Vraag je je af hoe een grap werkt? Ziek van het nooit "krijgen"? In slechts een paar stappen kunt u leren hoe u een grap analyseert en erachter komt.

Stappen

  1. 1 Breek het af op de leidende lijn en de perforatielijn. In het belang van het artikel gaan we gebruiken: "Waarom kruiste de kip de weg? Om de andere kant te bereiken."
    • "Waarom stak de kip de straat over?" is een leidende lijn. Het regisseert en wijst op de mop. Hoe gedetailleerder de leidende lijn is, hoe meer snelheid het daadwerkelijk geeft aan de mop. Deze specifieke hoofdlijn kan naar veel plaatsen in de clou-regel gaan.
    • "Om aan de andere kant te komen." is de clou van de grap. Dit is waar de grap ontploft. Dit deel moet goed getimed zijn, relativiteit hebben naar de leidende lijn en niet te letterlijk zijn.
    • Deze specifieke grap is niet erg grappig, maar veel mensen snappen niet waarom. Welnu, er kunnen meerdere redenen zijn waarom een ​​kip de weg over zou willen gaan en waarom wil hij in hemelsnaam aan de andere kant? Misschien zag hij een andere kip en wilde hij rondhangen, of misschien was de kip in de buurt van een kippenboerderij en wilde hij wegrennen. Of misschien is de kip in de kolf geraakt met een B.B-pistool. Wie weet, maar wat we altijd zullen weten, is dat de kip de weg overstak om dezelfde reden dat al het andere de weg over wil steken, namelijk naar de andere kant gaan. De reden dat het niet grappig is, is dat er geen reden is om naar de andere kant te gaan. We komen om een ​​reden aan de andere kant, en dat is niet gedefinieerd. Hoe kunnen we deze grap krachtiger en dus grappig maken?
  2. 2 Wissel een paar woorden om en geef meer details en aanwijzingen. Dit maakt het jouw eigendom. Verander "Waarom heeft [kip] [kruis] [de] [weg?]" Naar "Waarom heeft de [oma] [gekregen] [a] [Heimlich?]" Dat klinkt al een stuk beter! Het is verkleind tot oma's en Heimlich. Het heeft nu meer richting omdat er maar één reden is om een ​​Heimlich te krijgen. Natuurlijk, als iemand zou raden, stikte ze ergens in. Maar er is GEEN manier om te raden wat ze precies aan het verslikken is, en dat is waar de grappige kracht in kan komen. Nu, kijk hier, ze kan niet zomaar stikken in iets ouds, toch? Als het een appel was die ze stikte, zou het niet grappig zijn. (Het zou grappig zijn als johnny appelzaad verslikte op een appel, dat is relevant voor een appel, of misschien een varken met een appel in zijn mond, maar je moet ervoor zorgen dat het publiek weet dat de kok vergeten is het varken te doden eerst!) De clou moet een relativiteit hebben naar de hoofd-zelfstandige naamwoorden en werkwoorden van de eerste regel (en). Daarom zullen we dit doen ... "Om aan de andere kant" veranderingen in "te krijgen, slikte ze haar kunstgebit."
    • Nu hebben we: "Waarom kreeg de oma een Heimlich? Ze slikte haar kunstgebit in." Let hier op, als u wilt. Wat het grappig maakt, is dat ze zich in het kunstgebit verstikt. Het woord "verstikking" is nergens te vinden in de grap. Het woord Heimlich zorgt daar voor. Als de clou was "ze stikte in haar kunstgebit" zouden mensen het waarschijnlijk niet grappig vinden, want hoe de protheses er in de eerste plaats zijn, ontbreekt en mensen kunnen denken: "Wel, dat is stom! Ik heb nooit gehoord van een oma die stikt in haar kunstgebit! Dat kan gewoon niet gebeuren. Het is onwaarschijnlijk. " Daarom moet de grap het feit afdwingen dat ja, de grootmoeder haar kunstgebit heeft ingeslikt. Hoe slikte ze haar kunstgebit? We bewaren dat voor later.
  3. 3 Maak een afbeelding. Het geheime deel is het derde deel, en het is het belangrijkste deel, hoewel het niet het grootste deel is. Het geheime gedeelte is het idee of beeld dat in het hoofd van het publiek wordt gestopt en dat niet echt verbaal wordt gezegd, zoals het feit dat oma stikte. Je hoeft je niet te stikken om een ​​Heimlich te krijgen, toch? Een idioot kan gewoon naar boven lopen en je er een geven! MAAR, het woord Heimlich had relativiteit tot het derde deel van de grap. Het wees erop dat de oma waarschijnlijk stikte. Het feit dat ze stikte werd bevestigd door de clou, en waar ze stikte, maakte het juist een stuk grappiger omdat het het idee van stikken op kunstgebitten aan het derde deel toevoegt. Ponslijnen brengen meestal iets onverwachts naar boven zonder het onverwachte mondeling te zeggen. Laten we nog een paar dingen bekijken.
    • "Wat maakt een vreemd slijpgeluid in een auto als je de sleutel omdraait?" "Een domme critter" Merk op hoe gedetailleerd de leidende lijn is. Het geeft veel richting aan de grap. Het woord "vreemd" neemt er ook een groot deel van weg. Dit is geen oud schurend geluid, het is het schurende geluid van iets dat vastzit in je motor. Het is raar. Het vreemde woord geeft de aanwijzing dat het niet het voertuig is dat het geluid op zichzelf maakt. Er is een kleine wasbeer die kauwt op een half gegeten broodje gegrilde kaas dat je gisteravond hebt weggegooid. Het woord vreemd is een ongeveer gemiddeld krachtig woord om te gebruiken, wat perfect is. Abnormaal zou ook werken. Maar als u het woord 'ziekelijk' zou gebruiken, zou het te krachtig zijn en weggeven dat er een echt biologisch schepsel in de motor zit met zijn poten om de motorschroef gewikkeld en zijn staart bij de motorriem. (Zie je hoe precies genoeg detail grappige plaatjes in je hoofd brengt en ik hoef ze niet eens te zeggen? Het detail maakt de helft van het derde deel van wat er eigenlijk gebeurt maar niet gezegd. Dat is het grappige gedeelte.) De clou, "Een domme critter" is kort, eenvoudig en krachtig. Het woord "dom" laat het publiek weten dat het domme dier niet beter wist, daarom zou het in de motor kruipen en rondhangen. "Critter" laat het publiek weten dat het geen hond was, het was iets kleiner. Het woord "hoektand" zou werken als het een tractor was die u aan het opstarten was. Maar in dit geval is het gewoon een auto.
  4. 4 "Wat zou er gebeuren als je een suïcidale persoon een kan benzine gaf en je hen vroeg om je auto te tanken?" "Niets. Ze dronken het gas. "Analyseer deze voor jezelf. Het is duidelijk.
  5. 5 Nu weten we dat er drie delen zijn voor een grap. De voorsprong, de stoot en het indirecte idee.