Vingerafdrukken zijn door de tijd heen onderzocht om een ​​aantal redenen. Vingerafdrukken veranderen nooit, dus waarmee een persoon wordt geboren, is wat hij altijd zal hebben, met uitzondering van ernstige verwondingen. Ze zijn ook een accurate manier om mensen te identificeren, omdat de kans dat twee mensen dezelfde afdruk hebben ongeveer één op vierenzestig miljard is.[1] Lijnen van studie omvatten zowel forensisch onderzoek, in het vinden en opnemen van vingerafdrukken op plaatsen delict, en handlezen die de vormen van vingerafdrukken leest en analyseert om er betekenis aan te ontlenen. In de forensische wetenschap moet je afdrukken vinden, bepalen op welk oppervlak ze zich bevinden, stof afstoffen, fotograferen en de afdrukken optillen. Basis handlezen vereist het kiezen van een hand om te lezen, een vinger te kiezen, de vormen te zoeken en de betekenis ervan te onderzoeken.

Methode één van de twee:
Vingerafdrukken zoeken en opnemen

  1. 1 Zoek naar afdrukken. Bij forensische vingerafdrukken zijn er enkele soorten vingerafdrukken en een paar manieren om ze te vinden. Als u vingerafdrukken gaat zoeken, zijn er enkele zichtbaar (patent) en andere zijn onzichtbaar (latent). Zoek eerst naar octrooi-exemplaren en plaats er een soort markering bij die je later herinnert. Om te zoeken naar latente afdrukken, kan het handig zijn om een ​​alternatieve lichtbron te gebruiken, zoals een blauw licht met een oranje filter. Dit zorgt ervoor dat latente afdrukken opvallen.[2]
    • Er zijn ook plastic prints die zich in zachte oppervlakken bevinden, zoals zeep.
  2. 2 Stof voor latente afdrukken. Zodra u de latente afdrukken met een alternatieve lichtbron hebt gevonden, moet u deze stof afstoffen om ze zichtbaarder te maken. Professionals gebruiken speciaal poeder, maar voor amateur thuisgebruik is talkpoeder of maïszetmeel een geweldig alternatief. Je hebt ook een penseel met veel zachte haren nodig. Terwijl de lichtbron nog steeds de afdruk onthult, stof je het poeder erover op totdat het voldoende wordt onthuld.
    • Wanneer u een alternatieve lichtbron gebruikt, is het het meest effectief om de andere lichten in de kamer uit te schakelen, waardoor het licht krachtiger wordt.
  3. 3 Fotografeer de afdrukken. Voor octrooi-afdrukken die al zichtbaar zijn en latente afdrukken die u hebt onthuld met licht en stof, is de beste verzamelmethode het maken van een foto met een hoge resolutie camera. Het is sowieso eenvoudiger om prints in fotoformaat te bestuderen. Zorg ervoor dat u de foto dicht genoeg bij de hand neemt om de details van de afdruk te zien. Je wilt altijd een soort liniaal naast de afdruk hebben om een ​​schaal te geven voor hoe groot het is.[3]
    • Dit is ook nuttig omdat u hiermee de afdrukken naar de computer kunt uploaden voor analyse en bestandsopslag.
  4. 4 Bepaal het type oppervlak waarop de afdrukken zich bevinden. Vingerafdrukken zijn op elk oppervlak te vinden. Oppervlaktetypes zijn gecategoriseerd in poreus, niet-poreus, glad en niet-poreus ruw. Dingen van een stoffenaard, of iets waar water in zou kunnen sijpelen, worden als poreus beschouwd. Niet-poreus glad zou zijn dingen zoals glas of een gelakte tafel. Niet-poreus ruw zou een leren bank zijn of een plastic container met een getextureerde rand.[4]
    • Dit is belangrijk omdat het oppervlaktype het gemakkelijk of moeilijk kan maken om een ​​goede afdruk op te halen.
  5. 5 Til de afdrukken op. Naast fotografie is de tweede manier om de afdrukken te verzamelen, om ze op te tillen met tape of gel. Voor gladde oppervlakken legt u een stuk transparante tape voorzichtig op de afdruk, trekt u deze eraf en legt u deze op een wit vierkant van stevig papier. Let op dat u de tape recht op de afdruk legt en deze niet helemaal van links naar rechts verplaatst, omdat deze dan zou kunnen vegen.[5]
    • Voor poreuze en niet-poreuze ruwe oppervlakken is alleen de foto de gemakkelijkste verzamelmethode, maar er zijn andere opties. Deze vereisen iets dat in de groeven terechtkomt, zoals gel-lifter of superlijm. Een gel lifter is een product speciaal gemaakt voor het tillen van afdrukken van ruwe oppervlakken en het wordt gelegd over de vingerafdruk en maakt een kleine 3D-afdruk van de afdruk. Superlijm kan op de afdruk worden aangebracht en wordt gedroogd en vervolgens afgepeld om een ​​vorm te creëren.
    • Hiermee krijg je een back-up van de foto's die je hebt gemaakt en kun je een stuk fysiek bewijs van de afdrukken indienen.
  6. 6 Overeenkomen met de afdrukken. Dit is niet gemakkelijk voor iemand zonder training of juiste technologie. Als u een reeks bekende afdrukken hebt, kunt u degene vergelijken die u daaraan hebt toegevoegd. Zoek naar vergelijkbare patronen om sommige van de afdrukken uit te sluiten. Er zijn geavanceerde computerprogramma's die tientallen punten op een vingerafdruk kunnen lezen en die punten kunnen vergelijken met andere bekende afdrukken, maar dit is meer voor professionele doeleinden.

