3 manieren om een harmonica te spelen | Antwoorden op al uw "Hoe?"

De mondharmonica is een klein, veelzijdig instrument dat wordt gespeeld in bijna alle soorten muziek en de meeste culturen over de hele wereld. Hoewel het op het eerste gezicht verwarrend lijkt om te leren, is de harmonica eigenlijk een eenvoudig en leuk instrument om aan de slag te gaan. Lees de onderstaande stappen om te leren hoe u een harmonica speelt.

Methode één van de drie:
Ermee beginnen

1 Kies een harmonica. Er zijn veel verschillende soorten harmonica beschikbaar voor aankoop, die variëren in gebruik en prijs. Koop voor nu een diatonische of een chromatische harmonica. Beide typen kunnen worden gebruikt om de populairste muziek te spelen, zoals blues of folk.
- De diatonische mondharmonica is misschien wel de meest voorkomende type beschikbaar, en zeker de goedkoopste. Het is afgestemd op een specifieke sleutel, die niet kan worden gewijzigd. De meeste diatonische harmonica's zijn afgestemd op de toonaard van C. Typen diatonische harmonica zijn de 'bluesharmonica', de 'tremolo-harmonica' en de 'octaafharmonica'.
  - In de westerse wereld komt de bluisharmonica vaak voor; in Oost-Azië wordt de tremolo-harmonica vaker gezien.
- De chromatische mondharmonica is een soort harmonica die een mechanisch apparaat gebruikt om te regelen welke gaten lawaai maken. Basale chromatische harmonica's met 10 tonen kunnen slechts één volledige toets spelen (hetzelfde als een diatonische mondharmonica), maar chromatica met 12-16 holes kunnen op elke toets worden afgestemd. Chromaten zijn aanzienlijk duurder dan de meeste diatonische harmonica's; een chromatische kwaliteit van een gerenommeerd merk kan honderden dollars kosten.
  - Vanwege hun flexibiliteit hebben chromatische mondharmonica's met 12 plusnoten over het algemeen de voorkeur voor jazzmuziek.
- Een veel voorkomende afkorting voor de mondharmonica is de "harp". Dit komt van de andere traditionele namen, waaronder "Franse harp" en "bluesharp." Zolang de context duidelijk is, kunnen de woorden "harmonica" en "harp" uitwisselbaar worden gebruikt.
2 Meer informatie over uw harmonica. De harmonica is een rietinstrument dat messing riet gebruikt. Het riet is wat de lucht splitst die je duwt of door de gaten trekt om tonen te creëren. Riet wordt op een plaat gemonteerd, verstandig de rietplaat, die meestal ook van koper is. Het deel van de harmonica waaraan de rietplaat is bevestigd, wordt de kam, en is meestal gemaakt van plastic of metaal. De mondstuk van de harp kan worden geïntegreerd in de kam, of in chromatische mondharmonica's, apart opgeschroefd. De afdekplaten bedek de rest van het apparaat en kan worden gemaakt van hout, metaal of plastic.
- De glijstang van een chromatische harp is meestal ook van metaal.
- Afhankelijk van of je inademt of uitademt via je harp, worden er verschillende noten geproduceerd door het riet. Een typische diatonische harp die is afgestemd op C tijdens de uitademing is afgestemd op G tijdens het inademen. Deze schalen vullen elkaar mooi aan en vullen elkaar in zonder extra gaten toe te voegen.
- Het riet in je mondharmonica is delicaat en verslijt na verloop van tijd. Zacht spel en regelmatige verzorging zijn nodig om een goede toon zo lang mogelijk te behouden.
3 Leer de harmonicatafel te lezen. Net als gitaren kunnen mondharmonica's worden gespeeld door de volgende tabulatuur te volgen, waardoor de noten op een muziekblad worden teruggebracht tot een gemakkelijk te volgen systeem van gaten en adempatronen. Tablatuur is ook nuttig voor grotere chromatische harmonica's, maar deze wijkt enigszins af van de diatonische tabulatuur en is minder gebruikelijk.
- Ademhaling is gemarkeerd door pijlen. Een pijl omhoog geeft een uitademing aan; een pijl naar beneden geeft een ademhaling weer.
  - De meeste gaten in een diatonische harmonica produceren twee 'buur'-noten op een bepaalde schaal; dus wordt C en vervolgens D op dezelfde schaal gespeeld door in het juiste gat te blazen en dan vanuit hetzelfde gat naar binnen te trekken.
- Gaten zijn gemarkeerd met een cijfer, beginnend bij de laagste (linker) toon en naar boven bewegend. De laagste twee tonen zijn dus (omhoog) 1 en (omlaag) 1. Op een harp met 10 holes zou de hoogste noot (omlaag) 10 zijn.
  - Sommige noten op een gewone 10-gaats harmonica overlappen elkaar, met name (naar beneden) 2 en (naar boven) 3. Dit is nodig om een goed bereik voor het spelen van schalen mogelijk te maken.
- Meer geavanceerde technieken worden gemarkeerd met schuine streepjes of een andere kleine markering. Diagonale schuine strepen door de pijlen geven aan dat het buigen van de toon (later bedekt) nodig is om de juiste toon te krijgen. Dubbele punthaken of schuine strepen op een chromatische tabulatuur kunnen ook aangeven of de knop al dan niet moet worden ingedrukt.
  - Er is geen gestandaardiseerd systeem van tabulatuur dat door alle harmonicaspelers wordt gebruikt. Echter, als je eenmaal oefent en je comfortabel voelt om één type te lezen, zullen de meeste andere typen je snel begrijpen.

