Als u een arts bent die als gedaagde is aangewezen in een medische malversatieszaak, is de kans groot dat u op een bepaald moment vóór de proef moet verschijnen voor een verklaring. Een verklaring is een beëdigde verklaring onder ede door de tegenpartij van een zaak. Het wordt meestal op het kantoor van een advocaat of in een gerechtsgebouw genomen, maar het kan overal worden meegenomen. Rechters zijn niet aanwezig bij verklaringen, maar een stenograaf zal alles opnemen wat er tijdens de depositie wordt gezegd. Uw getuigenis bij de depositie kan een belangrijke rol spelen in de uitkomst van de zaak.

Deel een van de drie:
Voorbereiding op de afzetting

  1. 1 Werk samen met uw advocaat om de procedures te begrijpen. Een verklaring is een onderdeel van de rechtszaak die we kennen als ontdekking. Tijdens deze fase van de zaak probeert elke partij te achterhalen welke informatie de andere partij heeft, om zich grondiger voor te bereiden op het proces. De ontdekkingsfase helpt ook elke partij om weloverwogen beslissingen te nemen over het onderhandelen over een regeling. Uw prestaties in de depositie zullen beide doelen dienen.[1]
    • Als u een sterke, zelfverzekerde en goed geïnformeerde bewering geeft, zal de tegenpartij eerder geneigd zijn om voor minder geld genoegen te nemen, zonder een rechtszaak aan te spannen. Aan de andere kant, als uw depositie zwak is of als u slecht geïnformeerd en slecht voorbereid lijkt te zijn, zal de tegenpartij waarschijnlijk denken dat zij een betere kans hebben om een ​​jury te overtuigen dat u een fout hebt gemaakt met de patiënt.
  2. 2 Bekijk uw aantekeningen van de zaak van de patiënt. Je moet feitelijk klaar zijn voor de depositie. U moet de expert lijken te zijn over de zaak. Je moet alles wat er is gebeurd en elke beslissing die je hebt gemaakt bestuderen. Als u niet zeker bent van details, kunt u ze achterhalen.[2]
  3. 3 Onderzoek het medische probleem. Bekijk de medische zorgen van de patiënt en bekijk uw antwoorden. Controleer alle medische referenties of tijdschriften om de meest actuele informatie over het onderwerp te vinden. Als uw onderzoek uw acties en beslissingen over de patiënt ondersteunt, zal het uw zaak ondersteunen. Als het onderzoek uw acties niet ondersteunt, moet u samenwerken met uw advocaat om uitleg te kunnen geven.[3][4]
    • Hoop niet dat enige discrepantie verborgen zal blijven. Als je problemen hebt ontdekt in het medisch onderzoek, kun je verwachten dat de advocaten van de eiser dezelfde problemen zullen ontdekken en ernaar zullen vragen. Als je niet voorbereid bent, zou je er misschien ongeschoold uit kunnen zien, en dat zou grote problemen voor je verdediging zijn.
  4. 4 Oefen met uw advocaat. Als je advocaat goed is, zal hij of zij je voorbereiden op de verklaring. Je moet ten minste één oefensessie hebben, bij voorkeur met een andere advocaat die de rol speelt van de raadsman van de aanklager en je vragen stelt. Behandel een oefensessie zoals de echte depositie. Na de sessie kunt u uw prestaties bespreken met uw advocaat en leren hoe u kunt verbeteren.[5]

Tweede deel van de drie:
Een professionele demeanor onderhouden tijdens de afzetting

  1. 1 Kleed je professioneel aan. Hoewel dit klein lijkt, telt uw uiterlijk. Als je op de afzetting er professioneel en zelfverzekerd uitziet, zal de advocaat van de aanklager hiervan op de hoogte zijn. De advocaat zal erkennen dat als je professioneel lijkt op de depositie, je ook op die manier voor een jury zal verschijnen. Het professioneel presenteren van een jury gaat een heel eind in de richting van het versterken van uw geloofwaardigheid.[6]
  2. 2 Heb vertrouwen. Spreek duidelijk, spreek met zelfvertrouwen en presenteer de schijn dat u zeker weet wat u zegt. Als je zelfverzekerd in de verklaring verschijnt, zal de advocaat concluderen dat je ook op die manier naar een jury zal verschijnen. En de jury zal eerder geneigd zijn uw getuigenis te geloven.[7]
  3. 3 Laat jezelf niet emotioneel worden. De andere advocaat kan proberen u te betrekken bij cross-examination-tactieken die bedoeld zijn om u van streek te maken. De advocaat zal je testen om te zien of hij of zij je emotioneel kan laten reageren. Als je emotioneel of boos wordt, loop je minder snel helder na en ben je eerder geneigd om iets te zeggen dat je zaak kan schaden. Val niet in deze val. Werk aan het onderhouden van je kalmte en beantwoord elke vraag rustig.[8] Een oppositionerende advocaat kan bijvoorbeeld een van de volgende gebruiken:
    • je onderbreken voordat je een volledig antwoord geeft. Als dit gebeurt, wees dan rustig op het feit dat u uw vorige antwoord nog niet hebt voltooid, vul uw antwoord niet in en vraag hem vervolgens om zijn vervolgvraag te herhalen. Als dit herhaaldelijk gebeurt, moet u naar uw advocaat gaan voor ondersteuning. Uw advocaat moet in staat zijn om het gedrag van tegengestelden te controleren of op zijn minst op te merken.
    • iets herformuleren dat je al hebt beantwoord. Om u ertoe te brengen iets te zeggen dat u niet van plan was, kan een tegengestelde raadsman uw antwoord onjuist herformuleren. Luister aandachtig naar de aanpassing. Wijs erop: "Dat is niet wat ik zei," en geef dan de correctie.
    • zijn stem verheffen. De tegengestelde advocaat kan de indruk wekken dat hij of zij opgewonden raakt, om te zien of u mee wilt doen. Als je opgewonden raakt, heb je minder kans om de baas te zijn. Laat de advocaat doen wat hij of zij wil, maar houd je eigen kalmte.
    • de feiten verkeerd beschrijven. De advocaat kan veronderstellingen of veronderstellingen maken op basis van onjuiste feiten om u te verwarren. Luister aandachtig en wijs op de onjuiste informatie.
  4. 4 Probeer niet defensief te worden. De wens om je positie te verdedigen is natuurlijk, maar je moet jezelf ervan weerhouden om dat te doen bij het beantwoorden van vragen op een depositie.
    • Vergeet niet dat uw advocaat de mogelijkheid zal hebben om u onder ede te vragen naar iets dat moet worden verduidelijkt met betrekking tot een vraag die tegengestelde raad is gesteld. Vertrouw uw advocaat om zijn of haar werk te doen en verduidelijkingen die nodig zijn.

