Hoe om te gaan met epilepsie

Epilepsie is een medische aandoening die ontstaat in de hersenen en terugkerende aanvallen veroorzaakt. Als u een aanval krijgt, loopt u het risico op hoofdletsel en andere complicaties, dus het is belangrijk om u bewust te zijn van veilige praktijken thuis en in de buitenwereld. Door goede praktijken in je leven te integreren, kun je dezelfde kansen en ervaringen hebben als alle anderen.

Deel een van de vier:
Een epileptische aanval behandelen

1. 1 Leer epileptische symptomen herkennen. Tekenen van een aanval kunnen verschillen bij patiënten en bij de manier waarop de episodes zich ontvouwen. De meest voorkomende soorten aanvallen omvatten convulsies en verlies van bewustzijn. Andere symptomen kunnen zijn: armen en benen schokken, trillen in de mond of een blanco blik.
   • Aanvallen worden over het algemeen gecategoriseerd als gedeeltelijk of primair gegeneraliseerd. Identificatie is gebaseerd op oorzaak en beginpunt.^[1]
   • Gedeeltelijke aanvallen of eenvoudige focale aanvallen beginnen in één sectie in plaats van in de hele hersenen. Vaak is de persoon zich bewust van wat er met hen gebeurt.
   • Complexe focale aanvallen beïnvloeden een groter deel van de hersenen. De persoon kan in de war zijn en moeite hebben om te begrijpen wat er met hen gebeurt.
   • Secundaire gegeneraliseerde aanvallen beginnen als een focus en verspreiden zich naar beide zijden van de hersenen. De persoon verliest bewustzijn en convulsies.
   • Gegeneraliseerde aanvallen kunnen snel optreden. Beide kanten van de hersenen zijn aangetast. Toevallen gaan gepaard met bewusteloosheid, stuiptrekkingen, spierstijfheid en schokkerige bewegingen.
2. 2 Maak een responsplan voor aanvallen. Draag het plan altijd bij u. U kunt het formulier afdrukken en invullen.^[2] Je kunt ook een kleine laptop gebruiken voor het plan als je wilt. Er is een Seizure EHBO-app voor je smartphone beschikbaar.^[3]
   • Vermeld de namen en nummers van uw artsen, apotheken en twee contactpersonen voor noodgevallen.
   • Beschrijf de soorten aanvallen en hoe ze worden gemanifesteerd. Neem de lengte op en hoe vaak ze voorkomen. Let op triggers voor de aanval.
   • Geef een EHBO-plan voor behandeling. Leg uit hoe lang iemand bij je moet blijven, hou de mond vrij en andere details die specifiek zijn voor jou.
   • Geef medicijnen, inclusief hoeveelheden, weer wanneer ze worden ingenomen en hoe ze worden toegediend. Raadpleeg andere behandelingen die u ontvangt, zoals VNS.
   • Bepaal wanneer hulpdiensten moeten worden gebeld. Wees specifiek in het beschrijven van omstandigheden zoals een aanval die langer dan vijf minuten duurt.^[4]
3. 3 Eerste hulp toepassen op de persoon die een aanval ondergaat. De primaire focus van epilepsiebehandeling tijdens een aanval is om ervoor te zorgen dat de persoon niet gewond raakt. In de meeste gevallen is alles wat nodig is om de persoon veilig te maken en troost te bieden. ^[5]
   • Stel de persoon gerust en blijf bij hem totdat je er absoluut zeker van bent dat de aanval gestopt is.
   • Blijf kalm. Het zal de persoon die de aanval heeft helpen om kalm te blijven. Het helpt ook anderen op het toneel om niet in paniek te raken.
   • Help de persoon om comfortabel te zijn. Help ze om te gaan zitten of liggen. Voorzie een kussen om hun hoofd te beschermen.^[6]
4. 4 Bescherm de persoon die aan een aanval lijdt door een ongeval. Een persoon met een aanval kan, tot op zekere hoogte, zijn lichaam niet beheersen. Falling of thrashing movements komen redelijk vaak voor. De instelling waarin ze een aanval krijgen, moet snel worden beoordeeld op mogelijke gevaren. Minimaliseer de schade die een aanvalsslachtoffer zichzelf kan berokkenen.
   • Verplaats gevaarlijke voorwerpen weg van de persoon die de aanval heeft.
   • Stuur de persoon weg van potentiële gevaren zoals een straat of een hete kachel. Leid ze zo voorzichtig mogelijk naar een veilig gebied.
   • Onderdruk een persoon met een aanval niet met geweld. Dit kan letsel veroorzaken.
   • Plaats niets in de mond van de persoon terwijl de aanval bezig is. Het kan leiden tot gebroken tanden. Ze kunnen stikken op het object.
   • Help de persoon om goed te ademen. Mogelijk moet u ze op hun kant draaien met de mond naar beneden gericht om verstikking te voorkomen.
5. 5 Bel zo nodig hulpdiensten. Hoewel in de meeste gevallen de hulp die u biedt, is om de persoon die aan een aanval lijdt te beschermen tegen zelfverwonding, zijn er enkele situaties waarin u medische hulp moet inroepen.
   • Als u zich in een openbare ruimte bevindt, moet iemand anders bellen terwijl u bij de persoon blijft die de aanval heeft.
   • Roep om hulp als het de eerste keer is dat het slachtoffer een aanval heeft gehad of als de oorzaak van de aanval niet bekend is.^[7]
   • Bel noodhulpdiensten als de aanvallen herhalen en niet stoppen.
   • Als de aanval 5 minuten of langer duurt, neem dan contact op met de hulpdiensten.
   • Als het slachtoffer van de aanval 10 minuten of langer bewusteloos is, bel dan naar de hulpdiensten.
   • Bel voor noodhulp als de persoon die de aanval ondergaat, verzoekt om dat te doen.^[8]

