Het is gebruikelijk dat veel mensen vluchtige ervaringen hebben met depersonalisatie of derealisatie, maar terugkerende of lopende episodes kunnen het normale dagelijkse functioneren schaden en angst veroorzaken. Behandeling kan nodig zijn voor mensen die veel of lang afzien. Hoewel depersonalisatie / derealisatiestoornissen kunnen worden behandeld met antidepressiva of anxiolytica, is medicatie vaak niet nodig. Psychotherapie en gedragsveranderingen kunnen de duur en frequentie van episodes van depersonalisatie / derealiseringsstoornissen verminderen.[1]

Methode één van de drie:
De symptomen begrijpen

  1. 1 Herken symptomen van depersonalisatie. Depersonalisatie wordt gekenmerkt door gevoelens van ontkoppeling tussen uw gedachten en uw emotionele en fysieke ervaringen. Dit wordt vaak beschreven als een gevoel alsof je jezelf observeert van buiten je lichaam. U kunt zich lichamelijk en / of emotioneel gevoelloos voelen.[2]
    • Dit was het bepalende symptoom van een depersonalisatiestoornis, maar de American Psychiatric Association gebruikte depersonalisatie / derealiseringsstoornis in de DSM-5.[3]
    • U kunt depersonalisatie, derealisatie of beide ervaren.
  2. 2 Herken symptomen van derealisatie. Derealisatie is vervorming in de perceptie van fysieke ervaringen. Mensen en objecten kunnen van abnormale proporties lijken. Kleuren en geluiden kunnen als gedempt worden ervaren. De omgeving kan onbekend of kunstmatig aanvoelen. De tijd lijkt heel snel of heel langzaam over te gaan. Visuele waarnemingen kunnen wazig of mistig zijn.[4]
    • Derealisatie wordt vaak omschreven als het voelen alsof je in een film of een droom bent.
  3. 3 Identificeer risicofactoren. Depersonalization / derealization disorder is een dissociatieve stoornis; traumatische ervaringen, vooral in de kindertijd, komen vaak voor bij mensen die dissociatieve stoornissen ervaren. Mensen die worstelen om zich aan te passen aan ongunstige situaties, conflicten te vermijden en onaangename gevoelens of ervaringen te ontkennen, hebben waarschijnlijk meer kans op dissociatieve stoornissen.[5]
    • Als u professionele hulp zoekt, deel dan alle risicofactoren met uw therapeut of therapeut. Dit zal helpen bij de diagnose en behandelplanning.

