Longaandoeningen komen in vele vormen voor, van langontwikkelde problemen zoals COPD of kanker tot plotseling optredende problemen zoals bloedstolsels of een ingeklapte long. Deze verschillende longproblemen delen vaak vergelijkbare symptomen, zoals kortademigheid, piepende ademhaling en overmatige slijmproductie. Evenzo zijn veel van de diagnostische technieken, zoals bloedonderzoek, röntgenfoto's op de borst en ademhalingstests, ook vaak vergelijkbaar. Als u een longprobleem vermoedt, is het belangrijk dat u meteen door uw arts wordt gecontroleerd.

Methode één van de drie:
Identificatie van longaandoeningen

  1. 1 Ga na of er sprake is van een samengevouwen long als je plotseling optredende symptomen hebt. Een pneumothorax (ingeklapte long) kan worden veroorzaakt door langdurige problemen zoals longkanker, maar kan ook het gevolg zijn van prikwonden (zoals steken of schoten) of andere traumatische verwondingen aan de borstkas. De symptomen van een ingeklapte long treden vrijwel onmiddellijk op.[1]
    • U zult waarschijnlijk een plotseling optredende kortademigheid en pijn op de borst ervaren en mogelijk heeft u een snelle ademhaling of hartslag, een blauwachtige huid en vermoeidheid.
    • Uw arts zal een pneumothorax diagnosticeren door middel van lichamelijk onderzoek, waaronder een thoraxfoto.
    • Als u een lichte zaak heeft, kan dit vanzelf oplossen. In meer ernstige gevallen kan de arts dit echter behandelen door de luchtdruk in uw borstkas te verminderen via een naald of buis.
  2. 2 Vermoed een bloedstolsel als u plotseling pijn en ademhalingsproblemen heeft. Een longembolie (bloedstolsel in de long of PE) treedt op wanneer een stolsel de bloedtoevoer van het hart naar een van uw longen blokkeert. Deze stolsels komen vaak uit uw benen omhoog (een aandoening die bekend staat als diepe veneuze trombose of DVT) en hebben meer kans na lange tijd te hebben gezeten.[2]
    • Symptomen zijn onder meer plotseling optredende kortademigheid en pijn in de borst en de rug, en kan ook een bloederige hoest, overvloedig zweten, duizeligheid en blauwachtige lippen omvatten.
    • PE vereist onmiddellijke medische zorg, waaronder mogelijk stolverhinderende medicijnen of operaties.
  3. 3 Wordt getest op longontsteking als u tekenen van infectie heeft. Longontsteking is de naam die wordt gegeven aan elk type longinfectie, of het nu wordt veroorzaakt door een virus, bacterie of schimmel. Wat de oorzaak ook is, gewoonlijk ervaart u beide ademhalingsproblemen, zoals kortademigheid of pijn op de borst, evenals infectiesymptomen, zoals koorts, koude rillingen, misselijkheid en vermoeidheid.[3]
    • Uw arts zal uw longontstekingsdiagnose starten door naar uw longen te luisteren via een stethoscoop en vervolgens een thoraxfoto maken. Vervolgens zullen ze waarschijnlijk een bloedtest doen om een ​​infectie op te sporen.
    • Hoewel het levensbedreigend kan zijn en ziekenhuisopname vereist, kunnen de meeste gevallen van longontsteking met medicijnen worden behandeld.
  4. 4 Onderga testen voor COPD voor langzaam verergerende symptomen. Chronische obstructieve longziekte (COPD) bootst veel van de symptomen van astma na, maar komt meestal voor bij oudere mensen en verslechtert in de loop van de tijd. Mensen die roken, tweedehands rook ervaren, langdurig blootgesteld werden aan chemicaliën of deeltjes, of een genetische aanleg hebben, hebben meer kans COPD te krijgen.[4]
    • Tekenen van COPD zijn chronische kortademigheid, piepende ademhaling, hoesten (met of zonder overmatig slijm) en benauwdheid op de borst.
    • Ga er niet vanuit dat een COPD-diagnose betekent dat uw kwaliteit van leven is geruïneerd. Hoewel COPD niet omkeerbaar is, reageren veel mensen goed op behandelingen zoals inhalatoren, vernevelingsbehandelingen, medicatie, nieuwe ademhalingstechnieken en draagbare aanvullende zuurstof.
  5. 5 Evalueer uw risicofactoren voor longkanker. Dit is de nummer één kankervernietiger in de Verenigde Staten en vele andere landen over de hele wereld, en een hoog percentage van de gevallen houdt verband met roken. Vooral als u rookt, rookte of een familiegeschiedenis van longkanker had, noteer dan symptomen zoals kortademigheid, piepende ademhaling, pijn op de borst, een bloederige hoest, verminderde eetlust of gewichtsverlies en zwelling van het gezicht of de nek.[5]
    • Röntgenfoto's, mucusonderzoeken en biopsieën (weefselmonsters) worden vaak gebruikt om longkanker te diagnosticeren en behandelingen kunnen chirurgie, bestraling, chemotherapie en een reeks andere mogelijkheden omvatten.
    • Zelfs als je een oude roker bent, neem dan niet aan dat longkanker onvermijdelijk is. Het maakt niet uit hoe lang je hebt gerookt, het zo snel mogelijk stoppen met roken zal je risico op longkanker verminderen. Als u in de Verenigde Staten woont, kunt u 1-800-QUIT-NOW bellen voor advies en ondersteuning.

