Je vermoedt dat een kind wordt misbruikt of verwaarloosd en je weet niet wat je moet doen. Misschien wilt u anoniem blijven vanwege angst voor represailles of een band met het gezin. De eerste zorg moet echter altijd het welzijn van het kind zijn. De meeste staten laten je anoniem blijven tijdens een rapport over kindermishandeling, maar het is ontmoedigd. Bureaus zijn onderbezet en moeten rapporten prioriteren. Een gedetailleerd rapport van iemand die bereid is om in de geschiedenis te spreken, kan sneller reageren dan een anonieme veronderstelling. Hoe dan ook, elk rapport is belangrijk, inclusief de anonieme.

Deel een van de drie:
Voorbereiding op het maken van een rapport aan kinderbeschermingsdiensten

  1. 1 Verzamel informatie over de situatie. Een vage en ongefundeerde suggestie dat een kind mogelijk in gevaar is, zal waarschijnlijk weinig baat hebben bij het bureau. Verzamel zoveel mogelijk informatie, zoals de naam van het kind, de naam van de ouders, het adres, een schatting van de leeftijd en een beschrijving van wat volgens u het misbruik of verwaarlozing is, inclusief wat u persoonlijk hebt gezien. Voorbeelden zijn het zien van kneuzingen of wonden, een redelijke overtuiging dat het kind niet goed wordt gevoed, of ongewoon smerige kleding, vooral als het vervuild is met lichaamsafval of vocht.
    • Pas op dat u uw persoonlijke normen niet aan de situatie stelt. Vuile of gescheurde kleding kan van armoede zijn, maar mag niet op het niveau van verwaarlozing komen.
  2. 2 Categoriseer uw informatie. Over het algemeen beschermt de wet minderjarige kinderen tegen misbruik en verwaarlozing.[1] Een kind hoeft niet fysiek te worden gewond voordat de overheidsinstanties zullen handelen.
    • Misbruik omvat fysieke, emotionele, seksuele en mentale schade aan een kind. Het kan gebeuren wanneer de ouder of verzorger het kind specifiek verwondt of er consequent niet in slaagt het kind te beschermen tegen letsel.[2]
    • Het gebruik van een kind onder de leeftijd van toestemming voor seksuele bevrediging is misbruik, zelfs als er geen lichamelijk letsel is.[3]
    • Verwaarlozing vindt plaats wanneer de ouder niet voorziet in de basisbehoeften van het kind. Het kan lichamelijk zijn, zoals ontoereikend voedsel en het niet verlenen van medische zorg. Het kan ook mentaal en emotioneel zijn, inclusief het negeren van onderwijs en de emotionele ontwikkeling van het kind. Chronische spijbelen kan in sommige omstandigheden worden beschouwd als kinderverwaarlozing.[4]
  3. 3 Kies het juiste bureau. "Kinderbescherming" wordt vaak gebruikt als verzamelnaam voor het netwerk van sociale dienstverleningsbureaus in het hele land. Het daadwerkelijke bureau dat u nodig hebt, wordt 'sociale voorzieningen', 'gezinsdiensten' of 'kinderwelzijn' genoemd. Als u twijfelt, bel dan eerst en vraag welk bureau de juiste plaats is om verdachte gevallen van kindermishandeling te melden.

Tweede deel van de drie:
Melden van vermoedelijk misbruik of verwaarlozing door kinderen via de telefoon

  1. 1 Bel 1-800-4ACHILD (1-800-422-4453). Alle rapporten kunnen anoniem worden gehouden, hoewel u mogelijk wordt aangemoedigd om uw naam op te geven. Deze hotline heeft toegang tot een netwerk van welzijnsinstellingen in het hele land en kan uw melding naar de juiste autoriteiten sturen.[5]
  2. 2 Doe een online zoekopdracht voor de hotline voor kindermisbruik van uw staat. Wanneer u zoekt naar de hulplijn voor misbruik van kindertelefoons, neemt u meestal precies waar u wilt zijn. Sommige openbare hotlines ontmoedigen anoniem anonieme rapporten, maar uw naam zal vertrouwelijk blijven als u zichzelf identificeert.[6] De Health & Human Services-website van de Verenigde Staten heeft ook een directory met meldpunten voor kindermishandeling.[7]
  3. 3 Bel 911 als er een noodsituatie is. Het berichtensysteem kan uw telefoonnummer vastleggen. Als u volledig anoniem wilt blijven, moet u een openbare telefoon vinden.[8]
    • Gebruik uw gezond verstand om te bepalen of een situatie een noodgeval is. 911 is niet voor verdenkingen van kindermishandeling. Het is voor situaties waarin u denkt dat iemand hulp nodig heeft van politie-, brandweer- of ambulancediensten.
    • Bijvoorbeeld als u ziet of hoort dat een kind wordt geslagen of als het kind om hulp vraagt.
    • Als u een kind vindt dat in de steek is gelaten of denkt dat kinderen thuis voor een onredelijke tijd thuis zijn gelaten.
    • Als je iemand ziet of hoort, die een kind met een wapen bedreigt.
    • Een kind dat zichtbaar gewond is.
    • Een kind dat ziek is dan normaal, je gelooft bijvoorbeeld dat het kind honger lijdt.
    • Als een kind je vertelt dat ze seksueel zijn misbruikt of als je tekenen ziet, zoals bloed in zijn onderbroek.

Derde deel van de drie:
Melden van verdacht kindermisbruik of -verwaarlozing schriftelijk

  1. 1 Zoek het postadres voor het bureau voor sociale diensten. U kunt het postadres opzoeken op de website van het staatsbureau of het centrale nummer bellen om naar het beste postadres te vragen. U hoeft zich niet te identificeren voor deze basisinformatie.
  2. 2 Dien een rapport schriftelijk in. Dit is niet de geprefereerde manier, maar een brief geschreven aan het bureau voor sociale diensten zal serieus worden genomen. Tenzij u iemand kent, kunt u dit echter wel aan de centrale e-mailruimte richten en kan het aanzienlijk vertraagd zijn om iemand te bereiken met autoriteit om te handelen. Het is echter volledig anoniem.
    • Geef zoveel mogelijk informatie als je kunt. Als je het hebt, geef dan de naam en leeftijd van het kind op. Je moet een adres kunnen geven, inclusief de stad en de provincie. Andere goede informatie is de naam van de ouders en een korte en beknopte beschrijving van wat u hebt gezien of vermoed. Wees zo specifiek mogelijk.
    • Bevestig de juiste verzendkosten en stuur het rapport naar het bureau.
  3. 3 Geef of zend je brief aan een gemandateerde verslaggever. Dit is iemand die volgens de wet vermeende kindermishandeling en verwaarlozing moet melden. Veel gemandateerde verslaggevers zijn schoolpersoneel, artsen, wetshandhavers en psychologen. Als je denkt dat een kind van een schoolleeftijd wordt misbruikt of verwaarloosd, kun je de leraar of schoolverpleegkundige een brief geven.Deze getrainde professionals kunnen het kind evalueren en het rapport via officiële kanalen maken.[9]