U bent misschien nog nooit in het ziekenhuis geweest, misschien heeft u anderen bezocht of bent u zelf misschien een patiënt geweest. Veel mensen, of ze nu vele malen in het ziekenhuis zijn opgenomen of nog nooit een ziekenhuis hebben gehad, begrijpen niet volledig wat er aan de hand is en hoe ze het meest kunnen profiteren van hun verblijf in het ziekenhuis. Hoewel geen ziekenhuisverblijf prettig is, kan het soepeler verlopen als u of uw familielid deze suggesties in gedachten houdt. Opmerking: dit artikel is gericht op de patiënt, maar deze informatie kan ook waardevol zijn voor de familie van de gehospitaliseerde patiënt.

Stappen

  1. 1 Wees niet bang om vragen te stellen! Sommige mensen voelen zich ongemakkelijk als ze vragen stellen omdat ze niet dom willen klinken, de arts niet willen beledigen, zich laten intimideren of zich overweldigd voelen.
    • Vraag iets voor u of een familielid om aantekeningen te maken. Je kunt later wat vragen stellen, maar als je ze niet opschrijft, vergeet je misschien de paar minuten die je met de arts doorbrengt.
    • Veel van de vragen kunnen ook worden beantwoord door ander medisch personeel, zoals uw verpleegkundige.
  2. 2 Weet dat u het belangrijkste onderdeel van uw zorgteam bent. U kent uw lichaam en geest het beste. Je familie kan net zo waardevol zijn als je niet in staat bent om te communiceren, dus zorg ervoor dat ze weten wat je wilt en zullen er mee doorgaan voor het geval dat je het niet kunt.
  3. 3 Bepaal waarom u in het ziekenhuis wordt opgenomen. Heb je een electieve operatie? Heeft u IV-antibiotica nodig voor een infectie? Moet je conditie worden gecontroleerd? Wat houdt de procedure in? Wat is de verwachte uitkomst? Uw arts of eerste hulp / A & E-arts moet dit uitleggen, maar als u denkt dat u het niet begrijpt, wees dan niet bang om het te vragen.
  4. 4 Zoek uit of er alternatieven zijn die u mogelijk in overweging wilt nemen en, zo ja, waarom opname de voorkeur verdient. Laat uw arts en verpleegkundige weten of u alternatieve medische behandelingen wilt overwegen terwijl u in het ziekenhuis wordt opgenomen.
  5. 5 Ontdek de geschatte duur van het verblijf. Een exact antwoord kan om verschillende redenen niet mogelijk zijn, maar u zou een schatting moeten kunnen krijgen.
  6. 6 Zorg ervoor dat uw gezondheidsgeschiedenis, inclusief allergieën, en uw meest recente medicijnlijst up-to-date zijn en zorg ervoor dat u en uw familie weten waar het is.
  7. 7 Laat uw verzorger onmiddellijk weten of u gevoelig bent voor latex of jodium.
  8. 8 Overweeg om een ​​Living WillLiving Will te schrijven, vooral als je iets serieus wilt doen en zet het ergens waar jij en je familie weten waar het te vinden is. Zorg dat u een exemplaar bij de hand hebt voor het personeel van het ziekenhuis.
  9. 9 Zorg dat een klein pakket met benodigdheden is ingepakt en toegankelijk voor een spoedopname of een routineuze hospitalisatie. Iets wat je zelf kunt grijpen of een familielid kan later inbrengen.
  10. 10 Verwacht dat je toelating een drukke tijd zal worden, met veel tests, vragen en verschillende mensen die onbekend zijn of (als je dit eerder hebt gedaan) enigszins bekende dingen. Veel voorkomende tests zijn onder andere bloeddruk- en bloedzuurstoftesten en een identiteits-polsbandje. Probeer te volgen wie je hebt gezien, zodat je later zelfvertrouwen kunt krijgen, als je al een tijdje niemand lijkt te zijn die je al bent bijgewoond.
  11. 11 Onthoud dat je vanaf het moment dat je de deuren binnenkomt recht hebt om te weten wat er wordt gedaan en waarom. Dit zal helpen om een ​​deel van de gevoelens van verlies van controle en angst die vaak gepaard gaan met ziekenhuisopname te verlichten.
    • Als iets niet is uitgelegd of als u de uitleg niet volledig begrijpt, vraag dan om opheldering.
