In tv, films en boeken, psychiatrische afdelingen (vaker aangeduid als geestelijke ziekenhuizen) worden afgebeeld als plaatsen met de gevoerde kamers, patiënten die hallucineren en klauwen aan de muren en hebben een algemene donkere tint. Als gevolg hiervan kan het beangstigend zijn om naar een psychiatrisch ziekenhuis te gaan, vooral als adolescent. Dit soort ziekenhuizen is echter lang niet zo slecht als ze in de media worden geportretteerd, en er zijn manieren om het hoofd te bieden aan een tienerpsychiatrische afdeling.

Deel een van de vier:
Voordat je wordt toegelaten

  1. 1 Begrijp wat psychiatrische afdelingen zijn. Geestelijke ziekenhuizen zitten niet boordevol mensen die op de muren bonzen en schreeuwen om de stemmen in hun hoofd - de mensen daar zijn er allemaal om veel verschillende redenen. Sommige mensen gaan voor suïcidaal denken of zelfmoordpogingen, sommigen gaan vanwege zaken als eetstoornissen, sommigen gaan vanwege hun psychische stoornissen problemen veroorzaken in hun leven, en sommige gaan gewoon voor veranderingen in hun medicatie. Velen van hen zijn goede mensen.
  2. 2 Weet welk type faciliteit het is. Sommige psychiatrische ziekenhuizen zijn bijvoorbeeld uitsluitend gewijd aan één ding-eetstoornissen. Andere typen, soms aangeduid als residentials, zijn bedoeld voor een verblijf van een maand of langer. Ongeacht het type faciliteit mogen de adolescenteenheid en de volwassen eenheid niet worden gemengd.
  3. 3 Denk na over waarom je moet gaan. Psychiatrische ziekenhuizen nemen meestal alleen patiënten die het risico lopen zichzelf of anderen schade te berokkenen, dus zoek uit waarom u naar toe gaat. Ongeacht de reden, schaam je niet. Geestelijke ziekte is niet jouw schuld, en naar het ziekenhuis gaan betekent niet dat je zwak bent - het betekent dat je sterk genoeg bent om hulp te krijgen.
  4. 4 Onderzoek waar mogelijk de faciliteit waar je naar toe gaat. Als je de naam kent van de faciliteit waar je verblijft, doe er dan wat onderzoek naar voordat je gaat. Zelfs als je niet kunt veranderen welke je gaat gebruiken, kan het een motivatie zijn om sneller weg te gaan als je de algemene kwaliteit van de faciliteit kent.
  5. 5 Weet dat je niet "gek" of "zwak" bent. Vanwege het stigma van een psychische aandoening, hebben psychiatrische afdelingen de reputatie dat ze gevuld zijn met "gekke" mensen, en er is een gemeenschappelijk stigma verbonden aan het gaan naar een. Weet echter dat je niet "gek" of "zwak" bent omdat je naar een psychiatrische afdeling moet. Een psychische aandoening hebben is niet jouw schuld. Door naar het ziekenhuis te gaan, accepteer je dat je geestesziekte - of het nu om depressie, schizofrenie of iets anders gaat - te veel is om veilig te gebruiken en je om hulp vraagt.

