Het is gebruikelijk dat kinderen het gevoel hebben dat hun ouders te gereserveerd zijn door hen hun eigen leven te laten leiden. Soms komt dit omdat het kind gewoon grenzen verlegt en iets sneller rijpt dan de ouder beseft, en soms is het omdat de ouder probeert het leven van het kind te beheersen. Er zijn veel redenen voor de noodzaak om je kind onder controle te houden, van een perfectionist zijn tot bang zijn dat ze je fouten herhalen, en ouders realiseren zich vaak niet eens dat ze hun kind schaden in plaats van ze te beschermen.

Methode één van de vier:
Jezelf versterken

  1. 1 Identificeer controlerend gedrag. Sommige ouders eisen van hun kinderen, maar dit betekent niet altijd dat ze de baas zijn. Mensen die controle hebben, gebruiken bepaalde tactieken om anderen te beheersen. De tactiek kan voor de hand liggen of subtiel zijn. Het gedrag kan variëren van directe kritiek tot het maken van gesluierde bedreigingen. Sommige tekens die uw ouder mogelijk beheert, zijn onder meer:[1]
    • Je isoleren van andere familieleden en / of vrienden, bijvoorbeeld door nooit tijd door te brengen met vrienden of andere familieleden.
    • Je voortdurend bekritiseren over triviale dingen, zoals je uiterlijk, je manieren of je keuzes.
    • Dreigt je pijn te doen of dreigt hem pijn te doen, bijvoorbeeld door te zeggen: "Ik zal mezelf doden als je nu niet thuiskomt!"
    • Voorwaardelijke liefde en acceptatie geven, zoals zeggen: "Ik hou alleen van je als je je kamer schoonhoudt."
    • Score bijhouden van je fouten uit het verleden, bijvoorbeeld door fouten uit je verleden op te sommen als een manier om je slecht te voelen of om iets te doen te krijgen.
    • Schuldgevoelens gebruiken om dingen te doen, bijvoorbeeld door te zeggen: "Ik heb 18 uur aan het werk gehad om u in deze wereld te brengen en u kunt zelfs niet een paar uur met mij doorbrengen?"
    • Je bespioneren of je privacy anders niet respecteren, bijvoorbeeld door je kamer te doorzoeken of de sms-berichten op je telefoon te lezen wanneer je de kamer verlaat.
  2. 2 Accepteer de verantwoordelijkheid voor je acties. Hoewel uw ouder (s) mogelijk de baas zijn, bent u verantwoordelijk voor hoe u op hen reageert. U beslist of u ze uw beslissingen laat dicteren, of verzet zich tegen hen. Je hebt ook de controle over of je respectvol reageert of jezelf toestaat om overdreven boos te worden en de situatie te laten escaleren.[2]
    • Sommige manieren waarop je aan je acties kunt denken, zijn door in de spiegel te kijken en tegen jezelf te praten. Speel verschillende scenario's uit die waarschijnlijk met je ouders zullen gebeuren en oefen in het reageren op de manier waarop je hebt besloten dat je zult reageren. Dit maakt het gemakkelijker om de controle te hebben wanneer het zover is.
  3. 3 Niet obsederen over het behagen van je ouder (s). Het is de taak van een ouder om ervoor te zorgen dat je opgroeit in een gelukkige, gezonde, fatsoenlijke mens. Het is jouw taak om een ​​gelukkig, gezond en fatsoenlijk mens te zijn. Als wat je gelukkig maakt niet is wat je ouder (s) je voor ogen staat, moet je jezelf behagen, niet henzelf. Het is jouw leven om te leven. [3]
  4. 4 Maak een objectief actieplan. Het is niet waarschijnlijk dat je in één beweging volledig kunt ontsnappen aan een controlerende situatie. U hebt een actieplan nodig dat subtiel en realistisch is om uw eigen beslissingen te nemen. Het plan zou kunnen beginnen met iets dat zo eenvoudig is als elke dag tegen jezelf zeggen dat je de touwtjes in handen hebt om je zelfvertrouwen op te bouwen. In het ideale geval zal het je langzaam vooruit helpen om steeds meer beslissingen voor jezelf te nemen.[4]
  5. 5 Accepteer dat je je ouder (s) niet kunt veranderen. Net zoals uw ouder (s) niet in staat zijn om te bepalen hoe u denkt of voelt, kunt u de manier waarop zij denken of voelen niet veranderen. U kunt de manier waarop u op hen reageert veranderen en soms zal dit de manier waarop zij met u omgaan veranderen. Het is aan uw ouder (s) wanneer en of zij hun persoonlijkheid zullen veranderen.[5]
    • Je ouders dwingen te veranderen zou lijken op de controle die ze proberen te doen gelden over jou. Als je jezelf hieraan herinnert, zul je gedwongen worden te accepteren dat ze hun eigen beslissingen over het veranderen kunnen nemen.

