Door een gedicht te schrijven, is het het ultieme doel om je lezer te bereiken - om ze te verplaatsen, ze blij, boos, melancholisch, geschrokken te laten voelen. Het kan echter een moeilijke en ontmoedigende taak zijn om lezers emotioneel te maken door middel van poëzie. Leer hoe je emoties van lezers van je poëzie kunt oproepen in dit artikel.
Stappen
-
1 Wees in een stemming die je de lezer wilt laten voelen. Als je probeert een lezer blij te maken, dan zal het schrijven van een gedicht als je overstuur bent, niet werken. Je emoties wrijven weg in je poëzie, dus zorg ervoor dat ze overeenkomen met de stemming in het gedicht. Je kunt jezelf helpen in die stemming te komen door naar muziek te luisteren die daar ook bij past - als je een gelukkig en inspirerend gedicht gaat schrijven, van tevoren opbeurende en levendige muziek luistert, enzovoort.
-
2 Gebruik je eigen emotionele ervaringen. Probeer te reflecteren op een sterke herinnering die je elke keer dat je erover denkt vrolijk of betraand maakt, zoals het verliezen van een beste vriend. Als het gedicht je niet emotioneel maakt, zal het de lezer waarschijnlijk ook niet emotioneel maken. U kunt het geheugen dat u gebruikt als inspiratie, of het hoofdonderwerp, behouden.
- Onthoud het schrijven over onderwerpen waar je weinig of geen ervaring mee hebt of kennis over. De kans is groot dat je jezelf dwingt om met ideeën en dergelijke te komen, en dit eindigt nooit goed. Het zal hoogstwaarschijnlijk in je schrijven duidelijk zijn dat het niet oprecht is.
-
3 Gebruik metaforen om uw lezer te helpen visualiseren. Zonder te kunnen "zien" wat er in uw gedicht aan de hand is, is uw lezer eerder in de war dan verward te worden door uw gedicht. Het gebruik van metaforen is een geweldige manier om lezers hierbij te helpen, vooral met meer abstracte of gecompliceerde ideeën in je gedicht. Zorg ervoor dat de metaforen zich verhouden tot plaatsen of items die de meeste mensen al hebben gezien of gebruikt. Bijvoorbeeld: "haar ogen waren een mistroostige winterdag, vol met tinten grijze en bewolkte wolken die zonlicht veranderden in wazige gloed".
-
4 Betrek de zintuigen van de lezer. Dit zal de lezer echt het gevoel geven dat ze er daadwerkelijk zijn, en wanneer een lezer zich ondergedompeld voelt in het gedicht, maakt het het voor hen veel gemakkelijker om zich emotioneel te voelen. Wees creatief met sommige zintuigen - smaak kan bijvoorbeeld niet van toepassing zijn op een speelplaats, maar jonge kinderen kunnen de hele tijd aan hun vuile vingers knagen. Als een zintuig echter niet kan worden gebruikt in de plaats die je beschrijft, probeer het dan niet te forceren, want het zal de lezer alleen maar verwarren. Een voorbeeld van het gebruik van sense is hieronder:
- Zonlicht filtert door smaragdgroene bladeren en benadrukt druiven in diepe tinten paars, (zie)
Soepele druiven glijden door vingers, net als wijnstokken met kleine bultjes (voelen aan)
De fruitige, zure smaak van de planten die in tongen exploderen (smaak)
Bladeren ritselen terwijl zachte wind erdoorheen fluit (horen)
En een frisse geur van verse grond, fruit en bladeren wervelt door de frisse lucht (geur)
- Zonlicht filtert door smaragdgroene bladeren en benadrukt druiven in diepe tinten paars, (zie)
-
5 Gebruik een voor / na thema. (bijvoorbeeld verschillen tussen goede jeugd, verdrietig heden.) Veel lezers die tieners of volwassenen zijn, kunnen zich hier gemakkelijk mee identificeren, vooral als het waar is in hun leven. Het kan ook zijn hoe het personage in je gedicht is veranderd na een of andere traumatische of schokkende gebeurtenis, zoals de dood van een vriend of familie. Het zou genoeg voorbeelden moeten hebben om de lezer te bedroeven wanneer de "na" verandering plaatsvindt.
- Je kunt dit ook voor de volgende keer op een item richten in plaats van de persoon. Het personage verandert door ongelukkige omstandigheden, maar het item is de primaire focus van de lezer. Bijvoorbeeld: "ze sleepte het overal mee naartoe, natte aarde en gras nestelde zich in haar pels / dan knuffelde ze het alleen wanneer ze probeerde haar demonen in de nacht te bestrijden / maar nu ligt het verlaten op zolder, omhuld door spinnen en spinnenwebben / zijn enige deken gemaakt van poederachtig stof ". Dit is een kort voorbeeld maar geeft een algemene schets.
-
6 Laat de lezer meer te weten komen over het karakter van het gedicht (als er een is). Om als lezer emotioneel te zijn, moeten ze met het personage voelen, met hen omgaan, ze begrijpen en met hen sympathiseren. Als het personage slechts een willekeurige figuur is, is het onwaarschijnlijk dat de lezer iets zal voelen als er iets belangrijks in het gedicht voorkomt. Vertel de lezer dus een beetje over de geschiedenis van het personage (als het belangrijk is voor het gedicht) en neem altijd de emoties van het personage mee bij elke gebeurtenis.
