Lood is een veel voorkomende stof, zowel in huizen als in het milieu. Mensen worden dagelijks blootgesteld aan lood door hun verf, hun leidingen, hun producten en zelfs vuil en stof. Verhoogde niveaus van lood in het bloed kunnen ongemakkelijke symptomen, schade aan de nieren, toevallen, verzwakte hersenactiviteit of hersenbeschadiging en zelden de dood veroorzaken. Hoewel iedereen kan worden getroffen door loodvergiftiging, hebben kinderen jonger dan zes jaar en gezinnen met lage inkomens een groter risico.[1] Het is gemakkelijker om loodvergiftiging te voorkomen dan om de effecten ervan om te keren, dus moet u altijd voorzichtig zijn om overmatige blootstelling aan lood te voorkomen.

Deel een van de drie:
Identificatie van risico's in de woning

  1. 1 Bepaal wanneer je huis is gebouwd. Extra voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen om loodvergiftiging te voorkomen als je huis vóór 1978 is gebouwd. Risico's van lood in oudere huizen zijn verf en leidingen.[2]
    • Ontdek wanneer je huis is gebouwd door naar de eigendomsrecords te kijken. Het eigendomsbeleid, de titelzoekfunctie en de aankoopbeoordeling van je huis moeten allemaal hetzelfde zijn als het huis waarop het huis is gebouwd.
    • Als u niet over de eigendomsdocumenten van uw woning beschikt, neemt u contact op met het kantoor van uw county-recorder, dat een akte en records voor uw woning in ons bestand moet hebben. Laat de archiefmedewerker weten: "Ik zou graag een kopie van de akte bij mij thuis hebben. Kun je me helpen? "
  2. 2 Controleer op loodverf. Loodverf die niet afbrokkelt of barst, is geen onmiddellijk gezondheidsrisico. Toch kunnen zelfs kleine hoeveelheden lood gezondheidsproblemen veroorzaken. Een inspectie is nodig om te bepalen of er op lood gebaseerde verf op oppervlakken in uw huis is.
    • Neem contact op met een lokale inspectie, risicobeoordeling en verwijderingsfirma om een ​​inspectie voor uw huis in te plannen. Inwoners van de VS kunnen er een vinden via de locatietool van de EPA.[3]
    • De inspecteur zal bij u thuis komen en alle inwendige en uitwendige geverfde oppervlakken proeven. Monsters kunnen ter plaatse of in een gecertificeerd laboratorium worden getest met behulp van een röntgenfluorescentie-apparaat om te bepalen of er lood aanwezig is.[4]
    • Als loodverf in uw huis wordt aangetroffen, moet u contact opnemen met een reductieteam om de verf veilig te strippen en het huis te verwijderen. Bedek alle met lood geverfde gebieden met dekzeilen of andere bedekkingen terwijl u wacht op de bestrijding.
  3. 3 Informeer over loodleidingen. Loodbuizen kunnen worden gevonden als de servicelijn die water vanuit de openbare waterleiding naar uw huis brengt. Om te controleren of u loden pijpen heeft, zoekt u eerst uw watermeter, die zich binnen of buiten uw huis kan bevinden.[5]
    • Als uw watermeter zich in het huis bevindt, bevindt deze zich waarschijnlijk in uw kelder, kruipruimte of garage. Als het buiten uw huis is, bevindt het zich waarschijnlijk op de stoep of in uw tuin met een afdekking die 'watermeter' aangeeft.
    • Loop het kortste pad van je watermeter naar je huis. Dit zou je moeten laten zien waar je pijp je huis binnenkomt. In uw huis moet de pijp worden aangesloten op een afsluiter die op een hendel of een klein wieltje lijkt.
    • Controleer de buis die op de klep is aangesloten met behulp van een magneet. Als er een magneet aan blijft plakken, dan is het waarschijnlijk staal. Als een magneet er niet aan vasthoudt, is dit waarschijnlijk een aanwijzing.
    • Als u vermoedt dat u loden leidingen heeft, neem dan onmiddellijk contact op met een inspectie- en uitstootbeperkend team om uw bevindingen te verifiëren en te praten over vervangingsopties.[6]
  4. 4 Neem contact op met uw verhuurder. Als u uw huis huurt en u zich zorgen maakt over waar u woont, neemt u contact op met uw verhuurder en vraagt ​​u om een ​​exemplaar van een lopende inspectie van het risico op risicoreductie. Als uw huisbaas er geen heeft, zou u in veel staten een petitie kunnen indienen bij uw provincie om het onroerend goed tegen kosten aan uw verhuurder te laten inspecteren.[7]
    • In veel staten zijn verhuurders vereist om activiteiten voor risicovermindering uit te voeren als loodrisico's worden gevonden, zoals het verwijderen van verf en het updaten van leidingen. Deze processen zijn over het algemeen kosteloos voor de huurder en vallen binnen uw wettelijk recht om van uw verhuurder te eisen.

