Paarden hebben verschillende injecties nodig - van jaarlijkse vaccins tot medicijnen. Er kunnen momenten zijn waarop u de injectie zelf moet toedienen in plaats van een dierenarts te bellen. Als u uw paard een injectie zou moeten geven, zou u dan weten wat u moet doen? Paarden zijn grote, krachtige dieren, dus zet altijd je veiligheid op de eerste plaats. Vraag om veel advies en laat een ervaren vriend je helpen. Voordat u echter begint, moet u de basisprincipes kennen voor het toedienen van een injectie aan een paard.

Deel een van de vier:
Voorbereiding op de injectie

  1. 1 Vraag een ervaren paardenmens om te helpen.[1] Als je dit artikel aan het lezen bent, heb je waarschijnlijk niet veel ervaring met het geven van injecties. Het is een goed idee om iemand te hebben om u te helpen - ofwel een ervaren paardenmens of uw dierenarts. Je moet zeker een ervaren professional hebben die je de eerste keer dat je een injectie toedient, superviseert. Als uw dierenarts de reis niet kan maken, kijk dan of een dierenarts u kan helpen.
  2. 2 Laat een professional een naaldachtig paard injecteren. Een naaldschuw paard zal kunnen vertellen wat je aan het doen bent, zelfs als hij de naald niet kan zien! Hij zal acteren nog voor hij de foto neemt, omdat hij weet wat eraan komt en het wil voorkomen. Deze gedragingen kunnen opvoeding, bijten en schoppen omvatten. Voor ieders veiligheid in deze situatie is het het beste om een ​​professional het werk te laten doen.
    • Als je geen ervaring hebt, kun je het paard pijn doen, zelfs als je zelf aan de blessure lijdt. Er is een goede kans dat de naald kan buigen, mogelijk terwijl hij nog in het paard zit. Dit kan de spier van het paard beschadigen en kan zelfs chirurgische verwijdering vereisen.
  3. 3 Vraag uw dierenarts over veiligheidsmaatregelen.[2] Om veilig te zijn, zou u moeten weten of de medicatie gevaarlijk voor u zou zijn als u per ongeluk wat in uzelf zou injecteren. Sommige paardenverzachters kunnen bijvoorbeeld ademstilstand (stoppen met ademen) bij mensen veroorzaken.
  4. 4 Gebruik een nieuwe naald voor elke injectie. Zelfs door de naald door een stop op een medicijnfles te steken, wordt het punt een beetje saai. Dit maakt de injectie op zijn beurt pijnlijker voor het paard. De naald moet zo scherp mogelijk zijn om snel en gemakkelijk door de huid van het paard te dringen. Als u een naaldschuw paard tegenkomt, kan dat op die manier zijn vanwege de pijn die in het verleden is verbonden met een stompe naald.
  5. 5 Begrijpen hoe een intramusculaire (IM) injectie te geven.[3][4] Dit is de meest gebruikelijke injectiemethode, waarbij de naald door de huid in de onderliggende spier gaat. Omdat spieren een goede bloedtoevoer hebben, wordt het medicijn mooi in de bloedbaan opgenomen.
    • Sommige medicijnen kunnen steken wanneer IM wordt gegeven. De verpakking voor deze producten kan aanbevelen tegen het geneesmiddel toedienen via een IM-injectie. Aan de andere kant bevatten sommige IM-injecties conserveringsmiddelen die niet geschikt zijn voor injectie in een bloedvat.
    • Het is niet waarschijnlijk dat u een intraveneuze injectie moet geven. Probeer dit echter niet, tenzij u een gekwalificeerde dierenarts of een dierenarts bent.
  6. 6 Bepaal waar op het paard de injectie moet worden gegeven. De twee meest voorkomende plaatsen voor het geven van een injectie zijn de nek en de achterhand. Beide sites zijn prima - locatie is grotendeels een kwestie van uw persoonlijke voorkeur. Dat gezegd hebbende, is het het beste om schichtige paarden in de nek te injecteren, omdat je vanuit die positie niet kunt worden getrapt. De grote spier van de achterhand is echter beter als je een groot volume medicatie (10 ml of meer) moet toedienen.[5]
    • Raadpleeg altijd uw dierenarts of de aanwijzingen op de medicatieverpakking voor de aanbevolen injectieplaats.
  7. 7 Zet jezelf veilig. De persoon die jou helpt (de handler) moet aan dezelfde kant staan ​​als het paard als jij. Het hoofd van het paard moet lichtjes naar de handler worden gedraaid. Dit verkleint de kans dat iemand overreden wordt of erop gaat staan ​​als het paard slecht reageert tijdens het injectieproces.
    • Het is het beste om het paard niet te binden. Een grote fysieke reactie kan het paard of de bedieners pijn doen, of de uitrusting beschadigen.
  8. 8 Kalmeer het paard. Laat uw handler sussend tegen het paard spreken terwijl u zich op de injectieplaats positioneert. Als het paard onrustig blijft, probeer dan een spiertrekkoord te gebruiken om hem tijdens de injectie stil te houden. Hoewel het ongemakkelijk lijkt, is een beweging perfect veilig en humaan en wordt het veel gebruikt om stress bij paarden te verlichten. Het meest voorkomende type twitch is een lus van touw bevestigd aan een paal.
    • Plaats de bovenlip van het paard in de lus van het touw.
    • Draai de lus vast door de paal rond en rond te draaien.
    • Deze zachte compressie van de bovenlip werkt kalmerend, zoals wanneer een moederkat een kitten bij het nekvel oppakt.
    • Het is het beste om uw handler de zenuwtrekkingen te laten uitvoeren en uw handen vrij te houden om de injectie te geven.

