Veel mensen zijn bekend met het tetanus-schot, maar weet u wanneer u het vaccin zou moeten krijgen? Gevallen van tetanus in de VS en de rest van de ontwikkelde wereld zijn zeldzaam als gevolg van hoge vaccinaties. Vaccinatie is belangrijk, want er is geen remedie voor tetanus, een ziekte die wordt veroorzaakt door een bacterieel toxine in de grond, vuil en uitwerpselen van dieren. Deze giftige bacteriën vormen sporen die heel moeilijk te doden zijn, omdat ze bestand zijn tegen hitte en veel medicijnen en chemicaliën. Tetanus beïnvloedt het zenuwstelsel en veroorzaakt pijnlijke spiercontracties, met name van de kaak- en nekspieren. Het kan ook de ademhaling belemmeren, waardoor het potentieel dodelijk is. Om deze redenen is het belangrijk om te begrijpen wanneer u moet worden gevaccineerd.

Deel een van de drie:
Weten wanneer een Tetanus-opname moet worden gemaakt

  1. 1 Krijg een tetanus booster shot na bepaalde blessures. Meestal komen de bacteriële gifstoffen in het lichaam door een breuk in de huid veroorzaakt door een object besmet met tetanus. Als u een of meer van de volgende verwondingen of wonden heeft die vatbaar zijn voor tetanus, moet u een tetanus-injectie krijgen. Deze omvatten:
    • Elke wond die zichtbaar is verontreinigd met aarde, stof of paardenmest.
    • Steekwonden. Voorwerpen die dit soort wonden kunnen veroorzaken zijn onder meer houtsplinters, spijkers, naalden, glas en menselijke of dierlijke beten.[1]
    • Huid verbrandt. Tweede graad (gedeeltelijke dikte of met blaren) en brandwonden van de derde graad (volledige dikte) lopen een hoger risico op infectie dan eersteklas (oppervlakkige) brandwonden.[2]
    • Plet verwondingen die het weefsel beschadigen door het samen te drukken tussen twee zware voorwerpen. Ze kunnen ook optreden wanneer zware voorwerpen op delen van het lichaam vallen.[3][4]
    • Wonden met necrotisch of dood weefsel. Dit soort weefsel heeft geen bloedtoevoer, waardoor het risico op infectie (samen met ernstig aangetast weefsel) toeneemt. Bijvoorbeeld, gebieden van gangreen (dood lichaamsweefsel) hebben een verhoogd risico op infectie.[5]
    • Wonden met vreemde voorwerpen erin. Wonden met vreemde voorwerpen, zoals splinters, glasscherven, grind of andere voorwerpen, lopen een groter risico op infecties.[6]
  2. 2 Weet of het tijd is om je tetanus-injectie te krijgen. Als u nooit de eerste serie tetanusopnames hebt ontvangen (primaire vaccinatieserie) of als u niet zeker weet wanneer u uw laatste tetanus-injectie heeft gehad, moet u een tetanus-injectie krijgen. Als je gewond bent geraakt, vraag je je wellicht af of je een tetanus-boostshot moet maken. Je hebt een tetanus booster-injectie nodig als:[7]
