Tincturen zijn geconcentreerde kruidenextracten die zijn gemaakt van alcohol en gehakte kruiden. De tinctuur is vooral effectief bij het verwijderen van de essentiële verbindingen van planten, vooral die welke vezelig of houtachtig zijn, en van wortels en harsen.[1] Omdat deze methode ervoor zorgt dat de kruiden en hun voedingsstoffen voor een lange tijd kunnen worden bewaard, wordt het vaak vermeld in kruidenboeken en remedies als een geprefereerde manier om kruiden te gebruiken.

Bovendien houden veel herboristen van tincturen voor andere gunstige redenen, zoals hun gemakkelijk te dragen, hun nut voor langdurige behandelingen en hun vermogen om snel te worden geabsorbeerd, evenals het toestaan ​​van onmiddellijke veranderingen in de dosering.[2] Als de tinctuur bitter blijkt te zijn, kan hij gemakkelijk aan het sap worden toegevoegd om de smaak te verhullen. Een ander voordeel van tincturen is dat ze voedingsstoffen uit de planten in een stabiele, oplosbare vorm houden en dat ze de vluchtige en semi-vluchtige ingrediënten behouden die anders verloren gaan bij hittebehandeling en verwerking van droge kruidenextracten.

Stappen

  1. 1 Koop kwaliteit alcohol. Het type alcohol dat de voorkeur heeft voor het produceren van een tinctuur is wodka.[3] Dit komt doordat het kleurloos, geurloos en redelijk smaakloos is. Als u geen wodka kunt krijgen, kan brandewijn, rum of whisky worden vervangen. Welke alcohol ook wordt gekozen, deze moet 80-proof zijn (namelijk 40% alcohol) om het mildewing van het plantmateriaal in de fles te voorkomen.
    • Het is ook mogelijk om een ​​tinctuur te maken van hoogwaardige appelciderazijn of glycerine.[4] De alternatieven werken mogelijk beter wanneer de patiënt alcohol weigert.
  2. 2 Gebruik een geschikte container. De houder voor de tinctuur moet van glas of keramiek zijn. Vermijd het gebruik van metalen of plastic containers, want deze kunnen na verloop van tijd reageren met de tinctuur of gevaarlijke chemicaliën uitlogen. Items zoals een Mason-pot, een glazen fles met een aangehechte stop, enz., Zijn ideaal voor het weken van een tinctuur. Daarnaast moet u een paar donkere tinctuurflessen van donker glas kopen om de tinctuur in te bewaren zodra deze is gemaakt; deze flessen moeten een stevig vastgeschroefd of vast klemdeksel hebben om te voorkomen dat de lucht binnendringt tijdens opslag, maar om het gebruik ervan te vergemakkelijken. Zorg ervoor dat alle containers vóór gebruik zowel schoon als gesteriliseerd zijn.
  3. 3 Maak de tinctuur klaar. Je kunt een tinctuur bereiden op maat of op zicht; het hangt echt af van je comfortniveau door simpelweg kruiden toe te voegen en te beoordelen met het oog, of dat je je prettiger voelt door ze op te tellen door het gemeten gewicht. Ook moet u weten of u verse, poedervormige of gedroogde kruiden aan de tinctuur wilt toevoegen. Enkele suggesties voor het toevoegen van de kruiden in de volgorde vers, gepoederd of gedroogd zijn als volgt:
    • Voeg voldoende verse gehakte kruiden toe om de glazen container te vullen. Bedek met alcohol.[5]
    • Voeg 4 ons (113 g) poederkruid met 1 pint (473 ml) alcohol (of azijn / glycerine) toe.[6]
    • Voeg 7 gram (198 g) gedroogd kruidenmateriaal toe aan 35 vloeibare ounces (1 liter) alcohol (of azijn / glycerine).
  4. 4 Roer met een botermes rond de rand van de glazen container om ervoor te zorgen dat luchtbellen worden verbroken.
  5. 5 Sluit de container af. Plaats het op een koele, donkere plek; een kastplank werkt het best. De container moet daar 8 dagen tot een maand worden bewaard.[7]
    • Schud de container regelmatig. Humbart Santillo adviseert om het gedurende 14 dagen twee keer per dag te schudden,[8] terwijl James Wong aanbeveelt het af en toe te schudden.[9]
    • Zorg ervoor dat u de weektinctuur zo labelt dat u weet wat het is en de datum waarop het is gemaakt. Houd het buiten het bereik van kinderen en huisdieren.
  6. 6 Zeef de tinctuur. Zodra de weektijd is afgelopen (de volgende tinctuurinstructies zullen u hiervan op de hoogte stellen of u weet het al uit ervaring, maar als dat niet het geval is, ongeveer twee weken is een goede weken), druk dan de tinctuur als volgt in:
    • Plaats een mousseline doek over een zeef. Plaats een grote kom eronder om de gespannen vloeistof op te vangen.
    • Giet de geweekte vloeistof voorzichtig door de met mousseline omwikkelde zeef. De mousseline zal het plantmateriaal vangen en de vloeistof zal er onderdoor in de kom passeren.
    • Druk op het kruidenmateriaal met een houten of bamboelepel om nog meer vloeistof uit te persen, en draai ten slotte de mousseline om eventuele overgebleven vloeistof uit de kruiden te halen.
  7. 7 Giet de vloeistof in een voorbereide fles tinctuur. Gebruik een kleine trechter voor deze stap als u geen vaste hand hebt. Draai het deksel en de datum vast en label de tinctuur.
    • Als u dit voor de lange termijn bewaart zonder het te gebruiken tot later, overweeg dan om de doppen met was te verzegelen.[10]
  8. 8 Opslaan en gebruiken. Een tinctuur kan een houdbaarheid hebben van maximaal 5 jaar vanwege het feit dat alcohol een conserveermiddel is.[11] Ken echter de eigenschappen van de specifieke kruiden die je hebt gebruikt en volg de aanwijzingen van het recept waaruit je de tinctuur maakt in termen van hoe lang je de tinctuur moet behouden.
    • Volg de instructies die van toepassing zijn op uw tinctuur voor gebruik; raadpleeg een gekwalificeerde, betrouwbare herborist of een gezondheidsdeskundige als u meer informatie nodig heeft en houd er rekening mee dat kruidenbehandelingen gevaarlijk kunnen zijn als u de eigenschappen van het kruid en de gevolgen ervan niet weet.