Derde deel van de drie:
Beantwoord de vragen zorgvuldig en volledig

  1. 1 Denk na over elke vraag voordat je antwoord geeft. Een depositie wordt niet beperkt door de tijd. Luister volledig naar elke vraag en pauzeer even voordat je antwoordt. Zorg ervoor dat u de gepresenteerde feiten begrijpt en dat u weet wat u gaat zeggen.[9]
  2. 2 Beantwoord alleen de vraag die u wordt gesteld. Luister zorgvuldig naar de vraag die wordt gesteld en beantwoord alleen die vraag. U wilt nooit meer informatie aanbieden dan van u wordt gevraagd, zelfs als u denkt dat uw uitleg uw zaak zal helpen.
    • Je kunt de andere kant aanvullende informatie geven die ze niet wisten en die ze tegen je konden gebruiken.
    • Je hebt de neiging om defensief te lijken als je te veel informatie probeert aan te bieden. Een veelvoorkomend voorbeeld van het aanbieden van te veel informatie is als counsel u vraagt ​​of u weet hoe laat het is. Als u tegengestelde raadsman vertelt hoe laat het is, hebt u de vraag niet goed beantwoord. Het juiste antwoord is "ja" of "nee".
  3. 3 Geen gissingen doen. Je moet nooit raden naar een antwoord op een vraag. Als je raadt, loop je het risico verkeerd te zijn en wordt dat verkeerde antwoord tegen je gebruikt. Als u het niet zeker weet, zegt u gewoon: "Ik weet het niet" of "Ik kan het me niet herinneren."
  4. 4 Probeer niet te reageren op misleidende veronderstellingen. Als de advocaat die de verklaring aflegt een hypothese presenteert die niet bij de patiënt is opgetreden, wees dan zeer voorzichtig met het beantwoorden. Uw advocaat kan bezwaar maken tegen een dergelijke vraag als niet relevant voor de zaak. Als u ervoor kiest om een ​​hypothetische vraag te beantwoorden, wees dan heel precies in het uitleggen hoe de vraag verschilt van de zaak met uw patiënt, en waarom dat verschil belangrijk is.[10]
  5. 5 Vraag om verduidelijkingen die u nodig hebt. Als u vragen heeft over de manier waarop de advocaat u iets vraagt, stop dan en vraag om opheldering. Als u een vraag nooit volledig hoort, vraag hem dan om hem te herhalen. Houd er rekening mee dat iedereen in de verklaring er is om naar je te luisteren, en je begrip van de vragen is het belangrijkste punt. Laat u niet onder druk voelen.
  6. 6 Luister naar signalen van je advocaat. Als uw advocaat een vraag hoort waarvan hij of zij gelooft dat die aanstootgevend is, zal hij of zij waarschijnlijk bezwaar maken. Als dat gebeurt, moet u stoppen met spreken en luisteren naar instructies. Uw advocaat kan bezwaar maken voor de goede orde, maar u kunt de vraag hoe dan ook beantwoorden, of uw advocaat kan bezwaar maken en u opdragen niet te antwoorden.[11]
  7. 7 Vraag om een ​​pauze als je er een nodig hebt. Je hebt misschien een pauze nodig om naar de badkamer te gaan, je benen te strekken of om te overleggen met je advocaat. Overleg in deze omstandigheden om een ​​pauze te nemen.[12]
    • De enige keer dat een pauze niet wordt toegestaan, is als een vraag is gesteld en u nog niet hebt geantwoord. Een pauze op dat moment kan eruit zien alsof je je advocaat nodig hebt om je te coachen voor het antwoord. Als u hulp nodig heeft, geef dan het beste antwoord dat u kunt, vraag dan om een ​​pauze en neem contact op met uw advocaat. Nadat je terug bent, kun je proberen je reactie anders te formuleren.