Testicular cancer is een zeldzame vorm van kanker, die een op de 5000 mannen treft. Het kan bij mannen op elke leeftijd voorkomen; 50% van de gevallen komt echter voor bij mannen in de leeftijd tussen 20 en 35 jaar.[1] Gelukkig heeft testiskanker ook een zeer hoge ratio van diagnose tot herstel, met een genezingspercentage van 95-99%.[2] Zoals met de meeste kankers, is vroege detectie van cruciaal belang voor een succesvolle behandeling en herstel. Het begrijpen van risicofactoren, symptomen en het uitvoeren van routinetests op testikels is een belangrijk onderdeel van vroege detectie.

Deel een van de drie:
Een Testicular Self-Exam uitvoeren

  1. 1 Ken de symptomen. Om je zelf-examen nauwkeurig uit te voeren, weet waar je op moet letten in het geval dat kanker aanwezig kan zijn. Dit zelftest is ontworpen om te controleren op de volgende symptomen:
    • Een knobbeltje in de zaadbal. De brok hoeft niet groot of pijnlijk te zijn om een ​​doktersbezoek te rechtvaardigen, omdat tumoren zo klein kunnen beginnen als een erwt of een rijstkorrel.[3]
    • Testiculaire uitbreiding. Dit kan een of beide testikels zijn. Merk op dat het normaal is dat de ene zaadbal iets lager hangt dan de andere en iets groter is dan de andere. Als de ene testikel groter is dan de andere of een afwijkende vorm of hardheid heeft, raadpleeg dan een arts.[4]
    • Veranderingen in dichtheid of textuur. Is één zaadbal abnormaal stevig of klonterig geworden? Gezonde testikels zijn helemaal glad helemaal. Merk op dat de testikels verbonden zijn met de zaadleider door een kleine, zachte buis aan de bovenkant, de bijbal genoemd. Als je dit voelt tijdens het inspecteren van je testikels, wees dan niet gealarmeerd; dit is normaal.[5]
  2. 2 Zoek een spiegel en wat privacy. Zoek een kamer waar je niet gestoord zult worden en zorg ervoor dat je een redelijke, (handsfree, indien beschikbaar) spiegel hebt. Een badkamerspiegel of passpiegel kan goed werken. Het is een belangrijk aspect van het examen om een ​​afwijking van het scrotum visueel waar te kunnen nemen en het verwijderen van alle kleding die momenteel je onderlichaam bedekt, inclusief onderkleding, moet worden verwijderd.
  3. 3 Observeer de conditie van de huid. Ga voor de spiegel staan ​​en onderzoek de huid van het scrotum. Zijn er klonten zichtbaar? Is zwelling aanwezig? Is er verkleuring of iets anders dat buiten het gewone lijkt? Zorg ervoor dat u alle zijden van het scrotum onderzoekt, inclusief de achterkant.
  4. 4 Voel voor abnormaliteiten. Blijf staan ​​en houd het scrotum in beide handen vast met uw vingertoppen aanraken, maak een soort mand met uw vingers. Houd een testikel tussen je duim en wijsvinger op dezelfde hand. Druk zachtjes om de dichtheid en textuur van de teste te controleren en rol de teste vervolgens voorzichtig tussen duim en wijsvinger. Doe hetzelfde met de andere teste met behulp van de alternatieve hand.[6]
    • Neem de tijd. Zorg ervoor dat je het volledige oppervlak van elke zaadbal grondig controleert.
  5. 5 Plan een jaarlijks lichamelijk onderzoek. Stel, naast het uitvoeren van een maandelijks zelfexamen, tenminste één keer per jaar een fysiek examen af ​​met hun arts. Uw arts zal naast andere examens en tests die worden gebruikt om uw algehele gezondheid te bepalen, een testamentexamen afleggen. Als u echter symptomen ervaart, wacht dan niet op de geplande examendatum; neem meteen contact op met een arts voor een afspraak.[7]