Deel twee van vier:
Naar het ziekenhuis gaan

  1. 1 Bereid je voor om te worden doorzocht. Op een psychiatrische afdeling wordt u geëvalueerd om te zien of u het risico loopt uzelf of anderen schade te berokkenen en bewaart u op de afdeling als u aan die criteria voldoet. Mogelijk wordt u gevraagd uw kleding te verwijderen en afhankelijk van de afdeling uw kleding te houden of kleding van de afdeling te halen.
    • Dingen die in beslag worden genomen, ongeacht de locatie, zijn onder andere:
      • Alles scherp (of het nu gaat om scheermessen of potloden)
      • Alles met draden erin, zoals beugelbeha's of kabels
      • Dingen met trekkoorden, veters of iets touwachtig (bijvoorbeeld veters of sjaals)
      • Alcohol of drugs, inclusief sigaretten (vereiste medicijnen worden bij de receptie bewaard)
      • Persoonlijke bezittingen, zoals portefeuilles of mobiele telefoons
      • Oorbellen en andere sieraden die als een risico worden beschouwd
    • Dingen die kunnen worden geconfisqueerd, afhankelijk van uw locatie, zijn onder andere:
      • Kleding
      • Sieraden zoals armbanden
      • Knuffels
      • Andere dingen die als een risico worden beschouwd, zijn niet bang om te vragen waarom!
  2. 2 Ken het toelatingsproces. Op een psychiatrische afdeling krijg je vragen over jezelf, vooral als dit je eerste verblijf is. De vragen zijn meestal beperkt tot uw lichamelijke gezondheid en als u de diagnose hebt gehad van psychische problemen. Wees eerlijk bij het beantwoorden van deze vragen, want liegen erover kan een a veroorzaken lot van problemen later.
    • Het is mogelijk dat u op enig moment bloed nodig hebt - mogelijk onmiddellijk als u het niet op de eerste hulp hebt genomen. Als je bang bent voor naalden, laat het dan weten; ze kunnen je ondersteunen en indien nodig anti-angst medicatie geven. De verpleegsters kunnen je 's nachts wakker maken om te proberen bloedmonsters te nemen. Je zult ook een urinemonster moeten geven.
  3. 3 Verken het ziekenhuis. Afhankelijk van wanneer je in het ziekenhuis aankomt, kan het zijn dat je de weg in het ziekenhuis mag leren, of je moet misschien recht naar bed gaan. Zorg ervoor dat u uw kamernummer weet en waar de patiënten zich overdag verzamelen, en houd rekening met de regels met betrekking tot de kamers in de afdeling.
    • Afhankelijk van de afdeling, moet u mogelijk de hele dag in de gemeenschappelijke ruimte blijven en bent u niet toegestaan ​​in uw kamer tot het slapen gaan. Andere afdelingen zorgen ervoor dat u op uw kamer kunt blijven, maar verpleegkundigen zullen u regelmatig controleren. Neem geen ruzie met deze regels tenzij je een geldige reden hebt - de verpleegsters zullen je niet de hele dag op je kamer laten blijven als je gewoon geen zin hebt om op te staan.
  4. 4 Ken de vertrekken van de ruimte. Afhankelijk van het ziekenhuis, kun je wel of geen kamergenoten hebben. Het aantal en de leeftijd van de huisgenoten zal variëren, maar probeer een beetje met ze te praten. Zelfs als je niet mag praten over waarom je daar bent, kan het een enorme opluchting zijn om iemand te hebben om mee te praten over het ziekenhuis.
    • Huisgenoten zullen van hetzelfde geslacht zijn. Mensen die transgender zijn, krijgen waarschijnlijk kamers alleen of met mensen die hetzelfde toegewezen geslacht hebben.
    • Doorgaans zijn mensen die niet in uw kamer zijn niet toegestaan ​​in uw kamer, vooral als ze van een ander geslacht zijn. Overtreding van deze regel kan leiden tot gevolgen die worden beslist door de verpleegkundigen die de leiding hebben over de afdeling.
  5. 5 Ken het schema van de dag. Meestal hebben psychiatrische afdelingen een vaste planning voor de week, inclusief maaltijden, groepssessies, school, openingstijden en telefoonuren. Medicatietijden en bedtijden variëren tussen voorzieningen, maar de bedtijd in adolescente eenheden ligt meestal tussen 8 en 9 PM.
  6. 6 Wees je bewust van wat als wangedrag wordt beschouwd. Psychiatrische afdelingen zullen bepaalde regels hebben die moeten worden opgevolgd en patiënten die deze regels niet volgen, kunnen worden geplaatst gezichtsveld (wat betekent dat een verpleegster ze altijd in de gaten moet houden) of een medicijn moet nemen om ze uit te schakelen. Als je het gevoel hebt dat je ten onrechte het label 'misdragen' hebt gekregen, leg dit dan zo kalm en geduldig mogelijk uit en weet dat als de verpleegkundigen de beslissing namen, ze het waarschijnlijk met een reden hebben gedaan - zelfs als het niet eerlijk lijkt.
    • Als een patiënt extreem agressief is of probeert het ziekenhuis te ontvluchten, krijgt hij via een injectie in de bodem een ​​medicijn toegediend. Dit wordt ook wel "buitensap" genoemd. Als je op het punt komt dat je moet worden uitgeschakeld, neem de medicatie vrijwillig in; wanneer u de foto neemt, bent u terughoudend in een bed en veel patiënten hebben de volgende dagen pijn.