Tweede deel van de drie:
Vermijden van dagelijkse loodvergiftiging

  1. 1 Was uw handen regelmatig. Regelmatig handen wassen helpt voorkomen dat vuil of stof dat lood kan bevatten via de hand kan worden overgedragen. Was uw handen met zeep en water voordat u ze in of rond uw mond legt.[8]
    • Moedig uw kinderen aan om hun handen te wassen na het spelen buiten, evenals voor de maaltijd.
    • Sta niet toe dat kinderen direct in of met grond spelen. Richt ze in de richting van een zandbak gevuld met zand dat bedoeld is om te spelen, of geef ze handschoenen voor activiteiten zoals tuinieren.
  2. 2 Drink koud leidingwater. Gebruik altijd koud kraanwater als je naar de kraan gaat om water te krijgen voor consumptie, vooral als je een ouder huis hebt. Gebruik gezuiverd water of koud leidingwater bij het bereiden van zuigelingenvoeding en koken.[9]
    • Ouder sanitair kan lood bevatten, dat eerder in het water absorbeert als het warm is.
    • Als warm tapwater in een huis met oud sanitair moet worden gebruikt, laat dan gedurende 2 minuten koud water uit de kraan lopen voordat u overschakelt naar warm water.
  3. 3 Reinig stoffige gebieden. Houd spoorhoeveelheden lood tegen opeenhoping als stof door regelmatig oppervlakken schoon te maken die vatbaar zijn voor stoffig worden. Gebruik een natte dweil om vloeren af ​​te vegen en een vochtige doek om meubilair, tafels, tv-standaards, vensterbanken en andere plaatsen waar mogelijk afstoffen nodig is, te krijgen.[10]
    • Als u op de hoogte bent van een loodrisico zoals loodverf in uw huis, kan het raadzaam zijn om een ​​stofmasker of een chirurgisch masker te dragen tijdens het afstoffen. Deze zijn verkrijgbaar bij de meeste apotheken en thuisverbeteringswinkels.
  4. 4 Koop loodvrije producten. Sommige artikelen, zoals speelgoed, zijn volgens de Amerikaanse wetgeving loodvrij. Veel items die in en rond het huis en kantoor worden gebruikt, hebben echter mogelijk enige aanwijzingen. Kies waar mogelijk loodvrije producten voor uzelf en voor uw huis.
    • Zoek naar loodvrije labels. Verschillende certificeringsgroepen, zoals de CSA en UL, hebben verschillende cijfers.Raadpleeg een gids om uzelf vertrouwd te maken met loodvrije markeringen en tekstvereisten.[11]
    • Controleer de labels op kookgerei, keukengerei en voedselopslagbenodigdheden van dichtbij, omdat deze lood rechtstreeks in uw voedsel kunnen leiden. Vermijd de aankoop van deze items tweedehands, tenzij het loodvrije label nog steeds intact is.
    • Controleer regelmatig de terugroeplijsten van speelgoed en gooi speelgoed weg waarvan is aangetoond dat ze besmet zijn met lood.
  5. 5 Vraag mensen om hun schoenen te verwijderen wanneer ze je huis binnenkomen. Het vuil dat mensen in je huis op hun schoenen opsporen, kan er wel eens lood in hebben.[12] Om te voorkomen dat dit bij u thuis wordt gebracht, vraagt ​​u iedereen in uw huishouden en iedereen die een bezoek brengt om hun schoenen bij de deur te laten. Je zou zelfs een mat kunnen geven waar mensen hun schoenen aan kunnen doen.
  6. 6 Zorg voor een gezond voedingspatroon. Juiste voeding van gewone maaltijden kan de absorptie van lood verminderen. Het is vooral belangrijk om ervoor te zorgen dat u en uw gezin de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid ijzer en calcium krijgen.
    • Voor kinderen is de aanbevolen hoeveelheid calcium 200 mg voor de eerste zes maanden, 260 mg tussen zes maanden en één jaar, 700 mg tussen de leeftijd van één en drie, 1.000 mg tot acht jaar en 1.300 mg tot de leeftijd van 18 jaar.[13]
    • Voor volwassenen is de aanbevolen hoeveelheid calcium 1.000 mg tussen de 19 en 51 jaar en 1.200 mg vanaf de leeftijd van 51 jaar.
    • Voor kinderen is de aanbevolen hoeveelheid ijzer 0,27 mg tot zes maanden oud, 11 mg voor zeven tot twaalf maanden, 7 mg voor kinderen van één tot drie, 10 mg voor kinderen van vier tot acht, 8 mg voor kinderen van negen tot dertien en 11 tot 15 mg voor kinderen van 14 tot 18 jaar.[14]
    • Voor volwassenen is de aanbevolen hoeveelheid ijzer 8 mg voor mannen en 18 mg voor vrouwen van 19 tot 50 en 8 mg voor alle volwassenen boven de 50. Zwangere vrouwen hebben dagelijks 27 mg ijzer nodig.