partituur
0 / 0

Methode 1 Quiz

Wat is een soort harmonica?

Methode twee van drie:
Basis-harmonicatietechniek

1 Maak een notitie door te blazen. Het allereerste dat je met je nieuwe instrument moet oefenen, is een notitie maken. Kies een gat of een aantal gaten in het mondstuk en blaas er voorzichtig in. Aangrenzende gaten zijn meestal ontworpen om automatisch met elkaar te harmoniseren, dus probeer in drie gaten tegelijk te blazen om een aangenaam geluid te maken. Oefen om te schakelen tussen slechts één hole spelen en akkoorden spelen op meerdere holes.
- Dit type spel wordt 'straight-harp' of 'first position' genoemd.
- Zoals je misschien wel vermoedt, wordt het aantal gaten dat je doorblaast gedeeltelijk bepaald door je lippen. Om meer controle te krijgen over de noten die u speelt, leert u uiteindelijk ook het blad van uw tong gebruiken om gaten te blokkeren. Dit wordt later behandeld.
2 Trek diep adem om notities te wijzigen. Vergeet niet om zachtjes lucht over het riet te trekken, adem in om elke noot een stap hoger te brengen. Door in en uit te ademen via het mondstuk, krijg je toegang tot alle noten waarop je harp is afgestemd.
- Dit type spel wordt 'cross-harp' of 'second position' genoemd. Cross-harp-tonen zijn vaak goed geschikt voor blues-riffs.
- Als je een chromatische mondharmonica hebt, oefen dan door de schuifknop ingedrukt te houden en ingedrukt te houden om de noten die je produceert verder te besturen.
3 Probeer een schaal te spelen. Op een C-afgestemde diatonische mondharmonica begint de C-schaal met (omhoog) 4 en stijgt naar (omhoog) 7. De standaard uit, in patroon wordt herhaald, behalve op het 7e gaatje, waar het wordt geschakeld (eerst tekenen, dan uit). Deze toonladder is de enige complete toonladder op een C-afgestemde harp, maar je kunt soms liedjes op andere schalen spelen, op voorwaarde dat ze geen ontbrekende noot (ken) van de toonladder nodig hebben.
4 Praktijk. Blijf oefenen met het spelen van schalen en individuele bankbiljetten tot je je comfortabel voelt met het spelen van slechts één noot tegelijk. Zodra je dat niveau van controle over je instrument kunt oefenen, kies je enkele eenvoudige liedjes en oefen ze ook. Tabulatuur voor nummers als "Mary Had a Little Lamb" en "Oh, Susanna" is gemakkelijk online te vinden, als je vastloopt.
- Probeer textuur toe te voegen door meerdere noten tegelijkertijd te spelen. De volgende stap in je oefening is om je controle iets te ontspannen en twee- en drie-notenakkoorden toe te voegen aan de liedjes die je oefent door twee of drie aangrenzende gaten tegelijkertijd te spelen. Dit zal je helpen meer controle te krijgen over je mond en je ademhaling, en de nummers interessanter te maken om naar te luisteren.
  - Speel niet alles in akkoorden! Probeer een akkoord toe te voegen aan het einde van een couplet of zin. Het belangrijkste is om comfortabel te schakelen tussen afzonderlijke tonen en meerdere bankbiljetten.

partituur
0 / 0

Methode 2 Quiz

Hoe kun je oefenen met het spelen van de mondharmonica?