Tweede deel van de drie:
Inzicht in uw risicofactoren

  1. 1 Weet wat uw risico's zijn. Vroegtijdige preventie is cruciaal voor de succesvolle behandeling van kanker. Als u zich bewust bent van uw risicoprofiel, kunt u reageren op de symptomen als en wanneer deze zich voordoen. Hieronder is een lijst met bekende risicofactoren om op te letten:
    • Familiegeschiedenis van zaadbalkanker.
    • Een niet-ingedaalde zaadbal (ook cryptorchidisme genoemd). Drie van de vier gevallen van zaadbalkanker komen voor bij een persoon met een niet-ingedaalde zaadbal.[8]
    • Intratubulaire kiemcelneoplasie (IGCN). Vaak genoemd "carcinoma in situ" (CIS), komt IGCN voor wanneer kankercellen zich manifesteren in kiemcellen in de tubuli seminiferi waar deze cellen worden gevormd. IGCN en CIS zijn uniforme voorlopers van kankertumoren van de teelballen en worden in 90% van de gevallen aangetroffen in weefsels die een tumor omringen.[9][10]
    • Etniciteit. Studies in de VS hebben aangetoond dat blanke mannen eerder zaadbalkanker krijgen dan andere groepen. [11]
    • Vorige diagnose. Als u een eerdere diagnose van teelbalkanker heeft gehad en hersteld, loopt u een verhoogd risico dat de andere testikel wordt beïnvloed.[12]
  2. 2 Begrijp dat risico lopen geen garantie is dat je kanker zult krijgen. Studies hebben aangetoond dat het beheersen van milieurisico's zoals dieet en lichaamsbeweging, evenals het achterwege blijven van de consumptie van sigaretten en alcohol, carcinogenese kan helpen voorkomen, het proces waardoor gezonde cellen kanker worden. [13][14]
  3. 3 Praat met uw arts over preventieve therapieën. Als u risico loopt op teelbalkanker, zijn er momenteel klinische onderzoeken gaande om de verscheidenheid aan preventieve therapieën te verbreden; er is echter aangetoond dat beschikbare proactieve geneesmiddelenregimes zoals chemopreventie de groei en / of het opnieuw optreden van kanker voorkomen. Uw arts zal weten of deze optie geschikt voor u is.[15]

Derde deel van de drie:
Actie ondernemen als de symptomen aanwezig zijn

  1. 1 Neem contact op met een arts. Tijdens een test met een testikel, als u een knobbel, zwelling, pijn, ongewone hardheid of een ander waarschuwingsbord tegenkomt, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Hoewel deze symptomen de aanwezigheid van zaadbalkanker niet bevestigen, is het zeer belangrijk om een ​​grondig onderzoek te hebben om zeker te weten.
    • Noem uw symptomen bij het maken van een afspraak met een arts. Dit verhoogt de kans dat uw arts u snel ziet.
  2. 2 Registratie van alle bijkomende symptomen. Als u andere symptomen waarneemt die uw testikels of een ander deel van uw lichaam aantasten, noteer dan een lijst. Noteer zelfs die symptomen die niet lijken te kloppen met symptomen van teelbalkanker.De extra informatie kan uw arts helpen wanneer hij / zij een diagnose stelt en een geschikt behandelplan ontwerpt. enkele van deze symptomen kunnen zijn:[16]
    • Zwaarte of een pijnlijke sensatie in de onderbuik of het scrotum.
    • Pijn in de onderrug, niet verbonden met stijfheid of letsel.
    • Zwelling van de borsten (zeldzaam).
    • Onvruchtbaarheid. In zeldzame gevallen kan een persoon geen andere symptomen ervaren behalve onvruchtbaarheid.
  3. 3 Blijf kalm en optimistisch. Nadat u de afspraak van uw arts hebt gemaakt, kunt u ontspannen. Herinner jezelf eraan dat 95% van de gevallen volledig te genezen is, en vroege detectie verhoogt dat percentage tot 99%.[17] Zorg er daarnaast voor dat uw symptomen andere, minder ernstige oorzaken kunnen signaleren, waaronder:[18]
    • Een cyste in de bijbal (de buis aan de bovenkant van de zaadbal) noemde een spermatocele.
    • Een vergroot testiculair bloedvat dat een varicocèle wordt genoemd.
    • Een vochtophoping in het testiculaire membraan, een hydrocele genoemd.
    • Een traan of opening in de buikspier die hernia wordt genoemd.
  4. 4 Houd je afspraak. Wanneer u een arts ontmoet, zal hij of zij hetzelfde soort testicular onderzoek uitvoeren als u deed om te controleren op de problemen die u voelde. U wordt om extra symptomen gevraagd. De arts kan andere delen van uw lichaam onderzoeken, zoals uw maag of liezen, om de verspreiding van kanker te controleren. Als hij / zij iets ongewoons voelt, zullen aanvullende tests een diagnose bevestigen.[19] om te bepalen of er een tumor is.