Er wordt wel eens gezegd dat internationaal recht geen wet is, omdat het zich niet op dezelfde manier gedraagt ​​als het nationale recht, geen handhaving heeft en niet is afgeleid van wetgevende of andere gebruikelijke wetgevende bronnen. Dit argument is aan de gang maar de meesten hebben geaccepteerd dat internationaal recht bestaat en elke dag wordt gebruikt. Hoe kun je de bronnen van internationaal recht vinden? Het is niet moeilijk om te doen en het is een belangrijke basis om internationaal recht goed te begrijpen.

Stappen

  1. 1 Kijk eerst naar verdragen. Verdragen zijn de belangrijkste bron van internationaal recht. Verdragen kunnen verschillende namen hebben, zoals internationale overeenkomsten, conventies, protocollen, enz. Maar ze zijn in essentie hetzelfde: een schriftelijke internationale overeenkomst tussen twee of meer landen.
  2. 2 Zorg ervoor dat uw land heeft ondertekend en het betreffende verdrag geratificeerd voordat het op uw binnenlandse situatie werd toegepast. Handtekening is slechts een indicatie van de intentie van een land om aan het verdrag gebonden te zijn. Ratificatie is het punt waarop een land zijn wettelijke verplichtingen uit hoofde van het verdrag accepteert. Verdragen treden pas in werking wanneer een bepaald aantal landen het heeft geratificeerd. Eenmaal van kracht dient een verdrag echter als een belangrijke bron van internationaal recht.
  3. 3 Overweeg gebruik. Custom komt in het spel wanneer een land een wet of rechtsbeginsel consequent en uniform volgt in zijn dagelijks gedrag, om zo 'state practice' (gedrag) aan te geven. Wanneer dit gebeurt, vertelt het de rest van de internationale gemeenschap dat dit land handelt alsof de internationale wet of het principe eraan vasthoudt. Hoewel het een zeer nuttige bron van internationaal recht is (verdragen bouwen vaak op de basisstenen van gewoonte), kan het heel moeilijk zijn om universele praktijk vast te stellen. De wet van de zee is een goed voorbeeld van de praktijk van de staat die is vastgesteld en een aantal dat niet als bewezen wordt beschouwd. Houd er bovendien rekening mee dat er één principe van internationaal gewoonterecht van toepassing is, wat er ook gebeurt:
    • jus cogens - dit verwijst naar de regel dat er enkele wetten zijn die nooit kunnen worden geschonden. Hoewel er weinig van deze regels zijn, zijn er wel degelijk belangrijke, namelijk de verboden op genocide, slavernij en marteling.
  4. 4 Let op het concept van Algemene beginselen van het recht. Dit zijn naar verluidt wettelijke principes die de meerderheid van de juridische systemen in de wereld gemeen hebben. Eigen vermogen wordt als een dergelijk principe beschouwd. Het is echter belangrijk op te merken dat deze bron van het internationale recht als een onderwerp van discussie wordt beschouwd en vaak in twijfel wordt getrokken. Wees je bewust van het en de beperkingen ervan.
  5. 5 Lees artikel 38 van het Statuut van het Internationaal Gerechtshof. Hier vindt u wat internationale advocaten 'subsidiaire bronnen' van het internationale recht noemen:[1]
    • Gerechtelijke beslissingen - hoewel dit geen vereiste is, streven internationale gerechtshoven naar de eerdere beslissingen van hun eigen rechtbank en andere internationale hoven en tribunalen. Als ze op deze manier het precedent volgen, kan dit een groeiende acceptatie van een principe of concept van internationaal recht aantonen.
    • Geschriften van publicisten - slechts invloedrijk in het geval dat de schrijver "zeer invloedrijk" is in het relevante internationale veld. Over het algemeen aangehaald in internationale rechtbanken.
  6. 6 Merk op dat in het laatste voorbeeld de "hulpbronnen" geen zelfstandige bronnen van internationaal recht zijn, maar wel van invloed zijn op de opheldering van de inhoud en interpretatie van verdragen en het internationaal gewoonterecht.
  7. 7 Leer deze bronnen goed in combinatie met hun beperkingen als bronnen. Op die manier bent u in staat om een ​​samenhangende en overtuigende verdediging van het internationale recht te schrijven in een examen of artikel.