    • Je wond werd veroorzaakt door een "schoon" object, maar je laatste tetanus-opname was meer dan 10 jaar geleden.
    • Je wond werd veroorzaakt door een "vies" voorwerp en je laatste tetanus werd meer dan 5 jaar geleden neergeschoten.
    • Je weet niet zeker of de wond is veroorzaakt door een "schoon" of "vies" object en je laatste tetanus-opname was meer dan 5 jaar geleden.
  3. 3 Krijg de foto tijdens de zwangerschap. Als u tetanusantistoffen aan uw baby wilt overdragen, moet u een tetanusvaccin krijgen wanneer u tussen de 27-36 weken zwanger bent.[8]
    • Uw arts zal waarschijnlijk het geïnactiveerde Tdap-vaccin (Tetanus, Diptheria en Pertussis) aanbevelen tijdens het derde trimester van uw zwangerschap.[9]
    • Als u nog niet eerder het Tdap-vaccin heeft gehad en het niet tijdens de zwangerschap heeft, moet u onmiddellijk na de bevalling worden gevaccineerd.[10]
    • Als u tijdens de zwangerschap een vuile snee of wond krijgt, zult u waarschijnlijk een tetanus booster-injectie moeten krijgen.
  4. 4 Word geïmmuniseerd. De beste manier om tetanus te "behandelen" is om het te voorkomen. De meeste mensen ervaren geen ernstige reacties op het vaccin, maar er zijn een paar veelvoorkomende milde reacties. Deze omvatten plaatselijke zwelling, gevoeligheid en roodheid op de injectieplaats, maar deze verdwijnen vaak binnen 1-2 dagen.[11] Maak je geen zorgen over het krijgen van een extra tetanus booster. Er is meestal geen probleem als je de 10 jaar tussen de opnames niet wacht voordat je de foto neemt. Er zijn verschillende vaccins die beschermen tegen tetanus. Zij zijn:[12]
    • DTaP. Het vaccin tegen difterie, tetanus en pertussis (kinkhoest) (DTaP) wordt meestal gegeven aan baby's in de leeftijd van 2, 4 en 6 maanden, en opnieuw bij 15 tot 18 maanden oud. DTap is een zeer effectief vaccin voor kleine kinderen. Kinderen hebben tussen de 4 en 6 jaar een nieuwe booster nodig.
    • Tdap. Na verloop van tijd neemt de bescherming tegen tetanus af, dus oudere kinderen moeten een booster-injectie krijgen. Het heeft een volledige dosis tetanus en kleinere hoeveelheden difterie en pertussis. Alle mensen in de leeftijd tussen 11 en 18 jaar worden geadviseerd om de booster te krijgen, bij voorkeur rond de 11 of 12 jaar oud.
    • Td. Als u een volwassene bent, moet u om de 10 jaar een Td-injectie (tetanus en difterie) krijgen om beschermd te blijven. Aangezien sommige mensen de beschermende antilichaamspiegels na 5 jaar kunnen verliezen, wordt een boostervaccinatie aanbevolen als u een diepe, gecontamineerde wond krijgt en niet in meer dan 5 jaar bent ingeënt.[13]

