Een scène in een film analyseren (met afbeeldingen)

Het analyseren van slechts één scène in een film kan zowel leuk als verhelderend zijn! Omdat je je op slechts een klein deel van een film concentreert, kun je een diepe duik nemen in de details en een goed begrip krijgen van de beslissingen van de filmmaker. Bekijk voordat je je scène kiest de hele film om er zeker van te zijn dat je het begrijpt. Bekijk de enkele scène verschillende keren en maak aantekeningen om het op te splitsen. Ten slotte kunt u uw notities omzetten in een formele geschreven scène-analyse voor een klas of uw gebruik.

Deel een van de drie:
De scène kiezen en bekijken

1 Bekijk de hele film voordat je je scène kiest. Een enkele scène in een film is slechts een deel van een heel verhaal. Om het doel van dat deel volledig te begrijpen, is het belangrijk om na te denken over de film als geheel. Vraag jezelf af wat de belangrijkste thema's van de film zijn, let op de hoofdpersonages en denk na over de algemene stemming of toon van de film.^[1]
- Als u bijvoorbeeld een scène gaat analyseren in Aan de waterkant (1954), je zou willen weten dat een overheersend thema van de film een broederliefde is die wordt ondermijnd door duistere politieke allianties.^[2]
2 Kies een scène met een duidelijk thema of doel. De scène moet tussen de 2 en 5 minuten lang zijn. Als u een scène wilt kiezen die belangrijk genoeg is voor uw analyse, kunt u overwegen hoe de film er zonder zou zijn. Zou de film logisch zijn? Zou een thema onontgonnen blijven? Ga voor een scène die de kijker het doel van de film of het conflict tussen de hoofdpersonen duidelijker maakt.^[3]
- Als de scène gemakkelijk uit de film kan worden verwijderd, is dit waarschijnlijk geen goede keuze voor uw analyse.
- Stel je bijvoorbeeld voor bek (1975) zonder de openingsreeks! Deze scène laat ons kennismaken met de mysterieuze diepzeediefin van de film (een zo eng dat het zijn eigen muzikale thema heeft).^[4]
3 Bekijk de scène meerdere keren zonder notities te maken. Leeg je geest en concentreer je alleen op wat er op het scherm voor je staat. Hiermee kunt u de scène absorberen zonder er vanaf weg te kijken of de reeks pauzeren om iets op te schrijven. Je kunt ook de stemming van de scène beter ervaren.

partituur
0 / 0

Deel 1 Quiz

De scène die u analyseert, moet zijn hoe lang?