Deel twee van vier:
Epilepsie medisch beheren

1. 1 Praat met uw arts over hoe u uw epilepsie zult behandelen. Gewoonlijk zal eerst medicatie worden geprobeerd om het optreden van toevallen te verminderen. Het selecteren van de meest effectieve anti-epileptische medicatie kost mogelijk tijd en experimenten. In veel gevallen, als de juiste medicatie is gevonden, kan het behoorlijk effectief zijn. Sommige patiënten kunnen uiteindelijk stoppen met het medicijn zonder verdere epileptische episodes.^[9]
   • Er zijn veel soorten epilepsie (meer dan 40) en epileptische aanvallen. Er zijn veel medicijnen ontwikkeld om epilepsie te behandelen en aanvallen te voorkomen.
   • Uw arts zal uw type epilepsie diagnosticeren en de behandelingsopties zullen volgen.
   • Anti-epileptica zijn tamelijk succesvol in het voorkomen van aanvallen, zolang ze maar worden ingenomen zoals voorgeschreven. Ongeveer vijftig procent van de patiënten kan hun epilepsie beheersen gedurende lange perioden.
   • Neem uw medicatie regelmatig in. Maak er een routine van die zo consistent is dat de kans om te vergeten medicijnen te nemen nul is.
   • Praat met uw arts over het identificeren van triggers, zoals vermoeidheid, die een naderende aanval signaleren.
2. 2 Overweeg Vagus Zenuwstimulatie. VNS stuurt continue korte elektrische impulsen naar de hersenen via de nervus vagus in de nek. Deze methode kan een alternatief zijn als andere behandelingen niet werken.
   • Een batterij wordt onder de huid geïmplanteerd en vormt de bron van de lading.
   • De arts programmeert de batterij om elke paar minuten een elektrische impuls af te geven.
   • De patiënt draagt ​​een magneet op een polsband of aan de riem en heeft het vermogen om extra elektrische stimulatie te produceren indien nodig door de magneet over het implantaat te bewegen.
   • Patiënten beheren zelf de elektrische stimulatie wanneer ze een aanval voelen komen.
   • In sommige gevallen is VNS effectief bij het elimineren of verminderen van aanvallen. In andere is het niet effectief.^[10]
3. 3 Verander je dieet. Een ketogeen dieet kan helpen het optreden van toevallen te verminderen.^[11]Ketogene diëten worden soms aanbevolen voor kinderen wanneer medicijnen niet succesvol zijn.^[12]
   • Ketogene diëten bevatten weinig koolhydraten en een hoog vetgehalte. Het lichaam breekt vet af voor energie (in plaats van koolhydraten).
   • Ketogene diëten vereisen dat de diëtist nauwlettend wordt gevolgd om ervoor te zorgen dat ze de juiste voeding krijgen. Bijwerkingen van het dieet moeten ook worden gecontroleerd.
4. 4 Praat met uw arts over chirurgische opties. In sommige gevallen is een onderliggende conditie van de hersenen verantwoordelijk voor epileptische aanvallen. Onder de juiste omstandigheden kan een operatie met succes delen van de hersenen verwijderen die verantwoordelijk zijn voor het produceren van aanvallen.
   • Als aanvallen in hetzelfde deel van de hersenen beginnen, kan een operatie een succesvolle optie zijn.
   • Als het gebied van de hersenen kan worden verwijderd zonder de belangrijkste functies, zoals spraak of gezichtsvermogen, te schaden, is een operatie een optie.
   • Chirurgie is gespecialiseerd en gecompliceerd en vereist tests die weken in beslag kunnen nemen.
   • Mogelijk moeten vóór de operatie elektroden in de hersenen worden geïmplanteerd om de oorzaak van de aanvallen te vinden, aangezien de bron zal worden verwijderd.
   • Als er na de operatie geen nieuwe aanvallen meer optreden, heeft de patiënt een goede kans om geen aanvallen te krijgen.
   • In sommige gevallen is een operatie niet effectief.^[13]

