Het verleden is een herinnering die al is gebeurd. Hoewel het soms moeilijk kan zijn om verder te gaan, zoals na een pijnlijke gebeurtenis, verspilt u uw leven wanneer u te veel tijd in het verleden doorbrengt.

Methode één van de drie:
Identificatie van de oorzaak

  1. 1 Terugdenken. Denk na over wat je tegenhoudt in het leven. Ben je bang om een ​​nieuwe relatie te hebben omdat je in het verleden een slechte ervaring hebt gehad? Ben je vast aan het denken aan iets slechts dat je eerder deed en niet weet hoe je verder moet? Mis je je jeugd en heb je minder verantwoordelijkheden? Mis je het hebben van geweldige tijden met oude vrienden?
    • Het achterhalen van de oorzaak van wat je tegenhoudt is een belangrijke eerste stap om verder te gaan.
  2. 2 Zoek je gevoelens. Terwijl je reflecteert op wat je misschien tegenhoudt, let dan op hoe je herinneringen je laten voelen. Als iets je een bijzonder sterke emotie laat voelen (goed of slecht), kan dit de schuldige zijn.[1]
    • Als je merkt dat je bijvoorbeeld heel gelukkig en nostalgisch bent als je nadenkt over je tienerjaren, stel jezelf dan een paar vragen die je kunnen helpen beoordelen of je denken aan het verleden gezond of potentieel schadelijk is en je tegenhouden in het leven.[2]
    • Je zou je bijvoorbeeld kunnen afvragen of je veel over je tienerjaren praat in plaats van te praten over andere delen van je leven of de toekomst.
    • Je kunt je ook afvragen of je herinneringen aan je tienerjaren je op enigerlei wijze beperken. Vraag uzelf bijvoorbeeld af of uw nostalgie u wegleidt van het proberen van nieuwe dingen.
  3. 3 Schrijf de oorzaak op. Zodra je vaststelt wat je tegenhoudt, noteer het dan. Dit zal dienen als een herinnering voor u terwijl u werkt om verder te gaan.
    • Doe het als, bijvoorbeeld, de oorzaak van wat u tegenhoudt, is dat u getuige bent geweest van een zeer traumatische gebeurtenis, zoals een fysieke aanval, en u bent bang dat u iets soortgelijks zal overkomen.
    • Je zou bijvoorbeeld kunnen schrijven dat je bang bent om gekwetst te worden, of dat je je zorgen maakt over het uit de hand lopen in een bepaalde situatie.
    • Op papier noteren kan de oorzaak van wat je niet laat doorgaan je ook helpen wanneer het tijd is om je gevoelens te confronteren.[3]
  4. 4 Wees geduldig. Hoewel tijd besteden aan het nadenken over de oorzaak per definitie een inval in het verleden is, moet u er rekening mee houden dat u het uiteindelijk op een manier doet om verder te gaan.
    • Probeer jezelf te herinneren aan je uiteindelijke doel terwijl je nadenkt over je verleden.
    • Neem een ​​pauze van je situatie met een aantal rustgevende afleidingen als je je overweldigd voelt.[4]