Tweede deel van de drie:
De scène doorbreken

1 Bekijk de scène een aantal keren opnieuw terwijl u aantekeningen maakt. Pak een notitieblok en noteer al je grote-beeldobservaties (zoals het thema), evenals de kleine details (zoals de verlichting). Als je van plan bent om een geschreven scène-analyse te doen, zullen deze gedetailleerde aantekeningen je helpen een georganiseerd en goed ondersteund essay te schrijven.^[5]
- Terwijl je schrijft, pauzeer je de film om er zeker van te zijn dat je niets mist. Je kunt ook terugspoelen als je het gevoel hebt dat je een klein stukje van de scène moet terughalen.
2 Neem nota van elke beslissing die de regisseur heeft genomen om de scène te maken. Niets dat in de scène gebeurt, is per ongeluk! Elk klein detail telt. Zet jezelf in de schoenen van de regisseur om na te denken over hoe deze details bijdragen aan het algemene doel en de boodschap van de scène (en de film als geheel). Noteer uw indrukken zodat u ze niet vergeet.^[6]
3 Denk aan de motivaties, het kostuum en de lijnen van elk personage. Begin met het noteren welke tekens aanwezig zijn in de scène. Omdat je de hele film hebt bekeken, moet je een goed idee hebben van de verlangens, persoonlijkheden en sterke en zwakke punten van die personages. Bepaal wat er aan de hand is met de personages in deze enkele scène. Hoe draagt deze scène bij tot hun algemene ontwikkeling?^[7]
- Zijn er bijvoorbeeld tekens die een grote transformatie ondergaan? Realiseren ze iets waar ze niet eerder aan gedacht hadden?
- Let goed op wat de personages dragen. Misschien weerspiegelt hun donkere kleding hun sinistere daden. Of misschien is een personage dat gewoon een muurbloempje stopt, ineens in felle kleuren en een enorme hit uitgedost.
4 Bepaal waarom de regisseur bepaalde acteurs voor verschillende rollen castte. Bestuurders kiezen er meestal voor om een bepaalde acteur te casten, omdat hun kenmerken overeenkomen met die van het personage dat de regisseur op het scherm wil zetten. Merk op hoe de acteurs de personages van de film tot leven brengen. Let op de unieke manieren en fysieke kenmerken van de acteurs en zie hoe die elementen de scène beïnvloeden.^[8]
5 Overweeg hoe de instelling de scène beïnvloedt. Waar de regisseur ervoor kiest om de scène te laten spelen, is van belang. Als de scène bijvoorbeeld in een auto plaatsvindt, kijken de personages mogelijk vooruit in plaats van naar elkaar. Als de scène zich op een kerkhof bevindt, kan de kijker automatisch het gevoel krijgen dat er iets ergs gaat gebeuren.^[9]
6 Let op de manier waarop elke opname wordt ingelijst. Framing is een belangrijk onderdeel van de mise-en-scène, of de fysieke opstelling en compositie van delen op het scherm. Pauzeer de scène op een enkele foto. Wat is gecentreerd en wat is buiten het scherm? Is het licht helder of schimmig? Is het een close-up opname? Hoe beïnvloedt de framing de volledige scène?^[10]
- Analyseer elk frame door jezelf deze vragen te stellen.
- De mise-en-scène bevat ook de rekwisieten, sets, karakterpositie (s) op het scherm en kostuums. Deze term omvat alle visuele componenten van de film.^[11]
- Overweeg bijvoorbeeld de absolute angst die gecommuniceerd werd door de douchescène van Janet Leigh in psychopaat (1960), die verschillende frames bevat die alleen de wijd open schreeuwende mond van het hoofdpersonage laten zien.
7 Let op de effecten van verschillende camerahoeken of -shots. Camerawerk is een groot deel van het filmmaken. Verschillende technieken kunnen de mise-en-scène en de algemene stemming van een film volledig veranderen. Overweeg wiens standpunt de camera vertegenwoordigt en hoe de camera is ingesteld.^[12] Enkele van de meest voorkomende opnames en hoeken zijn:^[13]
- Een extreme close-upfoto waarbij het onderwerp groter is dan het frame.
- Een close-up, waarin het onderwerp het frame vult.
- Een mediumfoto, waarbij het onderwerp vanaf de taille of volledig kan worden bekeken.
- Een afstandsschot, waarbij het onderwerp klein is in vergelijking met hun omgeving.
- Een breed shot dat de instelling weergeeft en vaststelt waar de film zich afspeelt.
- Een lage hoek, waardoor de camera onder het onderwerp komt te staan om ze groot en belangrijk te laten lijken.
- Een hoge hoek, waardoor de camera boven het onderwerp komt te staan zodat deze er klein en onbeduidend uitziet.
8 Kijk hoe de camera beweegt. Naast het kiezen van bepaalde opnames en hoeken, nemen regisseurs ook beslissingen over welke bewegingen ze moeten gebruiken om hun camera de scène te laten vangen. Enkele veel voorkomende camerabewegingen zijn:^[14]
- Een kanteling waarbij de lens van de camera omhoog en omlaag wordt bewogen zonder de camera zelf te verplaatsen.
- Een pan, waarbij de camera van links naar rechts moet worden verplaatst op een vast statief.
- Een zoomlens, waardoor de lens van de camera in of uitgelijnd op een onderwerp.
- Een voetstuk, waarbij de hele camera omhoog of omlaag wordt bewogen.
- Een dolly, waarbij de hele camera wordt verplaatst (niet alleen het zoomen van de lens) naar een onderwerp toe of ervan weg.
- Een vrachtwagen, waarbij een onderwerp van links naar rechts op een bewegend spoor wordt gevolgd (in plaats van een vast statief).
9 Luister naar muziek, een verteller of andere geluidseffecten. Herhaal de scène nog een keer, deze keer met gesloten ogen. Focus op de muziek die de regisseur koos. Vraag jezelf hoe het bijdraagt aan de scène. Let dan op andere effecten, zoals een voice-over, schermgeluiden of zelfs oorverdovende stilte.^[15]
- De muzikale score en geluidseffecten zijn vooral belangrijk voor de gemoedstoestand van een scène. Triomfantelijke muziek kan bijvoorbeeld aan de toeschouwer communiceren dat er iets positiefs gaat gebeuren - misschien zelfs een happy end!
10 Doe extern onderzoek om de historische en culturele context te begrijpen. Ontdek in welk jaar de film is gemaakt. Ga online of gebruik je lokale bibliotheek om te zien wat er in of rond dat jaar in de wereld gebeurde. Overweeg of er een verband bestaat tussen deze externe context en wat er gebeurt in de scène die je analyseert.^[16]
- Je kunt ook details over de filmmaker opzoeken om te zien of iets in hun persoonlijke leven invloed heeft gehad op hun films.
- Bijvoorbeeld, Dr. Strangelove, of: Hoe ik moest leren stoppen met piekeren en van de bom houden (1964) is een satirische anti-oorlogsfilm die het verhaal vertelt van een nucleaire holocaust die per ongeluk optreedt. Deze donkere humor is veel logischer als je weet over de intense nucleaire impasse tussen de Verenigde Staten en Rusland die plaatsvond in oktober 1962.^[17]

