systemische antibiotica worden voorgeschreven. Dit zal de infectie en de huid ook helpen genezen. Intraveneuze antibiotica kunnen noodzakelijk zijn als een botinfectie aanwezig is, wat niet ongebruikelijk is in bedzweren in het bekkengebied.[17]

Methode drie van drie:
Bedletsels begrijpen

  1. 1 Leer de risicofactoren. Risicopatiënten zijn patiënten met beperkte mobiliteit die veel tijd in bed of zittend doorbrengen. Dit kan thuis zijn, in een verpleeghuis, een ziekenhuis of in een bejaardentehuis.De oorzaken voor bedlegerig zijn verwondingen aan het ruggenmerg, beroertes, progressieve neurologische aandoeningen, fracturen, coma's en die op intensive care-eenheden (ICU).
    • Ongeveer 70% van de bedplassen komen voor bij patiënten ouder dan 65 jaar. De rest komt voor bij jongere patiënten die last hebben van problemen die hen in het bed achterlaten.[18]
  2. 2 Zoek naar de oorzaken. Door de onbeweeglijkheid en langdurige blootstelling aan vocht ontwikkelen zich bedwonden door het misbruik van de huid. Doorligwonden leiden tot een verminderde kwaliteit van leven evenals verhoogde sterfte en morbiditeit.[19] Het zijn gelokaliseerde verwondingen aan de huid of het onderliggende zachte weefsel, meestal boven een benige prominentie. Dit omvat de onderkant, de enkels, de hielen of de heupbotten. Ze kunnen echter voorkomen op de plaats waar een patiënt wordt vastgehaakt aan een beademingsapparaat en voortdurend worden gewreven door de apparatuur of slangen.
    • Ze ontwikkelen zich als gevolg van niet-aflatende druk op het gebied, die de stroom zuurstof en voedingsstoffen naar het getroffen gebied blokkeert en celdood veroorzaakt.[20]
    • Dit kan gebeuren ondanks de beste poging van een verzorger om ze te voorkomen. Sommige gevallen ontstaan ​​echter door onoplettendheid en ouderenmishandeling.[21]
    • Oudermishandeling is een probleem voor de volksgezondheid, ondanks dat het schromelijk te weinig wordt gerapporteerd en te weinig wordt ontdekt.
  3. 3 Herken de stadia van bedwonden. De ernst van bedzweren varieert van stadium I tot stadium IV. De aandoening van het bed pijnlijk beïnvloedt de gezondheid van de patiënt en verandert de soort behandeling die nodig is.
    • Fase I is wanneer de pijnlijke plek een gebied van roodheid is boven een benige prominentie, die niet bleek zal worden wanneer hij met uw vinger wordt ingedrukt. De roodheid zal niet verdwijnen of beter worden.[22]
    • Fase II houdt het verlies van gedeeltelijke huiddikte in tot de buitenste huidlaag. Vaak zal een ondiepe wond met een roze-rode basis op de plaats voorkomen met een heldere met vloeistof gevulde blister die over deze ondiepe wond ligt.[23]
    • Stadium III bestaat uit een wond met volledig verlies van de dikte van de buitenste huidlaag, die in de onderliggende huidlaag snijdt. De wond is niet te ernstig, gaat niet verder in de spierlagen en het bot en de pezen en spieren worden niet blootgesteld.
    • Stadium IV is wanneer alle buitenste en binnenste lagen van de huid verdwenen zijn, waardoor de onderliggende spierlagen zichtbaar worden. De botten, pezen en spieren kunnen worden blootgesteld. Als er geen onderliggend vet in het gebied is, worden de zweren, zoals die op de oren of neus die optreden door ademhalingsapparatuur, ook als stadium IV geclassificeerd.[24]