Deel drie van vier:
Leven met epilepsie thuis

1. 1 Maak je huis veilig. Een aanval kan overal in het huis en op elk moment komen. Uw aanvallen kunnen worden gereguleerd door medicatie. Het is nog steeds belangrijk om je voor te bereiden op het onverwachte door een paar voorzorgsmaatregelen te nemen die je huis veilig maken.
   • Plaats brandalarmen op alle niveaus van het huis. Gebruik brandvertragende materialen voor uw meubels. Deze voorzorgsmaatregelen helpen de mogelijkheid van een aanval tijdens het koken of roken aan te pakken.
   • Installeer zachte vloeren. Gebruik zachte vloeren, antislip linoleum of tapijten in plaats van harde oppervlakken zoals keramiek.
   • Kies niet-grof vloerkleed om brandwonden te voorkomen bij een langdurige aanval.
   • Bedek alle harde randen van meubels of koop meubels met afgeronde hoeken.
   • Gebruik veiligheidsglas om verwonding te voorkomen door glas te breken tijdens een val.
   • Bedek radiatoren en leidingen die brandwonden kunnen veroorzaken. Zorg ervoor dat uw verwarmingselementen aan de muur zijn bevestigd en niet vrijstaand.
   • Gebruik een laag bed in uw slaapkamer om letsel door vallen te verminderen.
   • Als u met het gezicht naar beneden slaapt, koopt u een veiligheidskussen met luchtgaten om verstikking te voorkomen.^[14]
2. 2 Neem speciale voorzorgsmaatregelen in de keuken. De keuken vormt een bijzondere bedreiging vanwege apparaten zoals kachels die bronnen van hoge hitte zijn. Wees voorzichtig om brandwonden te voorkomen die zich voordoen tijdens een aanval in de keuken.
   • Pannen en potten op branders moeten handvatten naar binnen gericht hebben, zodat je ze niet omver kunt gooien.
   • Gebruik een kar op wieltjes om hete borden, schotels en potten naar de eettafel te verplaatsen in plaats van ze te dragen.
   • Installeer hittebestendige werkoppervlakken zodat u hete potten en pannen kunt schuiven in plaats van ze op te tillen.
   • Overweeg een magnetron te gebruiken voor uw kookproces om te voorkomen dat voedsel te lang kookt en om te voorkomen dat hete oppervlakken mogelijk letsel veroorzaken.^[15]
3. 3 Maak je badkamer veilig. De badkamer, net als de keuken, vormt een speciale set risico's voor iemand die tijdens een aanval valt. Breng wijzigingen aan in uw badkamer met het oog op het elimineren van het risico van verdrinking.
   • Gebruik deuren die in beide richtingen openen zodat iemand u indien nodig kan bereiken. U kunt een "bezet" -teken gebruiken aan de buitenkant van de deur om privacy mogelijk te maken.
   • Overweeg vloeren van rubber of een niet-slippend oppervlak in plaats van een hard oppervlak.
   • Een douche is veiliger dan een bad omdat het water wegloopt.
   • Gebruik toiletartikelen gemaakt van plastic in plaats van glas of keramiek.
   • Als je een bad kiest onder een douche, is het het beste om iemand in huis te hebben voor het geval je een aanval krijgt terwijl je in de badkuip bent.
   • Een monitor waarmee iemand kan luisteren terwijl u zich in de badkuip bevindt, is een goede voorzorgsmaatregel.
   • Laat een ondiep bad lopen en begin met koud water om letsel te voorkomen als u in het bad valt terwijl het water loopt.^[16]
4. 4 Slaap op je rug. Bescherm uzelf tegen plotselinge onverwachte dood bij epilepsie (SUDEP), een verschijnsel waarbij een persoon met epilepsie plotseling sterft, meestal in haar slaap.^[17] Hoewel het niet duidelijk is waarom dit gebeurt, laat onderzoek zien dat in 73% van de SUDEP-gevallen de persoon op haar buik lag te slapen. Als een voorzorgsmaatregel, slaap op je rug.^[18]
   • Overweeg een polshorloge, een bedalarm of zelfs een hulphond om aanvallen te detecteren die zich kunnen voordoen terwijl u slaapt.^[19]
5. 5 Neem extra stappen als je alleen woont. Als u alleen woont, moet u enkele aanvullende aanpassingen aanbrengen om uw veiligheid te garanderen.
   • Als je dwaalt tijdens aanvallen, zorg dan dat je je deuren op slot doet zodat je niet naar buiten gaat.^[20]
   • Overweeg om u aan te melden bij een hotline voor medische meldingen, zoals Lifeline. Je krijgt een hanger die kan detecteren of je valt en alarmdiensten waarschuwt.^[21]
   • Zorg ervoor dat uw vloer altijd vrij is van obstakels.^[22]
   • Plaats een stoel of een andere barrière voor apparaten die u zouden kunnen verbranden als u op hen valt tijdens een aanval, zoals de kachel of radiator.^[23]

