Obsessief-compulsieve stoornis (OCD) is een potentieel invaliderende aandoening die mensen kan vangen in eindeloze cycli van repetitieve gedachten en gedragingen. De aandoening wordt gekenmerkt door obsessies (onbeheersbare, opdringerige angsten en fixaties die wortel schieten in de hersenen) en dwanghandelingen (repetitieve rituelen, regels en gewoonten die de obsessies manifesteren en het dagelijks leven in de weg staan). Je hebt niet noodzakelijk OCD alleen omdat je dingen netjes en ordentelijk wilt houden, maar je hebt OCD als je mentale fixaties je leven domineren: bijvoorbeeld, als je moet controleren of de deur keer op keer is vergrendeld voordat je je kunt 's nachts gaan slapen of geloven dat er schade aan anderen zal komen als je bepaalde rituelen niet voltooit.

Methode één van de twee:
De symptomen begrijpen

  1. 1 Ken de obsessies die OCD vaak kenmerken. Mensen met een obsessief-compulsieve stoornis raken verstrikt in verlammende, zichzelf verwijzende cycli van angstige en obsessieve gedachten. Deze gedachten kunnen de vorm aannemen van twijfels, angsten, fixaties of verontrustende beelden die moeilijk te controleren zijn.[1] Je kunt OCD krijgen als deze gedachten op ongepaste tijden binnendringen, je geest domineren en je verlammen met een diep gevoel dat er iets niet klopt. Veel voorkomende obsessies zijn:
    • Een krachtige psychologische behoefte aan orde, symmetrie of exactheid. Je kunt een zeurend ongemak in je hersenen voelen als het tafelzilver op tafel niet perfect is gerangschikt, als kleine details niet volgens plan verlopen of als een van je mouwen iets langer is dan de andere.
    • Angst voor vuil of besmetting door ziektekiemen. Je huid kan kruipen met een sterke afkeer van het reiken naar een vuilnisbak, het aanraken van een groezelige stoep in de stad, of zelfs iemands hand trillen. Dit kan zich manifesteren in een ongezonde obsessie om handen te wassen en schoon te houden. Dit kan zich ook in hypochondrie manifesteren als je je altijd zorgen maakt dat kleine symptomen wijzen op een diepere, meer sinistere oorzaak.
    • Overmatige twijfel en de behoefte aan constante geruststelling; angst om een ​​fout te maken, zich te schamen of zich sociaal onaanvaardbaar te gedragen. U kunt zich regelmatig verlamd voelen door niet-handelen, zorgen en angsten lopen in uw hoofd, waardoor u niet hoeft te doen wat u moet doen omdat u bang bent dat er iets mis gaat.
    • Angst om kwaadaardige of zondige gedachten te denken; agressieve of gruwelijke gedachten over jezelf of anderen schaden. Je kunt terugdeinzen voor de gruwelijke, obsessieve gedachten die in je achterhoofd opdoemen als een donkere schaduw - je zult merken dat je niet in staat bent om te stoppen met denken aan het verwonden van jezelf of anderen pijn doen, zelfs als je weet dat je dat niet zou moeten doen. Je denkt misschien aan vreselijke mogelijkheden in alledaagse situaties: zoals je voorstellen dat je beste vriend wordt aangereden door een bus als je met z'n tweetjes de straat oversteekt.
  2. 2 Ken de compulsies die vaak gepaard gaan met obsessies. Compulsies zijn rituelen, regels en gewoonten waarvan je voelt dat je ze steeds opnieuw moet uiten - meestal als een manier om je obsessies te laten verdwijnen. De obsessieve gedachten komen echter vaak alleen sterker terug. Dwangmatig gedrag heeft de neiging zelf angst te veroorzaken als ze veeleisender en tijdrovender worden. Veel voorkomende dwanghandelingen zijn:
    • Herhaaldelijk baden, douchen of handen wassen; weigeren handen te schudden of deurknoppen aan te raken; herhaaldelijk controleren van dingen, zoals sloten of kachels. Misschien merk je dat je je handen vijf, tien, twintig keer wast voordat je je helemaal schoon voelt. Misschien moet je de deur steeds opnieuw vergrendelen, ontgrendelen en opnieuw vergrendelen voordat je 's nachts kunt gaan slapen.
