Autistische mensen zijn bijzonder kwetsbaar voor trauma's. Ze ervaren vaak intense emoties, uitdagende omgevingen, discriminatie en soms misbruik, waardoor ze het risico lopen op trauma's. Maar communicatie kan moeilijk zijn voor autistische mensen, dus de aanwezigheid en oorzaak van trauma kan moeilijker te identificeren zijn. Het is belangrijk om professionele hulp te zoeken om trauma's te identificeren en te behandelen. Het beoordelen van mogelijke oorzaken en symptomen kan u helpen beslissen of en wanneer u een afspraak met een arts moet maken.

Methode één van de vier:
Oorzaken en risico's bekijken

  1. 1 Herken veelvoorkomende oorzaken van trauma's voor autistische mensen. Autistische mensen kunnen worden getraumatiseerd door dezelfde dingen die trauma veroorzaken bij niet-autistische mensen. Overweeg of uw geliefde ernstige stress heeft ervaren zoals ... [1]
    • Natuurrampen
    • Misbruik (emotioneel, fysiek, seksueel) en verwaarlozing; getuige zijn van misbruik door anderen
    • Oorlog
    • Verwonding of levensveranderend gezondheidsprobleem
    • Dood
    • Einde van een belangrijke relatie
    • Seksuele aanval
    • Trauma in de familie (bijvoorbeeld een jongen die getraumatiseerd is door het trauma van zijn vader te bekijken)
    • Pesten, fysiek of emotioneel
    • Getuige zijn van of worden beïnvloed door een gewelddadige misdaad: inbraak, overvallen, woede op de weg
    • Blootstelling aan ongunstige omgeving: slechte onderwijsomgeving, niet-ondersteunend groepshuis, woonachtig in een land dat gehandicapte mensen slecht behandelt
  2. 2 Houd pesten in de gaten. Helaas zijn autistische mensen kwetsbaar voor pesters, omdat ze mogelijk meer opvallen en de sociale vaardigheden missen om met de situatie om te gaan. Pesten incidenten in de tijd kan leiden tot Post-Traumatische Stress Stoornis bij slachtoffers.[2] (Dit omvat plagen, geweld, geruchten, uitsluiting en cyberpesten.) Autistische mensen lopen een hoog risico op pesten en dit kan leiden tot trauma's.
  3. 3 Overweeg hoe ze in therapie worden behandeld. Er zijn veel verschillende 'scholen' van therapieën gericht op het helpen van autistische mensen. Helaas kunnen sommige beoefenaars, soorten therapie en methodologieën psychologisch schade toebrengen aan de mensen die ze geacht worden te helpen. Completietherapie, therapie houden (iemand vasthouden en tegenhouden), terughoudendheid en afzondering kunnen allemaal traumasymptomen veroorzaken.[3][4][5]
    • Therapie moet veilig zijn en nooit wreedheid inhouden. De therapeut zou de persoon nooit moeten straffen om boos te worden, tegen hen te schreeuwen, ze in een kamer te sluiten of ze zonder toestemming te grijpen. Als de therapeut erg hard is en je adviseert om ook hard te zijn, beschouw het dan als een rode vlag.
  4. 4 Vergeet niet dat autistische mensen ook emotionele mishandeling, fysiek misbruik, seksueel misbruik en verwaarlozing kunnen ervaren en mogelijk niet kunnen communiceren. Autistische mensen kunnen ernstige psychologische pijn ervaren door mishandeld te worden, zelfs als ze geen tekenen vertonen zoals een niet-autistische persoon dat zou kunnen. Bovendien kunnen autistische mensen worden mishandeld op manieren die verband houden met hun handicap, waaronder ...
    • Volwassenen die emotionele stress bestempelen als een "driftbui" en de persoon harder pushen, worden beledigend.[6]
    • Mensen die compliancetraining hebben meegemaakt, lopen meer gevaar voor seksueel misbruik, omdat ze niet weten hoe ze nee moeten zeggen of grenzen moeten stellen.[7]
    • Als het voldoen aan hun behoeften afhankelijk is van bepaald gedrag (bijvoorbeeld geen toegang tot voedsel tenzij ze een bepaald aantal tokens hebben voor gehoorzaamheid), is dat misbruik.
  5. 5 Overweeg niet-traumagerelateerde kwesties. Er zijn veel verschillende stressfactoren waar een autistische persoon mee te maken kan krijgen, en niet allemaal worden ze veroorzaakt door traumatische gebeurtenissen. Neem de mogelijkheid van traumagerelateerde en niet-traumagerelateerde kwesties serieus.
    • Angst en depressie komen vaak voor bij autistische mensen en hebben mogelijk niet één oorzaak.
    • Geslachtsdysforie kan soms op trauma lijken en kan toenemen als de puberteit begint. Door de persoon te helpen bij de overgang naar het juiste geslacht en deze te omringen met ondersteunende mensen, kan de emotionele pijn verzachten en de persoon gezonder en gelukkiger worden.