Methode twee van vier:
Uw situatie verbeteren

  1. 1 Houd fysiek afstand van je ouder (s). Meestal gebruiken mensen emoties om controle over elkaar te krijgen. Dit kan plaatsvinden in de vorm van woede, schuld of onthouding. Als je de greep van een controlerende persoon (ouder of anderszins) wilt verbreken, moet je misschien afstand nemen van hem of haar, bijvoorbeeld door minder tijd samen door te brengen en minder vaak te bellen.
    • Woon je nog steeds thuis (vooral als je minderjarig bent), dan is de bouwafstand misschien moeilijk. U kunt echter wel grenzen stellen tussen u en uw ouder. Zoek hulp van een schoolbegeleider of docent.
  2. 2 Probeer niet defensief te worden. Als u de tijd die u met uw ouder doorbrengt verkort, kan hij of zij overstuur raken en naar u uitkomen. Als je ouder klaagt dat je niet genoeg tijd met hem of haar doorbrengt of je ervan beschuldigt niet van hem of haar te houden, probeer dan niet defensief te worden.[6]
    • Probeer iets te zeggen als: "Het spijt me dat je boos bent. Ik begrijp hoe dat misschien schokkend kan zijn. '
    • Houd er rekening mee dat dingen erger kunnen worden met je ouders voordat je enige verbetering begint te zien. Het is echter belangrijk om uw afstand te bewaren en te voorkomen dat u wordt aangetrokken door bedreigingen. Bijvoorbeeld, als je moeder dreigt zichzelf te doden als je niet langskomt, zeg dan tegen haar dat je 911 belt, ophangt en doorloopt. Haast je niet naar haar huis of geef toe aan haar eisen.
  3. 3 Verleg financiële banden met uw ouder (s). Een andere vorm die vaak wordt gebruikt om een ​​kind te besturen, is geld. Als u de mogelijkheid heeft om uw eigen geld te verdienen, scheidt u uw financiën van uw ouders. Het is misschien moeilijk, maar je moet je eigen rekeningen betalen, je eigen spullen kopen en een budget voor jezelf.Niet alleen zal dit je verantwoordelijker maken, het zal ook de grip van een controlerende ouder verminderen.[7]
    • Dit kan voor minderjarigen ook moeilijk zijn, maar niet onmogelijk om in kleine stapjes te doen. Zelfs als u niet uw eigen huur en hulpprogramma's betaalt, probeer dan uw eigen geld te verdienen voor extra uitstapjes die u graag zou willen doen. Dit betekent niet dat je ouders ja moeten zeggen, maar als je het geld hebt verdiend om naar de film te gaan, elimineer je nog een barrière die een controlerende ouder kan gebruiken.
  4. 4 Onthoud van het vragen om gunsten van je ouders. Door een gunst van je ouder te vragen, zijn ze in de positie om te onderhandelen. Als u wilt dat ze aan uw behoeften voldoen, moet u iets terug doen. Hoewel dit niet inherent slecht is, kan het snel leiden tot het opgeven van uw beslissingsbevoegdheid. Vraag vrienden of andere familieleden of je hulp nodig hebt.[8]
  5. 5 Identificeer misbruik. Als u een kind bent dat wordt misbruikt, bel dan uw lokale kinderbeschermingsdienst of praat met iemand op uw school, zoals een leraar of een counsellor. Misbruik kan vele vormen aannemen, dus als u niet zeker weet of u al dan niet wordt misbruikt, probeer dan met een schoolbegeleider te praten. Enkele van de verschillende soorten misbruik zijn:
    • Lichamelijk misbruik, waaronder slaan, slaan, in bedwang houden, branden of je op andere manieren verwonden.
    • Emotioneel misbruik, waaronder schelden, vernederen, de schuld geven en onredelijke eisen stellen.
    • Seksueel misbruik, waaronder strelen of ontroeren op ongepaste manieren, geslachtsgemeenschap en andere seksuele handelingen.