Deel twee van vier:
Bepaal waar u een nekinjectie moet geven

  1. 1 Begrijp waarom veel mensen de voorkeur geven aan injecties in de nek. [6][7] Een van uw grootste zorgen bij het injecteren van een paard is de veiligheid van alle betrokkenen. Bij het injecteren in de nek, sta je op een redelijk veilige positie naast de schouder van het paard - in plaats van de hoeven te schoppen. Je hebt ook meer controle over het paard, want je bent aan zijn hoofd. Alles bij elkaar bieden nekinjecties alleen een veiliger omgeving dan achterbumperinjecties en zijn een goede optie.
  2. 2 Maak uzelf vertrouwd met de anatomie van de injectieplaats. Zoek de driehoek tussen het punt van de schouder van het paard en de helling van het schouderblad. De bovenkant van de driehoek is het "nekbeen" - de spierboog langs de bovenkant van de nek van het paard. De onderkant van de driehoek wordt gevormd door de nekbotten terwijl ze in S-vorm vanaf de schouder naar boven sijpelen.
    • Om deze driehoek te vinden, leg je de hak van je hand tegen de voorkant van de schouder van het paard, ongeveer een derde van de weg omhoog in de nek.
    • Waar uw palm rust, is de veilige plek om de injectie te geven.
  3. 3 Bepaal de ideale injectieplek. Als u de injectie te hoog in de nek geeft, komt het geneesmiddel in de nekplooimiddelen die het hoofd omhoog houden. Dit is uiterst pijnlijk voor het paard en zal hem blijven pijn doen elke keer dat hij zijn hoofd beweegt. Maar als je te laag gaat, kan de naald een blik werpen op de botten van de halswervel, wat ook pijnlijk is voor het paard.
    • Je zou ook de halsader kunnen raken als je te laag gaat. Als u een medicijn toedient dat niet geschikt is voor intraveneus gebruik, kan het paard doodgaan.

Deel drie van vier:
Bepalen waar een injectie met Hindquarter moet worden gegeven

  1. 1 Ken de voor- en nadelen van een injectie achterhand. [8][9] Deze injectieplaats is effectiever dan de nek, maar ook gevaarlijker omdat je dichter bij de achterkant moet staan ​​en het risico loopt te worden geschopt. De achterhand is echter de voorkeurslocatie als u een grote hoeveelheid medicatie moet toedienen (10 ml of meer). Penicilline wordt bijvoorbeeld in grote doses toegediend.
  2. 2 Maak kennis met de anatomie van de achterhand. Je doelwitspier voor dit type injectie is de 'semitendinosus-spier', die helemaal achteraan in het achterlijf van het paard zit. Stel je voor dat een paard als een hond gaat zitten - de spier van semitendinosus is degene waar hij op zou zitten. Bij veulens is dit één van de grootste spieren in het lichaam, wat bijdraagt ​​aan de aantrekkingskracht van IM-injecties.
  3. 3 Zoek de ideale injectieplaats. Begin met het vinden van het punt van de billen (het benige deel ver achter op het bekken). Laat een denkbeeldige verticale lijn naar beneden vallen, langs de achterkant van het been. U geeft de injectie in de uitstulpende spier die zich langs deze lijn bevindt.
    • Zorg ervoor dat u in de spier injecteert, niet in de "dip" waar de spier zich bevindt tegen een naastgelegen spier.
    • De "dip" is laag in de bloedvaten. Geneesmiddelen die er worden geïnjecteerd, zullen niet goed worden opgenomen en zullen minder effectief zijn.
  4. 4 Vermijd injecteren in de bovenkant van de staart.[10] De bovenkant van de romp / billen was vroeger een populaire injectieplaats omdat je verder naar voren kunt staan, buiten bereik van schoppende benen. Maar de bloedtoevoer naar dit gebied is niet bijzonder goed, dus medicijnen kunnen minder effectief zijn als ze daar worden geïnjecteerd. Bovendien, als een abces zich op de plaats van de naald vormt, kan het moeilijk zijn om weg te lopen en zich te verwijderen.
    • Injecteer alleen in de top van de romp als je geen andere opties hebt.

