Natuurkunde kan een spannend veld zijn om in te gaan! Je kunt carrière maken in academici, overheidsonderzoek of in de privésector. Om te beginnen op de weg naar een PhD, ontwikkel je je wetenschappelijke en wiskundige vaardigheden in je vroege opleiding. Vervolgens kunt u een PhD-programma van uw keuze vinden en aanvragen. Daarna volstaat het om je PhD-programma te voltooien; het is geen gemakkelijke taak, maar het is er een die je kunt bereiken als je er zin in hebt.

Deel een van de vier:
Je opleiding ontwikkelen

  1. 1 Focus op natuurkunde op de middelbare school. Als je kunt, begin je je interesse in natuurkunde zo vroeg mogelijk te ontwikkelen, beginnend op de middelbare school. Neem extra natuurkundige lessen, bijvoorbeeld, en doe mee aan of start een fysicaclub met gelijkgestemde individuen. Neem deel aan wetenschapsbeurzen. Meld je aan in de wetenschapskampen in de zomer om je interesse te blijven ontwikkelen. Lees zoveel mogelijk boeken over fysica, inclusief biografieën over natuurkundigen.[1]
    • Het kan helpen om een ​​rolmodel te vinden. Als er natuurkundigen in uw community zijn, probeer dan contact met hen op te nemen om te zien of ze u kunnen helpen bij uw zoektocht. Velen zijn misschien bereid om je een tijdje in de schaduw te stellen.
    • Vergeet ook niet om tijd in wiskundelessen te investeren, want wiskunde is essentieel voor de natuurkunde.
    • Zorg echter dat je goed afgerond bent. Om goed te presteren op examens voor toelatingsexamens, moet je goed zijn in al je vakken.
  2. 2 Neem je toelatingsexamens af. Om op een goede school te komen, moet je goed presteren op je toelatingsexamens. In de Verenigde Staten betekent dit dat het goed gaat met de SAT of de ACT. Omdat je een wetenschappelijk programma aanvraagt, willen veel scholen misschien dat de ACT over de SAT gaat omdat de ACT een wetenschapssectie heeft waar de SAT dat niet doet. Het is echter echt afhankelijk van de school.[2]
    • Om goed te presteren op deze examens, moet u van tevoren voorbereiden. Je school kan voorbereidende cursussen aanbieden, maar je kunt ook studiegidsen kopen die praktijktesten hebben. Door praktijktests af te leggen krijg je een idee van hoe het echte examen eruit zal zien, zodat je met minder angst de test kunt doorlopen.[3]
  3. 3 Zoek het juiste bachelorprogramma. Kijk naar universiteiten die bekend staan ​​om hun natuur- en wetenschapsprogramma's, zoals MIT, of die overal goede universiteiten zijn, zoals Harvard, Wellesley of Yale. Je kunt ook kijken naar openbare scholen met bekende programma's.
    • Het kan helpen om te weten of je naar de theoretische of experimentele natuurkunde wilt gaan, hoewel het geen vereiste is.[4]
  4. 4 Gebruik je tijd verstandig. Zorg er als undergraduate voor dat je een stevige basiskennis van natuurkunde en wiskunde krijgt. Je zou alle gebieden van de natuurkunde moeten bestuderen, evenals calculus. Neem ook de tijd om deel te nemen aan niet-gegradueerde onderzoeksprogramma's gedurende het jaar of de zomer, waardoor je de nodige ervaring kunt opdoen.
    • Vraag uw professoren naar mogelijkheden in uw universiteit en omgeving.
  5. 5 Werk aan je GRE's. Net als studenten moet je vaak toelatingsexamens doen om deel te nemen aan een graduaatsprogramma. De GRE is de belangrijkste test in de Verenigde Staten. De drie primaire delen van de GRE zijn kwantitatief redeneren, verbaal redeneren en analytisch schrijven.[5]
    • Net als de SAT en ACT, kunt u een onbeperkt aantal voorbereidende cursussen en voorbereidende materialen voor de GRE vinden. Je kunt ook praktijktesten vinden om online te nemen.
  6. 6 Zoek naar het juiste masterprogramma. Het juiste masterprogramma helpt je te focussen op wat je wilt studeren. Dat betekent dat je moet kijken naar programma's met een focus op wat je wilt doen voor je doctoraat. Je bachelor professoren moeten je kunnen wijzen op bepaalde programma's die je interesseren, maar je kunt ook kijken naar scholen die je aanspreken om te zien of ze geschikte programma's hebben.
    • Houd er rekening mee dat scholen in sommige gevallen een masterprogramma en PhD in één programma samenvoegen. Dus wanneer je een masteropleiding kiest, zou je heel goed ook je PhD-programma kunnen kiezen.