    • Constant tellen, mentaal of hardop, tijdens het uitvoeren van routinetaken; eten in een specifieke volgorde; constant dingen regelen op een bepaalde manier. Misschien moet je de items op je bureau in perfecte volgorde ordenen voordat je kunt nadenken. Misschien kun je geen maaltijd eten als een van de etenswaren op je bord elkaar aanraakt.
    • Vastzitten aan woorden, beelden of gedachten, meestal storend, niet weggaan en de slaap verstoren. Misschien ben je bezig met visioenen van doodgaan op gewelddadige, gruwelijke manieren. Misschien kun je niet anders dan scenario's in het slechtste geval voorstellen, en je kunt niet voorkomen dat je je fixeert op alle manieren waarop een situatie mis kan gaan.
    • Herhalen van specifieke woorden, zinsneden of gebeden; taken een bepaald aantal keren moeten uitvoeren. Je kunt gefixeerd raken op het woord 'sorry' en je dwangmatig steeds weer verontschuldigen als je ergens slecht over bent. Het kan nodig zijn om de autodeur tien keer dicht te slaan voordat je kunt gaan rijden.
    • Items verzamelen of hamsteren zonder duidelijke waarde. Je mag dingen dwingen die je niet nodig hebt of niet gebruikt, tot het punt dat de rommel uit je auto, je garage, je tuin, je slaapkamer stroomt. Je kunt een sterke, irrationele gehechtheid aan bepaalde items voelen, zelfs als het praktische deel van je hersenen weet dat ze gewoon stof verzamelen.
  3. 3 Begrijp de gebruikelijke "categorieën" van OCS. Obsessies en compulsies draaien vaak rond bepaalde thema's en situaties. U kunt zich identificeren met verschillende van deze categorieën en u mag zich met geen van deze identificeren; dit is slechts een manier om de triggers van je dwangmatig gedrag te begrijpen. Veel voorkomende soorten ocs-patiënten zijn onder meer wasmachines, dammen, twijfelaars en zondaars, tellers en arrangeurs en hoarders.[2]
    • sluitringen zijn bang voor besmetting. U hebt mogelijk handwas- of schoonmaakgerelateerde compulsies: misschien moet u uw handen vijf keer wassen met water en zeep nadat u het afval hebt weggegooid; misschien merk je dat je dezelfde kamer steeds opnieuw stofzuigt omdat het niet schoon genoeg is.
    • damspel controleer herhaaldelijk dingen die ze associëren met schade of gevaar. U kunt merken dat de deur tien keer vergrendeld is voordat u zich kunt laten inslapen; u kunt tijdens het eten de behoefte voelen om op te staan ​​om te controleren of de oven is uitgeschakeld, zelfs als u eraan denkt dat u de oven uitschakelt; misschien controleert u voortdurend of het boek dat u uit de bibliotheek hebt gekregen, u heeft gevonden. Misschien voel je je voor meer dan tien, twintig, dertig keer verplicht om het te controleren.
    • Twijfelaars en zondaars zijn bang dat als alles niet perfect is of helemaal niet goed is, er iets vreselijks zal gebeuren, of dat ze gestraft zullen worden. Dit kan zich manifesteren in een obsessie voor reinheid, een preoccupatie met exactheid, of een verlammende muur van twijfels die je ervan weerhoudt om te acteren. Je kunt constant je gedachten en acties kritisch bekijken voor onvolkomenheden.
    • Tellers en arrangeurs zijn geobsedeerd door orde en symmetrie. U kunt bijgeloof hebben over bepaalde cijfers, kleuren of arrangementen, en u kunt een diep gevoel van verkeerdheid voelen als de dingen niet perfect zijn geordend.
    • Hamsteraars voel een sterke afkeer om dingen weg te gooien. Je mag dingen dwangmatig hamsteren die je niet nodig hebt of gebruikt; je kunt een sterke, irrationele gehechtheid aan bepaalde items voelen, zelfs als het praktische deel van je hersenen weet dat ze gewoon stof verzamelen.