Methode drie van drie:
Geavanceerde technieken

1 Betaal voor lessen. Vanaf dit punt, hoewel je jezelf zeker kunt blijven leren, zul je snellere en technisch technischer resultaten zien als je oefent onder de voogdij van een ervaren speler. Mondharmonica lessen variëren in prijs en frequentie; voel je vrij om een paar lessen van een leraar te proberen en dan verder te gaan tot je er een vindt die bij je past.
- Zelfs als je lessen volgt, moet je blijven vertrouwen op handleidingen en boeken om je spel te verbeteren. Er is geen reden om al je andere materiaal te laten vallen, alleen omdat je het aanvult met professionele lessen.
2 Gaten overslaan. Het is gemakkelijk om in een patroon te vervallen waarbij je constant lucht in en uit je harp dwingt, maar als je meer geavanceerde liedjes begint te spelen, moet je oefenen met het overslaan van sommige gaten om anderen te bereiken. Speel liedjes met noten waarbij je een gat of twee moet springen, zoals de Amerikaanse traditionele melodie, "Shenandoah", die een sprong heeft van de vierde naar de zesde hole aan het einde van de tweede zin (op een standaard diatonische C) .
- Oefen het overslaan door de harmonica iets weg te trekken en het dan terug te brengen naar de juiste positie (om uw vertrouwdheid met de positie van elk gat te vergroten) en door uw luchtstroom te stoppen zonder de harmonica te verwijderen (om u meer oefening met ademcontrole te geven).
3 Speel met twee handen gecupt. Om te beginnen heb je waarschijnlijk de harmonica vastgehouden met de wijzervinger en de duim van je linker (of niet-dominante) hand en deze te schuiven terwijl je speelt. Maak je spel leuker door je rechter (of dominante) hand toe te voegen. Laat de hak van je rechterhandpalm onder je linkerduim rusten en leg dan het mes van je rechterhandpalm langs je linkerkant om je vingers op te krullen rond je linker pinkvinger. Dit creëert een "klinkend gat" dat kan worden gebruikt om het geluid van uw harmonica te beïnvloeden.
- Voeg een zachte warble of jammeren toe door je peilgat open en dicht te klappen. Gebruik het aan het einde van een couplet om emotie toe te voegen, of oefen het gewoon waar je maar wilt.
- Creëer een treinfluiteffect door te beginnen met het open klinkende gaatje, het vervolgens te tikken en eenmaal te openen.
- Speel een gedempt, zacht geluid door het peilgat grotendeels gesloten te laten.
- Je zult waarschijnlijk merken dat deze positie je dwingt om je harp in een hoek te houden, met het linker uiteinde een beetje naar beneden en naar binnen gericht. Deze positie leent zich eigenlijk ook voor andere technieken, dus omhels het.
4 Leer tong blokkeren. Tongblokkering is een geweldige manier om losse tonen in prachtige akkoorden te rollen zonder de originele noot te breken. Met behulp van de zijkant (het blad) van je tong, blokkeer je wat noten van een akkoord en til je vervolgens halverwege de noot op om ze toe te voegen. Deze techniek vereist oefening, maar je positie van het peilgat moet helpen om de zijkant van je tong natuurlijk naar het mondstuk te brengen.
- Begin door je mond te openen om de eerste vier gaten van je harp te bedekken. Gebruik je tong en blokkeer de gaten 1 tot en met 3 en speel een rechte noot bij hole 4. Als je het goed hebt gedaan, hoor je (bovenaan) 4 alleen maar. Zodra je dit gemakkelijk kunt doen, speel je een aanhoudende noot en hef je je tong halverwege op om de volledige harmonie te introduceren.
- Tongblokken kunnen worden gebruikt om liedjes een wals- of polka-achtige luchtigheid te geven door ze af te wisselen met individuele noten of op een aantal andere verschillende manieren. Ze zijn erg flexibel. Oefen met het gebruik ervan totdat u er zeker van bent dat u ze van nummer tot nummer improviseert.
5 Begin met het buigen van noten. Waarschijnlijk de meest geavanceerde techniek in termen van de enorme hoeveelheid oefening die nodig is om de knie te krijgen, is buigen van de noot. Opmerking buigen is de kunst van het feitelijk veranderen van de noten die uw harmonica produceert door de luchtstroom strakker en scherper te maken. Meesterharpisten kunnen een diatonische mondharmonica veranderen in een de facto chromatische mondharmonica alleen door buigen van de toon. Gebruik het nu voor het maken van platte tonen om je repertoire te vergroten.
- De basistechniek voor het buigen van een toon is om de opening in je lippen heel erg klein te maken en lucht er scherp door te zuigen in het gat dat je wilt buigen.Trek een cross-harp-toon en knijp geleidelijk aan je lippen samen totdat je de toon begint te horen veranderen. Door uw lippen min of meer te knijpen, kunt u de toon van de noot verder regelen.
- Wees heel voorzichtig wanneer je het buigen van noten oefent. Omdat de lucht zo scherp over het riet loopt, kan deze gemakkelijk losraken of buigen, waardoor uw instrument wordt verpest. Geduld en zorg zijn nodig om een gelukkig medium te vinden tussen niet een noot buigen en deze te hard buigen.