Methode drie van vier:
De relatie herstellen

  1. 1 Los het verleden op. Wrok houden tegen je ouder (s) of jezelf is geen gezonde manier om een ​​relatie te herstellen. Daarom is het handig om je ouder (s) te vergeven voor eventuele fouten die ze hebben gemaakt. Je kunt je ook vergeven voor hoe je reageerde op die fouten.
    • Houd in gedachten dat vergeving niet over de andere persoon gaat. Het is belangrijk voor je eigen emotionele welzijn.[9] Door je ouder te vergeven, kies je ervoor om de woede die je tegen hem of haar voelt los te laten, maar je zegt niet dat wat je ouder je heeft gezegd of gedaan, in orde is.[10]
    • Om iemand te vergeven, moet je een bewuste keuze maken om de boosheid die je voelt los te laten. Een manier om dit te doen is door een brief naar uw ouder te sturen die u niet verzendt. Geef in de brief eerlijk uit over wat er is gebeurd, waarom je boos was en waarom je denkt dat je ouder deze dingen heeft gedaan.[11] Sluit vervolgens je brief door iets te schrijven met als resultaat: "Ik ben niet in orde met wat er is gebeurd, maar ik kies er voor om mijn woede erover los te laten. Ik vergeef je. "Je kunt dit ook hardop tegen jezelf zeggen.
  2. 2 Ga respectvol om met je ouder (s). Je moet je ouder (s) vertellen hoe je je voelt en waarom je in de eerste plaats afstandelijk bent geworden. Er is geen manier voor hen om te werken aan een probleem waarvan zij zich niet bewust zijn. Wees niet beschuldigend of respectloos. Vertel hen hoe je je voelt, niet wat ze hebben gedaan.
    • In plaats van te zeggen "Je hebt mijn rechten als persoon weggenomen", zou een constructievere reactie kunnen zijn: "Ik had het gevoel dat ik niet het recht had mijn eigen persoon te zijn."
  3. 3 Stel stevige grenzen in voor zowel u als uw ouder (s). Zodra je de relatie begint te herstellen, wil je voorkomen dat je terugvalt in oude gewoonten. Bepaal vooraf welke beslissingen uw ouder (s) kunnen wegen en welke niet. Er moeten ook grenzen worden bepaald voor welke beslissingen u kunt afwegen voor uw ouder (s), of welke dingen u van hen kunt vragen.[12]
    • U zou bijvoorbeeld kunnen besluiten dat u uw ouders zou kunnen raadplegen over belangrijke loopbaanbeslissingen, zoals welke universiteit zij moeten bijwonen of al dan niet een baan aanbieden. Je kunt ze echter verlaten op meer persoonlijke beslissingen, zoals wie met wie gaat daten en of je met iemand gaat trouwen.
    • Je zou ook kunnen weigeren om rekening te houden met bepaalde zaken die je ouders naar je toe brengen, zoals liefdesproblemen. U kunt echter besluiten om uw steun aan te bieden als een ouder te maken heeft met een groot medisch probleem, zoals kanker of hartproblemen.

Methode vier van vier:
Grenzen handhaven

  1. 1 Respecteer je grenzen in de relatie. Zodra de grenzen zijn vastgesteld, moet u ze respecteren. Je kunt niet van je ouder (s) verwachten dat ze je ruimte en grenzen respecteren als je niet hetzelfde voor hen kunt doen. Als je problemen hebt met de ingestelde grenzen, bespreek het dan openlijk met je ouders en zoek een oplossing.[13]
    • Wanneer een probleem zich voordoet in uw relatie met uw ouders, kan het gebruik van teambuilding nuttig zijn.[14] Probeer iets te zeggen als: "Ik respecteer je grenzen, maar ik heb het gevoel dat je de mijn niet altijd respecteert. Wat kunnen we doen om ervoor te zorgen dat aan onze beide behoeften wordt voldaan? "
  2. 2 Behandel inbreuken op uw persoonlijke keuzes. Als uw ouder (s) uw grenzen overschrijden, moet u ze laten weten. Dit betekent niet dat je boos of boos moet zijn. Breng uw ouder (s) rustig en respectvol op de hoogte dat zij de grens overschrijden en vraag dat het stopt. Als ze serieus zijn over het respecteren van jou, zullen ze je je ruimte geven.[15]
    • Het gebruik van humoristische taal kan ook een effectieve manier zijn om om te gaan met het beheersen van mensen.[16] Als je ouder bijvoorbeeld voortdurend je carrièrekeuze bekritiseert, probeer dan een grapje te maken door iets te zeggen als: "Opmerking voor jezelf. Carrière bevalt moeder niet. Begrepen. Nog iets anders?"
  3. 3 Neem een ​​pauze als de problemen aanhouden. Als de dingen weer normaal beginnen te worden, moet je misschien nog eens tijd besparen met je ouders. Dit hoeft niet te betekenen dat alle banden met uw ouder (s) worden verbroken.Het betekent vaak dat dingen te dichtbij zijn gekomen (of jij) om de grenzen te volgen waar beide partijen mee instemden. Besteed wat meer tijd uit elkaar en probeer het later opnieuw.[17]
  4. 4 Overweeg een therapeut te bezoeken als de dingen niet verbeteren. In sommige situaties kunnen de problemen zo ernstig zijn dat u een counsellor bij uw ouders moet raadplegen om verbetering te zien. Als je geprobeerd hebt om grenzen te houden en het werkt gewoon niet, praat dan met je ouders over de mogelijkheid om een ​​therapeut samen te zien.
    • Probeer iets te zeggen als: "Onze relatie is belangrijk voor me, maar ik denk dat we misschien hulp nodig hebben om de best mogelijke relatie te hebben. Zou je bereid zijn om een ​​therapeut bij mij te zien? "