Deel twee van vier:
Bepaal je onderzoeksfocus

  1. 1 Maak de mentale switch naar onderzoek. Als je undergrad bent of zelfs een masterstudent, richt je je vooral op het volgen van lessen en het leren van je professoren. Hoewel je nog steeds een aantal vereiste vakken als promovendus hebt, ligt de nadruk op het ontwikkelen van je eigen onderzoek. U produceert de inhoud in plaats van deze alleen te consumeren.[6]
  2. 2 Neem een ​​pauze als dat nodig is. Als je niet precies weet wat je als promovendus wilt onderzoeken, kan het zinvol zijn om een ​​pauze te nemen na je bachelor- of masteropleiding. Natuurlijk wil je niet te lang wachten, maar je kunt er een jaar over doen om erachter te komen in welke richting je wilt gaan.[7]
    • Neem de tijd om wat ervaring op te doen. Solliciteer voor laboposities zodat je een idee krijgt hoe het is om in een lab fulltime onderzoek te doen.
  3. 3 Doe wat onderzoek naar onderwerpen waar je van houdt. Als je nog steeds bent undergrad, probeer dan les te nemen in onderwerpen die je interesseren of in onderwerpen die je nog niet hebt onderzocht. Wanneer je dingen tegenkomt die je interessant vindt, kun je dieper duiken. Lees meer buiten de klas om te zien of dat je PhD-focus zou kunnen worden.
  4. 4 Meer informatie over hoogleraren in PhD-programma's. Vaak is je 'originele' onderzoek misschien iets waar je aan werkt onder leiding van een professor. Dat wil zeggen, je kunt je onderzoekswerk toegewezen krijgen en het onderzoek uitvoeren onder begeleiding van de professor.[8]
    • Het kiezen van een school met professoren wiens onderzoek je leuk vindt, is een geweldige manier om je werk te focussen. Naarmate je werk individueler wordt, wil je werken met professoren die dezelfde interesses hebben.
  5. 5 Meld je aan voor een PhD-programma. Bekijk de vereisten voor elk programma op de website van de school.Vaak moet je een bepaald kennisniveau hebben op het gebied van mechanica, elektromagnetisme, atoom- en kernfysica, kwantummechanica en geavanceerde calculus.
    • Dien alle benodigde papieren voor uw aanvraag in, inclusief uw transcripties, academische referenties en uw basisapplicatie.[9]
    • In veel gevallen moet u ook een persoonlijke verklaring of onderzoeksvoorstel schrijven.

Deel drie van vier:
Werken aan je PhD

  1. 1 Neem deel aan je plaatsingen. Zodra je aankomt op je universiteit, krijg je waarschijnlijk een plaatsingsonderzoek. Deze examens bepalen waar je je afstudeercursus begint. Zodra je deze examens hebt afgelegd, zul je een adviseur ontmoeten om de beste opleiding te kiezen.
  2. 2 Doe de vereiste cursussen. Je moet een bepaald aantal cursussen doen. Werk er al vroeg aan, zodat je het zo snel mogelijk uit de weg kunt ruimen. Je zult vaak wat van je vroege lessen moeten doorgeven om groen oplicht te zijn om aan je proefschrift te kunnen werken.
    • Probeer klassen te focussen op het gebied waar je op wilt schrijven.
    • Lees buiten de les zoveel mogelijk in uw omgeving.
  3. 3 Contact maken met professoren. Het is belangrijk dat uw onderzoeksadviseur iemand is met wie u omgaat. Je gaat een groot aantal jaren met hen samenwerken. Als je geen vergelijkbare interesses hebt of als de professor geen kritiek zal uiten op een manier die constructief voor je is, dan zullen je doctoraatsjaren ellendig worden.[10]
    • De beste manier om aan de slag te gaan, is door afdelingsfuncties bij te wonen, zodat u uw professoren beter leert kennen, evenals hun interesses.
    • Het kan ook helpen om informeel met oudere studenten te praten, zodat u een idee krijgt van wie het beste bij u past.
  4. 4 Leer je tijd goed te beheren. Als je dacht dat timemanagement moeilijk was in je eerdere opleiding, wordt dit nog meer het geval tijdens je PhD-jaren. Je zult natuurlijk tijd moeten vinden voor lessen en huiswerk, maar ook voor onderzoek en een ontmoeting met je adviseur. Je zult waarschijnlijk ook lesgeven, en in sommige gevallen moet je misschien ook een baan vasthouden. Wees voorbereid om je tijd zo in te plannen.[11]
    • Een onderdeel van het goed beheren van uw tijd is leren uw schema te veranderen wanneer dat nodig is. Als iets langer duurt dan zou moeten, besef dan dat je iets anders uit je dag moet knippen.
  5. 5 Profiteer van de onderzoekscursussen van je school. In veel gevallen moet je lessen volgen over onderzoek en schrijven. Dat is echter niet altijd het geval. Als dat niet het geval is (en zelfs als dit het geval is), moet u profiteren van alle workshops en trainingen die uw school biedt, zodat u klaar bent om te onderzoeken en te schrijven wanneer de tijd daar is.[12]
    • Je moet ook gebruik maken van cursussen die dingen leren zoals het schrijven van subsidievoorstellen, wat een geweldige vaardigheid is om te hebben.