Deel vier van vier:
Leven met epilepsie buiten het huis

1. 1 Ken je rechten als het op werk aankomt. De American with Disabilities Act voorkomt discriminatie van mensen met een handicap, waaronder epilepsie. Je zou een normaal productief leven moeten kunnen leiden en niet gehinderd worden om werk te zoeken of te behouden.^[24]
   • Potentiële werkgevers kunnen u niet vragen of u epileptisch bent.
   • Uw werkgever moet een veilige omgeving bieden om uw handicap te accommoderen, zolang die accommodaties redelijk zijn.
   • Praat met een andere werknemer over uw handicap, zodat u iemand hebt die voor u kan zorgen als u een aanval krijgt. Geef uw collega de juiste begeleidende literatuur en instructies over hoe u voor hem of haar kunt zorgen.
   • Werk niet tot het punt van vermoeidheid, want dat kan tot een aanval leiden. Als uw diensten te lang duren, vraag dan uw chef om ze terug te brengen.
   • Vermijd hoge plaatsen en machines met bewegende delen op het werk.
2. 2 Bepaal of je moet rijden of niet. Autorijden kan een essentieel onderdeel zijn van het dagelijks leven, afhankelijk van de locatie. In de meeste staten mogen mensen die drie of vijf jaar geen aanval hebben gehad, een vergunning krijgen zonder de plicht om een ​​medisch rapport te verstrekken.^[25] Houd er rekening mee dat je beslissing van invloed is op iedereen die je tegenkomt onderweg.
   • Stop met rijden als aanvallen opnieuw voorkomen. U moet met uw arts spreken en uw rijvaardigheid moet worden beoordeeld.
   • Als u een aanval heeft gehad door een ongewoon voorval en daardoor uw vergunning bent kwijtgeraakt, kunt u bezwaar aantekenen tegen de beslissing. U zult waarschijnlijk van uw arts moeten aantonen dat u medicijnen gebruikt die hij heeft voorgeschreven.^[26]
3. 3 Leer veilig te reizen met epilepsie. Of u nu met de auto, het vliegtuig of de trein reist, u en uw reisgenoten moeten het type en de frequentie van uw aanvallen begrijpen. Onderzoek uw pad en bestemming om te weten wat de beschikbaarheid van medische hulp is, accommodaties om aan uw behoeften te voldoen en flexibiliteit bij het wijzigen van reisplannen als zich een aanval voordoet.
   • Als u geen aanvalsgevaar heeft en veilig kunt rijden, controleer dan of er geen problemen zijn met de legaliteit van het rijden.
   • Neem regelmatig een pauze als je aan het rijden bent. U wilt vermoeidheid voorkomen.
   • Rijd niet 's nachts als u lichtgevoelig bent.
   • Als u aan het vliegen bent, adviseert de Aerospace Medical Association u om te reizen met een partner die voor u kan zorgen in geval van een aanval.
   • Neem een ​​Beslagplan mee. Neem ook een brief van uw arts mee die bevestigt dat u bent vrijgemaakt om te vliegen.
   • Vervoer uw medicijnen en geef ze een etiket met specifieke aanwijzingen voor het geval iemand die niet bekend is met uw aandoening voor u moet zorgen.
   • Vraag een stoel aan de voorkant van het vliegtuig waar je beter zichtbaar bent voor stewardessen, zodat je meteen aandacht krijgt als dat nodig is.^[27]