Methode twee van vier:
Identificatie van fysieke signalen

  1. 1 Let op als de autistische persoon aangeeft zich niet lekker te voelen. Vanwege alexithymie kunnen autistische mensen hun emoties moeilijker begrijpen en kunnen ze alleen lichamelijke problemen opmerken. De autistische persoon kan hoofdpijn, buikpijn, spierspanning of ander fysiek probleem veroorzaakt door stress noemen.
  2. 2 Neem regressie serieus, zonder tot de conclusie te komen dat het door trauma wordt veroorzaakt. Onder stress kan een autistisch persoon terugkeren naar 'jonger' gedrag: op hun duim zuigen, hun bed natmaken, het vermogen om te spreken verliezen, of niet langer een vaardigheid gebruiken die ze recentelijk hadden geleerd. Dit kan worden veroorzaakt door trauma, of door iets anders.[8] Regressie kan een moeilijk symptoom zijn om vast te stellen bij autistische mensen, omdat ze als gevolg van veel verschillende stressfactoren achteruitgaan en ze vaak in hun eigen tempo mijlpalen halen.
    • Een aantal stressoren kan autistische regressie veroorzaken. Het kan ook gaan van verhuizen, te veel druk in therapie, ziekte, niet genoeg uitvaltijd, enzovoort. Trauma is een van de vele mogelijke oorzaken.
    • De autistische persoon heeft de vaardigheid niet permanent verloren. Wanneer ze echter 'in regressie' zijn, zijn ze simpelweg te overbelast om meer geavanceerde vaardigheden te gebruiken. Als en wanneer ze weer meer energie hebben, zullen ze waarschijnlijk de skill opnieuw kunnen gebruiken.
    • Omgekeerd worden sommige tieners onafhankelijker na een trauma of oscilleren tussen regressie en onafhankelijkheid.[9]
  3. 3 Let op ernstige veranderingen in stims. Schommelen en stampen kan trauma in niet-autisten signaleren, maar is normaal voor veel autistische mensen. Let in plaats daarvan op als je geliefde veel meer of veel minder dan normaal afmat, of als ze zelfverwoestende stims hebben geadopteerd toen dit nog geen probleem was. Dit kan wijzen op een probleem.
  4. 4 Overweeg veranderingen in sensorische verwerking. Stress kan zich manifesteren als een gevoeliger sensorisch systeem en een getraumatiseerde autistische persoon kan zijn sensorische problemen verergeren. Een jonge vrouw die gewoonlijk van onweersbuien geniet, kan bijvoorbeeld gaan huilen en haar oren bedekken als ze het onweer hoort.
    • Je geliefde kan makkelijker schrikken dan normaal.
    • Ze hebben mogelijk vaker meltdowns, shutdowns en gevallen van sensorische overbelasting.
  5. 5 Let op veranderingen in eetlust en slaapgewoonten. Je geliefde kan minder eten, te veel eten voor comfort of klagen over problemen met de spijsvertering die ze eerder niet hadden. Ze kunnen te maken krijgen met slapeloosheid, frequente nachtmerries of vermoeidheid.[10][11]
  6. 6 Let op de ontwikkeling van nieuwe aanraakvermijdingsgedragingen. Sommige autistische mensen raken gemakkelijk overweldigd door fysieke aanraking, en dit is geen reden tot bezorgdheid. Maar als je zoon die graag kriebelde, er een hekel aan heeft, of je zus die van kussen houdt, in paniek raakt als ze wordt gekust, kan dit een teken zijn dat iemand ze pijn heeft gedaan.
    • Als ze plotseling bang worden om bij een bepaalde persoon te zijn, kan dit betekenen dat deze persoon hen mishandelde of pijn deed.

