Multiple sclerose (MS) is een auto-immuunziekte die op dit moment niet te genezen is. De ziekte wordt gekenmerkt door gevoelloosheid of zwakte door het hele lichaam, problemen met het gezichtsvermogen, gebrek aan evenwicht en vermoeidheid. Aangezien er geen specifiek diagnostisch protocol is voor deze ziekte, wordt meestal een reeks tests uitgevoerd om andere redenen voor de symptomen van de patiënt uit te sluiten. Deze tests om een ​​MS-diagnose te bepalen, kunnen bloedtests, een spinale tik en een diagnostische procedure omvatten die bekend staat als een evoked potential test. Een diagnose van multiple sclerose resultaten wanneer er geen andere lichamelijke aandoeningen worden ontdekt tijdens het testproces.

Deel een van de twee:
Op zoek naar symptomen

  1. 1 Maak een afspraak met uw arts om uw symptomen en een mogelijke diagnose van multiple sclerose (MS) te bespreken. Hoewel het allemaal goed en wel is om zelf MS te diagnosticeren, maakt de gedetailleerde en moeilijke diagnose het moeilijk voor professionals met een licentie om zekerheid te krijgen.
  2. 2 Zoek naar de vroege symptomen van MS. Veel mensen met MS ervaren hun eerste symptomen tussen de leeftijd van 20 en 40 jaar.[1] Als u een van de volgende symptomen tegenkomt, schrijf ze dan op zodat uw arts ze kan gebruiken bij het uitsluiten van andere mogelijke medische aandoeningen:
    • Wazig of dubbel zicht
    • Onhandigheid of coördinatieproblemen
    • Denkproblemen
    • Verlies van balans
    • Gevoelloosheid en tintelingen
    • Zwakte in een arm of been
  3. 3 Weet dat symptomen van MS zich op verschillende manieren manifesteren voor verschillende patiënten. Geen twee gevallen van MS komen op dezelfde manier voor. Hiertoe heeft u mogelijk:
    • Eén symptoom gevolgd door een respijtperiode van maanden of zelfs jaren voordat het symptoom zich opnieuw voordoet of een nieuw symptoom presenteert.[1]
    • Een of meerdere symptomen die zich dicht bij elkaar bevinden, waarbij de symptomen binnen enkele weken of maanden erger worden.[1]
  4. 4 Zoek naar de meest voorkomende symptomen van MS. Deze symptomen omvatten:
    • Gevoelens en naalden, maar ook gevoelloosheid, jeuk, branderigheid of steken in het lichaam. Deze symptomen komen voor bij ongeveer de helft van de patiënten met MS.
    • Darm- en blaasproblemen. Deze omvatten constipatie, frequent urineren, plotseling dringend urineren, problemen om de blaas volledig leeg te maken en de noodzaak om 's nachts te plassen.
    • Spierzwakte of spasmen, resulterend in moeite met lopen. Andere potentiële symptomen kunnen dit symptoom verergeren.
    • Duizeligheid of duizeligheid. Hoewel ronduit duizeligheid ongebruikelijk is, zijn gevoelens van duizeligheid en duizeligheid normaal.
    • Vermoeidheid. Ongeveer 80% van de MS-patiënten voelt chronische vermoeidheid. Zelfs na een goede nachtrust zeggen veel MS-patiënten dat ze moe en leeg zijn. Vermoeidheid geassocieerd met MS is meestal onafhankelijk van de hoeveelheid fysiek werk of lichaamsbeweging die je doet.
    • Seksuele problemen, waaronder vaginale droogte bij vrouwen en problemen bij het krijgen van erectie bij mannen. Seksuele problemen kunnen zich uitbreiden tot een lager reactievermogen, minder geslachtsdrift en moeite om een ​​orgasme te bereiken.
    • Spraakproblemen. Deze omvatten lange hiaten tussen een reeks woorden, onduidelijke spraak of intense nasale spraak.
    • Denkproblemen. Moeite met concentreren, problemen met het ophalen van geheugen en een lage concentratieperiode zijn allemaal normaal.
    • Schudden of trillen, waardoor het moeilijk wordt om enkele dagelijkse activiteiten te doen.
    • Oogproblemen, meestal met slechts één oog. Voorbeelden zijn donkere plek (en) in het midden van het oog, wazig of grijs zicht, pijn of tijdelijk verlies van gezichtsvermogen.