Tweede deel van de drie:
Leren over en herkennen van tetanus

  1. 1 Leer wie waarschijnlijk tetanus krijgt en hoe het wordt verspreid. Bijna alle gevallen van tetanus komen voor bij mensen die nooit het tetanusvaccin hebben gekregen, of volwassenen die niet op de hoogte blijven van hun 10-jarige boosters.[14] De ziekte wordt echter niet van persoon tot persoon verspreid, waardoor deze zeer verschilt van andere door vaccins te voorkomen ziekten.[15] In plaats daarvan wordt het verspreid door bacteriële sporen die gewoonlijk het lichaam binnenkomen via een punctie. Deze vormen een krachtig neurotoxine dat spierspasmen en stijfheid veroorzaakt.
    • Complicaties van tetanus zijn het hoogst bij mensen die niet zijn geïmmuniseerd of bij oudere volwassenen met onvoldoende immunisatie in geïndustrialiseerde landen.[16]
    • U kunt ook een verhoogd risico op tetanus hebben na een natuurramp, vooral als u in een ontwikkelingsland woont.[17]
  2. 2 Verminder uw risico op tetanus. Zodra u een verwonding of wond krijgt, reinigt en desinfecteert u het.Als u het desinfecteren van de nieuwe wonden met meer dan 4 uur uitstelt, verhoogt u de kans op tetanusinfectie.[18] Dit is nog belangrijker als de wond werd veroorzaakt door een voorwerp dat door de huid werd geprikt, waardoor bacteriën en puin diep in de wond kunnen dringen, waardoor het een ideale omgeving is voor de groei van bacteriën.
    • Let op of het voorwerp dat je wond veroorzaakte schoon of vuil is om te beslissen of je een tetanus-booster nodig hebt. Een vies of vervuild object heeft vuil / aarde, speeksel of uitwerpselen / mest, terwijl een schoon voorwerp dat niet is. Vergeet niet dat je niet per se weet of een object bacteriën bevat.
  3. 3 Wees alert op het ontwikkelen van symptomen. De incubatietijd voor tetanus varieert van 3 tot 21 dagen, met een gemiddelde van 8 dagen. De ernst van de tetanus wordt bepaald door een schaal van I tot en met IV. Hoe langer het duurt voordat de symptomen verschijnen, hoe milder de ziekte waarschijnlijk is.[19] Veel voorkomende symptomen van tetanus (in volgorde van voorkomen) zijn:[20]
    • Spasme van kaakspieren (gewoonlijk "kaak" genoemd)
    • Stijfheid van de nek
    • Moeilijkheden met slikken (dysfagie)
    • Board-achtige stijfheid van de buikspieren
  4. 4 Herken andere symptomen van tetanus. De diagnose van tetanus berust uitsluitend op het herkennen van de symptomen. Er zijn geen bloedtesten die tetanus kunnen diagnosticeren, dus het is belangrijk om aandacht te besteden aan eventuele symptomen. U kunt ook koorts, zweten, verhoogde bloeddruk of snelle hartslag (tachycardie) opmerken.[21] Begrijp mogelijke complicaties, waaronder:[22][23]
    • Laryngospasme, of spasme van de stembanden, waardoor ademhalen moeilijk wordt
    • Botbreuken
    • Toevallen / convulsies
    • Abnormale hartritmes
    • Secundaire infecties, zoals pneumonie, als gevolg van langdurige ziekenhuisopname
    • Longembolie of bloedstolsels in de longen
    • Overlijden (10% van de gemelde gevallen is fataal)

Derde deel van de drie:
Tetanus behandelen

  1. 1 Medische hulp inroepen. Als u denkt of zelfs vermoedt dat u tetanus heeft, zoek dan onmiddellijk medische hulp. Het is een medisch noodgeval en je moet in het ziekenhuis worden opgenomen, want tetanus heeft een hoge sterfte of sterfte (10%). In het ziekenhuis krijgt u een tetanus-antitoxine, zoals tetanus-immunoglobuline. Hiermee wordt elk toxine geneutraliseerd dat nog niet aan je zenuwweefsel is gebonden. De wond zal grondig worden gereinigd en u krijgt een tetanusvaccin om toekomstige infecties te voorkomen.[24][25][26]
    • Geïnfecteerd raken met tetanus geeft je geen immuniteit tegen toekomstige infecties. In plaats daarvan moet u het tetanusvaccin krijgen om het niet opnieuw te krijgen.
  2. 2 Laat een arts uw behandelingskuur bepalen. Er zijn geen bloedtesten die tetanus kunnen diagnosticeren. Labotesten is dus niet nuttig bij de evaluatie van ziekten. Vanwege dit, de meeste artsen niet afwachtende houding te nemen, maar in plaats daarvan kiezen voor agressieve behandeling als een infectie wordt vermoed.
    • Artsen zullen hun diagnose voornamelijk baseren op de symptomen en klinische symptomen die aanwezig zijn. Hoe ernstiger de symptomen, hoe sneller de actie verloopt.
  3. 3 Behandel de symptomen van tetanus. Omdat er geen genezing is voor tetanus, worden de behandelingen gericht op symptomen en opkomende complicaties. U krijgt intraveneus antibiotica, via injectie of oraal en u krijgt ook medicijnen om spierspasmen onder controle te houden.
    • Sommige van de geneesmiddelen om spierspasmen onder controle te houden, omvatten sedativa van de benzodiazepine-groep (zoals diazepam (Valium), lorazepam (Ativan), alprazolam (Xanax) en midazolam (Versed). [27][28][29]
    • Antibiotica zijn over het algemeen niet effectief tegen tetanus, maar ze kunnen worden voorgeschreven om te voorkomen dat de Clostridium tetani-bacterie zich voortplant. Dit kan de productie van gifstoffen vertragen.[30]