Methode drie van vier:
Emotionele symptomen identificeren

Trauma kan bij autistische mensen er iets anders uitzien dan niet-autisten. Je geliefde kan sommige of al deze symptomen ervaren.

  1. 1 Houd uw geliefde in de gaten na een mogelijk traumatische gebeurtenis. Omdat autistische mensen moeite kunnen hebben om hun eigen emoties te herkennen, beseft je geliefde mogelijk niet dat hun gevoelens anders zijn dan gewoonlijk, of dat ze lijden. Dit maakt het vooral belangrijk om te spreken als je ze worstelt; ze kunnen de zelfcontrolemogelijkheden missen om het zelf te herkennen.
  2. 2 Vergelijk het huidige gedrag van de persoon met wat voor hem / haar kenmerkend is. Extreem gedrag, persoonlijkheidsverschuivingen en stemmingswisselingen kunnen trauma volgen. Je geliefde kan meer worden ...
    • Oververzorgende, overdreven meegaand, enthousiast om te behagen, bang om "nee" te zeggen
    • Hyperactief
    • Passief, lethargisch, vlak affect (in vergelijking met hun gebruikelijke)
    • Vaak huilen, frequente meltdowns
    • Acteren, agressief, impulsief, boos
  3. 3 Let op tekenen van terugtrekking uit de wereld. Het begin van een psychische aandoening (PTSS, angst, depressie) kan worden gekenmerkt door een persoon die zich terugtrekt uit zijn geliefden, minder praat en meer tijd alleen doorbrengt. Dit teken kan een symptoom zijn van trauma en / of een ziekte zoals depressie. Als je geliefde zelfisolerend begint, kan dit betekenen dat er iets mis is.
    • Het is normaal dat autistische mensen in zichzelf gekeerd zijn, moeite hebben met het maken van vrienden, niet veel willen socialiseren en / of door perioden willen gaan waar ze meer tijd voor zichzelf willen. Vergelijk het huidige gedrag van je geliefde met wat normaal voor ze is.
  4. 4 Let op vermijdingsgedrag. Je geliefde kan dingen gaan vermijden die hen herinneren aan de traumatische gebeurtenis,[12] of dit betekent huilen wanneer ze een bleke man met een snor zien of rijden vermijden in de buurt van de plaats waar ze therapietrouw hadden.
  5. 5 Let op als de autistische persoon interesse verliest in relaties en activiteiten waar hij normaal gesproken van houdt. Een getraumatiseerde persoon kan zich gemakkelijk vervelen, zijn interesse in vrienden en hobby's verliezen en tekenen van isolatie en depressie vertonen. Probeer de autistische persoon te betrekken in gesprekken of bezigheden die verband houden met hun speciale interesses en merk hoe zij reageren.
    • Niet alle autistische mensen zullen dit symptoom vertonen; een tijdje kunnen worden afgeleid, diskwalificeert hen niet van getraumatiseerd zijn.
