Geslachtsdysforie treedt op wanneer een persoon een benauwdheid voelt tussen het biologische geslacht dat bij de geboorte is toegewezen en de identiteit van het innerlijke geslacht.[1] Dit kan op elke leeftijd gebeuren en is vaak levenslang. De typische behandeling voor dit leed is om over te gaan naar het geslacht waarvan ze het gevoel hebben dat ze bij hen passen. Terwijl veel transgenders hun hele leven last hebben van dysforie, kan de transitie en acceptatie door de gemeenschap hun mentale gezondheid aanzienlijk verbeteren. Om een ​​klinische diagnose te krijgen, maakt u een afspraak met een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg.

Deel een van de drie:
Een geestelijke gezondheidsprofessional zien

  1. 1 Maak een afspraak met een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Geslachtsdysforie kan worden vastgesteld door een professional in de geestelijke gezondheidszorg. U kunt een afspraak plannen om de genderidentiteit te bespreken. Tijdens uw afspraak kan de therapeut vragen stellen over persoonlijke en familiegeschiedenis. U wordt mogelijk gevraagd naar uw kindertijd en adolescentie en welke gedachten en gevoelens u of uw geliefde heeft ervaren.[2]
    • Als volwassenen klinisch worden gediagnosticeerd met geslachtsdysforie, moet je vasthouden aan het gevoel van twee of meer jaren in het 'verkeerde' geslacht te zitten.
    • Voor kinderen wordt incongruentie van het geslacht gediagnosticeerd na zes of meer maanden van het uiten van verschillen in het geslacht van voorkeur en de toegewezen biologische geslacht.[3]
    • Zoek naar een therapeut die is gespecialiseerd in kwesties met betrekking tot geslacht. U kunt middelen vinden in een gemeenschapscentrum van LGBTQ of uw plaatselijke kliniek voor geestelijke gezondheidszorg.
    • Zoek ook andere vormen van ondersteuning. Het hebben van een ondersteunende therapeut is belangrijk, maar het is ook belangrijk om andere soorten ondersteuning te hebben. Omring jezelf met behulpzame vrienden en familieleden, of word lid van een steungroep.
  2. 2 Identificeer het gevoel vast te zitten. Veel kinderen en volwassenen met symptomen van geslachtsdysforie kunnen het gevoel hebben dat ze gevangen zitten in een lichaam dat niet van hen is of dat niet overeenkomt met hun eigen genderidentiteit.[4] De persoon kan het gevoel hebben dat er een vreselijke vergissing heeft plaatsgevonden bij de geboorte. Bespreek deze gevoelens met de beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg en praat over wanneer de gevoelens voor het eerst begonnen, hoe lang ze hebben volgehouden en hoe ze je vandaag of je kind beïnvloeden.
    • Je vraagt ​​je misschien af ​​waarom je het lichaam hebt dat je hebt of hoe je uiteindelijk de "verkeerde" seks bent geworden.
    • Sommige transgender-mensen ervaren dit symptoom niet en voelen zich op hun gemak met hun lichaam, terwijl ze stellen dat hun geslacht en geslacht niet overeenkomen. Velen van hen profiteren nog steeds van een overgang en ondersteuning door de gemeenschap.
  3. 3 Bespreek het gevoel alleen. Het komt vaak voor dat kinderen, tieners en volwassenen zich alleen voelen. Ze kunnen zichzelf isoleren of zich sociaal terugtrekken.[5] De angst om zich als een ander geslacht te voelen, kan van invloed zijn op sociale relaties, of de persoon kan schaamte voelen in verband met de genderidentiteit. Wanneer u een professional in de geestelijke gezondheidszorg ontmoet, let dan op de eenzaamheid of isolatie die u of uw kind ervaart.
    • Je kunt opzettelijk intieme relaties of vriendschappen met mensen vermijden uit angst om je identiteit te onthullen.
  4. 4 Herken het verschil tussen geslachtsdysforie en homo zijn. Uw hulpverlener kan vragen stellen over seksuele geaardheid versus geslachtsdysforie. Geslachtsdysforie en seksuele geaardheid zijn fundamenteel anders. Een persoon die zich als homo identificeert, wordt aangetrokken door leden van hetzelfde geslacht. Voor een persoon met geslachtsdysforie is er een intern conflict tussen de geslachtsrijpe bij de geboorte en het geslacht dat overeenkomt met de identiteit van de persoon.[6]
    • Het is mogelijk om geslachtsdysforie te hebben en tegelijkertijd homo te zijn. Een transgender kan bijvoorbeeld andere mannen leuk vinden. Geslacht en seksuele voorkeuren zijn twee afzonderlijke dingen, die elkaar niet beïnvloeden.