Methode twee van drie:
Triggers beheren

  1. 1 Houd een dagboek bij om patronen en triggers te identificeren. Reserveer elke avond een kwartier om elke dag over je gevoelens te schrijven. Hoewel dit misschien geen therapeutische behandeling is, kan het u helpen om een ​​verslag te maken van de frequentie waarmee u symptomen ervaart. Mogelijk kunt u patronen identificeren die de behandeling kunnen bevorderen. Lees na het journaal gedurende enkele weken al uw gegevens. Zoek naar activiteiten of emoties die vóór een aflevering voorkomen. Activiteiten en emoties die voorafgaan aan afleveringen kunnen triggers zijn.
    • Veel voorkomende triggers omvatten intense emotionele ervaringen, d.w.z. angst of angst, en drugs- of alcoholgebruik.
    • Het identificeren van triggers helpt je om je gedrag aan te passen in omstandigheden die waarschijnlijk symptomen veroorzaken. Intense emotionele ervaringen zijn veel voorkomende triggers.
    • Let ook op alles dat de symptomen leek te helpen verdwijnen. Nadat u gedragingen hebt geïdentificeerd die de symptomen hebben verminderd, kunt u ze regelmatig gaan gebruiken om de ernst en duur van de afleveringen te verminderen.
  2. 2 Los een conflict op, zelfs als het een aflevering kan activeren. Vermijdende persoonlijkheden lopen een groter risico voor het ontwikkelen van depersonalisatie / derealisatiestoornissen. Dit is waarschijnlijk te wijten aan een intense angst voor sociale interacties, vooral conflicten. Angst over het hebben van een episode leidt tot stress, maar het vermijden van conflicten zal alleen maar bijdragen aan gespannen relaties, gevoelens van isolatie en toegenomen angst in de loop van de tijd.[6]
    • Als je te emotioneel bent, of angstig om je behoeften te communiceren en een compromis met een andere partij wilt aangaan, moet je jezelf uit de situatie verwijderen en schriftelijk communiceren. Sms'en of e-mailen geeft je de tijd en ruimte die je nodig hebt om je emoties te reguleren en een kwestie objectiever te benaderen.
  3. 3 Verminder stress om de symptomen te verminderen. Stress kan symptomen veroorzaken, dus ontwikkel een plan voor stressmanagement. Plan elke dag ontspanning om blijvende voordelen van stressvermindering te behouden.[7]
    • Overweeg om elke dag 30 minuten te plannen om te mediteren, yoga te doen, te genieten van een hobby of gewoon een kopje thee te drinken.
  4. 4 Maak gezonde levensstijlkeuzes. Een gezonde levensstijl draagt ​​bij aan een goede geestelijke gezondheid. Het verzorgen van je fysieke en emotionele welzijn en het vermijden van destructief gedrag, zoals drugs- en alcoholmisbruik, kan symptomen van psychische stoornissen helpen voorkomen of verminderen.[8]
    • Eet een gezond dieet. Tekorten aan voedingsstoffen kunnen bijdragen aan bepaalde psychische problemen. Een gezond dieet voorkomt tekortkomingen en verbetert uw vermogen om met stress om te gaan.
    • Train regelmatig om stress te verminderen en het omgaan met de lange termijn te verbeteren. Cardiovasculaire oefening is bijzonder nuttig. Streef ernaar om ten minste drie keer per week minstens 30 minuten aan cardiovasculaire activiteit te besteden.[9]
    • Krijg voldoende rust. Slaapstoornissen kunnen het gevolg zijn van en bijdragen aan een slechte geestelijke gezondheid. Zorg voor voldoende slaap voorrang in uw planning. Dit is vaak ongeveer acht uur, plus of minis één uur.[10]
    • Bevorder gezonde relaties om uw sociale ondersteuningssysteem te versterken. Plan elke dag tijd om met een geliefde te chatten. Maak wekelijkse data om verbonden te blijven met vrienden.

Methode drie van drie:
Een aflevering beheren

  1. 1 Gebruik ontspanningsmethoden om kalm te blijven tijdens een aflevering. Als je bent begonnen met mediteren of andere ontspanningstechnieken om stress te verminderen, gebruik deze dan als je een episode hebt. Oefen een diepe ademhaling, progressieve spierontspanning, meditatie of een andere activiteit die u helpt zich gecentreerd en kalm te voelen.
  2. 2 Documenteer de gebeurtenissen voorafgaand aan het begin van de symptomen. Als u ervoor kiest om een ​​arts of therapeut te raadplegen over uw toestand, zal hij of zij de omstandigheden willen weten die uw symptomen kunnen veroorzaken.Deze informatie is belangrijk om een ​​effectief behandelplan te ontwikkelen. Als u een episode hebt, documenteer dan de tijd van de dag, wat u aan het doen was en eventuele emoties die u ervoer vóór het optreden van de symptomen. Documenteer ook het tijdstip waarop de symptomen verdwijnen.[11]
    • Als u een dagboek bijhoudt, is dit goede informatie die u in uw dagelijkse invoer moet opnemen. Als u geen dagboeken bijhoudt en over een smartphone beschikt, kunt u overwegen notities op uw telefoon te maken om de informatie bij de hand te houden.
  3. 3 Zoek hulp bij een professional in de geestelijke gezondheidszorg als de symptomen lang aanhouden of vaak voorkomen. Verschillende therapeutische modaliteiten kunnen nuttig zijn, dus onderzoek verschillende opties. Van psychodynamische en cognitieve gedragstherapeutische gesprekstherapieën is aangetoond dat het succesvolle behandelingen zijn voor depersonalisatie / derealisatiestoornissen. Als een conflict bijdraagt ​​aan uw symptomen, overweeg dan naast individuele therapie paren of gezinstherapie. Deelnemen aan een steungroep kan nuttig zijn als je gevoelens van isolatie ervaart.[12]
    • Vertel uw therapeut of therapeut dat u medicatie wilt vermijden.