Methode twee van drie:
Veranderen van de manier waarop u denkt

  1. 1 Vecht tegen de gedachten die je tegenhouden. Je kunt proberen verder te gaan in het leven door anders te denken over wat je tegenhoudt. Als je bijvoorbeeld getuige bent geweest van een aanval en je bent bang dat dit je zal overkomen, stel jezelf dan wat vragen om te voorkomen dat dit een nadelige invloed op je leven heeft.[5]
    • U zou zich bijvoorbeeld kunnen afvragen hoe zelden aanslagen in uw stad of land plaatsvinden, waar u op het internet kunt zoeken op zoek naar een antwoord. Dit zal je helpen te beseffen dat jouw kans om zelf mishandeld te worden erg laag is.
    • Je zou je bijvoorbeeld ook kunnen afvragen hoe vaak je bent geweest zonder getuige te zijn geweest van een aanslag. Dit zal je helpen te versterken hoe zeldzaam deze schadelijke gebeurtenis was, die je zal helpen om verder te gaan in het leven door je negatieve beoordelingen van de situatie te veranderen.[6]
  2. 2 Maak jezelf niet nodeloos slachtoffer. Hoewel het goed is om de onderliggende realiteit van een situatie te erkennen, weet bijvoorbeeld dat je de controle hebt over je gedachten en gedrag als je door iemand getraumatiseerd bent. Daarom is het logisch dat je je niet zozeer concentreert op wat je werd aangedaan, maar dat je in plaats daarvan een beroep doet op wat je eraan kunt doen en hoe je verder kunt gaan.[7]
    • Ga niet te ver in de andere richting en denk dat wat jou is overkomen jouw schuld is. Denk in plaats daarvan aan wat u kunt doen om u beter te voelen, ongeacht wie de schuldige is voor het incident en ga verder.
  3. 3 Wees bedachtzaam. Er zal maar één dag zijn zoals die je vandaag leeft. Elke dag is kostbaar en de tijd vliegt. Je weet nooit wanneer je zult sterven, dus leef elke dag ten volle. Hoewel deze als clichés kunnen klinken, is er ook veel waarheid, vandaar dat ze zo gewoon zijn! Er zijn een aantal manieren om meer bewust te zijn. Je kunt die bijvoorbeeld proberen[8] :
    • Ervaar ervaringen door je best te doen om je te concentreren op de eenvoudige sensaties die ze bieden. Besteed extra aandacht aan smaken, geuren en de manier waarop alles eruit ziet en aanvoelt.
    • Adem diep in en uit en let goed op hoe uw adem voelt en klinkt.
    • Bekijk de wereld vanuit een nieuw perspectief door je voor te stellen dat je niet bekend bent met wat je doet; stel je in plaats daarvan voor dat je je omgeving voor het eerst ziet zonder dat je het weet.
  4. 4 Vermijd ontmoedigd te raken. Verder gaan kan erg moeilijk zijn. Soms merk je misschien dat je minder controle over je geest hebt terwijl het naar het verleden of de toekomst afdaalt wanneer je wilt dat het in het huidige moment is.[9]
    • Probeer te vermijden ontmoedigd te raken door jezelf wat slap te snijden wanneer je merkt dat je herkauwt of niet verder gaat.
    • Houd er rekening mee dat verder gaan een continu proces is, dus je faalt niet, zolang er maar een algemene trend naar is. Raak niet boos door enkele fouten; Bekijk in plaats daarvan de algemene trends in uw voortgang.
  5. 5 Confronteer je angsten. Als je iets traumatisch hebt meegemaakt en problemen hebt om verder te gaan, overweeg dan om je angsten direct onder ogen te zien om je te helpen eroverheen te komen.[10]
    • Als u bijvoorbeeld een slecht auto-ongeluk hebt gehad en u kunt het niet vergeten en zult u niet meer rijden, probeer dan geleidelijk uzelf bloot te stellen aan auto's en opnieuw te rijden.[11]
    • U kunt bijvoorbeeld twee minuten in een geparkeerde auto zitten. Daarna zou je 's nachts rond je omgeving kunnen rijden of wanneer er waarschijnlijk weinig tot geen verkeer is.

Methode drie van drie:
Professionele hulp krijgen

  1. 1 Zoek een psycholoog. U kunt er baat bij hebben om een ​​psycholoog te zien die u kan helpen om uw probleem van niet kunnen doorgaan in het leven te verwerken.
    • Gebruik deze website om een ​​psycholoog te vinden: http://locator.apa.org/
  2. 2 Vraag het aan je huisarts. U kunt last hebben van een depressie, waarvan herkauwen een symptoom is[12]. Als dit het geval is, is het misschien de moeite waard om uw arts te vragen naar de mogelijkheid om een ​​antidepressivum te proberen.[13]
    • Tekenen dat u mogelijk depressief bent, zijn bijvoorbeeld gevoelens van hopeloosheid, lusteloosheid, verlies van interesse in activiteiten of de toekomst, vertraagd denken, rusteloosheid, angst of een gebrek aan energie.[14]
    • Je zou ook last kunnen hebben van Post Traumatic Stress Disorder, een vorm van angst die kan optreden nadat je een verontrustende gebeurtenis hebt meegemaakt of er getuige van bent geweest.[15]
  3. 3 Maak een lijst van uw symptomen. Als u besluit een medische of geestelijke gezondheidswerker te zoeken, haal dan het meeste uit uw bezoek door de soorten symptomen op te schrijven die u hebt ervaren en onder welke omstandigheden. [16]
    • Wees niet bang om in details te treden. Het is beter om te veel informatie te geven dan te weinig.
  4. 4 Maak een lijst met vragen. Zorg dat u op uw afspraak voorbereid bent door enkele vragen op te schrijven waarnaar u tijdens uw afspraak met uw arts kunt verwijzen.[17] Je zou kunnen vragen over, bijvoorbeeld:
    • Medicijnen die u misschien kunt nemen.
    • De voors en tegens van verschillende medicijnen.
    • Alternatieven zijn er om medicijnen te nemen, zoals veranderingen in de levensstijl (bijvoorbeeld beweging, gezond eten).
    • Wat de bijwerkingen van de aanbevolen medicijnen zijn.
    • De mogelijke onderliggende oorzaak van uw depressie of een posttraumatische aandoening.