Bij Emo gaat het erom jezelf uit te drukken door de muziek als leidraad te gebruiken. Het is een spontane, actieve en expressieve manier van dansen. Je kunt het niet verkeerd doen. Laat de energie door je lichaam stromen en uiterlijk naar buiten komen. Je bewegingen, of ze nu spastisch en schokkerig zijn of helemaal in lijn met het tempo, zijn allemaal inbegrepen en welkom op het gebied van emodansen.

Methode één van de drie:
freestyling

  1. 1 Druk jezelf uit. Emo, wat een afkorting is voor 'emotional hardcore', is muziekscene die voortkomt uit de hardcore punk-subcultuur in Washington D.C. Het is precies hoe het klinkt; minder boze versie van punkrock met emotionele teksten. Makers en luisteraars van dit soort muziek gebruiken het om hun gevoelens te uiten. Songteksten bevatten meestal niet-metaforische boodschappen over geluk, verdriet, depressie, dood, woede en wanhoop.[1]
    • Leer waar je op danst. Emo werd gevormd toen Ian Mackaye van Minor Threat de focus van de muziekgemeenschap weer op het individu richtte nadat hij zag dat de hardcore scene zo gewelddadig was geworden.[2][3] Minor Threat-fan Guy Picciotto richtte in 1984 Rites of Spring op en schakelde hardcore punks om van belangrijke kenmerken voor melodische gitaren, gevarieerde ritmes en persoonlijke, gepassioneerde teksten.[4].
    • Er zijn verschillende soorten emomuziek, waaronder emotionele hardcore, Midwest-emo (vaak bekend als indie rock post-emo), hardcore emo, screamo en emoviolence. Naarmate de decennia verstreken, schakelde emo muziek verschillende karakteristieken in en creëerde nieuwe subgenres.
    • Veel emo- en screamobands zijn: Rites of Spring, Embrace, Dag Nasty, Drive Like Jehu, American Football, City of Caterpillar, Circle Takes The Square, Jawbreaker, Heroin, Hot Water Music[5], Sunny Day Real Estate, Indian Summer, Jets naar Brazilië, Braid, Saetia, Cap'n Jazz, Mineral, I Hate Myself, The Academy Is ..., Saves the Day and Empire! Rijk! (Ik was een eenzaam landgoed).[6]
    • Emo-bands zijn vaak live te horen. Sommige bands reizen hier en daar - meestal met een zeer laag budget. Als onderdeel van de emocultuur is het commercie zeer afgekeurd. Live 'emo-shows' zijn erg goedkoop - meestal rond de $ 5 of minder. Technologie wordt ook enigszins afgekeurd. Opnamen van emomuziek hebben doorgaans een laag budget en kopieën van de muziek zijn meestal analoog of worden op verouderde media verkocht. Trouw aan de niet-commerciele idealen verkopen emo bands hun muziek zeer goedkoop rond de $ 5 of zo, en de meeste bands verkopen geen t-shirts. Dus in plaats daarvan kunt u uw eigen DIY maken en voldoen aan de DIY-ethiek.
    • Live emo-bands spelen vaak met hun rug naar het publiek tijdens de langzame delen van het nummer. Vervolgens ontploffen ze door te schreeuwen en rond te springen tijdens de snellere delen, waarbij ze meestal de boel omver gooien. Deze capriolen hebben duidelijk een effect op het publiek als het publiek reageert in de dans. [7]
  2. 2 Wees spontaan. De basis van emo is dat je jezelf kunt uitdrukken op elke manier die je wilt door middel van dans. De muziek echt voelen en dan bewegen zoals je lichaam dat wil. "Freestylen" is spontaan van aard, dus niets hoeft goed doordacht, gepland of gechoreografeerd te worden. Gewoon bewegen. Als je problemen hebt om "los te laten", zodat je spontaan kunt bewegen, laat de muziek je rijden. In "emo dance" snelle, schokkerige schouder komen been- en armbewegingen vaak voor. Dus, als je bewegingen oneven of spastisch lijken, maak je er dan geen zorgen over.[8]
    • Denk aan je frustratie of angst. Stop even en stem alles af behalve de muziek. Denk aan alles wat je hebt doorstaan ​​en beweeg je lichaam. Het is beter als je je niet in de weg laat lopen en te veel denkt.
    • Je kunt elementen van slam-dansen en moshen gebruiken. Wat de meeste mensen beschouwen als hardcore gewelddadige slam-dansen, zoals de naam al aangeeft, komt niet echt voor in emo-dansen. Sommigen zouden zeggen dat slam dansen helemaal niet gewelddadig hoeft te zijn. Terug in de jaren 70 en 80 toen het werd gemaakt, was slam dansen in wezen rondspringen zonder echte dansbewegingen te doen. Het was nooit met opzet gewelddadig.[9]
    • "Mosh" in de put. "Moshing" is de nieuwe term voor slam-dansen, maar het is eigenlijk anders. Slam-dansen springt rond. Moshing is agressief aan het dansen en springen in een dicht opeengepakte groep mensen tijdens een live-evenement. Omdat mensen zo dicht bij elkaar zijn, is botsen tegen andere mensen onvermijdelijk. "Moshing" voor emo-muziek is over het algemeen minder dramatisch dan bij heavy metal en traditionele punkrockconcerten.[10]
  3. 3 Herhaal bewegingen. Zodra je bent begonnen met dansen, herhaal je de bewegingen. Het is niet nodig om van danspas of -beweging te wisselen. Freestylen is vaak onhandig en repetitief. Terwijl je de muziek begint te voelen en beweegt, als je merkt dat je heen en weer schommelt of op je tenen springt - veel voorkomende "emo dance" bewegingen - blijf doorgaan. Zie je bewegingen als een uitdrukking van je gevoelens. Het is een soort van manier waarop een kind op een pagina kan krabbelen zonder in de rij te blijven - heen en weer. De heen-en-weer bewegingen zijn een uitdrukking van de energie en emoties van het kind, zowel verdrietig als gelukkig.[11] Voor jou is je hele lichaam een ​​hulpmiddel om die gebarende, vaak snelle, repetitieve bewegingen te creëren die door emotie worden gegenereerd. Deze bewegingen moeten zorgeloos, expressief en intens zijn. Dus blijf het doen tot je zin hebt om iets anders te doen.[12]
    • Richt uw wijsvingers. Emo dansen houdt vaak in vinger wijzen - zowel op jezelf als op anderen.
    • Heb niet het gevoel dat je jezelf moet beperken tot opstaan ​​of een andere positie. Omdat dit freestyle is, kan alles gaan - zelfs op de grond liggen en trillen.
  4. 4 Beweeg sneller. Dans harder. In emo, hoe meer je de muziek voelt, hoe sneller je zou moeten bewegen en hoe harder je bewegingen zouden moeten zijn. Dus, als je het voelt, laat die emoties dan door het lichaam stromen.Bob je hoofd sneller op de beat met de muziek - of niet. Stuiter hoger op je tenen terwijl de muziek je beweegt. Gooi je ellebogen. [13]

