Een gerichte blik: geliefden worden erdoor aangetrokken, collega's worden erdoor geïntimideerd, dichters schrijven erover. Wat is de truc? Het wordt gefocust. Faken het werkt niet. Deze how-to gaat niet over het falen in het leven door een 'gefocuste blik' adequaat te faken, het gaat over groot leven door te leren focussen.

Stappen

  1. 1 Begrijp de echte definitie van focus: de volledige aandacht geven aan een object, idee, inspanning, actie. Uit eten gaan met een vriend en regelmatig de deur controleren om te zien wie er binnenkomt, is een voorbeeld van niet gefocust zijn. De vriend weet het en voelt zich op een bepaald niveau beledigd. Sms'en terwijl je in een zakelijke bijeenkomst zit, wordt niet gefocust en zit ook niet gewoon te wachten tot alles voorbij is. Focus is de handeling van het zichzelf vergeten ten gunste van totale onderdompeling in het object, de persoon of de taak die voorhanden is.
  2. 2 Herkennen en overwinnen van de ego-drogredenen over focus. Focus is een handeling zonder zelfredzaamheid. Gebruikmakend van het bovenstaande vergadervoorbeeld ... velen denken dat ze er belangrijk uitzien om zo 'veel gevraagd' te zijn dat ze tijdens een vergadering moeten sms'en. Alleen de onvolwassenen zijn onder de indruk. De meeste waarnemers beschouwen dit gedrag als een onnodige afleiding of een belediging. Veel beter om zichzelf te vergeten en indruk te maken door je te richten op de mensen en / of baan.
  3. 3 Begrijp dat focus een vorm van waardering is en van nature een handeling van bevestiging. Focus is om je volledige aandacht op iets te richten en het diep op te merken. De act van focussen wordt geleidelijk een vorm van waardering. Scherpstellen om tot 'afwijzing' te komen, leidt tot falen omdat het leidt tot losraken van het object. De effectieve vergelijking? Focus ... waardering ... hechting ... meer focussen ... meer waardering, enzovoort. Dit is een reden waarom het moeilijk is om de 'gerichte blik' te faken. Weinigen kunnen vasthouden aan en waarderen iets / iemand dat hen niet aanspreekt.
  4. 4 Begrijp wat focussen niet is. Het is op geen enkele manier zelfbewust. Het is niet zelfevaluerend. Dit is een duidelijk geval van 'als we nadenken over hoe we het doen, krijgen we het niet voor elkaar'. Bezorgdheid over hoe goed we het doen, 'in de zone zijn', het goed doen 'het verkeerd doen' zijn aanwijzingen voor een gebrek aan focus. Wordt afgeleid door zorgen voor de gedachten en meningen van rechters, bazen, doelgroepen, de verwachtingen van anderen, de eigen verwachtingen, ... dit zijn allemaal bewijzen van gebrek aan focus. Bewust zijn van beslissingen, mogelijke resultaten en resultaten zijn een gebrek aan focus. Elk beetje aandacht dat aan een van deze dingen wordt besteed, is aandacht die niet wordt besteed aan het onderwerp / de persoon in kwestie. Het is focusverlies.
  5. 5 Begrijp dat scherpstellen gevaarlijk kan aanvoelen. Door zijn aard vereist focus verwijdering van de omgeving, wat een gevoel van kwetsbaarheid kan veroorzaken. Voor velen brengt focus uiteindelijk een verhoogd gevoel van verbondenheid, maar dat vereist het passeren van deze fase van tijdelijk ongemak.
  6. 6 Begrijp dat focus je naar een 'stroom' of 'zone' kan leiden. Atleten, artiesten en acteurs willen vaak zichzelf verliezen in de stroom van het moment dat focus biedt. Ze werken om hun focus te verhogen - hun inzet vergroten - om in de zone te komen en de prestaties te verbeteren. Dit is iets van een gewijzigde staat. Het is een normaal resultaat van focus.
  7. 7 Praktijk. Focussen is een vaardigheid. Het moet worden ontwikkeld door te oefenen. Oefen met focussen en oefen niet afgeleid te worden. Ze klinken hetzelfde, maar zijn iets anders. Zie oefeningen in de onderstaande tips.
  8. 8 Eerlijke focus is een prestatie. Het is een prestatie. Waarom zou je het verminderen met zo'n oppervlakkige bezorgdheid als of iemand een 'gerichte blik' heeft aangenomen? Laat de beweren achter en word echt. Wees gefocust. Ontvang resultaten.