Tweede deel van de drie:
Herken tekens bij kinderen

  1. 1 Let op tekenen bij jonge kinderen. Meisjes die zich gedragen als een "tomboy" kunnen normaal gedrag vertonen, net als jongens die zich verkleden in de kleding van hun moeder of zus. Het onderzoeken van activiteiten en voorkeuren hoort bij de normale ontwikkeling. Maar voor veel kinderen evolueren deze gedragingen vaak met de tijd. Voor anderen is de discrepantie tussen genderidentiteit verontrustend en blijft ze gedurende de hele ontwikkeling bestaan.[7]
    • Merk op hoe het leed dat het 'verkeerde' geslacht is, invloed heeft op uw kind.
  2. 2 Houd er rekening mee dat een kind volhoudt dat zij het andere geslacht zijn. Een kind kan anderen vertellen dat zij het andere geslacht zijn.[8] Een kind waarvan je dacht dat het een jongen was, kan zeggen dat ze een meisje is, en een kind waarvan je dacht dat het een meisje was, kan erop staan ​​dat hij een jongen is.
    • Soms kan een kind zichzelf hernoemen op basis van zijn genderidentiteit. Een transvrouw genaamd Stephen mag bijvoorbeeld 'Stephanie' op al haar aantekenboeken schrijven en oplichten als je haar dit gaat noemen.
    • Een kind kan anderen corrigeren over hun geslacht en volwassenen verrassen wanneer ze worden verteld dat "jongens hier in de rij staan".
  3. 3 Let op de weigering van speelgoed en activiteiten. Een kind kan een sterke afkeer uitdrukken van activiteiten die verband houden met het geslacht waarvan volwassenen denken dat ze het zijn. Dit kunnen theekransjes zijn en verkleden voor trans-boys, of doen alsof ze cowboys zijn en worstelen voor trans-girls. Het kind kan ook weigeren te spelen met typisch speelgoed dat is geassocieerd met het geslacht. In plaats daarvan kan het kind speelgoed en activiteiten verkiezen die vaker worden geassocieerd met hun ware geslacht.[9]
    • Weigering kan uit echte afkeer zijn of uit angst om het verkeerde geslacht te worden genoemd. Sommige kinderen zullen deze eigenschap niet weergeven.
  4. 4 Herken een afkeer van hun anatomie. Een afkeer van anatomie kan ook een teken zijn van geslachtsdysforie, maar dit is geen indicatie van alleen geslachtsdysforie. Kinderen die zich net bewust worden van hun geslachtsdelen, kunnen een afkeer van hun geslachtsdelen vertonen, wat normaal is. De afkeer van het kind van hun geslachtsdelen kan echter een teken zijn van geslachtsdysforie als dit gepaard gaat met andere tekenen van geslachtsdysforie.
    • Een trans-jongen kan bijvoorbeeld een penis willen laten groeien, terwijl een trans-meisje misschien van haar penis af wil. Het kind kan erop staan ​​of hopen dat de geslachtsdelen in ontwikkeling zullen veranderen.[10]
    • Een meisje kan zeggen: "Als ik ouder word, heb ik een penis!"
    • Als een jongen zegt dat hij zijn penis wil afsnijden, leg hem dan uit dat dit erg pijnlijk en onveilig is. Maak duidelijk dat hij vrouwelijk kan zijn terwijl hij een penis heeft, en dat als hij het nog steeds niet wil als hij ouder is, een arts het goed kan afsnijden.
  5. 5 Observeer het kind dat meer vrienden heeft van het tegenovergestelde biologische geslacht.[11] Samen met ander gedrag kan een kind met geslachtsdysforie van nature aangetrokken worden tot kinderen van hun ware geslacht. Ze kunnen speelkameraden en vrienden van het andere geslacht kiezen voor kinderen van hetzelfde biologische geslacht.
    • Denk na over de vrienden van uw kind. Heeft uw kind vaker de voorkeur boven speelkameraadjes van het andere geslacht dan die van hetzelfde geslacht?
    • Houd er rekening mee dat vrienden alleen van het andere geslacht geen teken van geslachtsdysforie zijn. Er zijn tal van andere redenen waarom een ​​kind vrienden zou kunnen zijn met kinderen van het andere geslacht.
  6. 6 Overweeg de manier waarop het kind over hun anatomie praat. Kinderen met geslachtsdysforie kunnen een sterke afkeer van hun anatomie vertonen. Ze kunnen ook een sterk verlangen uiten of willen de anatomie van het tegenovergestelde geslacht hebben.[12]
    • Een jongen met geslachtsdysforie kan bijvoorbeeld een sterke afkeer van zijn vagina uiten en zeggen dat hij een penis wil laten groeien.
  7. 7 Observeer extreme nood tijdens de puberteit. Een kind met geslachtsdysforie kan tijdens de puberteit extreem overstuur raken. Het kan schokkend of traumatisch zijn om te zien hoe het lichaam verandert om meer op het toegewezen geslacht te lijken als het kind het andere geslacht wil zijn.[13]
    • Zelfmoord is een belangrijke risicofactor bij tieners met geslachtsdysforie of die zich identificeren als LGBTQ.[14] Let op de risicofactoren die samenhangen met zelfmoord. Ga voor meer informatie naar Hoe tiener zelfmoord voorkomen.
    • Bied aan om het kind meteen te nemen om blokkers voor de puberteit te krijgen. Dit kan hun ellende verlichten en het risico op zelfmoord verlagen door de traumatische puberteit te stoppen. Afhankelijk van hun situatie, kunnen ze een tijdje de puberteit-blokkers voortzetten, of beginnen met het nemen van hormonen om de puberteit te beginnen die overeenkomt met hun juiste geslacht.

