Tonsillitis, of de ontsteking van de amandelen, is een veel voorkomende oorzaak van keelpijn - vooral bij kinderen en jonge volwassenen.[1] Tonsillitis wordt meestal veroorzaakt door een virus en verdwijnt vanzelf, maar ongeveer 15 - 30% van de tijd is het te wijten aan een bacteriële infectie in de amandelen die behandeling met antibiotica vereist.[2] Hoewel u niet echt kunt weten of uw tonsillitis bacterieel of viraal is zonder door uw arts te worden getest, kan het herkennen van symptomen die vaker voorkomen bij elke oorzaak, helpen herkennen wanneer u uw arts voor behandeling moet raadplegen.

Methode één van de drie:
Herkennen van gemeenschappelijke virale symptomen

  1. 1 Herken een loopneus als een viraal symptoom. Als een virus je tonsillitis veroorzaakt, heb je meer kans op een loopneus of een verstopte neus. Een algemeen gevoel van onwel zijn en koorts kan optreden bij virale of bacteriële infecties, maar de koorts is meestal lager als u een virus hebt - dichter bij 38 ° C dan 38 ° C (102 ° F).[3]
  2. 2 Overweeg een virale oorzaak voor je hoest. Misschien krijg je een hoest met beide oorzaken, maar een hoest en een hese stem worden vaker geassocieerd met een virale ziekte. Hoesten en stemveranderingen kunnen worden veroorzaakt door laryngitis, meestal een virale aandoening die gepaard gaat met tonsillitis.[4]
  3. 3 Let op als je binnen vier dagen begint te verbeteren. Door een virus veroorzaakte tonsillitis verdwijnt meestal of begint binnen drie tot vier dagen te verbeteren, dus als je je na die tijd beter begint te voelen, heb je waarschijnlijk een voorbijgaande virale infectie. Bacteriële amandelontsteking kan veel langer duren, of zelfs tot medisch behandeld.[5]
    • Raadpleeg uw arts als u na vier dagen geen verbetering van de symptomen ziet. Mogelijk heeft u een bacteriële infectie die antibiotica vereist.
    • Zelfs virale tonsillitis kan tot twee weken duren, dus een langere ziekte is geen duidelijk teken van een bacteriële infectie.[6]
  4. 4 Wordt getest op het Epstein-Barr-virus (EBV) als u constant moe bent. EBV is de gebruikelijke oorzaak van klierkoorts, of "mono". Mono is een veelvoorkomende oorzaak van amandelontsteking bij jonge volwassenen en tieners. Mono kan weken aanhouden en wordt vaak geassocieerd met vermoeidheid, keelpijn en tonsillitis, koorts, gezwollen lymfeklieren in de nek en oksels en hoofdpijn.[7]
    • Mono gaat vanzelf over en heeft meestal geen behandeling nodig, maar je moet toch de diagnose krijgen. Dit kan worden gedaan met een eenvoudige bloedtest.
  5. 5 Controleer het dak van je mond op uitslag. Sommige mensen met mono krijgen ook een rode, gespikkelde uitslag op het dak van hun mond. Open wijd en kijk naar de top van je mond in een spiegel. Rode spikkels kunnen op mono wijzen.[8]
    • Mono kan ook voorkomen met of zonder huiduitslag.
    • Kijk, terwijl je in je mond kijkt, ook naar een grijs membraan dat je amandelen bedekt. Dit is een ander teken van mono.[9]
  6. 6 Voel tederheid over je milt. Voorzichtig voelen over het gebied van je milt - onder je ribbenkast, boven je buik, aan de linkerkant van je romp. Je milt kan groter worden als je mono hebt en je mals voelt als je erop drukt. Wees zachtaardig! Een gezwollen milt kan scheuren als hij ruw wordt gehanteerd.[10]