    • Sommige autistische mensen kunnen proberen hun pijn voor anderen te verbergen en een vrolijk masker voor anderen op te zetten, omdat ze denken dat ze aardig moeten zijn. Dit kan het trauma moeilijker maken om te detecteren.
  6. 6 Let op als de autistische persoon begint vast te houden aan een persoon, plaats of favoriet object. Het is normaal dat autistische mensen een of twee favoriete objecten hebben, zoals een knuffelbeest of een touwtje om in te strikken, en boos zijn als ze het niet kunnen vinden. Als de persoon zich echter vastklampt en in paniek raakt bij het geringste idee om gescheiden te worden van de persoon of het item, suggereert dit dat ze zich misschien niet veilig voelen op zichzelf.
    • Probeer ze niet te scheiden van een comfortobject. Als het comfortonderdeel wordt weggenomen, voelt de persoon zich niet beter. Werk in plaats daarvan aan hulp voor de angst waardoor ze zich vastklampen, en na verloop van tijd zullen ze het niet zo hard nodig hebben.
  7. 7 Overweeg hun vermogen om te focussen. Trauma kan vermoeidheid en concentratieproblemen met zich meebrengen,[13] dus hun prestaties op school kunnen wegglippen of ze vinden het misschien moeilijker om hetzelfde prestatieniveau te handhaven. Jonge kinderen kunnen lusteloos en ongeïnteresseerd zijn wanneer ze een activiteit aanbieden die ze gewoonlijk genieten.
  8. 8 Kijk uit voor een verlies van vertrouwen in zichzelf en / of anderen.[14][15] Je geliefde kan onzekerder en teruggetrokken worden. Ze kunnen het moeilijker hebben om anderen te vertrouwen, omdat niemand de traumatische gebeurtenis kon voorkomen, of omdat mensen de dingen erger hadden gemaakt wanneer ze hulp nodig hadden.
  9. 9 Overweeg waar je geliefde over praat. Als de autistische persoon zich lijkt te fixeren op angsten, verdriet of de dood, dan lijden ze waarschijnlijk psychologisch. Als ze veel praten over wat er is gebeurd of als ze boos zijn, komt dat waarschijnlijk omdat ze van streek zijn.
    • Obsessie met veiligheid of overlijden[16]
    • Zichzelf de schuld geven voor het evenement
    • Angst dat de traumatische gebeurtenis opnieuw zal plaatsvinden
    • Frequente nachtmerries melden
    • Zelfmoordgedachten
  10. 10 Erken dat verdriet en trauma met verschillende snelheden voor verschillende mensen bewegen. Als je geliefde getraumatiseerd is, kunnen ze het meteen laten zien, of het kan weken of maanden duren voordat ze naar boven komen. Houd ze een tijdje in de gaten voor het geval het langer duurt voordat de symptomen zichtbaar worden.
    • Over het algemeen zullen mannen eerder symptomen van het woede-type vertonen, waarbij vrouwen eerder geneigd zijn om vertraagde en sterk geïnternaliseerde reacties te ervaren.[17] Dit is een generalisatie en je geliefde kan het patroon wel of niet volgen.