Derde deel van de drie:
Controleren en behandelen van loodvergiftiging

  1. 1 Let op symptomen van loodvergiftiging. Als u denkt dat u of iemand die u kent mogelijk is blootgesteld aan lood, let dan op symptomen van loodvergiftiging. Bij baby's kunnen dit onder andere leerproblemen zijn en de groei vertragen. Bij kinderen en volwassenen zijn de symptomen:[15]
    • Geheugenverlies.
    • Stemmingsstoornissen.
    • Ontwikkelingsvertragingen of achteruitgang van de mentale functie.
    • Constipatie.
    • Braken.
    • Hoge bloeddruk.
    • Spierpijn.
    • Vermoeidheid.
    • Hoofdpijn.
    • Verlies van eetlust of gewichtsverlies.
  2. 2 Krijg een bloedtest. Als u denkt dat u of een familielid mogelijk loodvergiftiging heeft, vraagt ​​u een bloedonderzoek aan. Een arts zal de test toedienen. De test gebruikt een bloedmonster om te controleren op loodniveaus in het lichaam.[16]
    • Jonge kinderen worden routinematig getest bij artsenbezoeken, maar kinderen ouder dan zes jaar en volwassenen krijgen meestal niet de test, tenzij daarom wordt gevraagd.
    • Bloedonderzoek is met name belangrijk als u denkt dat u of anderen in uw huis zijn geïnhaleerd, ingeslikt of op andere wijze zijn blootgesteld aan lood.
  3. 3 Behandel loodvergiftiging. Uw arts zal een goede behandeling voor loodvergiftiging kunnen aanbevelen. Voor degenen die weinig lood in het bloed hebben, kan het vermijden van blootstelling voldoende zijn om het niveau te verlagen. Voor diegenen met hogere niveaus van lood in het bloed, kan chelatietherapie of EDTA-therapie worden voorgeschreven.[17]
    • Bij chelatietherapie wordt herhaaldelijk een medicatie gebruikt die door uw arts is voorgeschreven, vaak tijdens een ziekenhuisverblijf. De medicatie bindt zich aan de lijn in uw lichaam en dwingt u om het uit te scheiden tijdens het plassen.[18] Deze therapie is geschikt voor kinderen en volwassenen.
    • EDTA-therapie wordt gebruikt voor de behandeling van volwassenen en sommige kinderen met een loodgehalte hoger dan 45 mcg / dL bloed. Het is een vorm van chelatietherapie, waarbij een chemische stof bekend als EDTA door IV in het lichaam wordt geïnjecteerd om lood te extraheren.[19]
  4. 4 Verwijder de leadbron. Als u of iemand in uw huis wordt gediagnosticeerd met loodvergiftiging, neem dan onmiddellijk contact op met een preventiespecialist over het verwijderen of verminderen van de leadbron. Dit is nodig om loodniveaus in het lichaam laag te houden na behandeling met loodvergiftiging.[20]
    • Een specialist kan aanbevelen verwijdering of bedekking van de lead, afhankelijk van de omstandigheden. Soms is het bijvoorbeeld praktischer om ongescheurde of onbeschadigde loodverf te bedekken met een dikke laag nieuwe verf, in plaats van alles weg te pellen.