partituur
0 / 0

Deel 2 Quiz

Wat omvat de mise-en-scène?

Derde deel van de drie:
Een scènebeoordeling schrijven

1 Begin met het formuleren van een argument over de scène. Dit argument wordt ook wel je 'hypothese' genoemd. Het moet een eenvoudige, verklarende verklaring zijn die je moet ondersteunen met bewijsmateriaal uit de scene.^[18]
- Laten we bijvoorbeeld zeggen dat u besluit de scène na de moord te analyseren van Achterruit (1954), waarin het personage van Jimmy Stewart getuige is van de nasleep van een moord terwijl hij uit zijn achterruit kijkt. Je hypothese kan iets zijn als: "De regisseur, Alfred Hitchcock, gebruikte een combinatie van simplistische close-ups en camerabeelden om de toeschouwer het mysterie te laten zien door de ogen van Jimmy Stewart."^[19]
2 Schrijf een inleidende alinea om uw argument te vermelden. In uw inleidende alinea moet ook de titel van de film, de regisseur en wanneer deze is uitgebracht worden vermeld. Deze paragraaf bereidt uw lezer voor op de hoofdinhoud van uw scène-analyse.^[20]
3 Neem ten minste drie ondersteunende alinea's op. Uw geschreven analyse hoeft niet elk klein detail te bevatten dat u hebt genoteerd terwijl u de scène aan het onderbreken was. In feite zou het niet moeten! Die notities kunnen waarschijnlijk 20 pagina's vullen. Kies in plaats daarvan enkele belangrijke bewijsstukken die uw argument 'bewijzen'.^[21]
- Bijvoorbeeld in uw analyse van de scène na de moord in Achterruit, je hebt misschien een ondersteunende paragraaf over hoe Hitchcock een zwarte cirkel op de buitenste rand van verschillende frames plaatste om de cameralens te vertegenwoordigen die Jimmy Stewart gebruikte om de moordenaar te bespioneren.^[22]
4 Bind uw punten samen in een concluderende paragraaf. Rechtstreeks iets van de inleiding of uw lichaamsparagraaf niet rechtstreeks in uw conclusie herhalen. Laat in plaats daarvan opnieuw kort zien hoe de door u gemaakte punten uw argument ondersteunen.^[23] Eindig dan met het beantwoorden van de vraag "Zo en?". Waarom is uw argument van belang, en waarom zou de lezer zich zorgen maken?^[24]
- Je zou bijvoorbeeld kunnen besluiten door te stellen dat de keuzes van Hitchcock in de post-moordscène in Achterruit aangetoond dat ogenschijnlijk eenvoudige camerabeelden een basis kunnen vormen voor de verhaallijn van een hele film.
5 Bewerk je stuk voor fouten, lengte en flow. Uw analyse moet tussen de 2 en 5 getypte pagina's zijn. Lees het document hardop om er zeker van te zijn dat alles klopt. Als een zin verwarrend of te lang is, breek ze dan af. Voer de analyse uit via de spellingcontrole.
- Spellingcontrole zal niet elke spelfouten- en grammaticafout bevatten! De beste manier om deze fouten te voorkomen, is door de krant tenminste één keer hardop voor te lezen, zo niet twee keer. Dit helpt u ook om vermiste en / of misplaatste komma's te vermijden.
- Als dit voor een klas is, heeft je docent je waarschijnlijk een aanbevolen lengte gegeven. Blijf bij hun aanbeveling! Als uw paper te kort is, kan het een onvolledige opdracht zijn. Als het te lang duurt, hebben ze het gevoel dat je niet genoeg tijd besteedt aan het bewerken.