Astigmatisme is een veel voorkomende oogaandoening die een wazig zicht veroorzaakt. Het doet zich voor wanneer uw hoornvlies langwerpiger of voetbalvormig is dan rond. Astigmatisme kan worden gediagnosticeerd door uw optometrist of oogarts met een uitgebreid oogonderzoek. Het kan worden gecorrigeerd met een bril, contacten of soms een operatie - maar het meten van de vorm van uw hoornvlies is belangrijk voor het verkrijgen van het juiste recept voor de lens.[1] Astigmatisme wordt meestal gemeten met een reeks oogonderzoeken, waarvan sommige standaard zijn en andere die mogelijk alleen van toepassing zijn op bepaalde omstandigheden.

Methode één van de twee:
Gebruik de standaard meetinstrumenten

  1. 1 Voer de Visual Acuity Test uit. Ga op de werkplek van uw oogarts staan ​​waar uw arts u vertelt en bekijk een tabel met cijfers en letters op de muur. Bedek één oog en lees de tekstregels tot de kleinste regel die u duidelijk kunt lezen, en herhaal dit met uw andere oog bedekt. Dit test op bijziendheid (bijziendheid) en verziendheid (verziendheid), evenals astigmatisme.[2]
    • Astigmatisme gaat 50% van de tijd gepaard met bijziendheid of verziendheid. Wazig zicht kan worden veroorzaakt door astigmatisme of een van deze andere veel voorkomende aandoeningen.
    • De resultaten worden weergegeven als een breuk, zoals 20/20. 20/20 is een normale gezichtsscherpte. Het eerste cijfer is de afstand tussen u en de kaart. Het tweede cijfer is de grootte van de letters op de laatste regel die u kunt lezen in vergelijking met de normale gezichtsscherpte. Iemand met een 20/40 visie moet bijvoorbeeld 20 voet zijn van iets dat kan worden afgelezen op 40 voet (12,2 m) door iemand met een normaal zicht.[3]
  2. 2 Meet de curve van je hoornvlies met een keratometer. Een keratometer is het instrument dat uw oogarts kan gebruiken om de curve van uw voorste hoornvlies (de voorkant van het hoornvlies) te meten.[4] Ga met je kin op de kinsteun zitten en kijk met één oog en het andere recht naar voren, op verzoek van je arts. De keratometer laat een lichtcirkel op je hoornvlies schijnen en meet hoe deze over het oppervlak van je hoornvlies reflecteert.
    • Dit is een bijzonder belangrijke test om contactlenzen te krijgen die op de juiste manier passen.
    • Hoewel deze methode beperkingen heeft, is dit nog steeds de standaardmanier om astigmatisme te meten.[5]
  3. 3 Gebruik breking om astigmatisme te meten. Ga rechtop zitten en kijk vooruit terwijl uw arts een retinoscoop voor uw ogen plaatst. De retinoscoop is een klein, handzaam instrument dat de lichtbreking meet op het oog. Uw arts zal een grote machine met lenzen (een phoropter) voor uw ogen verplaatsen die uw zicht verduidelijken of verduisteren, die meet hoe uw ogen zich concentreren. U moet uw arts vertellen of elke lens uw zicht verbetert of verergert.[6]
    • De brekingstest helpt om de locatie van de onregelmatige vorm van het hoornvlies vast te stellen. Dit wordt de "as" genoemd in een recept voor corrigerende lenzen.
    • Wees eerlijk tegen je arts tijdens deze tests - hoewel de technologie verbetert, helpt je feedback nog steeds om de uitkomsten van je oogonderzoek te bepalen.
  4. 4 Begrijp uw astigmatisme-recept. Na uw oogonderzoek zal uw arts u een recept voor een bril of contactlenzen geven om uw astigmatisme te helpen oplossen. Het recept heeft meestal drie cijfers - de eerste heeft betrekking op als u bijziend of verziend bent en de laatste twee hebben betrekking op uw astigmatisme.[7]
    • Het tweede cijfer is voor "cilinder", wat een maat is voor hoe plat of onregelmatig uw hoornvlies is. Dit wordt gemeten in dioptrieën. De meeste mensen met astigmatisme hebben tussen 0,5-0,75 dioptrieën; u hebt waarschijnlijk lenzen op sterkte nodig voor een dioptrie van 1,5 of hoger.
    • Het derde cijfer is voor "as" en gaat van 0 tot 180, wat een graadmeting is van waar op uw hoornvlies het astigmatisme zich bevindt.

Methode twee van twee:
Gebruik maken van andere meetopties

  1. 1 Gebruik een corneale topograaf voor nauwkeurigere metingen. Een topograaf is een nieuwere versie van de keratometer.[8] Uw arts zal u aan een tafel laten zitten en in een kom kijken. Het binnenoppervlak van deze kom is bedekt met een patroon van concentrische ringen. Een digitale camera bevindt zich aan de basis van de schaal en brengt het oppervlak van het hoornvlies in kaart door het gereflecteerde patroon in het oog te meten. Dit creëert in feite een contourkaart van je oog, en het is een uitstekende techniek voor het meten van onregelmatig astigmatisme.[9]
    • De meeste corneale topografietests meten 8.000 tot 10.000 punten op het hoornvlies, waardoor dit de meest nauwkeurige keratometrietest is.
    • Andere geavanceerde manieren om astigmatisme te meten zijn autorefractors die breking meten en de IOLMaster die uitgebreide metingen verricht aan het binnenste en buitenste oog. De IOLMaster wordt meestal gebruikt voor staaroperaties.[10]
  2. 2 Probeer een Placido-schijf voor onregelmatig astigmatisme. De Placido-schijf is een ouderwets, in de hand te houden apparaat dat de vorm heeft van een gigantische lolly. De schijf heeft verschillende sets concentrische cirkels die aan één kant zijn geverfd en wordt gebruikt om de regelmaat van het oppervlak van uw hoornvlies te meten. Uw arts houdt de schijf tot hun eigen oog met de ringen naar u gericht en zij kijken in uw oog. Blijf stil zitten en kijk recht voor je uit. Het beeld van uw hoornvlies reflecteert terug en als er een onregelmatige vorm is, ziet het er naar uit dat de concentrische ringen vervormd zijn voor uw arts.[11]
    • Deze ouderwetse methode kan helpen bij het diagnosticeren van keratoconus, een aandoening die onregelmatig astigmatisme veroorzaakt door uitdunnen en uitsteken van het hoornvlies.
  3. 3 Gebruik een Scheimpflug-apparaat om het achterste hoornvlies te meten. De vorm van uw achterste hoornvlies (de achterkant van het hoornvlies) kan de ernst van uw astigmatisme beïnvloeden.[12] Keratometrie kan alleen de voorkant van je hoornvlies meten, maar Scheimpflug-beeldvorming maakt gebruik van tomografie om meer nauwkeurige metingen te krijgen van hoe dik je hoornvlies is en hoe de achterkant ervan eruit ziet.[13]
    • Deze methode kan nuttig zijn om te voorspellen hoe succesvol een operatie kan zijn bij het corrigeren van uw astigmatisme.[14]