Voordat de gevaren van asbest algemeen bekend waren, werd het veel gebruikt als bouwmateriaal in residentiële en commerciële gebouwen. Hoewel de gezondheidsrisico's van asbestvezels nu bekend zijn, blijven veel structuren gebouwd met het materiaal nog steeds staan. Asbest is gemaakt van microscopische vezels die niet met het blote oog kunnen worden gezien. Om dit te identificeren, moet u weten welke materialen worden onderzocht, moet u naar labels van fabrikanten zoeken en deskundigen raadplegen wanneer u twijfelt.

Methode één van de drie:
Mogelijke asbestmaterialen identificeren

  1. 1 Datum van het materiaal. Controleer de naam van de fabrikant en het product op het isolatie-etiket en zoek op internet of het asbest bevat. De datum van het gebouw of het materiaal kan u ook veel vertellen over het asbestrisico. Gebouwen gemaakt tussen de jaren 1940 en de jaren 1980 hebben zeer waarschijnlijk asbestmaterialen gebruikt. Nog steeds werd asbest in de jaren tachtig afgebouwd, dus sommige gebouwen die in die tijd zijn gebouwd, konden nog steeds asbestmaterialen gebruiken. Als het gebouw na 1995 werd gebouwd, gebruikte het vrijwel zeker geen asbestmaterialen.[1]
  2. 2 Kijk naar gewrichten. Aan de buitenkant van gebouwen werden asbestplaten vaak samengevoegd met aluminium lopers. Deze lopers werden vastgehouden door kleine nagels zonder punt aan het einde. Aan de binnenkant werden asbestplaten op dezelfde manier samengehouden met plastic of houten rails. Dit ontwerp kan een teken zijn dat de constructie is gebouwd met behulp van asbestmaterialen. Je moet ook alle kleefstoffen inspecteren die worden gebruikt om twee materialen samen te voegen, omdat ze vaak asbest bevatten.[2]
  3. 3 Analyseer oppervlaktepatronen. Asbestmaterialen hebben vaak een patroon op het oppervlak dat lijkt op kleine putjes of ondiepe kraters die het oppervlak bedekken. Latere materialen hebben een gladdere textuur. Hoewel dit geen waterdichte identificatie is, is het raadzaam asbestvoorzorgsmaatregelen te nemen als u een gedeukt patroon op het oppervlak ziet.[3]
  4. 4 Inspecteer externe bouwmaterialen. Asbest werd gebruikt om verschillende externe materialen te maken. Dakspanen en gevelbeplating gordelroos zijn een van de meest voorkomende materialen om asbest te bevatten, en zullen gemakkelijk vezels in de lucht vrijgeven als gebroken. Asbest werd ook in cement geplaatst dat op de buitenkant van gebouwen wordt gebruikt om het te isoleren.[4]
    • De meeste oudere producten voor cementplaten bevatten asbest. Dit soort materiaal ziet eruit als een dun stuk beton met vezels die er doorheen lopen en werd vaak gebruikt als gevelbeplating, gegolfde dakbedekking en binnenwelving.
  5. 5 Onderzoek interieurpanelen. Vloeren, wanden en plafonds werden vaak gemaakt met asbesthoudende materialen. Kijk uit voor een olieachtig uiterlijk op vloertegels, wat aangeeft dat ze zijn gemaakt van asbest gebonden met asfalt. Vinyltegels en decoratieve muurpleisters bevatten vaak asbest.[5]
    • Blow-in asbest werd ook vaak gebruikt voor plafondtegels en in plafonds boven gipsplaten voordat het bekend was als gevaarlijk. Dit type asbest ziet er grijs of gebroken wit uit met vezels erin.
  6. 6 Controleer apparaten en afwerkingsmaterialen. Afgezien van gangbare bouwmaterialen, werd asbest gebruikt in een aantal andere vervaardigde stukken. Deze materialen zijn te vinden in elk systeem in uw huis of gebouw. Enkele voorbeelden zijn:[6]
    • Isolatie
    • Kanaalwerk
    • Schoorstenen
    • Cowls
    • Brandwerende materialen (deuren, kasten, enz.)
    • Dakrand
    • Carpet Underlay
    • Breeuwwerk en sealers
    • Window stopverf
    • Pijpen (ziet eruit als verschillende lagen papier gewikkeld rond de pijp)
  7. 7 Beoordeel de locatie. Asbest is een zeer sterk, duurzaam materiaal. Het is niet gevoelig voor water zoals veel materialen. Om die reden werden asbestmaterialen vaak gebruikt in plaatsen zoals badkamers en kelders om waterbeschadiging te voorkomen.[7]

Methode twee van drie:
Op zoek naar identificatiemarkeringen

  1. 1 Identificeer de mal. Asbest is in veel verschillende vormen en maten gegoten om in verschillende behoeften te voorzien. Er werden bijvoorbeeld platen van asbest gebruikt om muren te maken, en latten van asbest werden gemaakt om als dakpannen te dienen. Elke mal heeft een andere locatie die kan worden gestempeld met informatie van de fabrikant. Deze informatie onthult soms of het materiaal asbest bevat.[8]
  2. 2 Scannen op lettercodes. Nadat u de mal heeft geïdentificeerd, zoekt u naar informatie die door de fabrikant is gestempeld of afgedrukt. Als u het vindt, let dan op codes zoals AC (bevat asbest) of NT (bevat geen asbest). Merk op dat niet alle stukjes deze informatie zullen hebben.[9]
  3. 3 Zoek aanvullende codes. Sommige fabrikanten gebruikten verschillende codes op verschillende tijdstippen. Als je codes of markeringen op het materiaal kunt vinden, probeer het dan op te zoeken. Soms kunt u de betekenis van de code vinden en de asbestinhoud bepalen. Andere tijden, informatie over de code is niet beschikbaar gemaakt.[10]

Methode drie van drie:
Een expertanalyse verkrijgen

  1. 1 Raadpleeg iemand die ervaring heeft met het identificeren van asbest. Als u twijfelt, neem dan aan dat het materiaal asbest is. Als u zeker wilt zijn, breng dan een consultant in die uniek gekwalificeerd is om asbest te identificeren. Dit kan een ervaren aannemer zijn of iemand als een bouwinspecteur. Deze contacten zijn te vinden op internet.[11]
  2. 2 Verzamel een monster. Als u een aannemer niet wilt binnenhalen, of als zij ook niet zeker zijn, is een laboratoriumtest het meest definitieve proces. Labotests kunnen u met zekerheid zeggen of een materiaal asbest bevat of niet. Snij een klein hoekje van het betreffende materiaal af en leg het in een zak.[12]
  3. 3 Verzend het monster naar een geverifieerd lab. Breng uw monster naar een NATA-gecertificeerd laboratorium. Als er een in uw omgeving is, kunt u het daar rijden. Als u het in de e-mail moet verzenden, volgt u de richtlijnen voor het verzenden van asbest. Het laboratorium zal het materiaal identificeren en aan u rapporteren.[13]