Methode twee van drie:
Standaard diagnostische tests ondergaan

  1. 1 Ga naar uw arts voor een fysieke evaluatie. Het diagnosticeren van een longprobleem begint meestal met het gebruik van een stethoscoop door uw arts om naar uw borst en rug te luisteren terwijl u diep ademhaalt. Ze zullen ook zonder de stethoscoop luisteren naar piepgeluiden of andere abnormale ademhalingsgeluiden.[6]
    • Tijdens het fysieke onderzoek vragen ze ook dingen zoals hoe lang je symptomen hebt gehad, of je mucus ophoest en / of bloed, enzovoort.
    • Wees zo gedetailleerd en eerlijk als je kunt bij het beschrijven van je symptomen en gezondheidsgeschiedenis, bijvoorbeeld of en hoeveel je rookt. Schrijf vóór het bezoek notities als je bang bent dat je iets vergeet.
  2. 2 Voer thoraxfoto's en andere diagnostische beeldvorming door. Röntgenfoto's van de rug, voorkant en zijkant (en) van de borstkas kunnen vele soorten longaandoeningen identificeren, waaronder pneumonie, COPD, tumoren en pneumothorax. Als meer gedetailleerde beeldvorming nodig is, kan uw arts ook andere opties adviseren, waaronder:[7]
    • CT-scans, die in wezen een verbeterde reeks röntgenfoto's zijn.
    • een MRI, die in veel gevallen fijnere beeldgegevens oplevert.
    • een PET-scan, vooral als kanker wordt vermoed.
  3. 3 Voer een longfunctietest uit. Tijdens deze eenvoudige test, zul je zo krachtig en snel mogelijk uitademen in een buis die op een machine is aangesloten. Het apparaat analyseert snel het volume, de timing en andere details van uw ademhaling.[8]
    • Mogelijk wordt u ook gevraagd om meer gespecialiseerde versies van deze test te ondergaan, waarbij meer gedetailleerde en specifieke elementen van uw ademhaling worden geanalyseerd.
  4. 4 Laat de arts een bronchoscopie doen. Tijdens deze procedure wordt een flexibele slang met een camera aan het uiteinde door uw neusgat en door uw luchtweg gestoken. Hierdoor kan de arts duidelijker eventuele schade, blokkades, vochtophoping of slijmophoping zien, enzovoort.[9]
    • In sommige gevallen kan bronchoscopie ook worden gebruikt om weefselmonsters (biopsie) te nemen, blokkades te verwijderen of medicatie te implanteren.
    • Deze procedure klinkt misschien ongemakkelijk of zelfs eng, maar maak je geen zorgen. U krijgt van tevoren een kalmerend middel toegediend of u kunt onder narcose worden gebracht.
  5. 5 Overweeg een thoracoscopie te ondergaan, indien nodig. Uw arts kan beslissen om een ​​thoracoscopie te doen om te helpen bij het diagnosticeren van ernstige aandoeningen, zoals kanker. Deze procedure is vergelijkbaar met een bronchoscopie, behalve dat de flexibele slang met een camera wordt ingebracht door kleine incisies in uw borst. Dit proces laat opzettelijk je long leeglopen, wat betekent dat het na het examen opnieuw moet worden opgeblazen met een thoraxslang. Deze test vereist daarom ziekenhuisopname.[10]
    • Aangezien deze procedure als een kleine ingreep wordt beschouwd, ontvangt u een lokale anesthesie om uw pijn en ongemak te minimaliseren. Plan daarna 2-3 weken lang rustig aan, want je moet zorgen voor steken of nietjes op de inbrengplaats. Je zult waarschijnlijk na 2 weken terugkeren naar je normale routine.