  4. 4 Overweeg de ernst van uw symptomen. OCD-symptomen beginnen meestal geleidelijk en ze hebben de neiging om tijdens uw hele leven in ernst te variëren. De stoornis lijkt eerst te verschijnen in de kindertijd, adolescentie of vroege volwassenheid. Symptomen verergeren over het algemeen als je meer stress ervaart, en in sommige gevallen kan de stoornis zo ernstig en tijdrovend zijn dat hij uitvalt. Als je je identificeert met verschillende algemene obsessies, compulsies en categorieën, en je merkt dat je een belangrijk deel van je leven aan deze dingen besteedt, zou je kunnen overwegen om een ​​arts te bezoeken om een ​​professionele diagnose te krijgen.[3]

Methode twee van twee:
Diagnose en behandeling van OCS

  1. 1 Spreek met een arts of een therapeut. Vertrouw niet op zelfdiagnose: u bent soms angstig of obsessief, u bent misschien een hoarder, of u voelt een afkeer van ziektekiemen - maar OCD is een spectrum en de aanwezigheid van een paar symptomen niet betekent noodzakelijkerwijs dat u een behandeling moet zoeken. Je zult niet echt weten of je lijdt aan OCD tot je bent gediagnosticeerd door een medische professional.
    • Er is geen laboratoriumtest om OCD te diagnosticeren. De arts baseert zijn of haar diagnose op een beoordeling van uw symptomen, inclusief hoeveel tijd u besteedt aan het uitvoeren van uw rituele gedrag.
    • Als u de diagnose ocs krijgt, hoeft u zich geen zorgen te maken - er is misschien geen "remedie" voor de aandoening, maar er zijn medicijnen en gedragstherapieën die u kunnen helpen uw symptomen te verminderen en onder controle te houden. Je zult misschien moeten leren leven met je obsessies, maar je hoeft hen niet de controle over je leven te geven.
  2. 2 Vraag uw arts over cognitieve gedragstherapie (CGT). Het doel van cognitieve gedragstherapie - ook wel "exposure therapy" of "exposure and response prevention therapy" genoemd) - is om mensen met OCD te leren omgaan met hun angsten en angst te verminderen zonder het rituele gedrag uit te voeren. Therapie richt zich ook op het verminderen van het overdreven of catastrofale denken dat vaak voorkomt bij mensen met ocs.
    • U moet mogelijk een klinisch psycholoog bezoeken om met cognitieve gedragstherapie te beginnen; een regelmatige huisarts of arts kan u in contact brengen met de juiste mensen. Het zal niet gemakkelijk zijn, maar als je toegewijd bent om hard te werken om je fixaties te beheersen, moet je op zijn minst naar CBT-programma's in jouw omgeving zoeken.
  3. 3 Vraag uw arts naar medicatietherapie. Antidepressiva - met name selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) zoals Paxil, Prozac en Zoloft - kunnen nuttig zijn bij de behandeling van OCD. Oudere geneesmiddelen - tricyclische antidepressiva zoals Anafranil - kunnen ook effectief zijn. Sommige atypische antipsychotica, zoals Risperdal of Abilify, zijn ook gebruikt om de symptomen van OCD te verlichten, ofwel alleen of in combinatie met een SSRI.
    • Wees heel voorzichtig bij het mengen van medicatie. Onderzoek de bijwerkingen van een medicijn voordat u het gebruikt en vraag uw arts of het veilig is om een ​​nieuw medicijn te mengen met iets dat u al inneemt.
    • Antidepressiva alleen kunnen helpen om uw OCS-symptomen te kalmeren, maar ze zijn geen remedie en ze zijn zeker niet een faalveilige behandeling. Een groot onderzoek van het National Institute of Mental Health toonde aan dat minder dan 50 procent van de mensen zonder symptomen antidepressiva krijgen, zelfs na het uitproberen van twee verschillende medicijnen.[4]