Het voorkomen van jeugdcriminaliteit kan de levenskwaliteit van kinderen helpen verbeteren, gemeenschappen veiliger maken en zelfs de economie stimuleren. Voordat u kunt werken om jeugdcriminaliteit te voorkomen, moet u vaststellen welke kinderen het meeste risico lopen. Als ouder, leraar of vriend kunt u later de risicofactoren bekijken die later delinquentie kunnen veroorzaken. Maatschappelijk werkers en leraren kunnen interventies opzetten met risicokinderen voor kinderen, hun scholen en hun gemeenschappen.

Methode één van de drie:
Risicofactoren voor delinquentie identificeren

  1. 1 Overweeg een geschiedenis van misbruik. Kinderen die mentaal of fysiek mishandeld zijn, vooral voor de leeftijd van 5 jaar, hebben meer kans op delinquent gedrag later in hun leven. Als u een kind kent dat dit soort misbruik heeft gehad, maak dan een afspraak voor hen om zo snel mogelijk een professionele geestelijke gezondheidszorg te zien.[1]
  2. 2 Zoek naar asociaal of onbevangen gedrag bij jonge kinderen. Als je merkt dat een kind van 3 of 4 jaar niet met andere kinderen wil spelen of gedurende langere tijd geen interactie met gezinsleden zal hebben, lopen ze mogelijk later risico op jeugdcriminaliteit.[2]
    • Als een kind de adolescentie nadert - rond de leeftijd van 12 jaar - is enige terugtrekking van familieleden normaal. Maar als ze nooit interactie met anderen hebben en geagiteerd raken als je suggereert dat ze dat doen, kan dat gedrag een probleem zijn.
  3. 3 Controleer op tekenen van hyperactiviteit. Als een kind tekenen van hyperactiviteit vertoont, lopen ze later mogelijk een groter risico op jeugdcriminaliteit. Kinderen die bijna constant en snel praten, kunnen niet stil blijven zitten, zelfs als ze zitten, en lijken overdreven onhandig in hun bewegingen misschien hyperactief.[3]
    • Als u denkt dat uw kind hyperactief is, maak dan een afspraak met uw kinderarts. Ze kunnen de diagnose bevestigen of u doorverwijzen naar een specialist en helpen uw kind de behandeling te krijgen die zij nodig hebben. Als u niet de ouder van het kind bent, stel dan aan hun ouder voor dat zij mogelijk hun kind willen laten evalueren.
  4. 4 Bestudeer de huis- en gezinsomgeving van het kind. Familiedynamiek en geschiedenis zijn de meest voor de hand liggende risicofactoren voor jeugddelinquentie. Evenzo verhoogt het leven in gebieden met hoge criminaliteit en / of armoedepercentages de kans op delinquentie. Als u kinderen kent die beïnvloed worden door deze omgevingsfactoren, richt hen dan op interventie.[4]
    • Als iemand in het gezin - met name een ouder of een oudere broer of zus - een jeugddelinquent was, is de kans groter dat kinderen dat ook zijn.
    • Als ouders niet vaak thuis zijn en kinderen niet voldoende of regelmatig toezicht hebben, stijgt het risico voor jeugdcriminaliteit.
  5. 5 Zoek uit wie hun vrienden zijn. Zelfs als kinderen niet vatbaar zijn voor andere risicofactoren, kunnen ze met wie ze rondhangen risico op delinquentie stellen. Als hun vrienden asociaal zijn of al bezig zijn met delinquent gedrag, ontwikkelen kinderen dat gedrag ook vaker.[5]
  6. 6 Kijk naar de schoolprestaties van het kind. Er zijn veel redenen waarom kinderen het op school misschien niet zo goed zullen doen. Maar als er geen andere verklaringen zijn, zoals een leerstoornis, kunnen slechte schoolprestaties erop duiden dat achterstand een risico is.[6]