Deel vier van vier:
De injectie geven

  1. 1 "Tikt" niet op het paard op de injectieplaats. Sommige mensen vinden het leuk om een ​​paar keer op het paard te tikken op de injectieplaats, maar dit is een slecht idee. Taps zijn snelle, stompachtige slagen gegeven met de hiel van de hand voordat de naald wordt ingebracht. Sommigen geloven dat het de huid verdooft, zodat het paard de naald niet voelt. Maar tikken waarschuwt het paard alleen maar dat er iets gaat gebeuren - vooral als je die techniek eerder hebt gebruikt. Het paard zal rustiger zijn als hij niet weet wat er gaat gebeuren.
  2. 2 Koppel de naald los van de spuit. Wanneer u de naald voor het eerst inbrengt, wilt u dit doen zonder dat het geneesmiddel eraan vast zit. Hiermee kunt u "terugtrekken" en ervoor zorgen dat u de naald nauwkeurig hebt geplaatst.
  3. 3 Plaats de naald in een hoek van 90 °. Gebruik een scherpe, nieuwe, steriele naald voor elke injectie en duw de naald in een soepele, zelfverzekerde beweging in de spier. De naald moet een hoek van 90 ° vormen met de spier. Steek de naald helemaal in de naaf (het deel waar de metalen naald op de spuit aansluit).
  4. 4 Trek vóór elke injectie terug op de naald. Veel medicijnen kunnen gevaarlijk zijn voor het paard als het wordt afgeleverd in een bloedvat. In de worstcasescenario's kan dit de dood tot gevolg hebben. Om dit te voorkomen, moet u altijd "terugtrekken" voordat u een injectie geeft. Deze eenvoudige actie zorgt ervoor dat uw naald in de spier zit en niet in een bloedvat.
    • Nadat u de naald op de injectieplaats hebt geplaatst, trekt u de plunjer van de spuit een stukje terug.
    • Als de naald zich in een bloedvat bevindt, ziet u bloed in de naaldnaaf worden getrokken (de rest van het bit steekt uit de huid).
    • Verwijder de naald en injecteer NIET.
    • Gebruik een nieuwe, scherpe naald om de injectieplaats opnieuw te vinden en herhaal het terugtrekproces totdat u zeker weet dat u op de juiste plek bent.
  5. 5 Verbind de spuit met de naald. Trek nog een keer terug op de zuiger om te controleren op de aanwezigheid van bloed. Als alles helder is, druk dan stevig op de zuiger om de injectie te geven. Als de spuit leeg is, trekt u de spuit en de naald samen.
  6. 6 Richt elke bloeding op. Er kan zich een klodder bloed vormen in het naaldgat in de huid van het paard. Als dat zo is, oefen dan voorzichtig gedurende ten minste twee minuten met een prop watten. Tegen die tijd zou het bloeden gestopt moeten zijn, maar als dat niet het geval is, blijf dan de wol tegen de wond drukken totdat hij het doet.
  7. 7 Gooi de naald en de injectiespuiten op verantwoorde wijze weg. Eenmaal gebruikt, worden ze beschouwd als 'klinisch afval', wat betekent dat je ze niet zomaar in de prullenbak kunt gooien. Je moet ze verwijderen op een manier die is goedgekeurd door de lokale autoriteiten.
    • Bewaar gebruikte naalden en spuiten in een plastic container met een deksel. Een lege ijsbak of een soortgelijk bakje is prima.
    • Geef de container aan uw dierenarts voor veilige verwijdering in de kliniek.
    • Zorg ervoor dat de container buiten het bereik van kinderen blijft, terwijl de naalden onder uw hoede zijn.