Deel twee van twee:
De diagnose voltooien

  1. 1 Plan voor bloedonderzoek dat uw arts dichter bij een diagnose van multiple sclerose brengt. Dit gebeurt door andere potentiële ziekten uit te sluiten die de symptomen zouden kunnen veroorzaken. Ontstekingsziekten, infecties en chemische onevenwichtigheden kunnen vergelijkbare symptomen tot gevolg hebben, een rode vlag maar ook een vals alarm. Bovendien kunnen veel van deze aandoeningen effectief worden behandeld door middel van medicatie en andere behandelingen.
  2. 2 Plan een wervelkolom met uw arts. Hoewel een wervelkolomtap of lumbaalpunctie pijnlijk kan zijn, is het een essentiële stap in het diagnosticeren van MS. Deze test omvat de verwijdering van een klein vloeistofmonster uit het wervelkanaal dat wordt genomen voor analyse in een laboratorium. De wervelkolom is vaak een component in het diagnosticeren van multiple sclerose, omdat de vloeistof afwijkingen in witte bloedcellen of eiwitten kan vertonen die kunnen wijzen op een storing van het immuunsysteem van het lichaam en de aanwezigheid van de ziekte. Deze test kan ook andere ziekten en infecties uitsluiten.
    • Ter voorbereiding op een lumbale punctie:
      • Vertel het uw arts als u medicijnen of kruidenremedies gebruikt dan uw bloed kan verdunnen.
      • Maak je blaas leeg.
      • Onderteken een toestemmingsformulier en eventueel een formulier voor medische testinformatie
  3. 3 Bereid u voor op een MRI via uw zorgverlener of lokale zorginstelling. Deze test, ook bekend als magnetische resonantie beeldvorming, gebruikt een magneet, radiogolven en een computer om een ​​beeld van de hersenen en het ruggenmerg te creëren. Deze test kan nuttig zijn bij het stellen van een diagnose van multiple sclerose omdat er vaak afwijkingen of beschadigingen in deze gebieden zijn die op de aanwezigheid van de ziekte kunnen duiden.
    • Een MRI wordt tot op heden als een van de beste tests beschouwd die worden gebruikt voor het diagnosticeren van multiple sclerose, hoewel een diagnose van MS onmogelijk is om alleen een MRI te maken.[2] Dat komt omdat patiënten nog steeds een normale MRI kunnen registreren en toch MS kunnen hebben. Aan de andere kant kunnen ouderen vooral laesies in de hersenen hebben die op MS lijken, maar die dat niet zijn.
  4. 4 Vraag uw arts naar een evoked potential test. Terwijl artsen meer leren over het diagnosticeren van multiple sclerose, biedt deze test aanvullende informatie om een ​​nauwkeurige bepaling van de ziekte te krijgen. De procedure is pijnloos en omvat het gebruik van visuele of elektrische prikkels om de elektrische signalen te meten die uw lichaam naar uw hersenen stuurt.Deze tests kunnen worden uitgevoerd door uw arts, maar worden meestal ter interpretatie naar een neuroloog gestuurd.
  5. 5 Maak een vervolgafspraak met uw arts zodra alle tests zijn voltooid om te bepalen of een definitieve diagnose van multiple sclerose kan worden gemaakt. Als uw arts op basis van deze tests kan bepalen hoe multiple sclerose kan worden vastgesteld, gaat u naar de behandelingsfase van de ziekte. Dit omvat het leren om symptomen effectief te beheersen en de progressie van de ziekte te vertragen.