Methode vier van vier:
Vooruit gaan

  1. 1 Neem je geliefde mee naar een counsellor of therapeut. De persoon kan baat hebben bij cognitieve gedragstherapie, psychotherapie, hypnotherapie, gezinstherapie en / of specifieke vormen van counseling, zoals rouwbegeleiding.
    • Probeer innameafspraken te boeken met verschillende therapeuten en kijk vervolgens welke het beste werkt met uw geliefde. Vraag je geliefde als je wilt dat ze bij de afspraak zitten of buiten op ze wachten.
  2. 2 Moedig ze aan om met je te praten als ze dat willen. Je geliefde weet misschien niet hoe ze met hun gevoelens moet omgaan, dus vertel hen dat ze met je kunnen praten. Dit kan hen helpen te weten dat ze hulp kunnen zoeken als ze het moeilijk hebben.
    • Zeg niet dat je zult luisteren, en ga dan door met negeren of stoom van hun gevoelens. In plaats daarvan luister en valideer je hun gevoelens.
    • Als ze op een slecht moment naar je toe komen, wees dan eerlijk. Bijvoorbeeld: "Ik ben echt moe en ik moet een dutje doen voordat ik goed kan praten. Ik wil praten zodra ik weer een goede luisteraar kan zijn. Kunnen we na het avondeten praten?"
  3. 3 Zorg ook voor jezelf. Je kunt niet goed zijn in het helpen van iemand anders als je niet voor jezelf hebt gezorgd. Vraag jezelf af wat je nu nodig hebt (een knuffel, een wandeling, een warme douche?) En zorg dan voor jezelf.
    • Het is prima om grenzen te stellen als je gestresst of uitgeput bent. Als je geliefde bijvoorbeeld wil praten maar je bent uitgeput, zeg dan gewoon: "Ik voel me nu echt moe en het is geen goed moment om te praten. Ik moet alleen zijn. Misschien kun je met pap praten, of wat tijd besteden aan het tekenen van foto's? "
    • Overweeg om lid te worden van een behulpzame steungroep of zelf te gaan counselen.
  4. 4 Wees geduldig en vriendelijk voor de autistische persoon. Uw steun kan hen helpen omgaan met de beproeving. Omgaan met trauma kan eng en uitdagend zijn en het helpt hen echt te weten dat ze niet alleen zijn.
  5. 5 Zorg ervoor dat ze voldoende downtime krijgen. Autistische mensen hebben over het algemeen veel ontspanningstijd nodig, vooral als ze onder extra stress staan. Door hen een rustige tijd te geven, vermindert u de toxische opbouw van stress.
    • Moedig ze aan om aan hun speciale interesses te werken. Als uw dochter bijvoorbeeld geobsedeerd is door het schrijven of uw vriend houdt van een specifiek tv-programma, moeten zij daar veel tijd aan besteden. Het kan ze helpen het hoofd te bieden.
  6. 6 Besteed tijd aan leuke dingen samen doen. Emotionele gezondheid gaat niet alleen over het omgaan met negatieve ervaringen; het omvat het maken van tijd voor positieve. Probeer een-op-een tijd te krijgen met de autistische persoon om rond te hangen en samen leuke activiteiten te doen. Maak positieve herinneringen en heb plezier.
    • Als ze een familielid zijn dat thuis bij u inwoont, probeer dan elke dag één op één tijd te krijgen. Als u ze minder vaak ziet, is dit misschien niet zo haalbaar.
    • Soms wil de persoon plezier hebben, soms willen ze over gevoelens praten en soms willen ze alleen zijn. Besteed aandacht aan hun humeur, en als je niet zeker weet, vraag je gewoon wat ze zouden willen doen.
  7. 7 Geef ze tijd en ruimte om hun gevoelens te verwerken. Genezing van trauma kan veel tijd kosten, dus wees geduldig. Houd de houding van binnen te zijn voor de lange termijn.
    • Soms vinden mensen kunst nuttig voor het omgaan met trauma. Probeer je geliefde wat kunstvoorraden te geven en moedig ze aan om te tekenen of te schilderen over waar ze maar zin in hebben.
    • Scheld ze niet uit voor een lange tijd om te genezen. In plaats daarvan, behandel je frustratie in privé. Ze moeten zich concentreren op het zorgen voor zichzelf, niet op het proberen te verbergen van hun gevoelens om je heen.
  8. 8 Neem hun gevoelens serieus. Soms heeft je geliefde zin om over zijn pijn te praten. Wanneer ze dat doen, luister aandachtig en valideer hun gevoelens.
    • Sommige autistische mensen worstelen om hun emoties te begrijpen. Als ze gestresseerd lijken, probeer dan vragen als "Ben je verdrietig?" of "Ben je ongerust?"