Hoewel er tientallen geitenrassen zijn, zijn er een paar die vaker voorkomen dan andere. Als je niet weet wat voor soort geit je bezit, probeer dan te zoeken naar kenmerken van gewone rassen. Van slappe oren Nubians aan lang-fleeced Angoras, hebben de gemeenschappelijke rassen vaak een onderscheidende eigenschap. Naast het helpen identificeren van een ras, kunnen oren, vacht en uiergrootte u helpen erachter te komen of een geit is gefokt voor vlees, zuivelproducten of vezels. Als je gestoord bent, probeer dan hulp te krijgen van het landbouwprogramma van een lokale universiteit of een fokker.

Methode één van de twee:
Op zoek naar functies voor gemeenschappelijke rassen

  1. 1 Zoek naar Nubians met slappe oren. Als je geit slappe oren heeft die ongeveer 2,5 cm onder de snuit hangen, kun je er zeker van zijn dat het een Nubische is. Ook bekend als Anglo-Nubiërs, dit is een algemeen ras van geit over de hele wereld. Ze zijn meestal koppig, hebben ronde muilkorven en hun korte, fijne jassen zijn er in verschillende kleuren en patronen.[1]
    • Nubiërs worden zowel zuivel- als vleesgeiten beschouwd. Ze produceren niet zoveel melk als andere rassen, maar ze zijn een populaire melkgeit vanwege het rijke vetgehalte van hun melk. Bovendien doen ze het meestal beter in warmere klimaten dan andere melkgeiten, zoals Zwitserse rassen.[2]
  2. 2 Onderscheid maken tussen volgzame, rechtopstaande Zwitserse rassen. Gebruikt voor zuivelproductie, Zwitserse rassen hebben rechte gezichten, oren die recht naar boven wijzen, zijn over het algemeen kalm en hebben bijna altijd een hoge bouw. Een herdershond uit Zwitserland, zoals elk ander melkras, moet een mollige, goedgevormde uier hebben.[3] Gemeenschappelijke Zwitserse rassen zijn onder meer:
    • Alpines, die in verschillende kleurpatronen voorkomen, worden beschouwd als de topproducerende melkgeit. Ze zijn een groot ras; staat ten minste 32,5 inch (83 cm) op de schouder, en het geld is ten minste 37 inch (94 cm).[4]
    • De oberhasli heeft een opvallende lichte tot dieprode vacht met zwarte aftekeningen op de buik, benen en gezicht.[5]
    • Met een lang, robuust frame, saanens zijn gebouwd zoals Alpines, maar zijn altijd wit of crème. Ze zijn een melkproducerend ras en, omdat ze zeer volgzaam zijn, zijn ze zeer geschikt voor machinaal melken.[6]
    • Toggenburgs zijn meestal korter dan andere melkrassen, maar zijn robuust gebouwd. Ze zijn ook meer actief en alert dan andere melkrassen. Hun jassen variëren van diep tot lichtbruin met verschillende stukken wit of crème.[7]
  3. 3 Spot a LaMancha's gopher oren. Maak je geen zorgen als je geit kleine oren heeft! De LaMancha is een melkras met oren van 1 tot 2 inch (2,5 tot 5,1 cm) lang, soms ook wel 'elforen' genoemd. Net als veel andere melkrassen hebben ze een stevige, korte jas die fijn en glanzend is, en een recht gezicht, maar hun oren zijn hun bepalend kenmerk.[8]
    • Fokkers en geitenorganisatie noemen ze gopheroren vanwege hun kleine formaat.
  4. 4 Identificeer big-muscled vlees geitenrassen. Vleesgeiten hebben grote poten, dichte bouwsels en hebben meestal horens en korte jassen.[9] In tegenstelling tot melkrassen hebben vleesrassen een compacte uiers.[10] Gemeenschappelijke vleesrassen zijn onder meer:
    • boers, dat zijn dikke, stevige geiten met hoorns en halflange, hangende oren. Het zijn zware, vleesproducerende geiten met een gewicht van ergens tussen de 90-159 kg (90-159 kg). Hun korte jassen kunnen roodbruin, zwart of wit zijn. Meestal hebben Boers met witte jassen roodbruine of zwarte koppen.[11]
    • Zoals Boers, Kikos zijn goed gebouwd en alert. Ze hebben brede, rechte muilkoppen, spiraalvormige hoorns en oren van gemiddelde lengte die niet zo rechtopstaand zijn als een Zwitsers ras, maar niet hangen als een Nubische. Ze kunnen korte of dikke jassen hebben en hoewel ze vaak wit zijn, kunnen ze in verschillende kleuren worden geleverd.[12]
    • Myotonics zijn beter bekend als flauwvallende geiten en onderscheiden zich door hun bekende vecht- of vluchtreactie. De meeste zijn zwart en wit, maar veelkleurige geiten zijn niet ongebruikelijk. Als ze schrikken, bevriezen ze vaak en vallen ze op de grond. Ze worden gefokt als vleesgeiten en worden vaak als huisdier gehouden, omdat ze gemakkelijk te houden, te voeren zijn en ook goede melkers zijn[13]
  5. 5 Kijk uit naar luxueuze jassen van vezelgeiten. Mohair vezelgeiten zijn gemakkelijk te identificeren, omdat ze lange, geplooide jassen hebben. Andere vezelgeiten zijn dubbel gecoat en hebben dichte donsachtige onderlagen die worden gebruikt om kasjmier te produceren. Ze zijn meestal kleiner dan de vlees- en melkgeiten, met een gewicht van ongeveer 34-68 kg (75-150 lbs)[14]
    • Angoras behoren tot de meest populaire vezelrassen en zijn gemakkelijk te herkennen. Ze zijn redelijk groot en hun lange mohairvacht is altijd wit.[15]
    • Pygoras en Nigoras zijn Angora-kruisingen die ook zijn gefokt voor de productie van mohairvezels. Het mengen van rassen creëert nieuwe vezelkleuren en resulteert in kleinere, beter hanteerbare geiten.[16]
    • Cashmere geiten zijn een groep van enkele tientallen rassen met zachte onderjassen. Ze zijn er in verschillende kleuren, maar het zijn allemaal koelere klimaatgeiten die worden gefokt om het luxueuze kasjmier te produceren.[17]
  6. 6 Controleer de lengte van de vacht van je mini-geit. Vaak beschouwd als multi-gebruik rassen, kunnen miniatuur geiten worden gefokt voor zuivel, vlees, vezels, of bewaard als huisdieren. De gemakkelijkste manier om te vertellen tussen de meest voorkomende rassen is om de lengte van de vacht te controleren.
    • Nigeriaanse dwerggeiten hebben de bouw van een melkras op een kleinere schaal, en hebben kortere jassen.[18]
    • Pygmy geiten zijn meer gespierd en hebben dikke, middellange tot lange jassen.[19]