Methode twee van twee:
Vingerafdrukken lezen

  1. 1 Kies welke hand je wilt lezen. Je hoort verschillende denkrichtingen over welke hand je moet lezen, maar er is één belangrijk ding dat je in gedachten kunt houden. Bijna iedereen heeft een dominante hand, degene met wie ze schrijven en hebben de neiging om de meest lastige taken uit te voeren. De dominante hand is het best te lezen met betrekking tot het openbare zelf. Het onthult dingen over jou die de wereld ziet. Het lezen van de niet-dominante hand zal je dingen over het privé-zelf vertellen.[6]
    • Andere methoden zeggen kiezen welke hand gebaseerd op man of vrouw, of het huidige leven versus het toekomstige leven.
    • Op het gebied van je werk, leven en carrière, is de dominante hand degene die je moet lezen. Emoties, relatieproblemen en je dromen worden vaak onthuld door de niet-dominante hand.
  2. 2 Focus op de duim. De manier waarop vingerafdrukken op elke vinger verschijnen, heeft de neiging verschillende dingen over een persoon te onthullen, dus een vorm op de middelvinger hoeft niet hetzelfde te betekenen als een vorm op de pinkvinger. Naarmate u beter wordt in het analyseren van vingerafdrukken, kunt u meer informatie over elke vinger krijgen, maar begin nu met de duim. Het is goed om de duim te lezen, omdat wordt aangenomen dat deze representatief is voor de hand als geheel. Van de duim wordt gezegd dat deze de algehele identiteit van de persoon vertegenwoordigt.[7]
  3. 3 Kijk naar de basisvorm. Wanneer u voor het eerst begint, kan het goed zijn om de duim in zwarte inkt te duwen om de ribbels beter te onthullen en het lezen te vergemakkelijken. Er zijn drie primaire patronen van afdrukken, die de lus (meest voorkomende), de krans (de meest voorkomende) en de boog (minst vaak) zijn. Er zijn zelfs nog meer onderscheidingen, die zeldzamer zijn, maar deze zijn wat u normaal zult vinden.[8]
    • Een lus lijkt op een lasso. Een boog lijkt op een golf of een brug. Een krans ziet eruit als een roos.
    • Er zijn ook variaties zoals de tentboog, die een veel steilere piek heeft, en de samengestelde werveling, die een soort van werveling of yin-yang-teken is.
  4. 4 Zoek naar een lus. Er zijn twee soorten lussen, ulnaire en radiale, met ulnaire betekent de lus opent naar de vingers en radiaal betekent de lus opent weg van de vingers. Ulnaire lussen zijn de meest voorkomende afdrukken en zijn meestal te vinden op sympathieke mensen. Deze afdruk kan iemand identificeren die flexibel is en meegaat met de stroom en sociaal en gemakkelijk in de omgang is. De negatieven van ulnaire lusmensen zijn meestal dat ze verspreid zijn en zich moeilijk kunnen organiseren. Ze kunnen ook rusteloos zijn, zich niet helemaal op hun gemak voelen.[9]
    • De minder gebruikelijke radiale lus vertegenwoordigt iemand die ruimdenkend en slim is. Ze leven vaak het leven van altruïsme, geven aan degenen in nood. Het nadeel voor mensen met radiale lus is dat als ze niet gecentreerd blijven, gefocust, ze te veel stress gaan opnemen.
  5. 5 Zoek naar een krans. Deze afdruk wordt weergegeven als een reeks gesloten cirkels of een spiraal. Deze prent is meestal te vinden bij mensen die een beetje egocentrisch zijn, een sterk gevoel van onafhankelijkheid en individualiteit hebben. Ze zijn vaak star in hun manier van denken en kunnen overdreven gefocust worden. De nadelen van dit afdruktype zijn dat ze mogelijk een korte lont hebben en gemakkelijk boos worden. Ze verliezen ook de interesse in projecten als ze eenmaal zijn gestart.[10]
    • Variaties van de krans omvatten het pauwoog, dat lijkt op de veren van een pauw, en een samengestelde werveling, wat een soort van cirkels is die aan één kant zijn vlekkerig zijn geworden.
  6. 6 Zoek naar een boog. Deze prent wordt vaak gevonden bij iemand die analytisch en praktisch is, altijd probeert de beste benadering van situaties te vinden. Ze zijn vaak geen fan van verandering en kunnen moeilijk zijn in de omgang als ze zich bijzonder op hun manier gedragen. Maar boogmensen zijn vaak buitengewoon loyaal aan de mensen om wie ze geven.[11]
    • Deze print komt in de variatie van de tentboog, die in feite een boog is met een veel puntigere bovenkant. Deze mensen kunnen op een dag heel open en vriendelijk zijn en de volgende dag worden afgesloten.