Methode twee van drie:
Complicaties van bacteriële tonsillitis identificeren

  1. 1 Controleer uw amandelen op witte vlekken. Je amandelen zijn de klieren die aan de achterkant van je mond zitten aan beide zijden van je keel. Bacteriële tonsillitis kan kleine, witte, met pus gevulde vlekken op uw amandelen veroorzaken.[11] Kijk in een spiegel, open je mond wijd en kijk goed naar het weefsel aan weerszijden van je keel. Als het te moeilijk is om te zien, vraag dan een familielid naar je te zoeken en probeer daar een lichtje te schijnen.
    • Het is normaal dat je amandelen er rood en gezwollen uitzien met bacteriële of virale tonsillitis - de witte, met pus gevulde vlekken komen vaker voor bij bacteriële infecties.
  2. 2 Voel je nek voor gezwollen lymfeklieren. Gebruik uw wijs- en middelvinger om voorzichtig langs beide zijden van uw nek te drukken, op uw keel onder de hoek van uw kin en achter uw oren. Voel voor een harde of zachte klomp over de grootte van je pinkernagel. Dit kan een gezwollen lymfeklier zijn. Hoewel uw lymfeklieren kunnen opzwellen wanneer uw lichaam een ​​infectie bestrijdt, komen gezwollen klieren vaker voor bij bacteriële infecties.[12]
  3. 3 Beschouw een oorinfectie als een aanwijzing dat bacteriën aanwezig zijn. Soms kunnen bacteriën van een keelinfectie zich verspreiden naar de vloeistof in uw middenoor, waardoor een middenoorontsteking (of otitis media).[13] Symptomen van een middenoorontsteking zijn oorpijn in één oor, gehoorproblemen, evenwichtsproblemen, uittredende vloeistof uit het oor en koorts.[14]
  4. 4 Pas op voor een abces door je tonsillen. Een peritonsillair abces, ook wel quinsy genoemd, is een bijna zeker teken van bacteriële tonsillitis. Een abces is een verzameling pus - dit gebeurt aan de ene kant tussen je tonsil en de wand van je keel. Besteed aandacht aan de volgende tekenen en symptomen die kunnen wijzen op een peritonsillair abces en raadpleeg uw arts onmiddellijk als deze symptomen aanwezig zijn:[15]
    • Keelpijn die aan één kant steeds erger wordt
    • Moeite met slikken
    • Een verandering in stem - de "stem van de hete aardappel" - waarin klinkers gedempt klinken
    • Gezwollen lymfeklieren
    • Grote, rode zwelling aan één kant van de amandelen
    • Moeite om je mond te openen
    • Slechte adem die niet eerder aanwezig was
    • De huig - het loshangende weefsel achter in je keel - kan eruit zien alsof het naar de niet-aangedane zijde wordt geduwd (niet langer middellijn)
  5. 5 Let op de ontwikkeling van huiduitslag. Sommige complicaties van bacteriële tonsillitis omvatten roodvonk en reumatische koorts, hoewel deze meestal alleen voorkomen als de infectie onbehandeld blijft. Beide infecties kunnen huiduitslag veroorzaken. Als u nieuwe huiduitslag opmerkt terwijl u een zere keel heeft, beschouw het dan als een waarschijnlijke indicatie voor een bacteriële infectie en raadpleeg uw arts meteen.[16]
    • Reumatische koorts kan ook wijdverbreide gewrichtspijn veroorzaken.

Methode drie van drie:
Gediagnosticeerd worden door uw zorgaanbieder

  1. 1 Krijg een snelle test gedaan op het kantoor van uw arts. De snelle streptokokken test kan snel worden uitgevoerd in het kantoor van uw arts met een keel uitstrijkje, en het test voor de streptococcus bacteriën die keelontsteking veroorzaken. Deze tests zijn niet altijd nauwkeurig en kunnen een derde van de tijd onnauwkeurige negatieve resultaten weergeven.[17]
    • Dit is een goede eerste test, maar een keelkweek is vaak vereist voor een nauwkeurige diagnose.
  2. 2 Wacht tot je keelcultuur terugkeert uit het lab. De meest nauwkeurige manier om de oorzaak van uw tonsillitis te bepalen, is dat uw arts de resultaten van uw keelkweek controleert. Dit is wanneer uw keelzwabber naar het laboratorium wordt gestuurd en een laboratoriumtechnicus bepaalt wat, indien aanwezig, bacteriën op uw amandelen aanwezig zijn. Dan kan uw arts u de juiste antibiotica voorschrijven om de oorzaak van uw tonsillitis te behandelen.[18]
  3. 3 Krijg een bloedonderzoek gedaan om te controleren op het monovirus. Mono kan alleen worden gediagnosticeerd met een bloedtest. Omdat het een virus is, zal mono zichzelf doorgeven - blijf gehydrateerd en krijg veel rust. U moet nog steeds uw arts raadplegen voor diagnose als u symptomen van mono heeft, omdat mono een vergrote milt kan veroorzaken, die kan scheuren als u uzelf overbelast. Uw arts zal uitleggen wat u moet doen om veilig te blijven en beter te worden.[19]