Deel vier van vier:
Onderzoek naar en schrijven van uw proefschrift

  1. 1 Zoek een scriptie-adviseur. Wanneer het tijd is om aan je onderzoek te beginnen, moet je een onderzoeksadviseur hebben. U zou nu een algemeen idee moeten hebben met wie u zou willen werken. In de meeste gevallen moet u de adviseur benaderen en vragen of deze met u zal werken.[13]
    • Als je nog steeds aan het kijken bent, overweeg dan om lessen te volgen bij potentiële adviseurs. U kunt ook vragen om hen te ontmoeten, maar zorg ervoor dat u uw onderzoek van tevoren doet door artikelen te lezen die de professor heeft gepubliceerd.
    • Stel vragen zoals
      • "Wat zijn uw verwachtingen voor een onderzoeksstudent?"
      • "Hoe bied je kritiek aan?"
      • "Hoe vaak zullen we elkaar ontmoeten?"
      • "Hoe snel kom je bij mij terug met revisies?"
    • Zodra je je keuzes hebt beperkt, benader de professor en vraag hem om je onderzoeksadviseur te worden. Als u een interdisciplinair project hebt, heeft u mogelijk meer dan één adviseur nodig.
  2. 2 Werk aan je onderzoek. Als je eenmaal een onderwerp hebt gekozen, moet je uren opgeven voor je onderzoek. Dat kan betekenen: apparatuur bouwen, onderzoek uit het verleden lezen, in een labo werken of sporadische gegevens buitenshuis verzamelen.[14]
  3. 3 Plaats je proefschrift bij elkaar. Terwijl je aan je onderzoek werkt, begin je het te verzamelen tot een werkbaar proefschrift. Het moet uw hypothese omvatten, hoe u uw experiment hebt opgezet, de gegevens die u hebt verzameld en uw conclusies. Je werkt aan je proefschrift onder de advisering van je onderzoeksadviseur / professor, dus je zult delen van je werk indienen en feedback krijgen om te verbeteren.[15]
    • Begin met de omtrek. U vult als laatste de woordenstroom als laatste in. Zoek uit wat je moet zeggen en deel het in hoofdstukken. Werk vervolgens aan de ondersteunende figuren. U hebt voldoende cijfers en tabellen nodig om uw conclusies te onderbouwen. Bovendien kunnen recensenten in uw commissie niet elk woord lezen, maar meestal kijken ze naar alle cijfers en lezen ze de bijschriften om de kern te krijgen van wat er aan de hand is.
    • Schrijf tijdens het schrijven alleen. Geef jezelf een tijdspanne waarin je jezelf geen andere mogelijkheid biedt om iets anders te doen dan schrijven. Soms helpt het om in hetzelfde kantoor / koffiehuis / enz. Te schrijven. met een andere student bezig met hun proefschrift, als jullie beiden elkaar op de juiste manier kunnen houden. Je kunt pauzes nemen en het vuur een beetje af doen.
  4. 4 Geef je verdediging door. In de meeste gevallen moet u een mondelinge presentatie van uw onderzoek geven, ook bekend als verdediging. Je doet deze presentatie voor een verzameling hoogleraren van je universiteit, die vragen zal stellen over je onderzoek die je moet beantwoorden.
    • Tegen de tijd dat je je verdediging verdedigt, moet je paper echter meerdere keren door je adviseur zijn beoordeeld, wat betekent dat je geen problemen hoeft te ondervinden.