    • Als u bent opgenomen voor opkomende zorg, zijn uw gezondheidsmedewerkers misschien erg gefocust op vitale of levensreddende behandelingen en is er misschien geen tijd voor uitgebreide vraag- en antwoordsessies, maar ze moeten hun best doen om ervoor te zorgen dat u het begrijpt.
  12. 12 Begrijp dat je het recht hebt om te weigeren elke behandeling, denk echter goed na en doe dit alleen als u de complicaties begrijpt die zouden kunnen voortvloeien uit het weigeren van zorg die als noodzakelijk of heilzaam wordt beschouwd.
    • Bijvoorbeeld: u bent moe van het krijgen van naalden in uw arm voor bloedonderzoek om de paar uur. Het doet pijn, je bent gekneusd en je wilt er gewoon niet mee omgaan.
    • Bedenk dat zonder dat toezicht uw behandeling niet alleen kan worden uitgesteld of niet zo effectief, maar dat uw aandoening kan verslechteren zonder dat uw verpleegkundigen en artsen deze kunnen controleren, waardoor u meer tijd in het ziekenhuis doorbrengt of lijden aan complicaties.
  13. 13 Probeer het regime te volgen dat uw arts, verpleegkundige, therapeut u heeft voorgeschreven. Dat is tenslotte, terwijl je daar bent. Als u pijn of misselijkheidsmedicatie nodig hebt om dit te kunnen doen, laat het iemand weten. U maakt deel uit van uw zorgteam.
  14. 14 Vraag uw verpleegkundige om informatie over uw toestand of operatie, als u die nog niet hebt ontvangen.
  15. 15 Vergeet niet dat je verzorgers geen hersenkraker zijn. Als je angstig of ongelukkig bent over iets, pijn of iets nodig hebt, moeten ze het weten. Waar ze zich niet bewust van zijn, kunnen ze niet repareren.
  16. 16 Wees je ervan bewust dat, hoe zinloos of belachelijk een of andere routine van het beleid ook lijkt, ze er niet voor niets zijn. Ze zijn bijna zonder uitzondering op hun plaats om je te beschermen, de patient.
    • Als een ziekenhuis bijvoorbeeld een beleid heeft om valpartijen te voorkomen. Misschien ben je goed in staat om rond te lopen en dingen voor jezelf te doen, maar een verpleegkundige of assistent kan erop staan ​​om naar de badkamer te helpen, waardoor je je misschien machteloos of dwaas voelt.
    • Waar je misschien geen rekening mee houdt, is dat je je misschien goed voelt, maar die pijnstillers die je een half uur geleden hebt ingenomen, kunnen je beoordelingsvermogen schaden, op zijn minst een beetje.En als u zich er een beetje van voelt, heeft de verpleegster mogelijk iets opgemerkt dat u niet hebt en wilt u voorkomen dat u letsel oploopt. Niemand gaat naar het ziekenhuis en plannen op vallen terwijl ze er zijn, maar het gebeurt.
  17. 17 Vraag welke medicijnen u krijgten als er onbekende zijn, vraag om informatie over hen. Er is een heel systeem van medicatiecontrole tussen de arts, de verpleegster en de apotheker, maar de laatste stop is jij. Er kunnen fouten worden gemaakt en je kunt die mogelijkheid nog meer verminderen. Als dat kan, controleer dan altijd wat u gebruikt en of het de juiste dosering voor u is. Vergeet niet dat je misschien maar een paar medicijnen per dag krijgt, maar een verpleegkundige kan er honderden uitschrijven. Als u niet zeker bent, is het altijd perfect acceptabel om uw verpleegkundige nogmaals te laten controleren.
  18. 18 Verwacht dat het mogelijk is, afhankelijk van risicofactoren, dat je medicijnen of behandelingen krijgt om maagzweren of diepe veneuze trombose (DVT) te voorkomen. Of u nu kiest voor een electieve operatie of een moeilijker verblijf verlengt, u Niet doen wil een van deze complicaties.
  19. 19 Vraag welke tests u hebt gedaan. Schrijf ze op of vraag iemand om voor u te schrijven en zorg ervoor dat u de arts vraagt ​​wat de resultaten waren.
  20. 20 Zoek uit wat gezinsleden mogen weten en wat en hoeveel informatie aan hen wordt gegeven. Dit kan veel frustratie en rafelige zenuwen voorkomen. Verschillende gebieden hebben verschillende wetten en beleidsregels met betrekking tot informatie en als je familie zich zorgen maakt, kan een gebrek aan kennis hen nog nerveuzer maken.