- Toon, vertel niet, de emoties van het personage. Niemand zal emotioneel worden over je gedicht als je zegt "ze voelen zich verdrietig". Laat alle kleine tekens zien van hoe het personage wordt beïnvloed door de gebeurtenissen in het gedicht.
-
7 Voorkom clichés. Clichés zijn te veel gebruikte literaire elementen, die werken vaak saai kunnen maken en de lezer kunnen vermoeien. Omdat de lezer al zo vaak hetzelfde cliché heeft gezien, zullen ze het gedicht hoogstwaarschijnlijk niet leuk vinden en zullen ze er net zo veel van hebben gelezen. clichés:
- Werk tegen de originele communicatie en mensen waarderen creatief talent. Ze willen werk zien dat niet het normale is dat ze elke dag zien. Wanneer ze een werk zonder clichés zien, weten ze dat de schrijver er alles aan heeft gedaan om origineel te zijn. Wanneer ze een werk zien dat helemaal tot de nok toe volstaat met clichés, voelen ze dat de schrijver ze niets boven het gewone toont en er niet zoveel moeite voor heeft gedaan.
- Saaie betekenis. Omdat clichématig schrijven zo vertrouwd klinkt, kunnen en kunnen mensen vaak door lijnen bladeren. Als ze niet de moeite nemen om je gedicht helemaal te lezen, zullen ze zeker niet stoppen om erover na te denken. Als ze niet stoppen om na te denken over je gedicht, zullen ze nooit diepere betekenissen en emoties tegenkomen.
-
8 Vervang abstracte woorden door concrete woorden. Concrete woorden beschrijven dingen die mensen voelen met hun zinnen, zoals "oranje, kat, warm". Abstracte woorden beschrijven concepten of gevoelens, zoals 'vrijheid, gelukkig, liefde'.Concrete woorden helpen de lezer om een beeld te krijgen van waar het gedicht over spreekt en kunnen ze gemakkelijk visualiseren. Wanneer de lezer het gedicht kan visualiseren, kan hij / zij beter begrijpen waar de dichter het over heeft, waardoor het voor hem veel gemakkelijker wordt om het emotioneel te lezen.
-
9 Forceer het niet. Het gedicht moet van jou komen en jij alleen. Gedichten worden niet op het papier gedrukt - ze gebeuren. Als je jezelf dwingt een gedicht te schrijven klinkt het gespannen en zwak en wordt duidelijk dat het een geforceerd gedicht was. Schrijf niet over iets omdat het populair is en iedereen het leuk vindt. Schrijf het van u en mensen zullen verbinding maken. Niemand zal emotioneel worden over een geforceerd gedicht; het is duidelijk dat de dichter er geen enkele emotie in heeft gestopt, en de lezer zal er ook geen enkele emotie over voelen.
-
10 Vermijd sentimentaliteit. Sentimentaliteit is valse of overdreven emotie, wat precies het tegenovergestelde is van wat de lezer nodig heeft om emotioneel over uw gedicht te worden. Het kan de lezer het gevoel geven dat er emoties door hun keel worden geramd, in plaats van ze te laten kiezen. En als je het in een gedicht hebt, kan het uiteindelijk klagen, zelfmedelijdend, onoprecht of misselijkmakend zoet zijn, afhankelijk van welke emoties de dichter overdrijft. Om dit te voorkomen, laten de lezers hun emoties voor zichzelf bepalen. In plaats van hen te vertellen dat iets verdrietig is, laat ze zien wat dat ding verdrietig maakt (dit helpt ook bij show-niet-vertellen, wat de kans vergroot dat lezers emoties voelen over je gedicht).
-
11 Heb een angstaanjagend of verrassend einde. Soms duurt het een goed einde om de lezer emotioneel te maken. Je kunt de lezer bedwelmen door een positieve bui te ontwikkelen en deze vervolgens te verbrijzelen, zoals het herinneren van goede herinneringen als persoon tot een treurig einde, zoals de dood of ziekte. U wilt dat de lezer uw gedicht onthoudt, en een gedenkwaardig einde is daarvoor essentieel.
- Probeer dat de laatste regel uit slechts één woord bestaat (zolang dat woord betekenisvol is), of voeg geen punt toe aan het einde. Het voelt als een verdoofd einde, bijna als een cliffhanger maar zonder vervolg.
- Omdat perioden eindzinnen zijn, worden ze vaak geassocieerd met finaliteit. Hierdoor kunt u een periode na het laatste woord gebruiken om het gedicht een verdoofde sluiting te geven. Het maakt een grotere impact als je gedurende het hele gedicht geen enkele periode hebt gebruikt.
-
12 Proeflezen en herzien. Er is altijd een kans dat je een fout hebt gemaakt, die zelfs een deel van het gedicht kan verpesten, afhankelijk van de omvang. Scan uw gedicht op eventuele grammaticale of spelfouten. Controleer of er woorden zijn waardoor het gedicht niet soepel loopt en verwijder ze of vervang ze. Kijk of er zwakke of eenvoudige woorden zijn die u kunt vervangen om betere afbeeldingen te maken. Lees het hardop als je wilt. Tenslotte, als je wilt, vraag een familielid of vriend ook om je gedicht te lezen en te beoordelen - ze kunnen iets vangen wat je niet hebt gedaan!
- Controleer ook uw interpunctie. Hoewel het gebruik van interpunctie varieert van dichter tot dichter (sommige gebruiken slechts één periode van hun hele gedicht en andere bevatten komma's), controleer of er interpunctie moet worden toegevoegd of dat sommige worden verwijderd omdat het de stroom van het gedicht.
Facebook
Twitter
Google+