Derde deel van de drie:
Tekenen in tieners en volwassenen waarnemen

  1. 1 Let op een aanhoudend gevoel van op gespannen voet te staan ​​met gender. Als volwassene heb je je hele leven misschien gevoeld dat je lichaam en je geïdentificeerde geslacht fundamenteel anders zijn. U kunt zich zonder enige twijfel volledig vertrouwen in de mismatch.[15]
  2. 2 Reageren op de bijbehorende depressieve stemming en angst. Tijdens de adolescentie kan de dysforie gepaard gaan met symptomen van depressie, angst of gedragsproblemen. Deze symptomen kunnen het leed van een adolescent verhogen terwijl het gaat om kwesties met betrekking tot genderidentiteit.[16]
    • Als u denkt dat u angstig of depressief bent, raadpleeg dan een professional in de geestelijke gezondheidszorg voor behandeling. Als u niet zeker weet hoe u moet beginnen, kan uw huisarts u helpen.
  3. 3 Let op een verlangen om de fysieke verschijning te veranderen of te verbergen. Sommige mensen met genderdysforie versperren hun uiterlijk uit schaamte, of laten zichzelf meer op het gewenste geslacht lijken. Een persoon met borsten kan bijvoorbeeld flodderige kleding dragen of het uiterlijk van de borsten minimaliseren en een binder gebruiken. Of iemand met gezichtshaar doet er alles aan om het haar te verbergen.[17] De fysieke kenmerken kunnen schaamte of schaamte veroorzaken, daarom kiest de persoon ervoor om het lichaam te bedekken.
    • Zijn er dingen over je uiterlijk die je verbergt of minimaliseert? Wat motiveert u om dit te doen?
  4. 4 Observeer levensstijlpatronen en gedrag. Het komt vaak voor dat mensen met geslachtsdysforie genieten van aankleden als hun ware geslacht. Ze kunnen kledingstijlen en trends kiezen voor hun echte geslacht en winkelen in winkels die op hun geslacht zijn gericht. Individuen kunnen ook manieren of spraakpatronen gebruiken die verband houden met hun echte geslacht.[18] Deze patronen kunnen een deel van het dagelijks leven zijn, in het geheim gebeuren of in andere omgevingen voorkomen.
    • Een 'man' kan spraak gebruiken die meer typerend is voor een vrouw, of een 'vrouw' kan gedrag vertonen dat kenmerkend is voor een man.
  5. 5 Herken een verlangen om te leven als hun echte geslacht. Afgezien van het hebben van patronen en gedragingen van dit geslacht, kiezen veel mensen ervoor om openlijk het leven te leven als hun geslacht op een dagelijkse basis. Volwassenen en tieners willen mogelijk deelnemen aan de levensstijl die gewoonlijk wordt geassocieerd met het andere geslacht, of fysieke en / of chirurgische veranderingen in hun lichaam aanbrengen om hun ware geslacht vollediger te belichamen. [19]
    • Dit kan van invloed zijn op keuzes voor levensstijl, woondecoratie, kledingopties, activiteiten, sociale kringen, persoonlijk leven en het professionele leven.
    • Sommige transgenders zijn misschien aarzelend om open te leven, uit angst voor discriminatie en andere sociale repercussies. Respecteer hun keuze en bied voldoende ondersteuning.
  6. 6 Overweeg stappen om het lichaam te veranderen en het comfortabeler te maken. Tieners of volwassenen kunnen hormonale behandelingen starten en volwassenen kunnen genitale reconstructie-operaties uitvoeren.[20] Dit betekent een grote betrokkenheid bij het identificeren als hun geslacht en het nemen van stappen om hun lichaam te helpen het te weerspiegelen. Het is belangrijk op te merken dat symptomen zoals verdriet, problemen met het zelfbeeld en depressie zelfs na de behandeling kunnen aanhouden.