Methode twee van drie:
De emo trembler doen

  1. 1 Zet je handen samen. Je kunt je vingers in elkaar grijpen of je kunt ze samenklemmen door de vingers in elke hand in een klauwvorm te vormen en ze dan samen te cuppen. Traditioneel wordt dit beschreven als een handgebaar dat mensen maken als ze nerveus of angstig zijn.[14]
  2. 2 Leun naar voren en stuiter op de bal van je voeten. U hoeft niet op een bepaalde manier te stuiteren. Verplaats gewoon uw gewicht naar de ballen van uw voeten en stuiter op en neer. Doe dit op dezelfde manier waarop je je knie of voet zou tikken als je van een bepaalde muziek houdt en je lichaam lijkt automatisch te reageren. Hetzelfde hier: stuiteren.
    • Vergeet niet dat je de muziek moet voelen en op een zorgeloze manier moet bewegen terwijl je op emo-wijze beweegt.
  3. 3 Beweeg je romp op en neer. Als je al voorover gebogen hebt, beweeg je je romp terug. Beweeg hem vervolgens weer naar voren en herhaal deze beweging. De beweging moet energetisch en intens worden gedaan - niet zonder emotie of gevoel. Sommige mensen lijken bijna heftig heen en weer te wiegen als ze dit doen.[15]

Methode drie van drie:
De borstkraan doen

  1. 1 Begin met de muziek te stuiteren. Buig je knieën een beetje, maar verplaats je gewicht naar de ballen van je voeten. Laat de energie van je voeten stromen en exploderen terwijl je op en neer stuitert. Met andere woorden, dit zou een energieke stuitering moeten zijn, geen rustige en ontspannen bounce.[16]
  2. 2 Buig je ellebogen zodat je arm een ​​L-vorm krijgt. Of u kunt de arm nog dichter bij het lichaam buigen zodat de armen de vorm van een driehoek hebben. Zwaai je armen met energie en enthousiasme op het ritme. Dit kan in tempo zijn met je bounce, maar het kan ook off-beat zijn en naar zijn eigen tempo. Met andere woorden, de twee bewegingen hoeven niet synchroon met elkaar te zijn. Het kan wild en chaotisch zijn.[17]
  3. 3 Richt je vingers. Begin met je wijsvinger naar jezelf te wijzen of naar buiten te wijzen weg van het lichaam. Herhaal de beweging. Blijf wijzen terwijl je stuitert en je armen slingert. Verhoog het tempo en richt sneller en energieker. Hoe meer je de muziek voelt, hoe enthousiaster en sneller het richten zou moeten zijn.[18]