Methode drie van drie:
Tekenen van longproblemen herkennen

  1. 1 Let op chronisch hoesten gedurende meer dan een maand. Het is typerend om een ​​zeurende hoest te krijgen die een week of twee aanhoudt als je verkouden bent. Maar als het hoesten aanhoudt en een maand of langer aanhoudt, ga dan naar uw arts om te controleren op mogelijke longproblemen.[11]
    • Zelfs als uw hoest niet te wijten is aan een longaandoening, kan uw arts mogelijk de oorzaak vaststellen en behandelen.
  2. 2 Blijf op de hoogte van onverklaarbare kortademigheid. Als je na een paar minuten na gematigde fysieke activiteit of wanneer je niet fysiek actief bent, niet op adem kunt komen, poets het dan niet af als "oud worden" of "niet in vorm zijn". Onverklaarbaar kortademigheid is een veel voorkomend symptoom van bijna elke belangrijke longaandoening, waaronder COPD, longontsteking en longkanker.[12]
  3. 3 Negeer de chronische mucusproductie niet. Als je een maand lang slijm hebt opgehoest, is het vrijwel zeker niet te wijten aan de verkoudheid of een vergelijkbare aandoening. Maak een afspraak met uw arts, zodat u kunt worden onderzocht.[13]
    • Als u op enig moment bloed in het slijm ziet, neem dan contact op met uw arts.
    • U zou ook moeten opmerken als uw slijm kleur heeft. Groen of helder geel slijm kan bijvoorbeeld een teken zijn dat u een infectie hebt.
  4. 4 Noem chronische piepende ademhaling of luide ademhaling. Piepende ademhaling kan plotseling optreden, vooral als u astma, COPD, een ingeklapte long of longkanker heeft. Samen met of in plaats van piepende ademhaling, kunt u ongebruikelijke gorgelende of knettergeluiden horen tijdens het ademen. Neem in elk geval contact op met uw arts.[14]
    • Snurken wordt meestal niet veroorzaakt door een longaandoening, maar kan een teken zijn van een gevaarlijke toestand (slaapapneu) en moet worden gediagnosticeerd.
  5. 5 Onderneem actie als u gedurende 2-3 weken milde pijn op de borst heeft gehad. Borstpijn kan een symptoom zijn van alles van brandend maagzuur tot een gekneusde rib tot een hartaanval, dus u kunt het niet meteen identificeren met een longaandoening. Als u echter een doffe pijn op de borst heeft die 2-3 weken of langer duurt, raadpleeg dan uw arts en vraag of de pijn longgerelateerd kan zijn.[15]
    • Als u ernstige pijn op de borst hebt, dient u meteen medische hulp in te roepen.
  6. 6 Zoek noodhulp als u bloed ophoest. Als u een dikke rode, zwarte of koffie-achtige substantie ophoest, moet u dringend medische hulp inroepen, omdat dit een levensbedreigende situatie is. Het maakt niet uit hoe het bloed dat je hoest eruit ziet, maar neem meteen contact op met je arts.[16]