Deel drie van vier:
Tijdens je verblijf

  1. 1 Ken de dagelijkse routine. Normaal gesproken worden patiënten wakker, krijgen vitals (bloeddruk, gewicht en temperatuur) gecontroleerd, krijgen hun medicatie en gaan ontbijten. Dan heb je waarschijnlijk groepen of school. Het schema is echter anders voor elk ziekenhuis. Vraag naar het schema of zoek het op in de gemeenschappelijke ruimte.
  2. 2 Volg het schema. Als u een zware dag hebt en in uw kamer verblijft zonder te eten of deel te nemen aan groepen, bent u waarschijnlijk langer dan u wilt. Aan de andere kant, als u met groepen samenwerkt en uw best doet om schema's te volgen, inclusief douchen wanneer de douchetijden beschikbaar zijn, wordt u waarschijnlijk sneller ontslagen.
  3. 3 Weet over medicijnen. Als uw ouders ermee instemmen, zal de psychiater in het ziekenhuis proberen om u te helpen met medicatie voor uw geestelijke gezondheid. Zorg ervoor dat u naar het geneesmiddel vraagt ​​als u dat nog niet hebt gedaan, omdat slechte ziekenhuizen u de verkeerde kunnen toewijzen. Als je al medicijnen gebruikt, of ze nu te maken hebben met mentale of fysieke gezondheid, worden ze bij de balie van het medicijn bewaard en aan je gegeven wanneer je ze nodig hebt.
    • Als een medicijn waarop u bent geplaatst, u slopende bijwerkingen geeft of u zich slechter doet voelen, vertel dit dan zo snel mogelijk aan uw psychiater. Ze kunnen uw dosering aanpassen of u neemt de medicatie af en probeert een nieuwe.
  4. 4 Indien toegestaan, praat met patiënten. Sommige afdelingen zijn uiterst streng en staan ​​u niet toe om met patiënten te praten of hen te vertellen waarom u op de afdeling bent. Sommigen doen dit, dus maak er gebruik van om met de patiënten te praten. Maak vrienden op de afdeling en leer verhalen over de afdeling. Veel patiënten zijn meerdere keren in een ziekenhuis geweest en kunnen hun mening geven over bepaalde ziekenhuizen en de verpleegsters daar. Wissel zo mogelijk telefoonnummers uit wanneer u of de andere persoon wordt ontslagen. Je hebt misschien een goede vriend gemaakt.
    • Sommige van de andere tieners zullen zich meestal aan zichzelf houden. U kunt proberen met hen te praten, maar u kunt wisselende resultaten krijgen.
    • Bijna elke psychiatrische afdeling heeft regels tegen patiënten die elkaar raken, dus je zult andere patiënten niet kunnen knuffelen terwijl je daar bent. In sommige ziekenhuizen kunnen de verpleegkundigen de andere kant opkijken als iemand weggaat en je wilt ze vaarwel knuffelen.
    • Psychiatrische afdelingen verbieden strikt romantische relaties tussen patiënten. Als je betrapt wordt op knuffelen met, handen vasthoudt, of een andere tiener in de afdeling kust, zullen de verpleegsters je waarschijnlijk allebei in de gaten houden om te voorkomen dat jullie dichtbij komen.

Deel vier van vier:
Ontladen worden

  1. 1 Ken het ontlaadproces. Meestal zullen uw ouders of voogd u uit het ziekenhuis moeten controleren wanneer u veilig bent geacht om naar huis terug te keren. Dit kan enige tijd duren, dus zorg ervoor dat je profiteert van de tijd die je nog hebt.
  2. 2 Haal je spullen op. Zorg ervoor dat je ouders je spullen bij de receptie krijgen en neem je kleding en andere spullen mee uit je kamer. Probeer je kamer of je deel ervan schoon te maken en controleer overal in je kamer naar je spullen.
    • Het wordt aanbevolen om je bed te strippen terwijl je dit doet. Het maakt minder werk voor de verpleegsters en wordt soms door hen vereist.
  3. 3 Ken de aanbevelingen voor het verlaten van het ziekenhuis. Na het verlaten van het ziekenhuis, moet u mogelijk een psychiater blijven bezoeken en therapiesessies starten of voortzetten. Zorg ervoor dat je goede fit vindt voor psychiaters en therapeuten, anders zijn de sessies niet bevorderlijk.
  4. 4 Wees voorbereid om met je ouders of voogd te praten. Nadat u in het ziekenhuis bent opgenomen, kunnen uw verzorgers veel vragen stellen, zoals 'waarom deed u het' of meer aanstootgevende vragen. Dit kunnen behoorlijk verhitte gesprekken zijn, dus zorg ervoor dat ze begrijpen dat je nog steeds gevoelig bent en dat je je moet onthouden van schreeuwen.
  5. 5 Houd uw waarschuwingsborden in de gaten. Helaas moeten sommige tieners meer dan eens naar een psychiatrische afdeling. Als je een van die tieners bent, houd dan je gedrag en je denkprocessen in de gaten; terwijl je je mentale ziekte niet onder controle hebt, kun je veel doen om ongezonde denkprocessen te stoppen, en als je dat niet doet, kun je herkennen dat je een slechte plek bereikt en een ouder, voogd of therapeut waarschuwt.
    • Je zou je misschien kunnen schamen om je ouders of voogd te vertellen dat je het moeilijk hebt. echter, de grote meerderheid van ouders of verzorgers wil dat hun tiener gezond en gelukkig is.Als je bijvoorbeeld zegt dat je suïcidale gedachten hebt, zouden ze er meer op gericht zijn om ervoor te zorgen dat je veilig bent dan om je te beoordelen.
    • Houd in gedachten - alleen omdat je op een slechte plek bent, wil nog niet zeggen dat je weer naar het ziekenhuis moet. Het is mogelijk om 'veiligheidsplannen' te ontwikkelen, waarbij u en uw ouders (en soms uw therapeut) overeenkomen bepaalde dingen te doen om u thuis en veilig te houden. U kunt ermee akkoord gaan om in de kamer van uw ouders te slapen, en uw ouders kunnen ermee instemmen alle potentieel gevaarlijke dingen te verwijderen uit gebieden die gemakkelijk toegankelijk zijn voor u.