Methode twee van drie:
Family Interventions gebruiken

  1. 1 Interventie met at-risk ouders vroeg en vaak. Omdat gezinsdynamiek zo'n enorme factor is, kan ingrijpen met ouders zo vroeg mogelijk delinquentie helpen voorkomen. Communautaire programma's waarbij verpleegkundigen en maatschappelijk werkers maximaal één keer per week contact hebben met nieuwe moeders en baby's, kunnen helpen om kinderen beter te begeleiden en delinquentie te voorkomen.[7]
  2. 2 Moedig kinderen aan om met hun ouders te praten. Als kinderen het gevoel hebben dat ze met hun ouders kunnen praten over hun thuisleven of dingen die hen dwars zitten, lopen ze minder kans delinquent te worden. Community- en schoolprogramma's die een neutrale omgeving en een bemiddelaar voor die gesprekken bieden, kunnen helpen de gezinsdynamiek te verbeteren en delinquentie te verminderen.[8]
    • Als u een ouder bent die vermoedt dat uw kind delinquent zou kunnen worden, moedig hen dan aan om met u te praten door hen te vragen naar hun dag en hun vrienden. Hoe opener je bent met je kinderen, hoe meer kans dat ze open zijn voor jou.
  3. 3 Maak gedeelde activiteiten voor ouders en kinderen beschikbaar. Hoe gezonder de relatie van een kind met zijn ouders is, des te kleiner de kans dat ze delinquent worden. Scholen en gemeenschappen kunnen activiteiten opzetten waaraan kinderen en hun ouders samen kunnen deelnemen. Het biedt een gedeelde ervaring en geeft kinderen de kans om op een positieve manier met hun ouders te communiceren.[9]
    • Sommige gemeenschappen hebben bijvoorbeeld zwemles voor ouders en kunstactiviteiten.
    • Als je een ouder bent en je community biedt gedeelde activiteiten, probeer dan regelmatig met je kinderen naar ze toe te gaan.
  4. 4 Zoek naar een ondersteunend gezinslid. Als een kind thuis geluisterd en gesteund voelt, is het minder waarschijnlijk dat ze delinquent worden. Een volwassen familielid, of het nu een ouder, oudere broer of zus, tante, oom of grootouder is, die fungeert als een bondgenoot en klinkbord, kan voorkomen dat kinderen zich tot achterstand keren.[10]
    • Schoolbegeleiders of maatschappelijk werkers kunnen met kinderen werken om volwassenen te identificeren in hun leven waarop ze kunnen vertrouwen. Het kan dan nuttig zijn voor de counsellor of sociaal werker om die volwassene te ontmoeten en het belang van zo'n relatie uit te leggen.
  5. 5 Plaats het kind in een mentorprogramma. Als het kind geen familielid heeft dat ondersteuning en aanmoediging kan bieden, moet u het opzetten met een mentor van buiten de familie. Programma's zoals het Big Brothers Big Sisters of America-programma zijn geweldige plaatsen om dit soort mentoren te vinden.
    • Als u ouder bent en veel werkt, kunt u uw kind zelf aanmelden. Op deze manier weet je dat je kinderen een positieve interactie met een andere volwassene krijgen, zelfs als je er niet bij kunt zijn.

Methode drie van drie:
Stabiele en veilige omgevingen creëren

  1. 1 Voorkom pesten op school. Als je een schoolbeheerder bent, ontmoet dan je faculteit en dingen om te pesten wat pesten is, wat het pestbeleid van de school is en wat de consequenties zijn om iedereen te helpen pesten te identificeren en voorkomen. Vraag om meer personeel aanwezig te hebben in de gangen en moedig leerkrachten aan pesten in hun eigen klaslokalen aan te pakken zodra ze het zien. Je kunt leerlingen ook aanmoedigen om met een leraar of een vertrouwenspersoon te praten die ze vertrouwen als ze gepest worden.[11]
    • Als u een ouder bent die zich zorgen maakt over de sfeer op de school van uw kind, vraag dan een afspraak met een schoolbeheerder of ga naar de volgende bestuursvergadering van uw district en deel uw zorgen.
  2. 2 Stimuleer deelname aan door scholen gesanctioneerde activiteiten. Als kinderen betrokken zijn bij gezonde en veilige, op school gesanctioneerde activiteiten, lopen ze minder snel de school uit of raken ze betrokken bij ongezonde relaties. Vraag het kind wat hun interesses zijn en help hen een activiteit op school te vinden die past bij die interesses.
    • Als ze bijvoorbeeld van films houden, moedig ze auditie aan voor een toneelstuk of doe mee aan de dramaclub. Als ze van muziek houden, kan de band of het koor een goede keuze zijn.
    • Als de kosten sommige studenten verhinderen deel te nemen aan dergelijke activiteiten, probeer dan een studiebeursfonds op te zetten dat een deel of alle kosten voor die activiteiten dekt.[12]
  3. 3 Organiseer gemeenschapsactiviteiten voor kinderen. Sommige scholen kunnen het zich niet veroorloven om veel sport of activiteiten aan te bieden. Als dat het geval is, werk dan samen met de community om activiteiten voor kinderen te bieden. Praat met de stad over het omzetten van een lege parkeerplaats in een gemeenschapspark. Praat met leiders in het buurthuis over het opzetten van gratis activiteiten zoals lessen dansen, yoga of kunst.[13]
  4. 4 Moedig kinderen aan om deel te nemen aan gemeenschapsontwikkeling. Hoe meer geïnvesteerde kinderen zich voelen in hun eigen gemeenschap, hoe kleiner de kans dat ze delinquent worden binnen die gemeenschappen. Benoem een ​​spot op community boards voor een jongerenvertegenwoordiger. Je kunt ook een jeugdcommissie instellen, die verantwoordelijk is voor het bedenken van ideeën om jongeren in de gemeenschap op te nemen en te dienen.[14]