Methode twee van twee:
Andere bronnen proberen

  1. 1 Vraag een fokker om registratiegegevens voordat je een geit koopt. Van ziektepreventie tot het identificeren van het ras en het doel van een geit, registratie-registraties zijn van vitaal belang. Hoewel de wetten per locatie verschillen, vereisen de meeste rechtsgebieden dat geiten worden getagd en geregistreerd voordat ze worden verkocht.[20]
    • Een volledig registratierapport moet het geslacht, de fok, het kuddennummer, de geboortedatum (of het jaar) van de geit en informatie over de ouders vermelden.[21]
  2. 2 Zoek naar rasinformatie op tatoeages, tags en microchips. Rasassociaties en individuele landen hebben verschillende letter- of cijfercodes. Als je niet zeker weet wat de registratietekens van je geit betekenen, zoek ze dan online op om ze te decoderen. Begin met het controleren van de afdelingen landbouw, milieu of landelijke zaken van uw land.[22]
    • Tatoeages bevinden zich vaak in het oor van een geit. Houd een zaklamp aan de buitenkant van het oor zodat je de tatoeage gemakkelijker kunt lezen.
    • Veel lokale 4H- en landbouwclubs zullen u kunnen helpen uw geit te identificeren en deze correct te registreren.
  3. 3 Krijg hulp van het landbouwprogramma van een universiteit als je stumped bent. Als je problemen hebt om het ras van je geit in je eentje te identificeren, zoek dan naar een lokale universiteit met een landbouw- of veeteeltprogramma. Probeer in contact te komen met de afdeling en vraag of ze u kunnen helpen uw ras te identificeren.
  4. 4 Vraag lokale fokkers om hulp. Zodra je je geit hebt versmald tot een paar mogelijke rassen, probeer dan op zoek te gaan naar lokale fokkers die gespecialiseerd zijn in die rassen. Je zou hen om hulp kunnen vragen of hun geiten in persoon kunnen zien om een ​​beter beeld te krijgen van hoe een ras eruitziet en zich gedraagt.[23]
    • Als uw hinde bijvoorbeeld rechtopstaande oren heeft en een grote uier, heeft u mogelijk een Zwitsers ras of een andere soort melkgeit. U kunt de website van uw nationale vereniging van melkgeiten bezoeken voor links naar specifieke rasorganisaties en fokkersgidsen.